✡️ نقد کتاب «کوه پنجم» اثر پائولو کوئلیو (۲) 💥 وابستگی به جای وارستگی 1️⃣ در تمام داستان، #ایلیای_نبی وابستگی به دنیا دارد و آن را ترغیب می‌نماید و این اصلی است که بدون آن، تفکر نویسنده تحقق نمی‌یابد. اصل #وابستگی به دنیا به موازات اصل #خودمحوری پیش می‌رود. 2️⃣ #ایلیا به عدالت خداوند شک دارد، علت اصلی، وابستگی شدید به دنیا و خواسته‌های دنیوی است: 👈 فکر کرد مردن در بیست‌وسه سالگی چقدر احمقانه است، آن هم بی آن‌که هرگز عشق زنی را شناخته باشد. (ص۲۷) 3️⃣ عرفان کوئلیو #لذت‌طلبی و وابستگی دنیوی است، حال اگر در این میان گه‌گاه کاری هم در ارتباط با دنیا برای مرتبط شدن با خداوند پیش آمد، سراغ خدا هم باید رفت. نیاز به خدا برای نیازهای دنیاست، نه برای نیازهای آخرت تا چه رسد به این‌که انسان شُکر و بندگی خدا کند! 💥 صلح‌طلبی رسوا 1️⃣ #پائولو_کوئلیو همواره می‌کوشد که خود را فردی #صلح‌جو و دارای #عشق معرفی کند و عشق و صلح بپراکند. این دو خصیصه بسیار جذاب است و زمینه‌ساز گفت‌وگوی ملت‌ها. شعار گفت‌وگو میان ملت‌ها شعار زیبا و فریبنده‌ای است که در سازمان ملل هم انجمنی به همین منظور پدید آمده است و کوئلیو عضو آن است. 2️⃣ اما این ظاهر ماجرا است، آن‌چه در زیر پوست داستان‌ها به‌ویژه داستان #کوه_پنجم به‌چشم می‌خورد مسئلهٔ #جنگ‌پذیری است. در روساخت جملات، ترویج صلح و بهره‌مندی از عشق و محبت موج می‌زند، اما در زیرساخت، سفارش به پذیرش #جنگ دیده می‌شود. جنگ، جبر تاریخ است و باید برای مبارزه آماده بود حتی #مبارزه_با_خدا. 3️⃣ او یک‌بار از زبان کاهن می‌گوید: 👈 تنها راه برای زنده نگه‌داشتن دین حقیقی، راحت‌شدن از شرّ انبیاء بود. [ایزابل] هرچند زن آرامی بود و با بردباری و ترس از جنگ بزرگ شده بود، می‌دانست لحظه‌ای وجود دارد که #خشونت تنها پاسخ ممکن است. (ص۱۵۸) ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter