وان یکاد نزدیک بود که کفار  هنگام شنیدن قرآن با چشمهایشان تو را بلغزاند و بر زمین بزنند ( و از بین ببرند با شور چشمی ) و می گویند مجنون است ( و قرآن آورده ی شیطان است ) ، در حالی که قرآن ذکر (و پند ) برای جهانیان است ( تفسیر شبر و المیزان) وَ إِنْ يَكادُ اَلَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصارِهِمْ لَمّا سَمِعُوا اَلذِّكْرَ وَ يَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ  * وَ ما هُوَ إِلاّ ذِكْرٌ لِلْعالَمِينَ (قلم ۵۱ و ۵۲ ) ۱.  شور چشمی چیزی است که عقل منکرش نیست و برخی شواهد بر آن قابل تطبیق است و در  روایات آمده است و  لذا وجهی برای انکارش نیست  (المیزان) در نوجوانی شخصی را می شناختم که داستان‌های زیاد از شور چشمی أو نقل می شد ، چند مورد را من از نزدیک در جریان هستم از جمله این که : گاوی شیرده در خانه داشتیم بسیار زیبا بود و شیر آن را می دوشیدیم ، روزی خواهر زاده این شخص به همراه شوهرش که از قضا فامیل پدرم بود به خانه ما آمدند و اظهار علاقه کردند گاو را به ما بفروش دستت برای ما خیر دارد پدر فرمود که فامیل هستیم  ممکن است‌ بحثی پیش بیاید  برای همین من راضی نیستم ، با اصرار آنها پدر پذیرفت ، آنها گاو را دوشیدند تا مقدار شیر و آرام بودن گاو را مطمئن شدند روزی دیگر زن و شوهر با هم آمدند و با خوشحالی گاو را بردند در مسیر خانه با آن شخص روبرو شدند ، دستی سر گاو کشید گفت خواهرزاده کجا خریدید  ، عجب گاو خوبی ، با فاصله اندکی که از هم جدا شدند گاو آرام بد خلقی کرد و به زحمت به خانه بردند نتونستن از آن شیر بدوشند مجبور شدند گاو را بفروشند روزی به خانه ما آمدند دیدم خانم از دائی خود خشمگین بود و او را نفرین می کرد ۲. تفسیر آیه به شور چشمی به تعبیر المیزان نظر عموم مفسرین است و برخی نیز گفتند مراد این است چنان تو را نگاه می کنند گویا تو را می خواهند بکشند #ماه_رمضان #بهار_قرآن https://eitaa.com/MohammadGelayeri

حرمت #ماه_رمضان معمول این است که برای کسی حرمت و احترام قائلیم از انجام برخی کارها خود داری می کنیم مثل خود داری از پا دراز کردن جلوی مهمان ، امام سجاد علیه‌السلام خود داری از مبطلات روزه را از این نوع حرمت گذاشتن دانسته و فرمود : ۱ با قرار دادن مقدار زیادی از محرمات و فضیلت‌های آشکار فضيلت این ماه بر سائر ماه ها را آشکار کرد ۲برای ارج نهادن به آن چیزهایی را که در ماه های دیگر حلال بود را حرام گرداند، ۳ به احترام آن خوردنی و نوشیدنی را منع کرد ۴برای رمضان وقت مشخص کرد که پس و پیش آن را مجاز نکرد فأبان فضيلته على سائر الشهور بما جعل له من الحرمات الموفورة، والفضائل المشهورة فحرم فيه ما أحل في غيره إعظاما، وحجر فيه المطاعم والمشارب إكراما، وجعل له وقتا بينا لا يجيز - جل وعز - أن يقدم قبله، ولا يقبل أن يؤخر عنه صحیفه سجادیه دعای ۴۴ https://eitaa.com/MohammadGelayeri

نگرانی از ریزش خداوندا بر محمّد و خاندانش درود فرست و ما را از كجروى در يگانگى‌ات و كوتاهى در بزرگ‌داشتنت و شكّ در دينت و كورى از راهت و سهل‌انگارى حرمتت و فريب خوردن از دشمنت؛شيطان رانده شده،دور گردان اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ‌ ، وَ جَنِّبْنَا اَلْإِلْحَادَ فِي تَوْحِيدِكَ‌ ، وَ اَلْتَّقْصِيرَ فِي تَمْجِيدِكَ‌، وَ اَلشَّكَّ فِي دِينِكَ‌، وَ اَلْعَمَى عَنْ سَبِيلِكَ‌، وَ اَلْإِغْفَالَ لِحُرْمَتِكَ‌، وَ اَلاِنْخِدَاعَ لِعَدُوِّكَ‌ اَلشَّيْطَانِ اَلرَّجِيمِ‌ دعای ۴۴ صحیفه سجادیه #ماه_رمضان https://eitaa.com/MohammadGelayeri

