#کرامت_نفس فضائل اخلاقی(مانند صداقت در گفتار و کردار . تحصیل تقوا با انجام واجبات و ترک محرمات .عدم خیانت و..) زمانی ارزشمند خواهد بود که درجان انسان بنشیند ووقتی فضائل اخلاقی در جان انسان نشست نفس را کریم می کند وبه نفس عزت می بخشد آنگاه چنین انسانی 1-دارای آرامش درونی میشود و شرایط ناگوار اورا متزلزل نمی کند 2-نسبت به امور دنیوی بی تفاوت است وخود را وابسته به امور دنیوی نمی کند 3-خودش را برای بدست آوردن امور حقیر دنیوی ذلیل نمی کند 4- دارای عفت در کلام وعمل می گردد 5- دارای حیاء می شود نکته فرق بین حیاءوعفت : حیاء یعنی عمل نکردن به خواهش های نفسانی عفت یعنی کنترل نفس تا پا از قوانین عرفی وشرعی بیرون نگذارد چند راهکار برای تحصیل کرامت نفس 1-یقظه در لغت به معنای بیداری است ودر اصطلاح یعنی بیداری انسان از خواب غفلت واینکه الف-نسبت به خداوند متعال فقیر است ب- انسان مسافر است که به سوی خداوند در حرکت است ج- بدون لطف الهی کاری از پیش نخواهد برد د- الطاف ونعمت الهی را مورد توجه قرار دهد چه ظاهری مانند پوشاک ،مسکن و... چه باطنی مانند عقل دین ایمان و...... 2- خوف ورجاء یعنی انسان نسبت به رفتاری که انجام می دهد نگران باشد تا مبادا نتواند وظیفه خود را در برابر مالک وصاحب اختیار خویش بدرستی انجام دهد و از طرف دیگر به لطف الهی امید داشته باشد واینکه خداوند متعال بنده خویش را رها نمی کند 3-توکل در لغت واگذار کردن کار به شخص دیگر که وکیل نامیده می شود در اصطلاح یعنی تمام اسباب مادی تحت اراده وسیطره خداوند متعال است واگر خداوند نخواهد کاری تحقق نخواهد یافت اثرات توکل الف-زنده شدن امید ب-صبر دربرابر مصیبت ها ج-آرامش 4- رضا وتسلیم اینکه انسان کارهارا به خدابسپارد وآنچه به او داده می شود راضی باشد فرق رضا وتسلیم در رضا انسان اراده خویش را با اراده خداوند همسو می کند اما در تسلیم اراده ای جز اراده الهی ندارد مراحل رضا وتسلیم الف-ابتداء کراهت قلبی نداشته باشد ب- میل واراده خودش را با اراده الهی همسو کند ج- دیگر میل واراده ای فرد در برابر اراده الهی مطرح نباشد 5-مدیریت نفس اینکه انسان برای رسیدن به مقاصد عالیه بدون آنکه خودش را مدیریت کند ممکن نیست واین امر ممکن نمی شود مگر با برنامه ریزی و داشتن همت بلند 6- قناعت اکتفا نمودن به آنچه خداوند در اختیار وی قرار داده است وانسان قانع دیگر دارای اندوه نیست ودر برابر دیگران سر فرود نخواهد آورد https://eitaa.com/jorenab

#کرامت_نفس ♦️"فاعبدوا ماشئتم من دونه قل ان الخاسرین الذین خسروا انفسهم و اهلیهم یوم القیامه الا ذلک هو الخسران المبین(زمر:۱۵) هرکس غیر از او را می خواهید بپرستید بگو بدرستیکه زیانکاران آنهائی هستند که در نفسشان و اهلشان در روز قیامت دچار زیان شدند براستی که این خسرانی روشن و آشکاری است. ♦️دراین آیه شریفه می فرماید خسران و ضرر و زیان کردن به این نیست که انسانی مالی را از دست دهد یا مقامی از دست دهد بلکه خسران بزرگ آن است که انسان نفس خود را ببازد، ♦️مرحوم علامه طبابائی در تفسیر شریف المیزان می فرماید اینکه فرمود:"اَلا ذلک هوالخسران المبین"این خسران بزرگ و روشنی است برای چند امراست: ۱_آن خسرانی که متعلق به دنیاست(یا خسران در مال است یا خسران در مقام)سریع الزوال است و بالاخره تمام می شود اما خسران و زیان آخرت همیشگی است نه زوال پذیر است و نه منقطع می شود هرچه می خواهد شود در این دنیاست در اخرت آنگونه که هستی می مانی برای همیشه. ۲_اگر مال یا مقام دنیائی از دست برود امکان دارد مثل آن دوباره برای انسان حاصل شود و یا حتی بهتر از آن بدست بیاید اما اگر نفس از دست رفت دیگر نه چیزی جایگزین می شود و نه بدست می آید(المیزان ج۱۷ص۲۶۴) ♦️در آیه دیگر علت این خسران را بیان می کند یعنی چگونه می شود انسان دچار زیان نفس می شود نفس خود را از دست می دهد می فرماید"ولا تکونوا کالذین نسواالله فانساهم انفسهم(حشر:۱۹)"از آن دسته نباشید که خدارا فراموش کردند و خداوند نیز کاری کرد که خود را فراموش کردند ♦️ علامه طبابائی در المیزان در توضیح اینکه چگونه می شود کسی خدا را فراموش کرد باعث می شود خودش را هم فراموش کند می فرماید:انسان وقتی خدا را فراموش کرد بخودش مستقلاً نگاه می کند درحالیکه باید به پروردگارش توجه داشته باشد و خودش را وجود مستقلی می داند که ضرر و زیان خود را می فهمد در حالیکه این نیست او موجودی ضعیف و متعلق الوجود است همه اش فقر،حاجت است و آنچه از کمال و عزت است مال خداست پس خودش را فراموش کرد نتیجه این است که خدا را فراموش کرد(المیزان ج ۱۸ ص ۲۳۰) @jorenab