#سلسله_بحث_امامت_هشتم #درس_چهارم_بخش_اول قرائن دال بر ولایت امیرالمومنین در غدیر خم الف: بیانی: 1. قرآن می فرماید آنچه به تو گفتیم را بیان کن و از مردم نترس چون خداوند ترا حفظ خواهد کرد« يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاس‏»( ) معلوم می شود که این مطلب مهمی است که حضرت از بیان آن نگران بود 2.همانطور که قبلا گذشت پیامبر اکرم صلی الله از مردم اقرار گرفت که آیا من بر شما از خود شما اولی نیستم گفتند بله آنگاه فرمود هرکس من مولای او هستم علی مولای اوست و این جمله حضرت به آیه ۶ احزاب اشاره دارد که فرمود نبی بر شما از شما اولی است« النَّبِيُّ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِم‏» و در آیه ۳۶ می‌گویداولی بودن به این معنی است که وقتی پیامبر صلی الله چیزی فرمود کسی حق ندارد از آن سرپیچی کند. بعدفرمود هرکس خلاف فرمان خدا ورسول عمل کند دچار گمراهی اشکار شده است « ما كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَ مَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالًا مُبِينا» بخوبی روشن است چنین معنایی از «مولی» به معنای سرپرستی است واگر به معنای دوستی باشد اولا نداشتن اختیار معنی ندارد زیرا اختیار به امور ارادی بر می گردد واموری که فعل محسوب شود نه امور قلبی که در اختیار انسان نیست ثانیا نافرمانی وتخلف مربوط به دستور است پس با قرینه ای که حضرت ذکر نمود معلوم میشود مراداز مولی سرپرستی است همانطور که در ذیل سخن حضرت که فرمود اللهم وال من والاه بخاطر قرینه دعا بودن وهمینطور جمله وعاد من عاداه مراد دوستی است نکته : به نظر می رسد اولین بار فخر رازی در کتاب (نهایه المعقول) این احتمال را مطرح کرد که مولی به معنای دوستی است (فخر رازی متولد 544 ومتوفای 606) یعنی حدود پانصدی واندی سال بعد از واقعه غدیر بحث مولی به معنای دوستی مطرح شد وقبل ازآن چنین احتمالی را کسی نگفته بود @jorenab

أَرَی عِلَلَ الدُّنْیَا عَلَیَّ کَثِیرَةً وَ صَاحِبُهَا حَتَّی الْمَمَاتِ عَلِیلٌ لِکُلِّ اجْتِمَاعٍ مِنْ خَلِیلَیْنِ فُرْقَةٌ وَ إِنَّ بَقَائِی عِنْدَکُمْ لَقَلِیلٌ وَ إِنَّ افْتِقَادِی فَاطِماً بَعْدَ أَحْمَدَ دَلِیلٌ عَلَی أَنْ لَا یَدُومَ خَلِیلٌ (بحارالانوار ج۴۳ص۱۸۰) می‏بینم که مصائب دنیا بر من بسیار است، و هرکس با دنیا مصاحبت کند تا هنگام مرگ مصیبت می‏بیند. اجتماع هردو دوستی به فراق منتهی می شود ، جز اندکی از دست دادن حضرت فاطمه بعداز پیامبر اکرم (یعنی از دست دادن دوستان یکی پس از دیگری) دلیلی است برای اینکه هیچ دوستی دوام ندارد @jorenab

یامولاتی یافاطمة اغیثینی

#کلام_معصوم_هفت #نماز_شب قالَ رَسُولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله: مَنْ رُزِقَ صَلاةَ اللَّيْلِ مِنْ عَبْدٍ اَوْاَمَةٍ قامَ لِلّهِ عَزَّوَجَلَّ مُخْلِصا فَتَوَضَّأَ وُضُوءً سابِغا وَصَلّى لِلّهِ عَزَّوَجَلَّ بِنيَّةٍ صادِقَةٍ وَقَلْبٍ سَليمٍ وَبَدَنٍ خاشِعٍ وَعَيْنٍ دامِعَةٍ جَعَلَ اللّهُ تَبارَكَ وَتَعالى خَلْفَهُ تِسعَةَ صُفُوفٍ مِنَ الْمَلائِكَةِ فِى كُلِّ صَفٍّ ما لايُحْصى عَدَدَهُمْ اِلاَّاللّهُ تَعالى اَحَدُ طَرَفَىْ كُلِّ صَفٍّ فِى الْمَشْرِقِ وَالآخِرُ بِالْمَغْرِبِ، قالَ: فَاِذا فَرَغَ كَتَبَ لَهُ بَعَدَدِهِمْ دَرَجاتٍ. [ بحارالانوار ج۸۷، ص۱۳۷ .] رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود: به بنـده اى كه نماز شب نصـيب شده، هنگـامى كه براى خدا بيدار شـود و وضـو بگيرد وضوى كامل، و با نـيّت خالص و قلب سـالم و بدن خاشع و چـشم گريـان براى خدا نمـاز بخواند خداوند پشت سر او نه صف از فـرشتگان را به صف مى كند كه جز خدا كسى نمى تواند آنها را شمارش كند، كه يكطرف هر صف در مشرق و طرف ديگر در مغرب است. هنگامى كه او نماز را تمـام كند خـدا به تعـداد آن فرشتـگان بـراى او درجـه و ثـواب مى نويـسد. @jorenab