مجملِ واقعه ضربت خوردن حضرت امیر علیه السلام در سال چهلم گروهى از خوارج در مكه جمع شدند و در باره نهروان مذاكره كردند و بر كشتگان نهروان گريستند و سه نفر با هم معاهده كردند كه در يك شب امير المؤمنين عليه السلام، و عمرو عاص و معاويه را بكشند. ابن ملجم كشتن على عليه السلام را بر عهده گرفت و وارد كوفه شد و قُطام بنت اخضر را ملاقات كرد و آن زنى بود از خوارج كه امير المؤمنين عليه السلام پدر و برادر او را در نهروان كشته بود و چون در نهايت حسن و جمال بود، ابن ملجم او را خواستگارى كرد. قُطام گفت: مهر من سه هزار درهم است با غلام و كنيزى و كشتن على بن ابى طالب عليه السلام. ابن ملجم گفت: چگونه على را بكشم؟ گفت غفلةً او را مى‏كشى و وردان بن مجالد را كه از قبيله خودش بود براى يارى ابن ملجم طلبيد و ابن ملجم نيز شبيب بن بجره خارجى را هم‏دست كرد و در انتظار بودند تا شب نوزدهم #ماه_رمضان رسيد. در آن شب قطام در مسجد خيمه زده بود و مشغول اعتكاف بود. آن سه ملعون به عزيمت قتل على عليه السلام به مسجد آمدند. قطام بافته‏اى چند از حرير بر سينه‏هاى ايشان بست و شمشيرهاى به زهر آب داده به ايشان داد تا حمايل كردند و بيامدند به نزديك آن درى كه امير المؤمنين عليه السلام از آن در داخل مسجد مى‏شد، نشستند و كسى از راز ايشان مطّلع نبود، جز اشعث بن قيس كه او نيز با ايشان متّفق بود و به يارىِ‏ ايشان آمده بود. همين كه وقت صبح حضرت امير عليه السلام داخل مسجد شد و صداى نازنينش بلند شد به «يا أيّها الناس، الصلاة» كه ابن ملجم و همراهانش شمشيرها كشيدند و بر آن حضرت حمله آوردند و گفتند: «الحُكْمُ لِلّهِ لا لَكَ يا عليّ». شمشير شبيب خطا كرد و شمشير ابن ملجم بر فرق همايون آن حضرت جا كرد و شكافت و خون جارى شد و محاسن شريفش كه در عزاى پيغمبر خضاب نشده بود به خون خضاب شد و واقع شد آنچه خدا و رسول صلى الله عليه و آله به آن خبر داده بودند و امير المؤمنين عليه السلام در انتظار آن بود و آسوده شد آن جناب از صدمات دنيا و از غدر و مكر معاويه و عمرو عاص و از بى وفايى كوفيان غدّار- صَلواتُ اللهِ وَسلامُه عَلَيه. قمی ، فیض العلام صص 73 و 74 https://eitaa.com/MohammadGelayeri

دعای واقعی : دعاء اگر واقعی باشد مستجاب می شود چون فرمود « مرا بخوانید تا اجابت کنم شما را » « ادعونی استجب لکم» ( مومن 60) در کریمه «نمل 62» دو شرط برای دعاء ذکر شد : 1.اضطرار«یجیب المضطر» . چون به دون آن حقیقت دعا محقق نمی شود، چون وقتی راه دیگری وجود دارد پس فقط آنچه درخواست می کند مطلوب او نیست 2.خواست از خدا «دعاه» کسی که فقط به اسباب چشم دوخت یا به مجموع اسباب و خدا چشم دوخت از خدا نخواست . این دو شرط در واقع شرط تحقق دعا است نه شرط اجابت برای همین در (مومن60) شرطی مطرح نکرده است بر همین اساس در بقره 186 آمده است : « اگر بندگانم از تو بپرسند در باره دعا و در خواست از من بگو من نزدیکم و اجابت می کنم اگر مرا بخوانند » اذا سألک عبادی عنی فانی قریب اجیب دعوة الداع اذا دعان از این رو اگر مضطری دعا کرد و اجابت نشد مشکل در اضطرار یا دعا و خواست از خدا است ، چون ظاهر ایه ابای از تخصیص دارد.( المیزان) أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذٰا دَعٰاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ وَ يَجْعَلُكُمْ خُلَفٰاءَ الْأَرْضِ أَ إِلٰهٌ مَعَ اللّٰهِ قَلِيلاً مٰا تَذَكَّرُونَ «نمل 62» كيست كه هرگاه درمانده‌اى او را بخواند، اجابت نمايد و بدى و ناخوشى را برطرف كند، و شما را جانشينان (خود در) زمين قرار دهد؟ آيا با خداوند معبودى است‌؟ چه كم پند مى‌پذيريد. 1.در روايات و تفاسير نديدم كه درباره‌ى تلاوت آيه‌ى ۶۲ براى استجابت دعا نقشى باشد، لكن مردم به خاطر تناسب محتواى آيه تبرّكاً آن را مى‌خوانند و مانعى ندارد. 2. در روايات مى‌خوانيم: نمونه‌ى مضطرّ واقعى، امام زمان (عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف) است و بدترين سوء «وَ يَكْشِفُ السُّوءَ‌»، سلطه‌ى كفّار است كه در زمان آن حضرت برطرف مى‌شود و نمونه‌ى «يَجْعَلُكُمْ خُلَفٰاءَ‌» حكومت صالحان در آن زمان است. ( تفسیر نور) #ماه_رمضان #شب_قدر https://eitaa.com/MohammadGelayeri

