طبق وصیت حضرت زهرا سلام الله علیها حضرت امیرالمومنین علیه السلام شبانه بدن آن حضرت را غسل داد. وقتی می خواست صورت حضرت را با کفن بپوشاند، صدا زدند: «هَلُمُّوا تَزَوَّدُوا مِنْ أُمِّکمْ بیایید با مادر تان وداع کنید.»  امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: «إِنِّی أُشْهِدُ اللَّهَ أَنَّهَا قَدْ حَنَّتْ وَ أَنَّتْ وَ مَدَّتْ یدَیهَا وَ ضمَّتْهُمَا إِلَی صدْرِهَا ملِیاً خدا را شاهد می گیرم که حضرت زهراعلیه السلام دست هارا بلند کرد و بچه ها را در آغوش گرفت بحارالانوار ج۴۳ص۱۷۹ يا فاطِمَةُ الزَّهْراءُ، يَا بِنْتَ مُحَمَّدٍ، يَا قُرَّةَ عَيْنِ الرَّسُولِ، يَا سَيِّدَتَنا وَمَوْلاتَنا إِنَّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِكِ إِلَى اللَّهِ وَقَدَّمْناكِ بَيْنَ يَدَيْ حاجاتِنا، يَا وَجِيهَةً عِنْدَ اللَّهِ اشْفَعِي لَنا عِنْدَ اللَّهِ. @jorenab

#سخنان_امیرالمومنین_کنار_قبر_حضرت_زهرا_سه وَ سَتُنَبِّئُكَ ابْنَتُكَ بِتَضَافُرِ أُمَّتِكَ عَلَى هَضْمِهَا فَأَحْفِهَا السُّؤَالَ وَ اسْتَخْبِرْهَا الْحَالَ هَذَا وَ لَمْ يَطُلِ الْعَهْدُ وَ لَمْ يَخْلُ مِنْكَ الذِّكْر به زودی دختر ترا خبر خواهد داد که چگونه این امت برای ستمکاری براو همدیگر را کمک کردند بنابراین با اصرار از او بپرس وجریان را (وچگونگی رفتارشان را) از اوسوال کن ( اینهمه ستمگری از آنها بر ماوارد شد در حالی که) هنوز اندکی زمانی نگذشته ویادتو فراموش نشده است . طبق نقل روایات هنوز حضرت علی علیه السلام از تکفین و تدفین رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم فارغ نشده بود که عده ای در سقیفه بنی ساعده جمع شدند و اولین سنگ بنای تفرقه را در اسلام پای گزاری کردند مگر کسی در عظمت امیرالمومنین علیه السلام شک داشت چرا حداقل منتظر نماندند تا حضرت هم حضور داشته باشد آیا همین نشانه آن نیست که توطئه ای در کار بوده است عبدالله بن عباس می گویددر اوائل خلافت عمر نزد او رفتم بعداز صحبتی گفت خیال می کنی خلافت حق پسر عمویت (حضرت علی علیه السلام )بود گفتم بله گفت نظر رسول الله همین بود ودر بعضی سخنانش گفته بود حتی می خواست در بستر بیماری بود بدان تصریح کند اما من بخاطر دلسوزی و احتیاط نگذاشتم رَوَی اِبْنُ عَبَّاسٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ دَخَلْتُ عَلَی عُمَرَ فِی أَوَّلِ خِلاَفَتِهِ........قَالَ یَا عَبْدَ اللَّهِ عَلَیْکَ دِمَاءُ الْبُدْنِ إِنْ کَتَمْتَنِیهَا هَلْ بَقِیَ فِی نَفْسِهِ شَیْءٌ مِنْ أَمْرِ الْخِلاَفَةِ قُلْتُ نَعَمْ قَالَ أَ یَزْعُمُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص نَصَّ عَلَیْهِ قُلْتُ نَعَمْ فَقَالَ عُمَرُ لَقَدْ کَانَ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص فِی أَمْرِهِ ذَرْوٌ مِنْ قَوْلٍ لاَ یُثْبِتُ حُجَّةً وَ لَقَدْ أَرَادَ فِی مَرَضِهِ أَنْ یُصَرِّحَ بِاسْمِهِ فَمَنَعْتُ مِنْ ذَلِکَ إِشْفَاقاً وَ حِیطَةً عَلَی اَلْإِسْلاَمِ شرح ابن ابی الحدیدج۱۲ص۲۱) بررسی قران کریم می فرماید اولا: نبی اکرم صلی الله علیه واله و سلم هرگز از روی هوای نفس حرف نمی زند و هرچه می گوید چیزی جز وحی (الهی) که بر او القا شده نیست وَمَا یَنطِقُ عَنِ الْهَوَی إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَی (نجم ۳-۴) ثانیا : نسبت به آنچه از طریق وحی دریافت داشته بخل ندارد و آنرا اعلام می کند وَمَا هُوَ عَلَی الْغَیْبِ بِضَنِینٍ (تکویر:۲۵) اگر حضرت رسول اعظم صلی الله علیه وآله و سلم می خواست به اسم امیرالمومنین علیه السلام تصریح کند جز وحی چیزی دیگر نبود حال سوال این است آیا خدا و رسول نسبت به دین دلسوزی نداشتند اما عمر داشت؟ پس در حقیقت عمر از چیزی جلوگیری کرد که امر وحیانی بود نکته: این خبر به خوبی نشان می دهد مراد از من کنت مولاه فهذا علی مولاه امر حکومت و سرپرستی بود نه دوستی زیرا در صورتی که برای دوستی بود معنا ندارد عمر بگوید حضرت رسول اکرم صلی الله علیه واله و سلم می خواست برای حکومت به اسمش تصریح کند من نگذاشتم نکته دیگر اینکه عمر می گوید حضرت رسول در برخی سخنانش تصریح داشته به مطلب ولایت حضرت علی علیه السلام لَقَدْ کَانَ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص فِی أَمْرِهِ ذَرْوٌ مِنْ قَوْلٍ پس اگر نگذاشتنددر بستر بیماری تصریح کند به این معنا نیست معلوم نباشد حضرت چه چیزی می خواست بگوید وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمَا سَلَامَ مُوَدِّعٍ لَا قَالٍ وَ لَا سَئِمٍ فَإِنْ أَنْصَرِفْ فَلَا عَنْ مَلَالَةٍ وَ إِنْ أُقِمْ فَلَا عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِمَا وَعَدَ اللَّهُ الصَّابِرِين سلام من به هردوی شما سلام وداع کننده نه سلام خشمگین وخسته که اگر از حضورت بروم از روی ملالت ورنجیدگی نیست واگر از رفتن باز ایستم به دلیل بدگمانی وسوء ظن به وعده خداوند در باره صابران نخواهد بود https://eitaa.com/jorenab