آیت‌الله‌ جوادی آملی زید عزه ⚫ دردناک‌ترین جمله در خطبه حضرت فاطمه زهرا صلوات ‌الله‌ و سلامه علیها

دیر آمدم...دیر آمدم... در داشت می سوخت دیر آمدم...دیر آمدم... در داشت می سوخت هیئت، میان "وای مادر" داشت می سوخت دیوار دم می داد؛ در بر سینه می زد محراب می نالید؛ منبر داشت می سوخت جانکاه: قرآنی که زیر دست و پا بود جانکاه تر: آیات کوثر داشت می سوخت آتش قیامت کرد؛ هیئت کربلا شد باغ خدا یک بار دیگر داشت می سوخت یاد حسین افتادم آن شب آب می خواست ناصر که آب آورد سنگر داشت می سوخت آمد صدای سوووت؛ آب از دستش افتاد عباس زخمی بود اصغر داشت می سوخت سربند یازهرای محسن غرق خون بود سجاد، از سجده که سر برداشت، می سوخت باید به یاران شهیدم می رسیدم خط زیر آتش بود؛ معبر داشت می سوخت برگشتم و دیدم میان روضه غوغاست در عشق، سر تا پای اکبر داشت می سوخت دیدم که زخم و تشنگی اینجا حقیرند گودال، گل می داد و خنجر داشت می سوخت شب بود و بعد از شام برگشتم به خانه دیدم که بعد از قرن ها در داشت می سوخت ما عشق را پشت در این خانه دیدیم زهرا در آتش بود؛ حیدر داشت می سوخت شاعر: حسن بیاتانی @jorenab

گرت زین بد آید گناه من است چنین است و این دین و راه من است بر این زادم و هم بر این بگذرم چنان دان که خاک پی حیدرم « فردوسی» @jorenab

🔥حرقوها وانصروا سقیفتکم #آیت_الله_جوادی_آملی #فاطمیه

#سلسله_بحث_امامت_نهم #درس_چهارم_بخش_دوم ب: مکانی: 1.جایی که پیامبر صلی الله علیه واله وسلم انتخاب کردند دارای یک موقعیت سوق الجیشی بود یعنی صحرایی جحفه از طرف شمال به مدینه از غرب به مصر و عراق از جنوب به یمن ختم می‌شود. 2.مرحوم علامه امینی از ابو اسحاق ثعلبی در تفسیرش به نام الکشف والبیان و نقل می کند که می گوید خبر وصیت پیامبر صلی الله بین مردم شایع شد و در شهرها پیچید. «طار فی البلاد» یعنی جایی بود که همه اجتماع کرده بودند و از آنجا از هم جدا شدند و وقتی به خانه هایشان می‌رفتند مهمترین خبری که شنیده بودند برای مردم نقل می‌کردند آخرین حرفی بود که از پیامبر صلی الله علیه واله وسلم شنیدند. ج: زمانی: 1.هوا به شدت گرم بود مردم هم به خاطر مسافرت طولانی به شدت خسته بودند با این وجود آنها را به مدت ۳ روز در آن منطقه نگه داشتند. 2. گویند آنقدر زمین سوزان بود که مردم زیر پای خود را پارچه ای یا چیزی می‌گذاشتند تا به خاطر گرمای ریگ سوزان نسوزند. د: عملی: 1. ابتدا از مردم به مدت سه روز بیعت گرفت حتی از زن هایی که در آنجا بودند بیعت گرفته شد به این شکل که تشتی را آب کرده بودند و امام علی علیه السلام دست را درون تشت گذاشته بود و زنان دست را درون آب می گذاشتند به این عنوان با امام بیعت کنند. 2.اجتماع بیش از دو یا سه نفر توسط پیامبر صلی الله علیه واله وسلم ممنوع شد زیرا علیه امام علیه السلام توطئه نکنند @jorenab

