روز شنبه منسوب به رسول اعظم صلی الله علیه و آله و سلم است اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ صَلَوَاتِکَ وَ صَلَوَاتِ مَلائِکَتِکَ وَ أَنْبِیَائِکَ وَ الْمُرْسَلِینَ وَ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ وَ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ وَ مَنْ سَبَّحَ لَکَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ عَلَی مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ وَ نَبِیِّکَ وَ أَمِینِکَ وَ نَجِیبِکَ وَ حَبِیبِکَ وَ صَفِیِّکَ وَ صِفْوَتِکَ وَ خَاصَّتِکَ وَ خَالِصَتِکَ وَ خِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِک @jorenab

#تاملی_بر_لایحه_حجاب ۱-لایحه حجاب در هفت صفحه (یک صفحه نامه ریس جمهور به ریس مجلس) و پانزده بند و چند تبصره تنطیم شده است ۲-جنبه مثبت این قانون مشخص کردن جزا برای افرادی است که کشف حجاب می کنند یعنی افراد عادی (ماده۱) و کسانی که سازمان یافته مرتکب بی حجابی می شوند(ماده۵) و کسانی که به خاطر مسولیتی داند مثل ورزشی یا چهره شدن کشف حجاب می کنند (ماده ۴) و کسانی در فضای مجازی بی حجابی را ترویج می کنند ( ماده ۶) ۳-مهمترین اشکال این قانون وارد پروسه اداری شدن مساله جزای بی حجابی است که اثر خودش را از دست خواهد داد یعنی فردی کشف حجاب کرد ابتدا به او پیامک بزنند مدتی بگذره بعد سراغ حسابش بروند و... قضیه رو لوس می کند علاوه بر این نوع تعیین جزا باز دارنده نیست چون با تعبیری چون یک ششم حد اکثر جزای نقدی درجه هشت ( ماده ۱)که در مواد دیگر تکرار شد متاسفانه نمی تواند فرد رااز ارتکاب جرم باز دارد در حالی تعیین کردن جزا به معنا جرم انگاشتن ان است و باید قانون گذار بگونه ای جزا برای آن تعیین کند که باز دارند باشد همانطور که در در سال 1375 تبصره‌ای به ماده 638 قانون مجازات اسلامی الحاق شد که قانونگذار در آن به مجازات کشف حجاب اشاره کرده بود. مطابق این تبصره قانونی، زنانی که بدون حجاب در ملاعام و معابر عمومی ظاهر شوند به 10 روز تا 2 ماه حبس و یا پنجاه تا پانصد هزار ریال جریمه نقدی محکوم خواهند شد و این نتواست جلوی بی حجابی را بگیرد چون باز دارنده نبود ونکته سوم عدم وجود ماده ای برای دفاع از آمر به معروف است @jorenab

#مراحل_خود_سازی پنجم_توجه به نفس انسان باید بداند اگر خود را در اختیار نفس قرار دهد قطعا اورا به سوی هوی وهوس می کشاند لذا باید تمام تلاش خویش را انجام دهد تا گرفتار دستورات نفس نشود بلکه این نفس است که باید تحت سیطره آدمی قرار گیرد تا انسان اورا به سوی راه الهی سوق دهد ۱-قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام: وَ اعْلَمُوا عِبَادَ اللَّهِ أَنَّ الْمُؤْمِنَ لَا یُصْبِحُ وَ لَا یُمْسِی إِلَّا وَ نَفْسُهُ ظَنُونٌ عِنْدَهُ فَلَا یَزَالُ زَارِیاً عَلَیْهَا وَ مُسْتَزِیداً لَهَا (نهج البلاغه خطبه ۱۷۶) ۲-بدانيد، اى بندگان خداى، مؤمن شب را به روز و روز را به شب نمى آورد مگر آنكه اول انکه به نفس خويش بدگمان است دوم آنکه و پيوسته بر او عيب مى گيرد (و خودش را مورد نقد قرار می دهد) سوم آنکه و از طاعت حق، افزونتر از آنچه به جاى آورده، از او مى طلبد ۳-برای مراقبت از نفس علمای اخلاق سه مرحله را بیان می کنند الف-مشارطه مشارطه آن است كه در اول روز مثلا با خود شرط كند كه امروز کاری غیر عاقلانه انجام ندهد و اين مطلب را تصميم بگيرد. و معلوم است كه يك روز خلاف نكردن امرى خيلى سهل وآسان است،مثلا امروز تصمیم بگیرد دروغ نگوید ویا چشم خویش را کنترل نماید و انسان مى‌تواند به آسانى از عهده آن بر‌آيد. تو عازم شو و شرط كن و تجربه نما و ببين چقدر سهل است. ممكن است خواسته های نفسانی وشیطان این امر را بر تو سخت کنند وچنین وانمود کنند که امکان ندارد بتوانی موفق شوی اما بگوبرای یکروز چنین می کنم نه بیشتر ومی بینی که امکان دارد، يك روز تجربه كن، آن وقت تصديق خواهى كرد. ب-مراقبه مراقبه، مواظبت در انجام اعمال است تا بر خلاف دستورات الهی نباشند. در مراقبه بنده به این نکته توجه دارد که خداوند بر ظاهر و باطن اعمال وی و آن چه در قلبش می‌گذرد، آگاه است أَ لَمْ یعْلَمْ بِأَنَّ اللّٰهَ یَریٰ (علق:۱۴)  (آیا او ندانست که خداوند (همه اعمالش را) می‌بیند؟ ج-محاسبه شب هنگام موقع محاسبه است، و آن عبارت است از اين‌كه حساب نفس را بكشى در اين شرطى كه با خود كردى كه آيا به‌جا آوردى؟ یا به خودت خيانت كردى؟ اگر درست وفا كردى، بدان كه يك قدم پيش رفتى خداوند نیز ان‌شاءالله تو را راهنمايى مى‌كند در پيشرفت امور دنيا و آخرت، و كار فردا آسان‌تر خواهد شد. چندى به اين عمل مواظبت كن، اميد است براى تو ملكه گردد ، به طورى كه از براى تو كار خيلى سهل و آسان شود و اگر در وقت محاسبه ديدى سستى و فتورى شده در شرطى كه كردى، خود ت را سرزنش کن وبگو نتواستی برای چند ساعت بپیمانی که بستی باقی باشی و بنا بگذار كه فردا مردانه بر عمل به شرط قيام كنى (برداشتی از چهل حدیث امام خمینی نشر موسسه امام خمین ره چاپ سی ام 1383) بنابراین انسان همیشه باید ازخودش مراقبت کند تا گرفتار روز مرّگی نشود زیرا موجب غفلت از امری مهم می شود که همان مسافر بودن انسان است @jorenab