آیت الله محمد حسین غروی اصفهانی : فَمَا رَماهُ اِذ رَماهُ حَرمَلَه وَ اِنَّما رَماهُ مَن مَهَّدَ لَه سَهمُ اَتی مِن جَانبِ السَّقیِفه وَ قُوسُهُ عَلی یَدِ الخَلیِفه آن تیری که حرمله بر گلوی حضرت علی اصغر زد به دست او پرتاب نشد بلکه پرتابگر تیر کسی بود که مقدمات این کار را فراهم کرد این تیری است که از طرف سقیفه آمد و کمان آن بر دست خلیفه بود @jorenab

عَبَدَ اللَّهَ غُلَاماً یَافِعاً وَ قُرَیْشٌ یَعْبُدُونَ الْوَثَنَیْنِ یَعْبُدُونَ اللَّاتَ وَ الْعُزَّی مَعاً وَ عَلِیٌّ کَانَ صَلَّی الْقِبْلَتَیْنِ آن هنگام که قریش دو بت لات و عُزّی را پرستش می کردند حضرت علی علیه السلام در حالی که جوان بود الله را عبادت میکرد قریش دو بت لات و عُزّی را عبادت می کردند و حضرت علی علیه السلام در دو قبله نماز میخواند بحارالانوار ج۴۵ص۴۸ https://eitaa.com/jorenab

#آیه_اظهار_و_ظهور_حضرت_مهدی_عجل_الله_تعالی_فرجه_الشریف «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ»(توبه۳۳) «خدا فرستاده خود را با هدایت و دین حق فرستاد تا بر همه دینها غالب شود. هر چند مشرکین نخواهند». ✅راوی می‌گوید: از امام صادق علیه السلام از آیه هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى، سؤال کردم. فرمودند: «هنوز موقع تأویل این آیه نرسیده است»، گفتم: «قربانت گردم! کى موقع آن فرا میرسد؟» فرمود: «ان شاء اللَّه هنگامى که قائم قیام کند و چون قیام کند هر جا کافر و مشرکى باشد، ظهور او را ناخوش دارد تا جایى که اگر کافرى در دل سنگى پنهان شود سنگ صدا میزند اى مؤمن! کافرى یا مشرکى در من پنهان شده او را بکش، یاران قائم او را بقتل می‌رسانند».(بحارالانوارج52ص324 ) ✅از ابن عباس روایت شده که وى در باره آیه «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ» گفت: «این در زمانى است که تمام یهودیان و نصارى و پیروان هر کیشى بدین حنیف اسلام بگروند و گرگ و میش و گاو و شیر و انسان و مار از جان خود ایمن باشند، موقعى که دیگر موش انبانى را پاره نمیکند وقتى که حکم جزیه گرفتن از اهل کتاب ساقط مىشود و هر جا صلیبى است شکسته میگردد و خوگها معدوم مى‌شود و این بهنگام قیام قائم آل محمد خواهد بود( تفسیر برهانج5ص366) https://eitaa.com/jorenab