#استحقاق_لعن_غاصبین_خلافت ۱-چرا کسانی که خلافت را غصب کردند مستحق لعن هستند ؟ ازنگاه قرآن کریم ،انسانها تابع عمل خویش هستند، یعنی ابتدا ء عمل نیکو می شود سپس خود انسان بوسیله آن حسن می گردد([1]) ۲-آنطرف هم همینگونه هست یعنی وقتی عمل زشتی از انسان سر زد درصورت عدم توبه ،نفس انسان نیز زشت می شود و چون برخلاف فرمان الهی عمل کرده اند از رحمت الهی دور خواهند بود چراکه این کارشان موجب اذیت خدا و رسولش خواهد بود ۳- و قرآن کریم میفرماید چنین انسانهایی مستحق لعن الهی هستند « إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ- وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِينا»([2]) ۴-برخی ازمصادیقی که موجب اذیت رسول خدا ( صلی الله علیه وآله و سلم ) می شود درکلام گهربار آن حضرت آمده است در اینجا به چند مورد اشاره می شود؛ الف – درباره حضرت زهرا ( سلام الله علیها ) فرموده است : فاطمه پاره تن من است و هرکس اورا به غضب در آورد مرا به غضب در آورده است « «فاطمه بضعة منى فمن اغضبها اغضبنى»([3]) و از طریق  شیعه واهل سنت نقل شده است که حضرت زهرا ( سلام الله علیها )شبانه دفن شد و به شیخین اجازه بودن درمراسم داده نشد([4]) ب- درروایت متعددی آمده است که رسول خدا ( صلی الله علیه وآله و سلم ) فرمود هرکس علی را اذیت کند مرا اذیت کرده است و مرحوم علامه مجلسی مینویسد این دسته از روایات در حد تواتر است ([5]) زِرِّ بْنِ حُبَيْشٍ می گوید گروهی از قریش درمسجد النبی ( صلی الله علیه وآله و سلم )پشت سر علی بن ابی طالب ( علیه السلام )به بد گویی پرداختند و حضرت رسول ( صلی الله علیه وآله و سلم )درخانه یکی از زنان خویش خوابیده بود وقتی  بیدار شد و خبر را شنید بسوی آنها رفت درحالیکه عصبانیت درچهره مبارکش پیدا بود آنها وقتی عصبانیت حضرت را دیدند گفتند پناه می بریم از غضب خدا و رسولش  ؛ حضرت فرمود چرا پشت سر علی بن ابی طالب بد گویی میکنید اگاه باشید علی ازمن است و من ازعلیم و هرکس علی را اذیت کند بتحقیق مرا اذیت کرده است و هرکس علی را اذیت کند بتحقیق مرا اذیت کرده است« عَنْ زِرِّ بْنِ حُبَيْشٍ قَالَ كَانَ عِصَابَةٌ مِنْ قُرَيْشٍ فِي مَسْجِدِ النَّبِيِّ ص فَذَكَرُوا عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ ع وَ انْتَهَكُوا مِنْهُ وَ رَسُولُ اللَّهِ ص قَائِلٌ فِي بَيْتِ بَعْضِ نِسَائِهِ فَأُتِيَ بِقَوْلِهِمْ فَثَارَ  مِنْ نَوْمِهِ فِي إِزَارٍ لَيْسَ عَلَيْهِ غَيْرُهُ فَقَصَدَ نَحْوَهُمْ وَ رَأَوُا الْغَضَبَ فِي وَجْهِهِ فَقَالُوا نَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ غَضَبِ اللَّهِ وَ غَضَبِ رَسُولِهِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَا لَكُمْ وَ لِعَلِيٍّ أَ لَا تَدَعُونَ عَلِيّاً  أَلَا إِنَّ عَلِيّاً مِنِّي وَ أَنَا مِنْهُ مَنْ آذَى عَلِيّاً فَقَدْ آذَانِي مَنْ آذَى عَلِيّاً فَقَدْ آذَانِي »([6]) )ر. ک کهف : 88 و عنکبوت :9[1] )احزاب :57[2] )فتح الباری ابن حجر دارالمعرفه للطباعه والنشر بیروت طبع دوم ج7 ص 63[3] )المصنف  منشورات المجلس الاعلمی بیروت ج3 ص 521 حدیث 6566[4] )بحارالانوار ج28 ص 410[5] ) بحارالانوار ج39 ص 312[6] @jorenab

