#قران_و_افضلیت_امام ✅آيا كسى كه هدايت گر به سوى حق است، سزاوارتر است كه پيروى شود يا كسى كه خود از هدايت بى بهره است؛ مگر آن كه از سوى ديگران هدايت شود؟ شما را چه می شود و چگونه حکم مى‌كنيد؟   أَفَمَن یَهْدِی إِلَی الْحَقِّ أَحَقُّ أَن یُتَّبَعَ أَمَّن لَّا یَهِدِّی إِلَّا أَن یُهْدَی ۖ فَمَا لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ (یونس۳۵) ✅کیفیت استدلال: در  اين آيه شریفه که درباره هدايت،است دو احتمال با يك‌ديگر مقايسه شده است الف_ یکی مربوط به كسى است كه خود از هدايت برخوردار است و به هدايت ديگران نياز ندارد، بلكه ديگران را به حق هدايت مى‌كند؛ يعنى از هدايت ويژه الهى برخوردار است. ب_ ديگرى كسى است كه از هدايت به حق بهره‌اى ندارد مگر آن كه ديگران او را هدايت كنند. ✅جهت اشتراک این دو نوع هدایت   اين است كه هردو از هدايت بهره‌مند مى‌باشند اما جهت افتراق این است که در بهره‌مندى از هدايت به هدايت‌گرى ديگران نياز دارند يا از هدايت ويژه الهى برخوردارند ودرین صورت به هدايت ديگران نیازی ندارند، متفاوت مى‌باشند. ✅حال می گوییم :   جمله «فَما لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ» بیانگر این است که کسی که از هدایت ویژه الهی برخوردار است بر کسی خود نیاز به هدایت دارد برتری دارد واگرغیرازاين حکم شود، بر خلاف حكم عقل و وجدان است و خداوند متعال نیز برخلاف عقل و وجدان حکم نمی دهد پس کسی که از هدایت الهی برخوردار است را حاکم و امام قرار می دهد ✅مرحوم علامه طباطبایی می نویسد از تقابل بین هادی بسوی حق، و بین کسی که تا دیگران هدایتش نکنند راه را پیدا نمیکند، دو نکته بدست می آید اول اینکه امام باید معصوم از هر ضلالت و گناهی باشد، و گر نه مهتدی بنفس نخواهد بود، بلکه محتاج بهدایت غیر خواهد بود، و آیه شریفه از مشخصات امام این را بیان کرد: که او محتاج بهدایت احدی نیست، پس امام معصوم است، دوم اینکه عکس نتیجه اول نیز بدست می‌آید، و آن اینست که هر کس معصوم نباشد، او امام و هادی بسوی حق نخواهد بود (ترجمه المیزان ج۱ص۴۱۲) @jorenab