پرسشی از #علامه_طباطبایی (رحمه الله): نظر به این‌که در زمان امیرالمؤمنین علیه‌السلام، شیعیان آن حضرت از نظر عکس‌العمل اجتماعی بر دو گروه تقسیم شدند؛ اول آن‌هایی که از جار و جنجال‌ها و غوغای اجتماع و کشمکش‌های دوران به دور [بوده] و فقط به اصلاح خویش و تهذیب نفس پرداختند (مانند اویس قرنی، کمیل و غیره) تا این‌که در رکاب آن حضرت شهید شدند و یا که به دست دیگری به قتل رسیده و یا بالأخره از دنیا رفتند. گروه دوم از کسانی هستند که بر عکس طایفه‌ی اول در گیر و دارهای اجتماع وارد شده و همه‌جا مشغول فعالیت بودند (مانند مالک اشتر و غیره). این دو جبهه در قرون اخیره بهتر نمایان است؛ از گروه اول مرحوم حاج ملا حسین‌قلی همدانی و تلامیذ خاصش، و از گروه دوم مرحوم آقا شیخ محمدحسین کاشف‌الغطاء و سید شرف‌الدین جبل‌عاملی و غیره را می‌توان نام برد. ... در مورد اشخاص نظری نیست و فقط طرح این سوال بدین جهت است که آیا #تهذیب_اخلاق در #متن_جامعه است و یا این‌که احتیاج به عزلت و تنهایی دارد و کدام یک از این دو روش مورد توجه اسلام و پیشوایان بوده و در راه پیشبرد اهداف عالی اسلام موثرتر است. از مراحم حضرت عالی کمال تشکر را دارم.