#سلسله_بحث_امامت_دهم #درس_چهارم_بخش_سوم چند نکته: اول ؛ مرحوم علامه مجلسی در بحارالانوار جلد 28 صفحه 82 از جندین طریق از علمای اهل سنت نقل می کند گروهی در زمان رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم نامه نوشتند ودر آن ابوبکر ،عمر،ابوعبیده جراح را به عنوان خلیفه بعداز پیامبر معرفی کردند ودرآن نامه قید شده بود از رسیدن خلافت به اهل بیت علیهم اسلام جلوگیری شود دوم؛عائشه از زنان پیامبر علیه السلام از چنین نامه خبر داشت لذا مسلم در سنن خویش نقل می کند از عائشه پرسیدند بعداز رسول خدا چه کسی خلیفه خواهد شد گفت پدرم ابوبکر بعداز او عمر وبعداز وی نیز ابوعبیده جراح (سنن مسلم ج۴ص۱۸۵۴ ) سوم ,کودتا گران به دنبال توطئه برای ترور پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم بودند لذا در عقبه تبوک سعی کردند با سروصدا شتر پیامبر را وحشت زده کنند تا پیامبر به پائین دره بیافتد اما با شجاعت چشم گیر حذیفه که افسار شتر داشت عمار یاسر نگذاشت شتر پرت شود این نقشه ناکام ماند وابن حزم ظاهری در کتاب «المحلی» تعدا این افراد را چهارده نفر ذکر می کند که ابوبکر وعمر وعثمان در میان آنها بودند (المحلی ج ۱۱ص۲۶۴حدیث۲۲۰۳ ) شبهه وجواب شبهه شیعیان این جمله نبی اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم در غدیر خم را (من کنت مولاه فهذا علی مولاه)اینگونه معنا می‌کنند هرکس من مولا و سرپرست اوهستم پس علی علیه السلام مولا و سرپرست اوست در ذیل این بیان حضرت جمله دیگری هست (اللهم وال من والاه وعاد من عاداه) این بند از بیان حضرت را اینگونه معنا می‌کنند خداوندا هرکس با او دوستی میکند دوست داشته باش وباهرکس که با او دشمنی میکند دشمن باش حال سوال این است چرا در هردو جا به یک معنا نباشد یعنی همانطور که جمله دوم به معنای دوستی است جمله اول نیز به معنای دوستی باید باشد بررسی شکی نیست وقتی کسی که آگاه به زبانی هست که با آن سخن میگوید مشترک لفظی(اینکه یک لفظ دارای چندتا معنا هست را می شناسد)وبرای اینکه مراد خویش را بیان کند می بایست قرینه (که به آن قرینه معینه گویند یعنی مشخص میکند که متلکم چه معنا اراده کرده است )ذکر کند نبی اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم خودش عرب و آگاه به زبان عربی است برای همین در هردو مورد قرینه ذکر کرد که مراد خویش را روشن سازد قبل از جمله اول فرمود (الست اولی بکم من انفسکم )آیا من سزاوارتر به شما از خودشما نیستم که به آیه شش احزاب اشاره دارد (النَّبِیُّ أَوْلَی بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنفُسِهِمْ) وهیچ کس نگفته است مراد دراینجا به معنای دوستی است و بعد ازین فرمود (من کنت مولاه فهذا علی مولاه درجمله دوم نیز قرینه ذکر کرده است الف_لحن دعا. اللهم چون درخواست از خداوند در مقام دعا برای طلب توفیق برای دوستداران حضرت علی علیه السلام است ومعنا ندارد به معنای سرپرستی باشد ب_جمله بعد که دشمن باش با کسی که دشمن اوست معمولا دوستی و دشمنی کنارهم قرار می‌گیرد @jorenab

#کلام_معصوم_هشتم #نماز_شب ما مِن عَمَلٍ حَسَنٍ يَعمَلُهُ العَبدُ إلّا ولَهُ ثَوابٌ في القرآنِ إلّا صلاةَ اللَّيلِ ؛ فإنَّ اللّه َ لَم يُبَيِّنْ ثَوابَها لِعَظيمِ خَطَرِها عندَهُ، فقالَ : «تَتَجافى جُنُوبُهم عَن المَضاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَ طَمَعًا وَ مِمَّا رَزَقْنَـهُمْ يُنفِقُونَ * فلا تَعْلَمُ نَفسٌ ما أُخْفِيَ لَهُم مِن قُرَّةِ أعْيُنٍ جَزاءً بِما كانوا يَعمَلونَ» امام صادق عليه السلام : هر كار نيكى كه بنده مى كند ، در قرآن برايش ثوابى ذكر شده مگر نماز شب كه از بس نزد خدا پر اهميت است ثواب آن را معلوم نكرده و فرموده است :  «پهلوهايشان را از بسترها دور مى كنند[ و ]پروردگارشان را از روى بيم و طمع مى خوانند و از آنچه روزيشان داده ايم انفاق مى كنند و هيچ كس نمى داند به پاداش آنچه مى كرده اند چه مسرت هايى برايشان نهفته شده است. وسائل الشیعه، ج ۵، ص ۲۸۱ @jorenab