#ماه_رمضان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَصَلّی اللّٰهُ عَلَی مُحَمَّدٍوَ آلهِ الطَّاهِرِینَ ماه رمضان را به روزه گره نزنیم ۱ـقران کریم وقتی سخن از ماه رمضان را به میان می آورد آنرا ماه نزول قرآن کریم می داند که برای هدایت انسانها به سوی نور آمده است شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًی لِّلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَی وَالْفُرْقَانِ ۲ـبعدفرمود کسی وارد این ماه می شود روزه بگیرد فَمَن شَهِدَ مِنکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ ۖ ۳ـ سپس فرمود اگر کسی مریض است و یا در سفر است می تواند بعدآ جبران کند و لازم نیست با حالت مریضی و یا مسافرت روزه بگیرد وَمَن کَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَی سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ ۴ـسپس فرمود خداوند متعال سخت گیر نیست اصلا بنایش این است که کار هارا بر شما آسان کند و راحتی شما برای خداوند متعال مهم است یُرِیدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلَا یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ لذا فقها عظام فتوا دادند اگر کسی احتمال ضرر می دهد ( دقت کنید نه اینکه علم دارد روزه برای او ضرر دارد خیر. بلکه احتمال می دهد روزه برای او ضرر دارد) لازم نیست روزه بگیرد (مسأله ۲۸۵) وحتی فرمود اگر روزه گرفت دچار ضعف شد بگونه ای که برایش قابل تحمل نیست ویا پیر است روزه گرفتن برایش مشقت دارد لازم نیست روزه بگیرد (مسأله ۲۸۶) ۵ـ روزه گرفتن صرف نظر از آنکه موجب سلامت روحی و جسمی می شود انسان را از وابستگی عالم فانی رها می کند لذا به مبطلات روزه دقت شود می ببینیم همه آنها چیزهایی هستند که انسان را به این عالم وابسته می کنند لذا گاهی لازم است انسان ازین امور جدا شود و خود را رها کند تا به اصل خویش یعنی. خداوند متعال نزدیک شود ۶ـ حال اگر کسی به هر دلیلی نتوانست روزه بگیرد بدین معنا نیست از ضیافت الهی درین ماه بی بهره خواهد بود و یا از رحمت الهی بهره ای نخواهد برد مهمترین نکته درین ماه این است که انسان به اصل خویش بر گردد و آن این است که خدایا من بنده تو هستم و به در خانه ات آمده ام عملی ندارم بیچاره گی و نداری مرا به در احسان تو کشانده است از من روی بر مگردان سَيِّدِي عَبْدُكَ بِبَابِكَ أَقَامَتْهُ الْخَصَاصَةُ بَيْنَ يَدَيْكَ يَقْرَعُ بَابَ إِحْسَانِكَ بِدُعَائِهِ. فَلاَ تُعْرِضْ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ عَنِّی (دعای ابو حمزه مثالی) کلمه قَرع به معنای کوبیدن است کسی خیلی گرفتار و مستأصل شود به در خانه ای رفت آنرا محکم می کوبد و صاحبخانه را صدا می زند نمی گوید در می زند می‌گوید آنقدر گرفتار و مستأصل و بیچاره است در را محکم می کوبد و صدایت می زند يَقْرَعُ بَابَ إِحْسَانِكَ بِدُعَائِهِ #رمضان @jorenab

#ماه_رمضان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَصَلّی اللّٰهُ عَلَی مُحَمَّدٍوَ آلهِ الطَّاهِرِینَ ۱ـخداوند متعال انسان را آفرید تا اورا مورد لطف و رحمت خویش قرار دهد اساس کار خداوند این است که بنده را تا آنجا ممکن است همراهی کند و یاری کند لذا راه و چاه را به انسان نشان داد و سرنوشت هرکدام را گوشزد کرد ۲ـ حال اگر انسانی به هر دلیلی مسیر درست را نرفت اینگونه نیست که خداوند متعال اورا رها کند بشرطی بلایی بر سر خودش نیاورد که امکان نجاتش نباشد لذا فرمود اگر از گناهان بزرگی كه از آن نهی شده‌اید دوری كنید، بدی‌های [كوچك] شما را می‌پوشانیم و شما را به جایگاهی ارجمند وارد می‌كنیم‌. إِن تَجتَنِبوا كَبائِرَ ما تُنهَونَ عَنهُ نُكَفِّر عَنكُم سَيِّئَاتِكُم وَنُدخِلكُم مُدخَلًا كَريمًا ( نساء آیه ۳۱) ۳ـ خداوند متعال ضمن آنکه خودش بر هستی اشراف دارد برای آنکه کسی نگوید چنین و چنان نکردم امور متعددی را قرار داد تا کارهای انسان را زیر نظر داشته باشند و یاد داشت کنند اگر انسان مدتی راه را به اشتباه رفت بخواهد برگرددآنها ئی که کارهای بد انسان را یاد داشت کردند چه می شود ۴ـگر کسی صادقانه به خداوند بگوید اشتباه کرده است و در صدد جبران برآید خداوند متعال به همه دستور می دهد کارهای بد این فرد را فراموش کنند معاوية بن وهب گويد: شنيدم امام صادق عليه السّلام ميفرمود: هر گاه بندۀ مؤمنى از روى واقع توبه كند و ديگر بگناه دست نيالايد خداوند وى را دوست بدارد و اعمال ناشايسته‌اش را در دنيا و آخرت بپوشاند، گويد:پرسيدم چگونه گناه اورا می پوشاند؟ فرمود: اول اینکه کاری کند که فرشتگان كه عمل زشت او مينوشتند فراموش کنند دوم اینکه،و به اعضا وجوارحش را فرمان دهد تا گناهان وى پنهان دارند سوم اینکه بسرزمينهائى كه در آن معصيت نموده دستور دهد آنچه ديده‌اند نهان دارند، و چنین فردی در قيامت بحساب حاضر شود و هيچ چيز بر هيچ گناهى از او شهادت ندهد. عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ وَهْبٍ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ إِذَا تَابَ اَلْعَبْدُ اَلْمُؤْمِنُ تَوْبَةً نَصُوحاً أَحَبَّهُ اَللَّهُ فَسَتَرَ عَلَيْهِ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ قُلْتُ وَ كَيْفَ يَسْتُرُ عَلَيْهِ قَالَ يُنْسِي مَلَكَيْهِ مَا كَتَبَا عَلَيْهِ مِنَ اَلذُّنُوبِ وَ أَوْحَى اَللَّهُ إِلَى جَوَارِحِهِ اُكْتُمِي عَلَيْهِ ذُنُوبَهُ وَ أَوْحَى إِلَى بِقَاعِ اَلْأَرْضِ اُكْتُمِي عَلَيْهِ مَا كَانَ يَعْمَلُ عَلَيْكِ مِنَ اَلذُّنُوبِ فَيَلْقَى اَللَّهَ حِينَ يَلْقَاهُ وَ لَيْسَ شَيْءٌ يَشْهَدُ عَلَيْهِ بِالذُّنُوبِ . (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ج ۱، ص ۱۷۱) #رمضان @jorenab

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَصَلّی اللّٰهُ عَلَی مُحَمَّدٍوَ آلهِ الطَّاهِرِینَ #ماه_رمضان ۱ـ شیطان برای فریب انسان و وسوسه اش هرچه لازم باشد انجام می دهد و با مداخله در کارهایش سعی می کند راه صحیح و روشن را از انسان بگیرد یعنی اینگونه نیست که گوشه ای بنشید و انسان را رها کند ۲ـ برای رهایی و نجات از شر شیطان تنها باید به خداوند متعال پناه برد ۳ـ شیطان در فریب دادن بین مومن و متقی و غیر مومن فرقی نمی گذارد و بفکر وسوسه و انحراف همه انسانها ست ۴ـ فرق انسان مومن و متقی با دیگران درین است که یاد خداوند و پناه برد ن به خداوند متعال آنها را ازشر شیطان رجیم نجات می دهد وَإِمَّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ إِنَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ إِنَّ الَّذِینَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّیْطَانِ تَذَکَّرُوا فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ (اعراف ۲۰۰ـ ۲۰۱) و اگر [وسوسه ای از سوی] شیطان، تو را [به خشم بر مردم و ترکِ مهربانی و ملاطفت] تحریک کند، به خدا پناه جوی؛ زیرا خدا شنوا و داناست. پرهیزگاران هنگامی که گرفتار وسوسه های شیطان شوند، به یاد (خدا و پاداش و کیفر او) می افتند. و (در پرتو یاد او، راه حق را می بینند و) در این هنگام بینا می شوند ۵ـ نزغ: دخول در كارى براى افساد. وسوسه شيطان را نزغه گويند كه افساد به خصوصى است . آن در آيه ، به معنى وسوسه است‏ . إِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطانِ نَزْغٌ‏: اگر از شيطان وسوسه‏اى بر تو وارد شود.