✡ شوکران فیلمفارسی در سینمای پس از انقلاب (2) 🎬 تابوشکنی مرحله‌ای در سینمای ایران (قسمت سوم) 1⃣ پس از انقلاب اسلامی، فضای سینما و محتوای تولیدات سینمایی کشور، تقریباً یک دهه خالی از هرگونه #تابوشکنی شاخص و مطرحی بود. در این دوران #صنعت_سینما، بیشتر به‌دنبال کسب #مشروعیت و به‌دست آوردن آبروی از دست رفته‌اش در میان مردم بود. 2⃣ مضمون اصلی غالب فیلم‌های سینمای ایران تا اوایل دهه ۱۳۷۰، رشادت‌های رزمندگان در میدان‌های نبرد و موضوعات اخلاقی و عرفانی بود؛ مضامینی که با وجود برخی ایرادات و اشکالات، در مجموع از هرگونه تابوشکنی ویژه و تقابل مستقیم با فرهنگ و اعتقادات مردم مسلمان ایران تُهی بود. 3⃣ توجه به موضوع #جنگ و فهم صحیح از نبرد اسلام با جهان استکبار به تکثیر روحیه‌ی جهادی در صنعت سینمای ایران و پروش نسل جدید «سینماگر متعهدِ آشنا به فرم» منتج شد و توانست با خلق #ژانر_دفاع_مقدس، به خلق تولید آثار شاخصی همچون پرواز در شب، دیده‌بان، گذرگاه، هویت و… موفق شود. 4⃣ در این میان طیف دیگری از سینماگران و بالأخص گروهی از فعالان سینمایی پیش از انقلاب، به‌سبب درگیری جامعه با موضوع جنگ و مخاطب‌پذیر بودن #سینمای_دفاع_مقدس، شاید برای کسب بودجه و امکانات دولتی و یا شاید هم خالصانه و به‌خاطر تحولات روحی انقلابی خود، از همان آغاز جنگ اقدام به خلق آثار سینمایی ویژه‌ای همچون عبور از میدان مین، عقاب‌ها، پلاک، اتاق یک، کانی مانگا و… در ژانر جنگ نمودند. آثار نسبتاً موفقی که اگرچه بعضاً در تعارض با ژانر دفاع مقدس قرار می‌گرفت، اما در مجموع توانست ذهنیت پیش از انقلابی ایشان را در اذهان جامعه بزداید و نهایتاً به تثبیت جایگاه برخی از ایشان در #سینمای_انقلاب منجر شود. ✍ سید وصال مهدوی 📖 متن كامل مقاله در سایت اندیشکده: 👉 goo.gl/Jx46U7 ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter