#الله_مایه_ارامش در آیه شریفه أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ (رعد:۲۸) اشاره می کند آنچه باعث اطمینان وارامش انسان می شود یاد الله است مراد ازیاد توجه است یعنی باید قلب انسان متوجه خداوند متعال شود و چون ما از آنِ خداوند متعال هستیم و خداوند متعال صاحب ماست وخداوند در همه جاحضور دارد وقتی قلب متوجه صاحب خویش شود و اورا می یابد آرام می گیرد مانند فرزندی که به مادرش می رسد آرام می گیرد توضیح آنکه: حقیقت انسان به روح اوست و روح نیز جلوه خداست( وَنَفَخْتُ فِیهِ مِن رُّوحِی ص ۷۲) پس در حقیقت رسیدن قلب به خداوند متعال مانند رسیدن یک مسافر است به موطن خویش که اصل وصول به مقصد و رسیدن به خانه از آنچه در مقصد وخانه است است مانند غذا و..ارزشمند تر است زیرا رسیدن به مقصد موجب ارامش و رها شدن از دغدغه می شود ازینرو رضوان الهی از بهشت و آنچه در آن است ارزشمند تر است وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَکْبَرُ ۚ ذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیم (توبه:۷۲) پس حقیقت انسان یعنی روح و قلب آدمی از اصل خویش دور شود دچار اضطراب و نگرانی می شود اما وقتی متوجه صاحب خویش می شود اورا می یابد مانند مسافر ی که به منزل مقصود رسیده است آرام می گیرد https://eitaa.com/jorenab