#ارزش_ذاتی_علم درگذشته دو راه برای مسافرت وجود داشت زمینی و دریایی در مسافرت زمینی راهزنان بودند و امکان قتل و غارت فراوان بود و در مسافرت دریایی بخاطر ابتدایی بودن کشتی ها امکان غرق شدن زیاد بود در روایات آمده است ارزش علم آنقدر است که انسان جانش را به خطر بیاندازد و به تحصیل علم بپردازد ازین‌رو امام سجاد علیه السلام می فرماید اگر مردم می دانستند در طلب و تحصیل علم چه فایده ای نهفته است و چقدر ارزشمند است بدنبال تحصیل علم می رفتند حتی اگر منجر به کشته شدن و یا غرق شدن شود عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: لَوْ يَعْلَمُ اَلنَّاسُ مَا فِي طَلَبِ اَلْعِلْمِ لَطَلَبُوهُ وَ لَوْ بِسَفْكِ اَلْمُهَجِ وَ خَوْضِ اَللُّجَجِ نکته مهمتر آنکه می فرماید کسی بدنبال علم نرود و ملازم علما نباشد تا علم بیاموزد منفور خداوند متعال است در ادامه روایت آمده است (خداوند تبارك و تعالى بدانيال وحى فرمود كه: منفور ترين بندگانم نزد من نادانى است كه حق علماء را سبك شمرد و پيروى ايشان نكند و محبوبترين بندگانم پرهيزكاريست كه طالب ثواب بزرگ و ملازم علماء و پيرو خويشتن‌داران و پذيرنده حكما باشد. ) ان اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَوْحَى إِلَى دَانِيَالَ أَنَّ أَمْقَتَ عَبِيدِي إِلَيَّ اَلْجَاهِلُ اَلْمُسْتَخِفُّ بِحَقِّ أَهْلِ اَلْعِلْمِ اَلتَّارِكُ لِلاِقْتِدَاءِ بِهِمْ وَ أَنَّ أَحَبَّ عَبِيدِي إِلَيَّ اَلتَّقِيُّ اَلطَّالِبُ لِلثَّوَابِ اَلْجَزِيلِ اَللاَّزِمُ لِلْعُلَمَاءِ اَلتَّابِعُ لِلْحُلَمَاءِ اَلْقَابِلُ عَنِ اَلْحُكَمَاءِ . (کافی ج۱ص۴۳) گرچه روایات فراوانی در ارزش علم و ترغیب و تشویق مسلمانان به تحصیل و پرداختن به امور علمی دارد به نظر می رسد همین روایت در عظمت تعلم و تعلیم کافی است @jorenab

#کلام_معصوم_نهم #نماز_شب قال رسول الله - صلي الله عليه و آله : ثلاث فرحاتٍ للِمؤمِنِ في الدُّنيا ... و التَّهَجُّدُ منْ آخِرِ اللّيلِِ، رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: در دنيا سه امر سبب شادابي و نشاط مؤمن است ... يكي از آنها خواندن نماز شب در پايان شب است. «بحار الانوار، ج93، ص248» @jorenab

