#دعای_کمیل_قسمت_اول
۱ـ کمیل بن زیاد نخعی یمنی متولد ۱۲ پیش از هجرت و متوفای (۸۲) از یاران حضرت علی (علیه السلام) میباشد و مدتی فرماندار امام علی( علیه السلام) در شهر هیت بود حجاج بن یوسف ثقفی قصد دستگیری وی را داشت اما او را پیدا نکرد و دستور داد که حقوق قبیله او را قطع کنند ولی وقتی قضیه را چنین دید گفت: نمیخواهم برای من دیگران در زجر باشند و خود را تسلیم کرد و حجاج وی را در سن بیش از ۹۰ سالگی به شهادت رساند و مزار وی در محل ثوبه بین نجف و کوفه میباشد(سفينة البحار ج۷ ص۵۳۹)
۲ـ از مجموعه آنچه از فرمایشات حضرت علی (علیه السلام) خطاب به کمیل در نهج البلاغه آمده است بر می آید که کمیل دارای روحیه عرفانی بوده و لذا حضرت نکات عرفانی مهمی به او فرموده است که بخشی در نهج البلاغه آمده است( نهج البلاغه حکمت ۱۴۷)
۳ـ در کتاب اقبال سید بن طاووس آمده است کمیل می گوید روزی در مسجد بصره با حضرت علی (علیه السلام) نشسته بودیم و درباره نیمه شعبان پرسیدم فرمود: هر کس در آن شب و شبهای جمعه هر ماه دعای خضر (علیه السلام) را بخواند البته دعایش مستجاب میشود به خانه آمدیم فردا نزدش رفتم و از او درخواست کردم که دعای را برایم بفرماید و او هم این دعا را تعلیم کرد
(اقبال الاعمال ج۳ص۳۳۱)
۴ـ در دعای کمیل به نظر میرسد که حضرت به دنبال یک خط سیری است که توجه به آن مهم است. آنچه که محور دعای کمیل قرار میگیرد این است که عزت از آن خداست زیرا هرچه که در عالم است از آن خداست لذا در اولین عبارت که شروع کند با عبارتی شروع می کند که همه چیز از آن خداست
«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِرَحْمَتِكَ الَّتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ وَ بِقُوَّتِكَ الَّتِي قَهَرْتَ بِهَا كُلَّ شَيْءٍ وَ خَضَعَ لَهَا كُلُّ شَيْءٍ وَ ذَلَّ لَهَا كُلُّ شَيْءٍ وَ بِجَبَرُوتِكَ الَّتِي غَلَبْتَ بِهَا كُلَّ شَيْءٍ وَ بِعِزَّتِكَ الَّتِي لاَ يَقُومُ لَهَا شَيْءٌ»
در این کلمات سخن از عظمت اقتدار عزت قهر و قدرت الهی مطرح است که عالم شمول است هر چه در عالم وجود دارد تحت عزت، قهر غلبه و سلطنت الهی است پس خداوند ی که مخاطب ماست موجودیست مطلق که هیچ چیزی در مقابل او یارای مقاومت ندارد و هیچ چیزی را یارای همطرازی کردن با او نیست اوست که هر قدرتمندی در مقابلش ذلیل است و ذل لها کل شی و هر بزرگی در مقابل او خاضع است « و خضع لها کلّ شيء» نیرو الهی بقهر بر همه چیز حاکم است.
۵ـ برای اینکه وجود خداوند متعالی که چنین موجود قدرتمند و کمال مطلق و مقتدر موجب وحشت و هراس نشود از اول به این نکته توجه میدهد این موجود قدرتمند که تمام هستی در مقابل او خاضع است رحمتش و لطفش به گستردگی تمام هستی است یعنی یک عزتی است و قدرتی است که همراه با رحمانیت و رحمت و لطف و احسان است
۶ـ اموری که حضرت در ابتدا نقل میکند به عزت الهی بر میگردد لذا باید عزت را معنی کرد و سپس روشن شود چگونه از آن خداوند متعال است و آیا خداوند عزت را به دیگران عطا می کند یا خیر؟
@jorenab