( مفردات راغب) ۶ـ سوال چرا باید بهنگام وسوسه های شیطانی به خداوند متعال پناه برد ؟ جواب چون حمله شیطان از جاهایی است که انسان خبر ندارد زیرا اورا نمی بیند لذا نمی داند از کجا و چگونه قصد فریب اورا دارد إِنَّهُ يَرَاكُمْ هُوَ وَقَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لَا تَرَوْنَهُمْ (اعراف :۲۷) اما از آنجا که خداوند متعال از همه چیز آگاه است هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (حدید:۳) میداند شیطان چه می کند و چگونه می خواهد انسان را فریب دهد گاهی با مال گاهی با موقعیت اجتماعی و گاهی با عبادت و.. لذا وقتی انسان به سراغ خداوند رفت خداوند اورا حفظ میکند زیرا خداوند رحمان هم شیطان را می بیند و هم مگر و حیله اورا می شناسد #رمضان @jorenab

#ماه_رمضان #عیار_انسان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَصَلّی اللّٰهُ عَلَی مُحَمَّدٍوَ آلهِ الطَّاهِرِینَ ۱ـ گاهی افرادی باتو طرح دوستی می ریزند مدتی هستند سپس. از تو دور می شوند هرگز نگران نباش زیرا هرکس عیار خودش را نشان می دهد و شاید خیر و صلاح تو در همین باشد که چنین افرادی از زندگی تو حذف شوند ۲ـ در داستان حضرت یوسف که برادرانش اورا به بهای اندک فروختند آنهم با بی رغبتی وَشَرَوْهُ بِثَمَنٍ بَخْسٍ دَرَاهِمَ مَعْدُودَةٍ وَکَانُوا فِیهِ مِنَ الزَّاهِدِینَ ( یوسف۲۰) ۳ـ این از ازرش یوسف چیزی کم نکرد بلکه نشان از عیار و ارزش برادرانش بود که تنها شناخت آنها از حضرت یوسف این بود که اورا فردی مانع محبت پدر نسبت به خود می دیدند ۴ـ جداشدن حضرت یوسف از برادران اورا عزیز مصر ساخت پس اگر از چنین دوستانی که عیار خود را نشان می دهند جدا می شوید نگران نباشید ۵ـ اما حضرت یوسف با این برادران چه کرد ؟ انسان دارای عیار بالا مثبت اندیش است وتمام تلاشش این است برای هرکاری نگاه مثبت داشته باشد وزندگی را برای خودش و دیگران شیرین کند ۶ـ تغییر زاویه دید و مثبت اندیشی نقش مهم و تعیین کننده ای در زندگی انسان دارد و هر اتفاقی که در زندگی پیش می آید این هنر انسان است که با آن چگونه برخورد می کند ۷ـ برادران حضرت یوسف اورا درون چاه انداختند تا از بین برود کاروانی حضرت یوسف را نجات داد و عزیز مصر شد بردارانش بخاطر قحطی به مصر آمدند و با حضرت یوسف برخورد کردند و حضرت آنهارا شناخت از آنها می خواست که پیش او بیایند بعداز انکه چندبار امدند گفتندبا توجه به رفتاری که با شما داشتیم خجالت می کشیم هر روز بیاییم حضرت یوسف فرمو د اتفاقا دوست دارم بیایید چون شما را مردم می بینند می فهمند من غلام و برده نبودم و خانواده دارم(زمخشرى،الكشاف ج۲ص۵۰۳) ۸- یعنی حضرت یوسف با نگاه مثبتی که داشت نه تنها برادرانش را سرزنش نکرد بلکه به گونه ای رفتار کرد گویا بر سرش منت گذاشتند که نزدش آمدند.درحقیقت عیار خودش را نشان داد از کوزه همان برون تراود که در اوست یعنی با نوع نگاه هم زندگی را برای خویش شیرین کرد هم برای برادران #رمضان @jorenab