#سلسه_بحث_امامت_یازدهم #درس_چهارم_بخش_چهارم اشکال وجواب اشکال: همان طور که درباره اهل سنت گفته شد آنها به خاطر تطبیق نظریه خودشان نسبت به خلفا و حاکمانی که می‌آمدندسعی می‌کردند قیدها و شرط هایی را بیان کنند و یا از بعضی از آنها بگذرند مثلا چون دیدندحاکمی عادل نیست شرط عدالت را برداشتند و یا چون دیدند حاکمی اجتهاد ندارد گفتند اجتهاد لازم نیست و یا این‌که خلیفه با زور و قهر حکومت را به دست گرفت گفتند اگر خلیفه با قهر، غلبه کرد باید از او اطاعت نمود. همین اشکال را می توان به اعتقاد شیعیان در مورد امامان مطرح نمود زیرا شیعیان معتقدند امام اگر حکومت نداشته باشد و یا در انظار عمومی نباشد امام است و این اعتقاد برای این است که این شرایط را در مورد امامان خویش دیدند لذا مجبور شدند امام را اینگونه توجیه کنند؟ جواب: آنچه شیعیان در مورد امامان معتقد هستند برگرفته از روایات متعددی است که از نبی مکرم اسلام صلی الله علیه واله وسلم وارد شده است که حتی در کتب اهل سنت وجود دارد به عنوان مثال نداشتن حکومت را شرط نمی دانند چون نبی اکرم فرمود الحسن و الحسین امامان لهذه الامه قیامآو قعودا.ویا بودن امام در انظار را به شرط نمی‌دانند برای این است که نبی اکرم فرمودند فرزندم مهدی غیبت خواهد کرد. روایاتی داریم که عدد و اسامی اهل بیت علیه السلام در آن ذکر شده در کتاب منتخب الاثر تالیف آیت الله صافی گلپایگانی روایات اهل سنت درباره اهل بیت علیه السلام را به ذکر می کند. 1. روایاتی که دلالت می‌کند ائمه بعد از نبی اکرم صلی الله علیه واله وسلم ۱۲ نفر هستند. حدود 271 روایت است. 2.اینکه عدد ائمه بعد از نبی اکرم صلی الله علیه واله وسلم به عدد نقبای بنی اسرائیل است یعنی ۱۲ نفر. 3.روایاتی که دلالت میکند بر اینکه اولین امام حضرت علی علیه السلام است. حدود ۱۲۳ روایت است. 4.روایاتیکه دلالت می کند بر اول امام حضرت علی علیه السلام و آخرین آنها حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف ۹۱ حدیث است. 5. ائمه علیه السلام ۱۲ نفر هستند که آخرین آنها حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف است. ۹۰ حدیث است. 6. ائمه علیه السلام ۱۲ نفر هستند که ۹ نفر آنها از اولاد امام حسین علیه السلام هستند. ۱۳۹ حدیث است. 7.ائمه علیه السلام ۱۲ نفر هستند که آنها از اولاد امام علی علیه السلام هستند و آخر آنها حضرت مهدی عجل الله است ۱۰۷ حدیث داریم. مرحوم مرعشی در کتاب شرح احقاق الحق جلد ۱۳ احادیثی که درباره اهل بیت علیهم السلام است از کتب اهل سنت جمع آوری نمود که عبارتند از: 1. نسل پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم که خلفای بعد از او ۱۲ نفر هستند ۴۸ حدیث داریم. 2. نسل پیامبر اکرم صلی الله علیه واله وسلم به اسم های ائمه علیهم السلام اشاره شده است حدود ۲۰ روایت است @jorenab

امام صادق از امير المؤمنين عليهما السلام نقل ميفرمايد: عمق حكمت بوسيله عقل و عمق عقل بوسيله حكمت بيرون آيد، حسن تدبير وسيله ادب شايسته است؛ و نيز ميفرمود : تفكر و تعقل مايه زندگى دل شخص با بصيرت است چنان كه رونده در تاريكى كه بوسيله نور گام بردارد بخوبى رهائى يابد و اندكى در راه درنگ كند. « عَنْ يَحْيَى بْنِ عِمْرَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ كَانَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: بِالْعَقْلِ اُسْتُخْرِجَ غَوْرُ اَلْحِكْمَةِ وَ بِالْحِكْمَةِ اُسْتُخْرِجَ غَوْرُ اَلْعَقْلِ وَ بِحُسْنِ اَلسِّيَاسَةِ يَكُونُ اَلْأَدَبُ اَلصَّالِحُ قَالَ وَ كَانَ يَقُولُ اَلتَّفَكُّرُ حَيَاةُ قَلْبِ اَلْبَصِيرِ كَمَا يَمْشِي اَلْمَاشِي فِي اَلظُّلُمَاتِ بِالنُّورِ بِحُسْنِ اَلتَّخَلُّصِ وَ قِلَّةِ اَلتَّرَبُّصِ» (الکافي ج ۱، ص ۲۸) @jorenab

دردِ عشقی کشیده‌ام که مَپُرس زهرِ هجری چشیده‌ام که مَپُرس گشته‌ام در جهان و آخرِ کار دلبری برگزیده‌ام که مپرس آن چنان در هوایِ خاکِ دَرَش می‌رود آبِ دیده‌ام که مپرس من به گوشِ خود از دهانش دوش سخنانی شنیده‌ام که مپرس سویِ من لب چه می‌گَزی که «مگوی» لبِ لعلی گَزیده‌ام که مپرس بی تو در کلبهٔ گداییِ خویش رنج‌هایی کشیده‌ام که مپرس همچو حافظ غریب در رَهِ عشق به مَقامی رسیده‌ام که مپرس @jorenab

