✡ شوکران فیلمفارسی در سینمای پس از انقلاب (1)
🎬 تابوشکنی مرحله‌ای در سینمای ایران (قسمت سوم)
1⃣ تا پیش از انقلاب اسلامی، هر فیلم و اثر سینمایی ایرانی که در آن صحنه‌های رقص، آواز و هم‌بستری وجود داشت، تحت عنوان #فیلمفارسی (Persian Film) شناخته شده و ذیل آثار سینمایی بی‌ارزش دسته‌بندی می‌شد. در تاریخ سینمای ایران از این آثار با عنوان #فیلم‌های_آبگوشتی نیز تعبیر می‌شد.
2⃣ گرچه اصطلاح #سینمای_آبگوشتی، از دهه ۱۳۳۰ رایج و در سینمای ایران باب شد، اما گُستره‌ی استفاده از این واژه در اوایل دهه ۱۳۵۰ و با ساخت فیلم‌های سینمایی شاخصی همچون «کلبه آن‌سوی رودخانه» به اوج خود رسید. همچنین منتقدین و مخاطبین سینما از الفاظی چون مُبتذل یا مُنحرف برای این‌گونه فیلم‌ها بهره می‌بردند.
3⃣ پس از حضور نخستین گروه از بازیگران بی‌عفت و بی‌حیای بومی در صنعت سینمای ایران و بالأخص پس از بازی #زری_خوشکام به‌عنوان نخستین زن کاملاً عریان و برهنه در سینمای ایران، دیگر عریان‌شدن بازیگران، رقص و اعمال جنسی، با حضور جریانات فرهنگی خاص و حمایت‌های ویژه‌ی حاکمیت #پهلوی به عُرفی رایج در محصولات سینمایی آن دوران مبدل گردید.
4⃣ یکی از دلایل اصلی ورشکستگی صنعت سینمای ایران در آن سال‌ها و بالأخص در اواسط دهه ۱۳۵۰، همین حضور پُررنگ سینمای آبگوشتی و کثرت تولید فیلم‌های مغایر با ارزش‌ها و باورهای عمومی مردمِ مسلمان ایران بود؛ آثار سینمایی پُرتعدادی که تحت عنوان سینمای اجتماعی، در سطحی گسترده عرضه می‌شد و جُز محدود مخاطبانی در آن روزگار، اسباب انزجار عمومی جامعه را فراهم می‌ساخت.
✍ سید وصال مهدوی
📖 متن مقاله در سایت اندیشکده:
👉 goo.gl/Jx46U7
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
1⃣ مشی #سینمای_ایران در بی‌هویتی و اصالت بخشیدن به موضوع سرگرمی در طول جنگ جهانی دوم و پس از آن، عینیّتی غیر قابل انکار به خود گرفت و نشان داد که نه‌تنها دغدغه‌ای برای توجه به موضوعات ملی و فراملی ندارد، بلکه سعی می‌کند تا به‌عنوان ابزار رسانه‌ای متجدد، دائماً به بُن‌مایه‌های سنتی فرهنگ انسانِ مسلمانِ ایرانی و باورهای دینی او بتازد.
2⃣ جنگ جهانی دوم تأثیرات فرهنگی بسیاری بر جامعه‌ی مسلمان ایران گذاشت و این در حالی بود که سینمای ایران سعی نمود تا به‌جای حساسیت نسبت به موضوعاتی نظیر اشغال ایران توسط نیروهای متفقین و قحطی و نابسمانانی کشور و فرار رضاشاه کبیر! به امر دول بیگانه و حضور شاه فاسد جوانی چون محمدرضا پهلوی بر اریکه‌ی سلطنت و تشکیل یکی از مهمترین اجتماعات تاریخ جنگ با حضور رؤسای جمهور انگلیس، آمریکا و شوروی در تهران تحت عنوان کنفرانس تهران در آذرماه سال ۱۳۲۲ (۱۹۴۳م) که بدون هماهنگی با تهران صورت گرفت و همچنین صدها موضوع مهم دیگر، همچنان بر اساس مشیِ عاشقانه‌سازی اولیه خود که در آثاری همچون دختر لُر و طوفان زندگی و شرمسار و… تبلور می‌یافت، ادامه‌ی مسیر دهد و با افزودن بر حجم #ضدمذهبی آثارش، بر تولید آثار بی‌مایه‌ی عاشقانه و مؤنث‌محور تأکید ورزیده و تا به آنجا پیش رود که گونه‌ای جدید و سبکی منحصر به‌فرد از فیلم‌سازی را با عنوان #فیلمفارسی عرضه کند!