#ماه_رمضان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَصَلّی اللّٰهُ عَلَی مُحَمَّدٍوَ آلهِ الطَّاهِرِینَ اگر شكرگزاری كنید و ایمان آورید، خدا به عذاب شما اقدام نمیكند كه خداوند حق‌شناس آگاه است‌. ما يَفعَلُ اللَّهُ بِعَذابِكُم إِن شَكَرتُم وَآمَنتُم وَكانَ اللَّهُ شاكِرًا عَليمًا ( نساء : ۱۴۷ ۱ـ درصورتی که بندگان الهی به وظایف خویش عمل کنند واجبات را انجام دهند و گناهان را ترک کنند عاملی برای عذابشان وجود نخواهد داشت نه تنها خداوند متعال چنین افرادی را عذاب نمی کند بلکه فضل و لطف خویش را شامل چنین افرادی خواهد نمود ۳ـ از آنجا که خداوند متعال علیم است، پس اینگونه نیست که افراد را که شکرگزاری اویند و به دستورات الهی عمل می کنند با سایر موارد اشتباه کند ۴ـ مرحوم علامه می نویسد :این آیه شریفه دلالتی دارد بر اینکه عذابی که شامل اهل عذاب است از ناحیه خود آنان است نه از ناحیه خدای تعالی و همچنین هر عاملی و هر عملی که مستوجب عذاب است، از قبیل ضلالت و یا شرک و یا معصیت، مستند به خدای تعالی و از قِبَل آن حضرت نیست (المیزان ج۵ص۱۹۴) ۵ـ مرحوم شهید دستغیب در کتاب برزخ از کتاب اربعینات سعیدقمی از شیخ بهایی نقل میکند: روزی رفته بودند تخته فولاد اصفهان؛ یک پیر مردی آنجا بود. سفره اش را پهن کرده بود و مشغول غذا خوردن بود. مرحوم شیخ بهایی گفت : «این آقا فرد معمولی نیست؛ برویم ببینیم چیزی دارد به ما بگوید! مرحوم شیخ بهائی پرسیدشماتا الان چیزی دیدی؟ گفت:بله _من اینجا داشتم غذا میخوردم، یکبار دیدم که میتی را آوردند دفن کردند؛ یک مقدار که زمان گذشت دیدم که یک جوان بسیار زیبا و بسیار خوش رو، معطر، که به این زیبایی و خوش بویی تا الان ندیده بودم . . همین که رفت بالای قبر پنهان شد. من که متحیر بودم، این کیست؟ چطور شد که رفت؟ همینجور که داشتم به اینها نگاه میکردم، یک دفعه بوی تعفن شدید آمد. نگاه کردم یک سگ بسیار سیاه و زشت آمد بالای این قبر پنهان شد. ایستادم... همینطور گذشت. متحیر نگاه می‌کردم. ناگهان دیدم آن جوان زیبا با موی ژولیده، لباس پاره، بدنی خونی در حال رفتن بود. دویدم و رفتم به او گفتم :آقا صبر کنید. شما کی هستید؟ آن سگ سیاه چه بود؟ چرا اینقدر زیبا رفتید و زشت برگشتید؟ بدنی خونین، لباسی پاره؟ گفت من عمل نیک این فرد بودم. می‌خواستم با او باشم؛ اما آن سگ عمل زشتش بود. چون عمل زشتش بیشتر بوده است، غالب شده و آن سگ تا قیامت با او است تا ببینیم خدا چه می‌خواهد. مرحوم شیخ بهایی( رضوان الله تعالی علیه) فرمودند: ما در دین تجسم عمل راداریم پس عمل تجسم پیدا می‌کند. چیزی را که انسان آنقدر انجام داد که ملکه شد برایش، انسان با آن عمل ساخته شده است. آن در آخرت، تجسم پیدا می‌کند. پس فرق دارد عملی که در دنیا انجام می‌دهید، پاداشی، عقابی، جزائی، که کیفری که در مقابلش هست، قرار دادی است. اما در آخرت تمثل همان فعل هست، حقیقی است. (برزخ شهید دستغیب ص۱۳۰) ۶ـ پس مرگ و قبر و برزخ مار و عقرب ندارند بلکه این انسان است که با کارهایش و اعمالش مارو عقرب پرورش می دهد منتهی چون از باطن اعمال آگاه نیست نمی داند چه می کند قرآن کریم می فرماید ما فقط پرده از روی کارهایی که انجام دادی و از آن غافل بودی برداشتیم چون پرده کنار رفت چشمهایت تیز بین شد حقیقت امر برتو آشکار شده است لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هَٰذَا فَكَشَفْنَا عَنْكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ (ق:۲۲) #رمضان @jorenab