#کلام_معصوم_ده -معنای ابلیس ابی بصیر می گوید: مَوْلَانَا أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الْبَاقِرُ علیه السلام در حرم نشسته بود وعده ای دوستانش دورش بودند عرض کردم اجازه هست سوال بپرسم حضرت فرمود : بپرس از جمله پرسید چرا به ابلیس ابلیس گویند حضرت فرمود: چون از رحمت الهی مأیوس گردید وامیدی به رحمت حق ندارد «قَالَ فَلِمَ سُمِّيَ إِبْلِيسُ إِبْلِيسَ- قَالَ لِأَنَّهُ أُبْلِسُ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَلَا يَرْجُوه» ( بحارالانوار، ج 46، ص 351) می گویم ابن منظور در لسان العرب می نویسد اسم ابلیس عزازیل بود ( لسان العرب، ج 6، ص 39، ماده ب ل س ) نکته جالب توجه این است که شیطان شش هزار سال خداوندرا پرستش کرد که حضرت امیر المؤمنین در نهج البلاغه می فرماید: معلوم نیست آیا به سال دنیا بود یا سال آخرت اما یک لحظه کبر اورا نابود کرد « فَاعْتَبِرُوا بِمَا كَانَ مِنْ فِعْلِ اللَّهِ بِإِبْلِيسَ إِذْ أَحْبَطَ عَمَلَهُ الطَّوِيلَ وَ جَهْدَهُ الْجَهِيدَ وَ كَانَ قَدْ عَبَدَ اللَّهَ سِتَّةَ آلَافِ‏ سَنَةٍ لَا يُدْرَى أَ مِنْ سِنِي الدُّنْيَا أَمْ مِنْ سِنِي الْآخِرَةِ عَنْ كِبْرِ سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ » ( نهج البلاغه خطبه :192) این نشان می دهد عبادت مقدمه ایست برای تسلیم شدن در برابر حق واگر آن حُسن فعلی به این حُسن فاعلی منجر نشود مفید نخواهد بود. پس زمانی عبادت اثر بخش است که در جان انسان بنشیند وانسان را در برابر خداوند متعال تسلیم کند وچنین انسانی در برابر دستورات الهی کاملا مطیع خواهد بود @jorenab

