#با_امیر_مومنان_سی_و_هفت حسین بن عون می گوید: سید حمیری در بستر احتضار قرار گرفته بود و من به بالینش رفتم و دیدم که در حال احتضار و جان کندن است و جماعتی از همسایگان وی که ضد شیعه و ائمه اطهار (ع) بودند در کنار بسترش هستند و گروهی از شیعیان نیز حضور دارند. در همین حال که مشغول نگاه کردن به چهره او بودیم ناگهان دیدیم نقطه سیاهی در صورتش پیدا شد و کم کم پخش گردید و تمام صورتش را فرا گرفت. شیعیان حاضر در مجلس، غمگین و سرافکنده شدند ولی گروه دیگر خوشحال گردیدند، چرا که این سیاهی را دستاویزی بر بطلان مذهبِ پیروان ائمه اطهار (ع) قرار می دادند و این اتفاق نتیجه ی بعضی از گناهانی بود که سید حمیری قبلاً انجام داده بود. اما طولی نکشید که در همان محل صورت، نقطه ی سفیدی پیدا شد و کم کم پخش گردید و همه ی صورتش را فرا گرفت و ناگهان دیدیم که سید حمیری شاداب و خندان و نورانی، این اشعار را خواند: ۱-کَذَبَ الزاعِمونَ اِنَّ عَلیاً  لَم یُنجی مُحبَهُ مِن هَناتِ ۲-قَدوَ رَبی دَخَلتُ جَنةَ عَدَن  وَ عَفی لی الالَهُ عَن سَیّئاتِ ۳-فَابشِروا الیومَ اَولیاءَ عَلی وَ تَوَلوا عَلیاً حَتی المَماتِ ۴-ثُم مِن بَعدِهِ تَوَلَو بَنِیه   واحِداً بَعداَ واحِدٍ بالصِّفاتِ ۱-آنان که پنداشتند که علی (ع) دوستانش را از لغزش ها نجات نمی دهد، دروغ گفتند، ۲- چرا که سوگند به پروردگارم، من وارد بهشت برین شدم، و خداوند گناهانم را بخشید، ۳- امروز دوستان علی (ع) را مژده دهید که علی (ع) تا دَم مرگ دوست بدارید ۴- و پس از او فرزندانش را یکی پس از دیگری دوست بدارید و آن ها را رهبر خود قرار دهید.» سپس سید حمیری گفت: «لا اِله اِلا الله حقاً حقاً، اَشهدُ اَنَّ محَمداً رَسولُ اللهِ حقاً حقاً، اَشهدُ اَنَّ عَلیاً امیرالمومنینَ حقاً حقاً؛ ( به راستی و به حق، معبودی جز خدای یکتا و بی همتا نیست، و به راستی و به حق گواهی می دهم که محمد (ص) رسول خداست، و به راستی و به حق گواهی می دهم که علی (ع) امیرمومنان است) و همان دم جان به جان آفرین تسلیم نمود. (بحارالانوارج۶ص۱۹۲) @jorenab