به نزدیکان ودوستانت فرصت بده اگر طلا باشد می درخشد @jorenab

زیارت امیرالمومنین علیه السلام درروزیکشنبه: السَّلامُ عَلَى الشَّجَرَةِ النَّبَوِيَّةِ، وَالدَّوْحَةِ الْهَاشِمِيَّةِ، الْمُضِيئَةِ الْمُثْمِرَةِ بِالنُّبُوَّةِ الْمُونِقَةِ بِالْإِمَامَةِ، وَعَلىٰ ضَجِيعَيْكَ آدَمَ وَنُوحٍ عَلَيْهِمَا السَّلامُ . السَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ أَهْلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَى الْمَلائِكَةِ الْمُحْدِقِينَ بِكَ وَالْحَافِّينَ بِقَبْرِكَ، يَا مَوْلاىَ يَا أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ، هَذاَ يَوْمُ الْأَحَدِ وَهُوَ يَوْمُكَ وَبِاسْمِكَ، وَأَنَا ضَيْفُكَ فِيهِ وَجارُكَ، فَأَضِفْنِى يَا مَوْلاىَ وَأَجِرْنِى، فَإِنَّكَ كَرِيمٌ تُحِبُّ الضِّيافَةَ، وَمَأْمُورٌ بِالْإِجارَةِ، فَافْعَلْ مَا رَغِبْتُ إِلَيْكَ فِيهِ، وَرَجَوْتُهُ مِنْكَ، بِمَنْزِلَتِكَ وَآلِ بَيْتِكَ عِنْدَاللّٰهِ، وَمَنْزِلَتِهِ عِنْدَكُمْ، وَبِحَقِّ ابْنِ عَمِّكَ رَسُولِ‌اللّٰهِ صَلَّى‌اللّٰهُ‌عَلَيْهِ‌وَآلِهِ وَسَلَّمَ وَعَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ. زیارت حضرت زهراسلام اللّه علیها: السَّلامُ عَلَيْكِ يَا مُمْتَحَنَةُ، امْتَحَنَكِ الَّذِى خَلَقَكِ فَوَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ صَابِرَةً، أَنَا لَكِ مُصَدِّقٌ صَابِرٌ عَلَىٰ مَا أَتىٰ بِهِ أَبُوكِ وَوَصِيُّهُ صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْهِما، وَأَنَا أَسْأَلُكِ إِنْ كُنْتُ صَدَّقْتُكِ إِلّا أَلْحَقْتِنِى بِتَصْدِيقِى لَهُمَا، لِتُسَرَّ نَفْسِى، فَاشْهَدِى أَنِّى ظاهِرٌ بِوَلَايَتِكِ وَوَِلايَةِ آلِ بَيْتِكِ صَلَوَاتُ اللّٰهِ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ. @jorenab

🍃🌷🍃🌷🍃 امام رضا علیه السلامفرمودند: اَلسَّخِیُّ یَأکُلُ مِن طَعامِ النّاس ِلیَأکُلُوا مِن طَعامهِ، وَ الَبخیلُ لا یَاکُلُ مِن طَعامِ النّاسِ لِئلاّ یَأکُلُوا مِن طَعامِهِ؛ بخشنده و سخاوتمند، از غذای مردم می خورد تا آنان هم از غذایش بخورند، ولی بخیل از غذای دیگران نمی خورد، تا از غذایش نخورند. مسند الامام الرضا علیه السلام، ج ۱، ص ۲۹۵ شرح حدیث: لذّت بعضی در خوردن طعام است، لذّت بعضی در خوراندن طعام سخاوتمندان، زیبایی زندگی را در آن می بینند که دست و دل باز باشند و سفره احسانشان گشاده باشد و دیگران بر سفره ی آنان بنشینند و بهره مند گردند. اهل سخاوت، از غذای دیگران استفاده می کنند، تا دیگران هم بر سر سفره آنان بنشینند. امّا فرومایگان، از ترس این که مبادا کسی مهمان آنان شود، نه مهمانی می روند و نه از طعام دیگران چیزی می خورند، تا مجبور نشوند عوض آن را بدهند. در حالی که برکت در رفت و آمد است. اقای یوسف تهرانی 🍃🌷🍃🌷🍃 @jorenab