#سلسله_بحث_امامت_دوازدهم #درس_پنجم_بخش_اول حضرت علی علیه السلام حضرت علی علیه السلام در ۱۳ رجب ۱۰ سال قبل از بعثت در درون کعبه به دنیا آمد و پدر گرامی شان حضرت ابوطالب علیه السلام و مادر بزرگوارش حضرت فاطمه بنت اسد بود و در صبح ۱۹ رمضان ۴۰ هجری در مسجد کوفه با ضربت شمشیر ابن ملجم زخمی شد و در شب ۲۱ رمضان همان سال به شهادت رسید و قبر شریفش در نجف اشرف است. حضرت به مدت ده سال از اول کودکی تا بعثت همراه با پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم بود زمانی که در 8 سالگی پدر بزرگ نبی اکرم صلی الله عبدالمطلب رحلت کرد تکفل پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم. بر عهده حضرت ابوطالب قرار گرفت و زمانی که حضرت علی علیه السلام به دنیا آمد پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم.حدود ۳۵ ساله بودند زمانی که بر اثر قحطی فرزندان ابوطالب را فرزندان عبدالمطلب را برعهده بگیرند پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم. امام علی علیه السلام را تحت تکفل خویش گرفت امام علی علیه السلام در این باره می فرمایندشما جایگاه مرا در خویشاوندی نسبت به رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم. می‌دانید مرا در دامن خویش می نشاند در حالی که کودک بودم و درآغوش خویش می گرفت و گاهی غذا را لقمه لقمه در دهانم می گذاشت و هرگز دروغی در گفتار و اشتباهی در کردار از من ندید.« وَ قَدْ عَلِمْتُمْ مَوْضِعِي مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص بِالْقَرَابَةِ الْقَرِيبَةِ وَ الْمَنْزِلَةِ الْخَصِيصَةِ وَضَعَنِي فِي حِجْرِهِ وَ أَنَا وَلِيدٌ يَضُمُّنِي إِلَى صَدْرِهِ وَ يَكْنُفُنِي فِي فِرَاشِهِ وَ يُمِسُّنِي جَسَدَهُ وَ يُشِمُّنِي عَرْفَهُ وَ كَانَ يَمْضَغُ الشَّيْ‏ءَ ثُمَّ يُلْقِمُنِيهِ وَ مَا وَجَدَ لِي كَذْبَةً فِي قَوْلٍ وَ لَا« خَطْلَةً فِي فِعْل‏»( خطبه 192) بعد از رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم مدت 23 سال از خلافت کنار گذاشته شد در حالی که حق آن حضرت بود تا بر مسند حکومت بنشیند حضرت در توصیف آن دوران می فرماید: صبر پیشه کردم در حالی که خاری در چشم و استخوانی در گلو بود و میدیدم که حق مرا به غارت می برند.« فَصَبَرْتُ وَ فِي الْقَلْبِ قَذًا، وَ فِي الْحَلْقِ شَجًا، أَرَى تُرَاثِي نَهْبا»( نهج البلاغه خطبه 3) دوران خلافت که حدود ۴ سال و ۹ ماه طول کشید و حضرت علت پذیرفتن مسئولیت را بعد از این محرومیت طولانی دو چیز می‌داندتعهدی که خداوند از عالمان گرفت تا در مقابل ظلم ظالمان ساکت نباشند و دیگری بودن افراد برای بیعت که حجت را تمام می کند. می فرماید: قسم به آن خداییکه دانه را شکافت و انسان را آفرید اگر بیعت مردم و اتمام حجت به خاطر یاری کننده نبود و همین طور خداوند از علما عهد و پیمان گرفت تا در برابر شکم بارگی ظالمان و محرومیت ستمدیدگان ساکت ننشیند هر آینه ریسمان حکومت را بر پشت آن می افکندم.« وَ الَّذِي فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ لَوْ لَا حُضُورُ الْحَاضِرِ وَ قِيَامُ الْحُجَّةِ بِوُجُودِ النَّاصِرِ وَ مَا أَخَذَ اللَّهُ عَلَى الْعُلَمَاءِ أَنْ لَا يَقِرُّوا عَلَى كِظَّةِ ظَالِمٍ وَ لَا سَغَبِ مَظْلُومٍ، لَأَلْقَيْتُ حَبْلَهَا عَلَى غَارِبِهَا‏»( همان) @jorenab

جمله‏ای به رسول اکرم نسبت داده شده است که: علیکم بدین العجائز. بر شما باد به دین پیر زنان. این جمله مستمسکی شده برای منکرین تعمق و تدبر در معارف غیبی و مسائل ماوراء طبیعی. این جمله به صورت حدیث در هیچ کتاب حدیثی شیعه یا سنّی دیده نشده است، معذلک نظر به اینکه با ذائقه کوته فکران موافق آمده است شهرت فراوانی کسب کرده و وسیله‌ای شده برای انکار هر گونه کوششی در این‏گونه مسائل، و از آن طرف هم عکس العملهایی به عنوان توجیه و تأویل این حدیث از طرف طرفداران تحقیق در معارف الهی ابراز شده است. عارف معروف، محمود شبستری در گلشن راز در برابر متمسکان به این حدیث عکس العمل نشان می‌دهد آنجا که می‌گوید: جهان آن تو و تو مانده عاجز ز تو محروم‏تر کس دیده هرگز؟! چو محبوسان به یک منزل نشسته‏ به دست عجز پای خویش بسته‏ نشستی چون زنان در کوی ادبار نمی‏داری ز جهل خویشتن عار دلیران جهان آغشته در خون‏ تو سر پوشیده ننهی پای بیرون! چه کردی فهم از «دین العجائز» که بر خود جهل می‏داری تو جائز؟ اگر مردی برون آی و نظر کن‏ هر آنچ آید به پیشت زان گذر کن‏ میاسا یک زمان اندر مراحل‏ مشو موقوف همراه رواحل‏ خلیل آسا برو حق را طلب کن‏ شبی را روز و روزی را به شب کن‏ برو اندر پی خواجه به اسرا تفرج کن همه آیات کبری‏ برون آی از سرای امّ هانی‏ بگو مطلق حدیث «من رآنی» استاد مطهری، اصول فلسفه و روش رئالیسم، ج 5، ص22 نکته دربحارالانوار ابن سخن را به سفیان ثوری نسبت داده فی قول سفیان الثوری: علیكم بدین العجائز بحارالانوار ج۱۱۰ص۲۹ @jorenab