#حفظ_سر الْمَرْءُ أَحْفَظُ لِسِرِّه‏ هرکسی به حفظ راز خویش سزاورتر است ( نهج البلاغه نامه 31) ۱-معمولا هرکس در زندگی خویش  حرفهایی دارد که حریم شخصی او حساب می شود وبه اصطلاح سخنا ن مگو دارد که نباید آنرا با کسی در میان بگذراد ۲-  اگر کسی برای راز خویش اهمیت وارزش قائل نباشد نباید انتظار داشته باشد د یگران برای آن اهمیت قائل باشند وآنرا منتشر نکنند لذا  نباید با کسی در میان گذاشته شود حتی نزدیکترین دوستان نیز نباید از برخی از امور مطلع باشند زیرا هرکسی نمی تواند بر وسوسه مطرح کردن اطلاعات شخصی ویا اتفاقاتی که برای کسی افتاده است غلبه کند  لذا می فرماید كسى كه راز خود را بپوشاند همواره اختيار آن به دست اوست و كسى كه نپوشاند از اختيارش بيرون مى رود «مَنْ كَتَمَ سِرَّهُ كَانَتِ الْخِيَرَةُ بِيَدِهِ»(حکمت ۱۶۲) ۳-  امام صادق علیه السلام می فرماید دوستت را بر رازخویش مطلع نکن جز به چیزی که اگر دشمنت بر آن اطلاع یابد، به ‏تو زیان نرساند، زیرا ممکن است، همان دوست، روزی دشمن گردد « لاَتَطَّلِعْ صَدیِقَکَ مِنْ سِرِّکَ اِلْاَّ عَلَی مَالَوِاطَّلَعَ عَلَیْهِ عَدُوُّکَ لَمْ یَضُرُّکَ، فَاِنَ‏الصَّدیِقَ قَدْ یَکُونُ عَدُوُّکَ یَوْماً مَّا » (بحارالانوار ج71ص176) ۴-پیامبراکرم صلی الله علیه وآله وسلم نیز می فرماید با کتمان سر بر کارهایتان کمک بگیرید زیر هرکس دارای نعمتی باشد مورد حسد واقع می شود  «اسْتَعِينُوا عَلَى أُمُورِكُمْ بِالْكِتْمَانِ فَإِنَّ كُلَّ ذِي نِعْمَة مَحْسُودٌ» (بحارالانوار ج74ص150) گفت پیغمبر هر آنکو سرّ نهفت          زود باشد با مراد خویش جفت دانه چون اندر زمین پنهان شود          سر آن سر سبزی بستان شود زر و نقره گر نبودندی نهان                 پرورش کی یافتندی زیر کان (مثنوی، دفتر اول) بنابراین انسان  نباید  راز خویش را با کسی در میان بگذارد زیرا:  الف- اگر خودش حریم شخصی خودش ر ا نقض کند بدون شک دیگران چنین کاری را انجام خواهند ب- همیشه در نگرانی واضطراب خواهد بود مبادا اسرار وی فاش شود  در حالی که اگر با کسی در میان نگذارد ازین فشار روحی در امان است ج-هر انسانی به نوبه خویش بد خواهانی دارد  افشای اسرار موجب میشود تا آنها راه را برای ضرر زدن  او هموار سازد د- اگر نیاز است در باره سری که دارد با کسی مشورت کند لازم نیست بصورت شفاف بگوید راز من است بلکه به صورت سوم شخص مطرح کند @jorenab

#حفظ_سر الْمَرْءُ أَحْفَظُ لِسِرِّه‏ هرکسی به حفظ راز خویش سزاورتر است ( نهج البلاغه نامه 31) ۱-معمولا هرکس در زندگی خویش  حرفهایی دارد که حریم شخصی او حساب می شود وبه اصطلاح سخنا ن مگو دارد که نباید آنرا با کسی در میان بگذراد ۲-  اگر کسی برای راز خویش اهمیت وارزش قائل نباشد نباید انتظار داشته باشد د یگران برای آن اهمیت قائل باشند وآنرا منتشر نکنند لذا  نباید با کسی در میان گذاشته شود حتی نزدیکترین دوستان نیز نباید از برخی از امور مطلع باشند زیرا هرکسی نمی تواند بر وسوسه مطرح کردن اطلاعات شخصی ویا اتفاقاتی که برای کسی افتاده است غلبه کند  لذا می فرماید كسى كه راز خود را بپوشاند همواره اختيار آن به دست اوست و كسى كه نپوشاند از اختيارش بيرون مى رود «مَنْ كَتَمَ سِرَّهُ كَانَتِ الْخِيَرَةُ بِيَدِهِ»(حکمت ۱۶۲) ۳-  امام صادق علیه السلام می فرماید دوستت را بر رازخویش مطلع نکن جز به چیزی که اگر دشمنت بر آن اطلاع یابد، به ‏تو زیان نرساند، زیرا ممکن است، همان دوست، روزی دشمن گردد « لاَتَطَّلِعْ صَدیِقَکَ مِنْ سِرِّکَ اِلْاَّ عَلَی مَالَوِاطَّلَعَ عَلَیْهِ عَدُوُّکَ لَمْ یَضُرُّکَ، فَاِنَ‏الصَّدیِقَ قَدْ یَکُونُ عَدُوُّکَ یَوْماً مَّا » (بحارالانوار ج71ص176) ۴-پیامبراکرم صلی الله علیه وآله وسلم نیز می فرماید با کتمان سر بر کارهایتان کمک بگیرید زیر هرکس دارای نعمتی باشد مورد حسد واقع می شود  «اسْتَعِينُوا عَلَى أُمُورِكُمْ بِالْكِتْمَانِ فَإِنَّ كُلَّ ذِي نِعْمَة مَحْسُودٌ» (بحارالانوار ج74ص150) گفت پیغمبر هر آنکو سرّ نهفت          زود باشد با مراد خویش جفت دانه چون اندر زمین پنهان شود          سر آن سر سبزی بستان شود زر و نقره گر نبودندی نهان                 پرورش کی یافتندی زیر کان (مثنوی، دفتر اول) بنابراین انسان  نباید  راز خویش را با کسی در میان بگذارد زیرا:  الف- اگر خودش حریم شخصی خودش ر ا نقض کند بدون شک دیگران چنین کاری را انجام خواهند ب- همیشه در نگرانی واضطراب خواهد بود مبادا اسرار وی فاش شود  در حالی که اگر با کسی در میان نگذارد ازین فشار روحی در امان است ج-هر انسانی به نوبه خویش بد خواهانی دارد  افشای اسرار موجب میشود تا آنها راه را برای ضرر زدن  او هموار سازد د- اگر نیاز است در باره سری که دارد با کسی مشورت کند لازم نیست بصورت شفاف بگوید راز من است بلکه به صورت سوم شخص مطرح کند @jorenab