#نماز_معیار_تعقل « وَإِذانادَيْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ اتَّخَذُوها هُزُواً وَ لَعِباً ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَعْقِلُون‏» هنگامة نماز معیارخوبی برای صاحبان خرد است؛ یعنی صدای اذان و اعلان برای نماز برمی خیزد، مردم دودسته می شوند، عده ای آن را به سخریه می گیرند و به شوخی از کنارش رد می شوند و عده ای نیز با تمام وجود از آن استقبال نموده و سعی می کنند به هر شکلی خود را سریع تر به محل نماز برسانند؛ تا آن را به جا آورند. قرآن کریم گروه اول را انسان های بی خردی می داند که از این نعمت بزرگ خود را بی بهره می سازند و به جای آنکه با این ریسمان الهی خود را از مهالک و گرفتاری نجات دهند، به آن پشت پا می زنند و دسته دوم را صاحبان خرد می داند که می دانند چگونه از این پل نجات بهره گیرند؛ تا خود را به وسیله آن از سختی ها وغرق شدن ها رها سازند؛ لذا می فرماید: « زمانی که آنان را برای نماز فرا می خوانی، آن را به « سخریه» می گیرند و این کارشان برای آن است که گروهی بی خرد هستند @jorenab