#دوستی_در_نهج_البلاغه_سه «لَا تَتَّخِذَنَّ عَدُوَّ صَدِیقِک صَدِیقاً فَتُعَادِی صَدِیقَک»؛ دشمن رفیق خویش را دوست مگیر که دشمنی کنی دوست خویشرا. برای روشن شدن مطلب،ناگزیر از ذکر دو نکته هستیم: 1⃣ رفاقتی که براساس دیانت باشد مورد تأییدخداوند متعال است واین دوستی برای همیشه حتّی تا قیامت پایدار می¬ماند. همان¬گونه که در قرآن کریم آمده است: تمام دوستی به دشمنی منتهی می‌شود مگر دوستی اهل تقوا؛«الْأَخِلَّاءُیوْمَئِذٍبَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّإِلَّاالْمُتَّقِین‏.» زخرف:67 2⃣حضرت در بخشی دیگر از نهج¬البلاغه می‌فرماید: دوستان ودشمنان تو سه گروه هستند. امّا دوستان: دوست تو، دوست ِدوست تو، دشمن ِدشمن تو. امّا دشمنان: دشمنِ تو، دشمنِ دوستِ تو، دوستِ دشمنِ تو؛ «‏أَصْدِقَاؤُک ثَلَاثَةٌ وَ أَعْدَاؤُک ثَلَاثَةٌفَأَصْدِقَاؤُک صَدِیقُک‏ وَ صَدِیقُ‏ صَدِیقِک‏ وَ عَدُوُّ عَدُوِّک وَ أَعْدَاؤُک عَدُوُّک وَ عَدُوُّ صَدِیقِک‏ وَ صَدِیقُ‏ عَدُوِّک.‏» نهج البلاغه، حکمت295 ◀️ با توجّه به این نکته حضرت می‌فرماید: با دشمن دوست خویش رفاقت مکن؛ زیرا با دشمن خودت رفاقت نموده‌ای. یعنی، کسی که بادوستانسان دشمن است، درحقیقت دشمن خود انسان می¬باشدوکسی که با دشمن خودش، طرح دوستی نمی‌افکند؛ بلکه سعی می‌کند از او دوری نماید. «وَ امْحَضْ أَخَاک النَّصِیحَةَ حَسَنَةً کانَتْ أَوْ قَبِیحَةً»؛ خالص کن پنددادن به دوست خویشرا، خوب باشد یا بد. ◀️سعی کن پندی که می‌دهی رضایت الهی در آنباشد؛ زیرا در این صورت خداوند حرف درست را بر زبانت جاری خواهد ساخت. مهم نیست سخنی که گفته می‌شود خوب باشد یا بد. ◀️یعنی،تحسینو تشویق دوست، به امری باشد یا بازداشتن از کار زشت وقیبح؛ بلکه آنچه مهم است آن است که برایخشنودی الهیبا او سخن بگوید. «وَ تَجَرَّعِ الْغَیظَ فَإِنِّی لَمْ أَرَ جُرْعَةً أَحْلَی مِنْهَا عَاقِبَةً وَ لَا أَلَذَّ مَغَبَّةً»؛ و خشم را فروخور که من جرعه‏ای شیرین‏تر و پایانی لذّت¬بخش¬تر از آن ندیده‏ام‏. ◀️کلمه¬ی«مَغَبَّةً» از«غِبُّ»؛یعنی، عاقبت و پایان کار. کظم غیض وفرو خوردن خشم یکی از فضائل اخلاقیاست که در روایات نیز سفارش فراوانی بر آن شده است وبر آن هم اثر دنیوی مترتب است وهم اثر اخروی. ◀️امّا اثر دنیوی، در روایت آمده است: خداوند متعال عزّت چنین انسانی را افزون خواهد کرد؛«قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع‏) مَا مِنْ عَبْدٍ کظَمَ‏ غَیظاً إِلَّا زَادَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عِزّاً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ.» کافی،ج 2، ص ص 110، باب کظم¬الغیظ، حدیث 5 ◀️امّا اثر اخروی، فرمودند: کسی که خشم خودرا فرو بنشاند، خداوند در قیامت دلش راپُر از امن وایمان خواهد کرد؛ «قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ (ع‏) مَنْ کظَمَ‏ غَیظاً وَ هُوَ یقْدِرُ عَلَی إِمْضَائِهِ حَشَا اللَّهُ قَلْبَهُ أَمْناً وَ إِیمَاناً یوْمَ الْقِیامَةِ.» . بحارلانوار، ج 7، ص 303 https://eitaa.com/jorenab

 #بر_کرانه_غدیر_پنج  #واقعه_غدیر قرائن دال بر ولایت امیرالمومنین در غدیر خم ✅الف: بیانی: 1.    قرآن می فرماید آنچه به تو گفتیم را بیان کن و از مردم نترس چون خداوند ترا حفظ خواهد کرد« يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاس‏»([1]) معلوم می شود که این مطلب مهمی است که حضرت از بیان آن نگران بود 2.همانطور که قبلا گذشت پیامبر اکرم صلی الله از مردم اقرار گرفت که آیا من بر شما از خود شما  اولی نیستم گفتند بله آنگاه فرمود هرکس من مولای او هستم علی مولای اوست و این جمله حضرت به آیه ۶ احزاب اشاره دارد که فرمود نبی بر شما از شما اولی است« النَّبِيُّ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِم‏» و در آیه ۳۶ می‌گویداولی بودن به این معنی است که وقتی پیامبر صلی الله چیزی فرمود کسی حق ندارد از آن سرپیچی کند. بعدفرمود هرکس خلاف فرمان خدا ورسول عمل کند دچار گمراهی اشکار شده است « ما كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَ مَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالًا مُبِينا» بخوبی روشن است چنین معنایی از «مولی» به معنای سرپرستی است  واگر به معنای دوستی باشد اولا نداشتن اختیار معنی ندارد زیرا اختیار به امور ارادی بر می گردد واموری که فعل محسوب شود نه امور قلبی که در اختیار انسان نیست ثانیا نافرمانی وتخلف مربوط به دستور است پس با قرینه ای که حضرت ذکر نمود معلوم میشود مراداز مولی سرپرستی است همانطور که در ذیل سخن حضرت که فرمود اللهم وال من والاه  بخاطر قرینه دعا بودن وهمینطور جمله وعاد من عاداه مراد دوستی است ✅نکته  : به نظر می رسد اولین بار فخر رازی در کتاب (نهایه المعقول) این احتمال را مطرح کرد که مولی به معنای دوستی است (فخر رازی  متولد 544 ومتوفای 606) یعنی حدود پانصدی واندی سال بعد از واقعه غدیر بحث مولی به معنای دوستی مطرح شد وقبل ازآن چنین احتمالی را کسی نگفته بود ✅ب: مکانی: 1.جایی که پیامبر صلی الله علیه واله وسلم انتخاب کردند دارای یک موقعیت سوق الجیشی بود یعنی صحرایی جحفه از طرف شمال به مدینه از غرب به مصر و عراق از جنوب به یمن ختم می‌شود. 2.مرحوم علامه امینی از ابو اسحاق ثعلبی در تفسیرش به نام الکشف والبیان و نقل می کند که می گوید خبر وصیت پیامبر صلی الله بین مردم شایع شد و در شهرها پیچید. «طار فی البلاد» یعنی جایی بود که همه اجتماع کرده بودند و از آنجا از هم جدا شدند و وقتی به خانه هایشان می‌رفتند مهمترین خبری که شنیده بودند برای مردم نقل می‌کردند آخرین حرفی بود که از پیامبر صلی الله  علیه واله وسلم شنیدند. ✅ج: زمانی: 1.هوا به شدت گرم بود مردم هم به خاطر مسافرت طولانی به شدت خسته بودند با این وجود آنها را به مدت ۳ روز در آن منطقه نگه داشتند. 2. گویند آنقدر زمین سوزان بود که مردم زیر پای خود را پارچه ای یا چیزی می‌گذاشتند تا به خاطر گرمای ریگ سوزان نسوزند. ✅د: عملی: 1. ابتدا از مردم به مدت سه روز بیعت گرفت حتی از زن هایی که در آنجا بودند بیعت گرفته شد به این شکل که تشتی را آب کرده بودند و امام علی علیه السلام دست را درون تشت گذاشته بود و زنان دست را درون آب می گذاشتند به این عنوان با امام بیعت کنند. 2.اجتماع بیش از دو یا سه نفر توسط پیامبر صلی الله علیه واله وسلم ممنوع شد زیرا علیه امام علیه السلام توطئه نکنند [1] -مایده:63 https://eitaa.com/jorenab

