#جایز_نبودن_قهر_بیشتر_از_سه_روز یَا أَبَا ذَرٍّ إِیَّاکَ وَ هِجْرَانَ أَخِیکَ فَإِنَّ الْعَمَلَ لَا یُتَقَبَّلُ مِنَ الْهِجْرَانِ. یَا أَبَا ذَرٍّ أَنْهَاکَ عَنِ الْهِجْرَانِ وَ إِنْ کُنْتَ لَا بُدَّ فَاعِلًا فَلَا تَهْجُرْهُ فَوْقَ ثَلَاثَةِ أَیَّامٍ کَمَلًا فَمَنْ مَاتَ فِیهَا مُهَاجِراً لِأَخِیهِ کَانَتِ النَّارُ أَوْلَی بِهِ. (بحارالانوار ج۷۴ص۸۹) اى اباذر بپرهیز از دورى کردن از برادرت. زیرا که عمل انسان با قهر پذیرفته نمى شود اى اباذر نهى می­کنم ترا از قهر کردن و دورى نمودن اگر چه ناچارى دورى مکن برادرت را بیش از سه روز تمام. پس هر کس بمیرد در حال دورى کردن از برادرش آتش به او سزاوارتر باشد می گویم ممکن است علت جایز نبودن قهر و دوری از مومن بیش از سه روز از آن جهت باشد که طبق برخی روایات اعمال در روز های دوشنبه و پنجشنیه بر امام عجل الله تعالی فرجه الشریف عرضه می شود(جامع احادیث الشیعه ج13، ص303) و شایسته نیست به هنگام عرضه عمل مومنی از مومن دیگر قهر باشد یا دور ی کند https://eitaa.com/jorenab