#ماه_رمضان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَصَلّی اللّٰهُ عَلَی مُحَمَّدٍوَ آلهِ الطَّاهِرِینَ ۱ـ قرآن کریم تنها خیر مطلقی که برای به همراه داشتن در مسیر طولانی اخروی مؤثر می داند تقواست «تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوى‏»( بقره:196) یعنی تقوا هم برای زندگی دنیوی مفید و لازم است وهم برای زندگی اخروی چون این دو زندگی در حقیقت امتداد هم هستند دوچیز مختلف و جدا از هم نیستند ۲ـ وقتی درباره قیامت و شرایط آن حرف می زند اولا: از نظر مردم می فرماید: يَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَتَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَتَرَى النَّاسَ سُكَارَىٰ وَمَا هُمْ بِسُكَارَىٰ وَلَٰكِنَّ عَذَابَ اللَّهِ شَدِيدٌ روزی که آن را ببینید [مشاهده خواهید کرد که] هر مادر شیر دهنده ای از کودکی که شیرش می دهد، فراموش می کند (محبت مادری آنهم به فرزند شیرخوار بالاترین محبتی است که قابل تصور است )، و هر ماده بارداری بار خود را سقط می کند، و مردم را مست می بینی در حالی که مست نیستند، بلکه عذاب خدا بسیار سخت است. ثانیا : از نظر مال می فرماید وَ إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَتْ" الف ـ عشار جمع عُشَراء است(لسان العرب ماده عشر) و عشراء به معنای ماده شتر حامله ای است که ده ماه از حملش گذشته باشد، چنین شتری از نفیس ترین اموال عرب به شمار می‌رود، ب ـ و مراداز تعطیلی عشار این است که در آن روز عرب چنین مال نفیسی را رها می‌کند و چنین مال با ارزشی که مردم در دنیا بر سر آن می جنگند در قیامت بی صاحب می‌ماند، ثالثا : از نظر دوستی و ارتباط بین مردم مردم که در دنیا بود می فرماید اَلْأَخِلاّٰءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلاَّ اَلْمُتَّقِينَ( زخرف :۶۷) در آن روز ياران جز پرهيزگاران بعضي‏شان دشمن بعضى ديگرند مرحوم علامه طباطبایی رضوان الله تعالی علیه می نویسد: الف ـ و اما اينكه چرا همه دوستان، به استثناء متقين دشمن يكديگرند، براى اين است كه لازمه دوستى طرفينى اين است كه يك طرف، طرف ديگر را در مهماتش كمك كند، و اين كمك وقتى در غير رضاى خدا باشد، در حقيقت كمك به بدبختى و شقاوت و عذاب دائمى آن طرف است، هم چنان كه در جاى ديگر در حكايت گفتار ستمگران در قيامت فرموده: " يٰا وَيْلَتىٰ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلاٰناً خَلِيلاً لَقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ اَلذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جٰاءَنِي" به خلاف دوستى‌هاى متقين كه همه مايه پيشرفت آنان در راه خدا است، و در روز قيامت همه به سود ايشان خواهد بود. ب ـ و در خبرى از رسول خدا هم آمده كه: چون قيامت به پا شود، پيوند ارحام قطع، و همه نسب‌ها گسيخته مى‌گردد، و برادرى‌ها همه باطل مى‌شود، مگر برادرى در راه خدا، و اين فرموده خداست كه مى‌فرمايد: " اَلْأَخِلاّٰءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلاَّ اَلْمُتَّقِينَ " و اين روايت را الدر المنثور در تفسير اين آيه از سعد بن معاذ نقل كرده است. (المیزان ج۱۸ص۱۲۰) ۳ـ قرآن کریم می فرماید برای نجات در چنین روزی تنها راه تقواست تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوى‏ و تقوا در معنای عام و ساده یعنی تا آنجا که برای انسان مقدور است دستورات الهی را اطاعت کند و هرگاه به هر دلیلی اشتباه کرد فوری پشیمان شود و برگردد و نافرمانی الهی از سر تکبر و ایستادن دربرابر خداوند متعال نباشد بلکه برای فریب خوردن و زیبا جلوه داده شدن گناه باشد وَعِزَّتِكَ وَجَلالِكَ مَا أَرَدْتُ بِمَعْصِيَتِي مُخالَفَتَكَ، وَمَا عَصَيْتُكَ إِذْ عَصَيْتُكَ وَأَ نَا بِكَ جاهِلٌ، وَلَا لِعُقُوبَتِكَ مُتَعَرِّضٌ، وَلَا لِنَظَرِكَ مُسْتَخِفٌّ، وَلكِنْ سَوَّلَتْ لِي نَفْسِي، وَأَعانَتْنِي عَلَى ذلِكَ شِقْوَتِي، @jorenab

