#عصمت_امام با استدلال به آیه شریفه «إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا» هرگاه افراد را با انجام گناه وعدم انجام آن مقایسه می‌کنیم چند صورت دارد: 1- کسی تمام عمر گناه‌کار است. 2- ابتدا خوب و آخرش بد می‌شود. 3- کسی ابتدا بد و آخرش خوب می‌شود. 4- کسی تمام عمر خوب است. کسی که تمام عمر بد باشد یا آخر عمر بد باشد نمی‌تواند جانشین باشد و حضرت ابراهیم هرگز برای چنین افرادی درخواست نمی‌کند. آنکه اول عمر بد بود را آیه شریفه نفی می‌کند (لاینال عهدی الظالمین) پس کسی که همه عمر خوب باشد و گناه نکند امام است. (رجوع کنید به .المیزان ج۱ص۴۱۳) @jorenab