#با_امیر_مومنان_سی_وشش 🌺🌷🌺🌷🌺🌷🌺🌷🌺 فردا که به محشر اندر آید زن و مرد از بیم حساب رویها گردد زرد من عشق ترا به کف نهم پیش برم گویم که حساب من از این باید کرد 🌺🌷🌺🌷🌺🌷🌺🌷🌺 #مولوی https://eitaa.com/jorenab

اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَ لاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ مَا خَلْفَهُمْ وَ لاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ لاَ یَوُودُهُ حِفْظُهُمَاوَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ https://eitaa.com/jorenab

🔵جلسه اول بررسی شبهات با حضور استاد حوزه و دانشگاه جناب آقای گلایری برگزار می‌گردد. 🔷سه شنبه 1400/05/05 ساعت :10 🔷لینک مستقیم: https://ac.whc.ir/rvw1yg15lvqi 🔷تالار پژوهش های موسسه آموزش عالی امام صادق علیه السلام شاهرود #مدیریت_حوزه_علمیه_خواهران_استان_سمنان #مؤسسه_آموزش_عالی_سطح3_امام_صادق_(ع) #شهرستان_شاهرود #کارگاه_شبهه_شناسی #واحد_پژوهش

#تلنگر_پانزده ♦️دوستی می گفت یک رفیقی دارم خیلی برام با ارزش است و خیلی برام مهم است اما برخی رفتارها و حرفهایش برایم خیلی سخت است و گران تمام میشود لذا بینمان بحث پیش می آید بارها شده است که من پا پیش گذاشتم و آشتی کردم و بحث را فیصله دادم اما این اتفاق تکرار می شود دیگر نمی دانم چه کنم ♦️گفتم حضرت امیرالمومنین علیه السلام در نامه سی و یک نهج البلاغه تعببری دارد که می فرمایدتا می توانید نسبت به دوستتان مهربان باشید در آخر جمله ای دارد (وَ إِيَّاك أَنْ تَضَعَ ذلِكَ فِي غَيْرِ مَوْضِعِهِ،) یعنی مواظب باشید این رفتار را هرجا انجام ندهید وقتی چند بار شما برای آشتی اقدام کردید 1️⃣-ممکن است دیگر نسبت به دوستی با تو احساس نیاز نکند 2️⃣-ممکن است بخواهد با افراد دیگری همنشین باشد و بودن با تو مانع است 3️⃣-ممکن است دوست دارد مدتی تنها باشد و با خودش خلوت نماید 4️⃣-ممکن است برای حفظ آرامش نیاز داشته باشد این دوستی با تورا نداشته باشد 🔶پس لازم است گاهی به او فرصت بدهید که اگر برای دوستی با تو ارزش قائل است و تو برایش مهم هستی او برای آشتی اقدام کند https://eitaa.com/jorenab

#صلوات_دوازده قال ابو عبدالله علیه السلام: عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ لَا یَزَالُ الدُّعَاءُ مَحْجُوباً حَتَّى یُصَلَّى عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ امام صادق علیه السلام:  پیوسته دعا محجوبست (و میانه آن و استجابش حجاب و پرده اى حائل است ) تا بر محمد و آلش صلوات فرستاده شود (که آنگاه پرده و حائل برطرف شود) اصول کافى جلد ۴ صفحه : ۲۴۷ روایة : ۱ https://eitaa.com/jorenab