#دعای_روز_دهم خدایا مرا در این ماه ۱- از توکل کنندگان قرار بده ۲- و از رستگاران نزد خویش گردان ۳-، و از مقرّبان درگاهت قرار بده، به احسانت ای هدف جویندگان اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُتَوَکِّلِینَ عَلَیْکَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْفَائِزِینَ لَدَیْکَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ إِلَیْکَ بِإِحْسَانِکَ یَا غَایَةَ الطَّالِبِینَ توضیح: اول: موکل زمانی به سراغ وکیل می رود که خودش نتواند کار را پیش ببرد زیرا وکیل از راهکارهایی مطلع است که موکل بدرستی نمی داند لذا در صورتی که انسان خدارا وکیل خودش کند از جایی که نمی داند به او یاری می رساند و از او دستگیری می کند دوم: نبی اعظم صلى الله عليه و آله وسلم: هر كس به خدا توكل كند، خداوند هزينه او را كفايت مى كند و از جايى كه گمان نمى برد به او روزى مى دهد. مَنْ تَوَكَّلَ عَلَى اللّه ِ كَفاهُ مَؤنَتَهُ وَ رَزَقَهُ مِنْ حَيْثُ لايَحْتَسِبُ (كنزالعمال، ح ۵۶۹۳) در خبری دیگر از حضرت امیرالمومنین علیه السلام نقل شده است که فرمود کسی که به خدا توکل کند، سختی ها در برابرش آسان شوند و راهکارها هموار گردند و در آسایش و کرامت جای گیرد قال علی علیه السلام: مَنْ تَوکلْ عَلَی اللَّهِ هانَتْ لَهُ الصِّعابُ وَ تَسَهَّلَتْ عَلَیهِ الْاسْبابُ وَ تَبَوَّءَ الْخَفْضُ وَ الْکرامَةُ (غررالحکم ح۹۰۲۸) سوم: در ابتدای روز یعنی در تعقیات صبح به ماگفتند بگویید ۱-خداى رب العالمين مرا كافى از ديگران است ۲-خداى آفريننده عالم مرا كافى از خلق است ۳-خداى روزى دهنده مرا كافى از روزى خواران است ۴- خدايى كه پروردگار عالم است مرا كافى از ديگران است ۵-كافى است آنكه مرا كافى است كافى است آنكه هميشه مرا كافى است ۶-كافى است آنكه تا بوده ‏ام و هستم مرا كافى است ۷-کافی است مرا خداى يكتايى كه جز او خدايى نيست بر او توكل كرده ‏ام و اوست پروردگار عرش با عظمت. حَسْبِىَ الْخالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقِينَ، حَسْبِىَ الرَّازِقُ مِنَ الْمَرْزُوقِينَ، حَسْبِىَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ، حَسْبِى مَنْ هُوَ حَسْبِى، حَسْبِى مَنْ لَمْ يَزَلْ حَسْبِى، حَسْبِى مَنْ كَانَ مُذْ كُنْتُ لَمْ يَزَلْ حَسْبِى، حَسْبِىَ اللَّهُ، لَاإِلهَ إِلّا هُوَ، عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ، وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ (مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی تعقیبات نماز صبح) چهارم: انسانی که بر خداوند توکل کرد و به این باور رسید همه چیز دست خداست و تنها اوست که باید به دیگران عطا کند بدون شک به او دل می بنددو فقط به او تکیه می کند نتیجه این توکل و تکیه برخداوند این است که رستگار خواهدشد و جز مقربین نزد خداوند متعال خواهد بود وروشن است رسیدن به این جایگاه جز با لطف و احسان الهی ممکن نیست @jorenab

#دعای_روز_دهم خدایا مرا در این ماه ۱- از توکل کنندگان قرار بده ۲- و از رستگاران نزد خویش گردان ۳-، و از مقرّبان درگاهت قرار بده، به احسانت ای هدف جویندگان اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُتَوَکِّلِینَ عَلَیْکَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْفَائِزِینَ لَدَیْکَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ إِلَیْکَ بِإِحْسَانِکَ یَا غَایَةَ الطَّالِبِینَ توضیح: اول: موکل زمانی به سراغ وکیل می رود که خودش نتواند کار را پیش ببرد زیرا وکیل از راهکارهایی مطلع است که موکل بدرستی نمی داند لذا در صورتی که انسان خدارا وکیل خودش کند از جایی که نمی داند به او یاری می رساند و از او دستگیری می کند دوم: نبی اعظم صلى الله عليه و آله وسلم: هر كس به خدا توكل كند، خداوند هزينه او را كفايت مى كند و از جايى كه گمان نمى برد به او روزى مى دهد. مَنْ تَوَكَّلَ عَلَى اللّه ِ كَفاهُ مَؤنَتَهُ وَ رَزَقَهُ مِنْ حَيْثُ لايَحْتَسِبُ (كنزالعمال، ح ۵۶۹۳) در خبری دیگر از حضرت امیرالمومنین علیه السلام نقل شده است که فرمود کسی که به خدا توکل کند، سختی ها در برابرش آسان شوند و راهکارها هموار گردند و در آسایش و کرامت جای گیرد قال علی علیه السلام: مَنْ تَوکلْ عَلَی اللَّهِ هانَتْ لَهُ الصِّعابُ وَ تَسَهَّلَتْ عَلَیهِ الْاسْبابُ وَ تَبَوَّءَ الْخَفْضُ وَ الْکرامَةُ (غررالحکم ح۹۰۲۸) سوم: در ابتدای روز یعنی در تعقیات صبح به ماگفتند بگویید ۱-خداى رب العالمين مرا كافى از ديگران است ۲-خداى آفريننده عالم مرا كافى از خلق است ۳-خداى روزى دهنده مرا كافى از روزى خواران است ۴- خدايى كه پروردگار عالم است مرا كافى از ديگران است ۵-كافى است آنكه مرا كافى است كافى است آنكه هميشه مرا كافى است ۶-كافى است آنكه تا بوده ‏ام و هستم مرا كافى است ۷-کافی است مرا خداى يكتايى كه جز او خدايى نيست بر او توكل كرده ‏ام و اوست پروردگار عرش با عظمت. حَسْبِىَ الْخالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقِينَ، حَسْبِىَ الرَّازِقُ مِنَ الْمَرْزُوقِينَ، حَسْبِىَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ، حَسْبِى مَنْ هُوَ حَسْبِى، حَسْبِى مَنْ لَمْ يَزَلْ حَسْبِى، حَسْبِى مَنْ كَانَ مُذْ كُنْتُ لَمْ يَزَلْ حَسْبِى، حَسْبِىَ اللَّهُ، لَاإِلهَ إِلّا هُوَ، عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ، وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ (مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی تعقیبات نماز صبح) چهارم: انسانی که بر خداوند توکل کرد و به این باور رسید همه چیز دست خداست و تنها اوست که باید به دیگران عطا کند بدون شک به او دل می بنددو فقط به او تکیه می کند نتیجه این توکل و تکیه برخداوند این است که رستگار خواهدشد و جز مقربین نزد خداوند متعال خواهد بود وروشن است رسیدن به این جایگاه جز با لطف و احسان الهی ممکن نیست @jorenab