#بر_کرانه_غدیر_دو #لطف یکی از دلائل بر ضرورت وجود امام قاعده لطف است  1- در لغت به معنای نرمی در کار و رفق می‌آید (مدارا )  2- در اصطلاح یعنی کاری که از سوی خداوند موجب می شود بنده از گناه دور شود  و به طاعت نزدیک شود به گونه ای که به مرحله اجبار نرسد یعنی این لطف الهی بگونه ای نیست که اختیار را از مکلف سلب کند واو چاره ای جز انجام فرامین الهی نداشته باشد بزرگان علم کلام برای اثبات وجود امام به قاعده لطف تمسک کردند   کیفیت استدلال: مرحوم علامه حلی قاعده لطف را اینگونه بیان میکند هنگامی که تکلیف کننده بداند که اطاعت کردن مکلف در گرو لطف است، اگر بدون لطف بر اوتکلیف بکند، غرضِ خود را نقض کرده است. مانند آن که شخصی دیگری را به مهمانی دعوت می‌کند و می‌داند تنها در صورت بجا آوردن آدابی خاص دعوت را می‌پذیرد، حال اگر این آداب را به جا نیاورد، غرض خود را نقض کرده است؛ بنابراین وجوب لطف مستلزم تحصیل غرض است بنابراین الف. خداوند اگر بداند اطاعت مکلف در گرو  لطف است اگر لطف نکند نقض غرض است ب.لطف برای تحصیل غرض لازم است. ج. وجود امام برای اطاعت لازم است د.پس خداوند باید افرادی را برای امامت انتخاب نماید. خلاصه: اطاعت بدون لطف نقض غرض است. آیاتی که دلالت بر قاعده لطف می کند  لولا فضل الله علیکم ورحمته لا تبعتم الشیطان الا قلیلا و اگر فضل خدا و رحمت او بر شما نبود، مسلماً جز شمار اندکی، از شیطان پیروی می‌کردیدنساء–۸۳ وَ لَوْلَا فَضْلُ اللَّـهِ عَلَیکمْ وَ رَحْمَتُهُ مَا زَکیٰ مِنکم مِّنْ أَحَدٍ أَبَدًا وَلَـٰکنَّ اللَّـهَ یزَکی مَن یشَاءُ ۗ وَاللَّـهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ و اگر فضل خدا و رحمتش بر شما نبود، هرگز هیچ کس از شما پاک نمی‌شد، ولی این  خداست که هر کس را بخواهد پاک می‌گرداند و خداست که  شنوای داناست. نور–۲۱ فرق فضل و رحمت رحمت به آندسته از نعمت‌هایی اطلاق میشود که خداوند بر بندگان عرضه میکند خواه استحقاق آنرا داشته باشند یا نداشته باشند اما فضل به آندسته از نعمت‌هایی اطلاق میشود که استحقاق آنرا ندارند این دسته از آیات بیانگر این است که اگر لطف الهی نباشد امکان هدایت بندگان نیست پس خداوند برای هدایت بندگان علاوه بر فرستادن کتاب و نبی، امامانی را میفرستد. https://eitaa.com/jorenab