آفرینش همه تنبیه خداوند دل است دل ندارد که ندارد به خداوند اقرار این همه نقش عجب بر در و دیوار وجود هر که فکرت نکند نقش بود بر دیوار #سعدی @jorenab

#زیارت_آل_یس_دو السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا دَاعِيَ اللَّهِ وَ رَبَّانِيَّ آيَاتِهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا بَابَ اللَّهِ وَ دَيَّانَ دِينِهِ‏ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا خَلِيفَةَ اللَّهِ وَ نَاصِرَ حَقِّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ دَلِيلَ إِرَادَتِهِ‏ سلام بر تو اى دعوت كننده خلق بسوى خدا و مظهر آيات الهى و مرآت صفات ربانى سلام بر تو اى درگاه خدا و حاكم و حافظ دين خدا سلام بر تو اى خليفة الله و نصرت بخشنده دين خدا سلام بر تو اى حجت خدا و راهنماى بندگان به مقاصد الهي ات https://eitaa.com/jorenab

از حضرت صادق علیه السّلام نقل شده: بر موضع درد دست بگذار و بگو: بسم اللّه بعد بر آن دست بکش، و هفت مرتبه بگو: اَعُوذُ بِعِزَّةِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِقُدْرَةِاللَّهِ وَ اَعُوذُ بِجَلالِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِعَظَمَةِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِجَمْعِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِرَسُولِ اللَّهِ صَلّیَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ اَعُوذُ بِاَسْمآءِ اللَّهِ مِنْ شَرِّ ما اَحْذَرُ وَ مِنْ شَرِّ ما اَخافُ عَلی نَفْسی. (مفاتیح الجنان دعای رفع بیماری شماره۸) https://eitaa.com/jorenab

سلام علیکم عزاداری ها قبول اخیرا عده ای به دهه گرفتن ها مثل دهه محرم دهه فاطمیه و.. ایراد گرفتند ودر مقابل عده ای هم دفاع کردند ممکن است نظرتون را بفرمایید باسلام وارزوی قبولی طاعات حضرت علی علیه السلام در حکمت ۷۰ نهج البلاغه می فرماید لَاتَرَى الْجَاهِلَ إِلَّا مُفْرِطاً أَوْ مُفَرِّطاً. انسان جاهل تعادل ندارد یا زیاده روی می کند یا کم کاری واین موضوع در هر امری ممکن است اتفاق بیافتد لذا لازم است معیارهایی برای امور مخصوصا مسایل دینی داشته باشیم و اهل بیت عصمت و طهارت مارا به سمت مسیر درست هدایت کردند گاهی درباره زمان عزاداری فرمودند کانَ أبی علیه السلام إذا دَخَلَ شَهرُ المُحَرَّمِ لا یری ضاحِکا، و کانَتِ الکآبَةُ تَغلِبُ عَلَیهِ حَتّی تَمضِی عَشرَةُ أیامٍ. امام رضا علیه السلام فرمودند چون ماه محرّم می رسید کسی پدرم علیه السلام را خندان نمی دید. غم و اندوه بر او چیره بود تا آن که ده روز می گذشت (وسائل الشیعه ج۸ص۱۰) گاهی معیار کلی ارائه دادند در پیش آمدها و رخدادها به فقیهانی که با گفتار ما آشنائی کامل دارند مراجعه کنید که آنان حجت ما بر شمایند. همانگونه که من حجت خدایم. وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِیهَا إِلَی رُوَاةِ حَدِیثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِی عَلَیْکُمْ وَأَنَا حُجَّةُ اللَّهِ (بحارالانوارج۲ص۹۰) وحتی معیارهایی برای شناسایی چنین عالمانی ارائه کردند اما کسی که دارای مقام فقاهت است: 1- خود نگهدار. 2- نگهبان دین. 3- مخالف با هوای نفس . 4- فرمانبردار مولا و خداوند متعال است . بر عامه مردم است که از او پیروی نمایند، البته تمام فقهای شیعه چنین نیستند، بعضی از آنها چنین اند فَأَمَّا مَنْ کَانَ مِنَ الْفُقَهَاءِ صَائِناً لِنَفْسِهِ حَافِظاً لِدِینِهِ مُخَالِفاً عَلَی هَوَاهُ مُطِیعاً لِأَمْرِ مَوْلَاهُ فَلِلْعَوَامِّ أَنْ یُقَلِّدُوهُ وَ ذَلِکَ لَا یَکُونُ إِلَّا بَعْضَ فُقَهَاءِ الشِّیعَةِ لَا جَمِیعَهُمْ (بحارالانوار ج۲ص۸۸) حال در هر مساله از جمله همین دهه ها باید دید عالمان و بزرگانی که بدنه متدینین و بدنه حوزه انهارا به زهد و تقوا می شناسد چه نظری دارند و طبق همان عمل کرد واگر کسی از چنین عالمان و مراجع وارسته پیروی کند بدون شک ماجور خواهد بود https://eitaa.com/jorenab