#حُسن_معاشرت_یک « وَ قَالَ ع‏ خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَكَوْا عَلَيْكُمْ وَ إِنْ عِشْتُمْ(غِبتُم) حَنُّوا إِلَيْكُم‏» (نهج البلاغه حکمت ۱۰) توضیح: حُسن معاشرت بسیار موردتأکید اسلام است زیرا انسان در اجتماع زندگی می کند وحوائج خویش را با ارتباط با انسانهای دیگر بر آورده می سازد ولازمه این رابطه این است که نسبت بهمدیگر برخورد محترمانه داشته باشند ولازمه این سخن آن است که حق یکدیگر را به رسمیت بشناسند وبدنبال ترجیح منافع جمعی بر منافع شخصی باشند وکار نیکی که در باره دیگران انجام میدهند را به عنوان بدهکاری حساب نکنند تا منتظر باشند  در مقابلش کاری برای اوانجام دهند ودر صورتی که انسان برای رضای خداوند نه برای بدست آوردن دل دیگران کاری انجام دهد دلها به سوی او جذب میشود وبودنش برای مردم مایه ارامش ونبودش مایه غم واندوه خواهد بود لذا حضرت در این حکمت اشاره می کند بگونه  ای با مردم برخورد کن که اگر از میان آنهارفتی ناراحت باشند وبرای تو بگریند واگر در میان آنان زندگی می کنند مشتاق دیدن توگشته وخواهان معاشرت با توباشند. داشتن حسن شهرت آنقدر دارای اهمیت است که از جمله دعاهای حضرت ابراهیم این است که خدایا نام مرا بین مردم به نیکی زنده بدار« وَ اجْعَلْ لِي لِسانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِين‏»([1]) [1] -شعرا:84 https://eitaa.com/jorenab