معمولا انسان چیزی که با دست خودش درست می کند خیلی براش ارزشمند است مواظبش است کسی خرابش نکند و آنرا از بین نبرد خداوند بطریق اولی برای دست ساز خود احترام قایل است حواسش بهش است خداوند بخاطر انسان شیطان را توبیخ کرد چرا نسبت به آنکه من با دست خودم ساختم احترام نگداشتی قَالَ یَا إِبْلِیسُ مَا مَنَعَکَ أَن تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِیَدَیَّ ( ص۷۵) پس خداوند همیشه مراقب توست چون با دستان خودش ترا درست کرد به او امید وار باش @jorenab

#نگاهی_به_زیارت_اربعین ۱-امام حسین علیه السلام الف- ولی و دوست وگرامی نزد خداوند است وبر گزیده الهی است السَّلامُ عَلی وَلِیِّ اللَّهِ وَحَبیبِهِ، السَّلامُ عَلی خَلیلِ اللَّهِ وَنَجیبِهِ، السَّلامُ عَلی صَفِیِّ اللَّهِ وَابْنِ صَفِیِّهِ، ب-حضرت از بهترین خانواده است که در صلب‌های بلندمرتبه و رحم‌های پاکیزه بود، که دوران جاهلیت با ناپاکی هایش او را آلوده نساخت و با لباس‌های آلوده اش او را نپوشانید اشْهَدُ انَّکَ کُنْتَ نُوراًفیِ الْأَصْلابِ الشَّامِخَةِ، وَالْأَرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ لَمْ تُنَجِّسْکَ الْجاهِلِیَّةُبِانْجاسِها، وَلَمْ تُلْبِسْکَ الْمُدْلَهِمَّاتُ مِنْ ثِیابِها ج-وظیفه اش را به بهترین شکل ا نجام داد وَاشْهَدُ انَّکَ وَفَیْتَ بِعَهْدِ اللَّهِ، وَجاهَدْتَ فی سَبیلِهِ ۲-کسانی امام حسین علیه السلام را به شهادت رساندند که الف- فریب خوردگان دنیا ب-و آنان که سهم خود را با پست ترین چیز معامله کردند ج-و آخرت خود رابه ارزان ترین قیمت فروختند بر علیه او همپیمان شدند د- و به سبب هوای نفس سقوط کردند، وَقَدْ تَوازَرَعَلَیْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْیا، وَباعَ حَظَّهُ بِالْأَرْذَلِ الأَدْنی وَشَری آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الْأَوْکَسِ، وَتَغَطْرَسَ وَتَرَدّی فی هَواهُ، ۳-علت قیام و شهادت حضرت آن بود که و خون قلبش را در راه تو بخشید تا بندگانت را از نادانی و سرگردانی گمراهی رهایی بخشد، وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَکَ مِنَ الْجَهالَةِ، وَحَیْرَةِ الضَّلالَةِ، ۴-در راه خدا از هیچ تلاشی فرو گذار نکرد لذا سعی نمود با نصحیت و پند انهارا به راه راست هدایت کند بگونه ای الف- که عذری برای کسی نگذاشت فَاعْذَرَ فیِ الدُّعآءِ وَمَنَحَ النُّصْحَ، ب-وقتی پند واندرز کارگر نشد با انها با شکیبایی و حسابگرانه با آنان جهاد نمود تا این که در راه بندگی الهی خونش ریخته شد و حرمتش شکسته شد، فَجاهَدَهُمْ فیکَ صابِراً مُحْتَسِباً، حَتّی سُفِکَ فی طاعَتِکَ دَمُهُ، وَاسْتُبیحَ حَریمُهُ، ۵-خداوند در قبال این جان نثاری و جهاد با جان و مال به وعده اش عمل نمود و ائمه علیهم السلام را از فرزندان حضرت قرار داد و دشمنانش را خوار ساخت وَاشْهَدُ انَّ اللَّهَ مُنْجِزٌ ما وَعَدَکَ، وَمُهْلِکٌ مَنْ خَذَلَکَ، ۶-از آنجا که هرکس با دوستان خودش محشور می شود و گواهی می‌دهم که به شما ایمان دارم و به واسطه قوانین دینم و عواقب عملم به بازگشت شما مطمئنم و دلم تسلیم دل شما و عملم پیرو عمل شماست، و آماده یاری شمایم وَاشْهَدُ انّی بِکُمْ مُؤْمِنٌ، وَ بِایابِکُمْ مُوقِنٌ، بِشَرایِعِ دینی وَخَواتیمِ عَمَلی وَقَلْبی لِقَلْبِکُمْ سِلْمٌ، وَامْری لِأَمْرِکُمْ مُتَّبِعٌ، وَنُصْرَتی لَکُمْ مُعَدَّةٌ @jorenab

به باد اعتماد کن.. شاید که خدا او را فرستاده تا اندوه بنده مورد علاقه‌اش را برباید. شاید که خدا او را فرستاده تا صدای آرامِش را در گوش عزیزش نجوا کند. شاید که خدا او را فرستاده تا تنهایی نازدانه‌اش را پر کند. شاید که مهربان خدایت با صدای باد قولی را به تو میدهد،قول فردایی بهتر،قول مهربانی بیشتر،قول روز های بلندتر،قول شب های کوتاه‌تر،قول لبخندهایی واقعی‌تر،قول آغوش‌هایی محکمتر. میدانی،خدایت،خدایم،خدایمان،نگاهمان میکند،به آغوشش دعوتمان میکند،با روش‌هایی مختلف آراممان میکند و زیر گوشمان،درون قلبمان نجوا میکند که او همراهمان هست در تمامی خطوط زندگیمان. عزیزجانم خدایمان نگاهمان میکند،صدایمان را میشنود،پاسخ صدای نیازمندمان را میدهد با آفریده‌هایش. اینک آرام باش چون خواندن این متن تا به اینجا نیز نشانه ای از سوی یگانه خدایت میتواند باشد؛نشانه‌ای که میگوید آرام باش و به خدایت اعتماد کن،تنها کاری که باید بکنی تلاش برای روزی بهتر و پله‌ای بالاتر است تا لحظه‌ای که خالقت تو را به بهشت خود فرابخواند ،همان طور که باد زمزمه میکند. م.رحیمیان @jorenab

📸 تعداد زائران اربعین در سال‌های مختلف به نقل از عتبه عباسیه @Farsna

رِجالٌ لا تُلْهِيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ إِقامِ الصَّلاةِ وَ إِيتاءِ الزَّكاةِ يَخافُونَ يَوْماً تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَ الْأَبْصار ( ) مردانى هستند كه تجارت و معامله، از ياد خدا و نماز خواندن و زكات دادن غافلشان نمى‏كند. و از روزى كه در اثناى آن روز دلها و ديدگان زير و رو شود بيم دارند الف- گرچه امور روز مره زندگی جز لاینفک زندگی است وهمیشه همراه انسان هست اما معیار مشخصی برای آن ذکر شده است وآن اینکه این امور مادی تا آنجا خوب است که انسان را از یاد خداوند باز ندارد یعنی هرگاه انسان ببیند کارهایی مانند خرید وفروش و...... آنقدر اورا سرگرم کرد که از یاد خداوند غافل شد معلوم می شود به بیراه قدم گذاشته است وباید برگردد ب- انسان مدنی الطبع است در اجتماع زندگی می کند به هم نوعان خویش نیاز مند است وحوائج خودرا به وسیله آنان بر طرف می کند همانطور که دیگران هم ممکن است به او نیاز داشته باشند پس نباید از کم کردن و دستیگری دیگران غفلت نماید یعنی تا آنجا درگیر شدن در امور روزه خوب است که انسان را یاد دیگران وکمک به دیگران غافل نکند وهرگاه به این نقطه رسید معلوم می شود راه به بی راه رفته است وباید برگردد ج- توجه به خداوند وتوجه به هم نوعان دو نکته بسیار مهم واساسی برای رهائی انسان از غرق شدن در امور مادی است زیرا این دو مانند دوبال برای انسان عمل می کنند وهمیشه به او گوشزد می کنند سرانجام این سفر آن است که می بایست پاسخگوی رفتار واعمال خویش باشد پس از امور مادی تا آنجا بهره می برد وخودرا آن مقدار سرگرم می کند که توان پاسخگوئی را داشته باشد @jorenab

روزی یکی از دوستان که اتفاقا فرد منظمی بود با تاخیر واردکلاس شد وحالش کاملا گرفته بود گفتم اتفاقی افتاده است گفت چیزی نیست اما طول کلاس با حالت گرفته نشسته بود کلاس که تمام شد گفتم چیشد گفتم امروز صبح خواب موندم برای همین وقتی آمدم سر خیابان به تاکسی گفتم دربست مرا برسان ومبلغی گفتم وقتی نزدیک شدیم گفت چقدر گفتی گفتم من این مبلغ گفتم اگر راضی نیستی بیشتر بردار گفت نه هر مقدار گفتی همان را بر میدارم بعد راننده تاکسی تعریف کرد دیشب نزدیک ده شب بود جوانی سوار تاکسی شد محکم شکمش را گرفته بود می گفت مرا به بیمارستان برسان دربین راه دیدم خندید گفتم چی شده؟ گفت امروز سوار تاکسی شدم به او هزار تومن دادم راننده تاکسی به جای پانصد تومنی پنج هزار تومنی داد منم بر نگرداندم راننده تاکسی می گوید به او گفتم نفهمیدی چی شد گفت چی گفتم هیچ چی یعنی آن جوان توجه نکرد اینگونه نیست که مال مردم را بخورد وهیچ واکنشی در همین عالم اتفاق نیفتد @jorenab

أَوْ كَصَيِّبٍ مِنَ السَّمَاءِ فِيهِ ظُلُمَاتٌ وَرَعْدٌ وَبَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ مِنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ وَاللَّهُ مُحِيطٌ بِالْكَافِرِينَ ﴿۱۹﴾ يَكَادُ الْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَارَهُمْ كُلَّمَا أَضَاءَ لَهُمْ مَشَوْا فِيهِ وَإِذَا أَظْلَمَ عَلَيْهِمْ قَامُوا وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۲۰﴾ این دومین آیه ای است که خداوند حال منافقین را با آن مجسم می‌کند آنان که اظهار ایمان می‌کنند ولی در باطن کافرند مانند کسی هستند که دچار رگبار توام با ظلمت شده ظلمتی که پیش پایش را نمی‌بیند و قدرت تمیز چیزها را ندارد و شدت رگبار او را وادار به فرار می‌کند ولی به علت تاریکی نمی‌تواند قدم از قدم بردارد و به خاطر رعد و صاعقه هول انگیز دچار وحشت شده در حالی که پناهگاهی نمی یابد و به علت وجود تاریکی از برق آسمان استفاده می کند ولی آنهم یک لحظه است و‌ دوام و‌ بقاء ندارد این وضعیت منافقین است که به خاطر منفعت فقط در ظاهر ایمان دارند و چون زبان و‌ دل یکسان نیست و به چیزی تظاهر می کند که نیست و دلش از نور ایمان خالی است لذا راه زندگی براش روشن نیست در نتیجه دچار خطا و لغزش شده بعنوان یک فرد مسلمان قدم برمی‌دارد ولی خداوند رسوایش می کند البته خداوند می‌تواند همین ایمان ظاهری از او گرفته و او را رسوا کند تا مسلمانان فریب نخورند ۱- منافق به علت نفاق دلش از نور ایمان خالی است ۲_ عدم وجود نور ایمان باعث سردرگمی او در زندگی شده ۳_ سردرگمی و عدم تشخیص صحیح از غیر صحیح باعث شده به چیزهایی اندک نیز اکتفا کند ولی همین چیزهایی اندک نیز برایش بی فایده است ۴_ از طرفی خداوند از باطن افراد نیز باخبر است میتواند منافق را رسوا کند ولی به او مهلت میدهد ( المیزان ج ۱، ص ۱۰۵، ۱۰۶ ، با کمی تغییر ) @jorenab

 #زیارت_روزشنبه_حضرت_رسول_صل_اللّه_علیه_واله سَيِّدَنا يَا رَسُولَ اللّٰهِ صَلَوَاتُ اللّٰهِ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ آلِ بَيْتِكَ الطَّاهِرِينَ ، هٰذَا يَوْمُ السَّبْتِ وَهُوَ يَوْمُكَ، وَأَنَا فِيهِ ضَيْفُكَ وَجَارُكَ، فَأَضِفْنِى وَأَجِرْنِى، فَإِنَّكَ كَرِيمٌ تُحِبُّ الضِّيَافَةَ، وَمَأمُورٌ بِالْإِجارَةِ، فَأَضِفْنِى وَأَحْسِنْ ضِيَافَتِى، وَأَجِرْنا وَأَحْسِنْ إِجَارَتَنا، بِمَنْزِلَةِ اللّٰهِ عِنْدَكَ وَعِنْدَ آلِ بَيْتِكَ، وَبِمَنْزِلَتِهِمْ عِنْدَهُ، وَبِمَا اسْتَوْدَعَكُمْ مِنْ عِلْمِهِ فَإِنَّهُ أَكْرَمُ الْأَكْرَمِينَ. ای سرور ما، ای فرستاده‌ی خدا، درود خدا بر تو و بر خاندان پاک پاکیزه‌ات باد. امروز روز شنبه است و آن روز توست و من در این روز مهمان تو و پناهنده به درگاه توأم، پس از من پذیرایی کن و به من پناه ده، زیرا تو بزرگ‌منشی و از سوی حق‌تعالی مأمور به پناه دادنی، پس از من پذیرایی کن و نیکو پذیرایی کن و ما را پناه ده و نیکو پناهمان ده، به برکت جایگاهی که خدا نزد تو و نزد خاندانت دارد و به‌حق جایگاهی که آنان نزد خدا دارند و به‌حق آنچه از دانشش نزد شما سپرده که همانا او گرامی‌ترین گرامیان است. @jorenab