#ماه_رمضان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَصَلّی اللّٰهُ عَلَی مُحَمَّدٍوَ آلهِ الطَّاهِرِینَ قرآن کریم نور است قَدْ جَاءَکُم مِّنَ اللَّهِ نُورٌ وَکِتَابٌ مُّبِینٌ (مائده:۱۵) بدون شک انس والفت با قران کریم که نور است باعث نورانی شدن انسان می گردد وبرای ارتباط و انس با قران در بیان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام مواردی ذکر شده است که در اینجا به برخی ازین بیانات نورانی اشاره می کنیم ۱-تهیه قران و نگهداری آن در خانه که در روایت آمده است نگهداری قران مستحب است وباعث دور شدن شیطان از خانه می گردد عَنِ الصَّادِقِ عَنْ أَبِیهِ علیه السلام: أَنَّهُ کَانَ یَسْتَحِبُّ أَنْ یُعَلَّقَ الْمُصْحَفُ فِی الْبَیْتِ یُتَّقَی بِهِ مِنَ الشَّیَاطِینِ قَالَ وَ یَسْتَحِبُّ أَنْ لَا یُتْرَکَ مِنَ الْقِرَاءَةِ فِیهِ (قرب الإسناد ص ۴۲) ۲و۳-یادگرفتن و یاد دادن قران کریم که طبق بیان نورانی اهل بیت بهترين شما كسى است كه قرآن آموزد و آن را آموزش دهد قالَ النَّبىُ صلي الله عليه و آله: «خِيارُكُمْ مَنْ تَعَلَّمَ القُرآنَ وَ عَلَّمَهُ».  ( بحارالأنوار، ج 2، ص 186) ۴-تلاوت قران کریم که امده است بر تو باد تلاوت قرآن و بسيارى ياد خدا؛ زيرا آن در آسمان براى تو نام (آوازه) است و در زمين نور قال رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله وسلم  عَليكَ بتِلاوَةِ القرآنِ و ذِكرِ اللّه ِ كثيراً، فإنّهُ ذِكرٌ لكَ في السماءِ و نورٌ لكَ في الأرضِ (تفسير نور الثقلين ج۴ ص۲۵۷  ) ۵-خواندن قران از رو که در روایات آمده است  هرکه قرآن را از روی آن بخواند موجب بهره مند شدن دیدگان گردد، و سبب سبک شدن عذاب پدر و مادرش گردد اگر چه آن دو کافر باشند.  قَالَ: مَنْ قَرَأَ فِی الْمُصْحَفِ نَظَراً مُتِّعَ بِبَصَرِهِ وَ خُفِّفَ بِوَالِدَیْهِ وَ إِنْ کَانَا کَافِرِینَ (ثواب الأعمال ص ۹۳ و ۹۲) ۶ـچرا قرآن کریم اینقدر اهمیت دارد برای اینکه : یک ـ پنددهنده اى است که فریب نمی دهد، دوـ و هدایت کننده اى است که گمراه نمى سازد، سه ـ و سخنگویى که هرگز دروغ نمى گوید. چهارـ کسى با قرآن همنشین نشد مگر آنکه بر او افزود یا از او کاست، الف ـ افزودن در هدایت ب ـ و کاهش از کوردلى و گمراهى «وَ اعلَمُوا أَنَّ القُرآنَ هُوَ النَّاصِحُ الَّذِی لا یَغُشُّ، وَ الهَادِی الَّذِی لایُضِلُّ، وَ المُحَدِّثُ الَّذِی لایَکذِبُ وَ مَا جَالَسَ هذَا القُرآنَ أَحَدٌ اِلّا قَامَ عَنهُ بِزِیادَةٍ أَونُقصَانٍ: زِیَادَةٍ فِی هُدًی، أَو نُقصَانٍ مِن عَمیً.» پنج ـ آگاه باشيد، كه شفاعت قرآن پذيرفته، و سخنش تصديق مى گردد، شش ـ آن كس كه در قيامت، قرآن شفاعتش كند بخشوده مى شود، هفت ـ و آن كس كه قرآن از او شكايت كند محكوم است، هشت ـ در روز قيامت ندا دهنده اى بانگ مى زند كه: «آگاه باشيد امروز هر كس گرفتار کِشته خویش است و اسیر عملى است كه انجام داده، جز اعمالی که منطبق با قرآن است» نُه ـ پس شما در شمار عمل كنندگان به قرآن باشيد، از قرآن پيروى كنيد، با قرآن خدا را بشناسيد، و خويشتن را با قرآن اندرز دهيد اعْلَمُوا أَنَّهُ شَافِعٌ مُشَفَّعٌ وَ قَائِلٌ مُصَدَّقٌ وَ أَنَّهُ مَنْ شَفَعَ لَهُ الْقُرْآنُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ شُفِّعَ فِیهِ وَ مَنْ مَحَلَ بِهِ الْقُرْآنُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ صُدِّقَ عَلَیْهِ فَإِنَّهُ یُنَادِی مُنَادٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَلاَ إِنَّ کُلَّ حَارِثٍ مُبْتَلًی فِی حَرْثِهِ وَ عَاقِبَةِ عَمَلِهِ غَیْرَ حَرَثَةِ الْقُرْآنِ فَکُونُوا مِنْ حَرَثَتِهِ وَ أَتْبَاعِهِ وَ اسْتَدِلُّوهُ عَلَی رَبِّکُمْ وَ اسْتَنْصِحُوهُ عَلَی أَنْفُسِکُمْ (نهج‌البلاغه خطبه ۱۷۶) @jorenab