👇👇👇
✡ هنوز «اردشیر ریپورتر» مرشد فکری سینمای ماست! (٣)
🎯 پرسش و پاسخی با استاد سعید مستغاثی
2⃣ #اردشیر_ریپورتر یکی از بنیادهای سینمای ایران را می‌نهد. او آقای #عبدالحسین_سپنتا را به هند و نزد #انجمن_پارسیان_هند می‌فرستد تا فیلم بسازد و سینمای ایران جلو بیاید.
🔸 یا آدم‌هایی همانند #دکتر_کوشان که از تیم بهرام شاهرخ، سرجاسوس سرویس‌های اطلاعاتی انگلیس است و با همکاری گروهی از #یهودیان صهیونیست که اسمشان در کتاب آقای جمال امید هم هست، کسانی همانند #سلمان_هوگی و #سلیم_سومخ، یا روتارین‌هایی چون #اسفندیار_یگانگی كه استودیو پارس فیلم را درست می‌کند و در واقع #فیلمفارسی شروع می‌شود.
🔸 و برادران رشیدیان از رفقای کوشان هستند که به‌نوشته همه مورخین امریکایی همانند جیمز دیل، برنارد لوئیس و مارک گازیوروسکی، از پیشانی‌سفیدهای سفارت انگلیس بودند که همین‌ها بنیان‌گذاران سینمای ما بودند. از آن طرف دفتر #اشرف و دفتر #فرح را داریم که حضور پررنگی در سینمای فارسی داشتند.
🔸 خب این‌ها #سینما را برای چه راه انداختند؟ برای سرگرمی؟ برای اعتلای هنر و فرهنگ ایران؟ آن‌چه سینما برای آن وارد ایران شد، هویت‌زدایی دین و ریشه‌های ملی ایرانیان بود. این سینما ظاهراً یک برنامه داشت که هویت‌زدایی و اسلام‌زدایی کند. برای همین است که از اولین فیلم‌های این سینما، «حاجی آقا، آکتور سینما» است. برای همین است که فیلمفارسی همه زندگی ایرانیان را در #کاباره و اخلاق کاباره‌ای تبلیغ می‌کند.
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
✡️ سلبریتی‌سازی در ایران: از ابتدا تا امروز
1️⃣ سال‌هاست که مردم ایران اسلامی پرسش‌های بسیاری دربارهٔ رفتار هنرمندان یا به‌اصطلاح «سلبریتی‌های ایرانی» در ذهن دارند و گاه آن‌ها را بر زبان می‌آورند.
2️⃣ این پرسش‌ها عموماً حول این محور می‌چرخد که چگونه افرادی با سطح سواد پایین -چه در عرصهٔ خوانندگی، فوتبال، بازیگری یا مدلینگ- با مدارک تحصیلی ناچیز و اغلب نامرتبط، صرفاً با تکیه بر عنوان #سلبریتی به خود اجازه می‌دهند در تمامی حوزه‌های اخلاقی، دینی، اقتصادی، محیط‌زیستی و سیاسی اظهارنظر کنند!
3️⃣ در ایران، #ستاره‌سازی محصول غرب‌گرایی هنری بود که از اواخر قاجار و به‌ویژه در دورهٔ پهلوی اول آغاز شد. درحالی‌که هنر سنّتی ایران جایگاهی والا داشت و هنرمندان موظف به رعایت اصول اخلاقی بودند، با نفوذ فرهنگ غربی، الگوهایی مانند مریلین مونرو به‌عنوان اسوه قرار گرفتند. در دوره‌ی پهلوی دوم، #فیلمفارسی به بستری برای ترویج این الگوها تبدیل شد.
4️⃣ پس از انقلاب اسلامی، هرچند فیلمفارسی کنار گذاشته شد، اما نظام ستاره‌سازی به‌جای حذف، به سمت تلفیق لیبرالیسم و سوسیالیسم حرکت کرد. نتیجه، ظهور سلبریتی‌هایی با ظاهر روشنفکرانه ولی عمقی عوام‌زده بود که با حداقلِ سواد، ژست‌های فکری می‌گرفتند و سعی در تغییر #الگوهای_رفتاری جامعه داشتند.
5️⃣ در دههٔ ۱۳۶۰، #مدیریت_فرهنگی با تلفیق نادرست مکاتب لیبرالیستی و سوسیالیستی و رنگ‌آمیزی آن با آرمان‌های انقلاب، به‌صورت ناخواسته به رشد سلبریتی‌های کم‌سواد اما ژست‌گیر کمک کرد. این افراد گاه در مواجهه با مسائل مختلف، نظرات متناقضی ارائه می‌دهند، بی‌آن‌که حتی متوجه تناقض‌های خود باشند!
✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود:
🇮🇷👉 @jscenter