💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ صِفَةُ اَلْمُؤْمِنِ ...وَ سَخَاءٌ فِي حَقٍّ. ⬅️ از صفات مؤمن این است که‌... نسبت به حق خودش سخاوتمند است. 📚 خصال (شیخ صدوق): ج۲، ص۵۷۱ پ.ن: البته این سخاوتمندی و گذشت نسبت به حقِّ شخصی است، نه در باب حق الله، نه در مواجهه با زیر پا گذاشتن و دهن‌کجی آگاهانه و عامدانه به احکام واجب و حرام الهی 💠 که سیره‌ی پیغمبر رحمت للعالمین بنا به فرموده سبط اکبر حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام چنین بوده: ✅ لا تُغضِبُهُ الدُّنيا وما كانَ لَها، فإذا تُعُوطِيَ الحَقُّ لَم يَعرِفْهُ أحَدٌ، و لَم يَقُمْ لغَضَبِهِ شيءٌ حتّى يَنتَصِرَ لَهُ، لا يَغضَبُ لنَفسِهِ و لا يَنتَصِرُ لَها. ⬅️ دنيا و امور مربوط به آن، ایشان را به خشم نمى‌آورد 👈👈👈 ولی هر گاه حق، مورد بى‌حرمتى قرار مى‌گرفت، ملاحظه هيچ كس را نمى‌كرد و هيچ چيزى جلو خشم او را نمى‌گرفت تا اين كه انتقام حق را مى‌گرفت. هرگز به خاطر خودش خشمگين نمى‌شد و از كسى برای امری شخصی انتقام نمى‌گرفت. 📚 طبقات الكبرى (ابن سعد): ج۱، ص۴۲۲ 💠 حضرت رسول صلوات الله علیه و آله در باب حضرت امیر صلوات الله علیه می‌فرماید: ✅ خَشِنٌ فِي‏ ذَاتِ‏ اللَّهِ‏ عَزَّ وَ جَلَّ غَيْرُ مُدَاهِنٍ فِي دِينِه‏. ⬅️ علی درباره خدا (و آنچه مربوط به خدا است) خشن و سختگير است، و درباره دين، اهل سازش و ناديده‌گيرى نيست. 📚 ارشاد (مفید): ج۱، ص۱۷۳ 💠 حضرت زهرا به زنان مدینه در سرزنش مردانشان به جهت روگردانی از امام فرمود: ✅ ما الذي نقموا من أبي‌الحسن نقموا و الله منه نكير سيفه و شدة وطأته و نكال‏ وقعته و تنمره في‏ ذات‏ الله‏. ⬅️ چه چیزی از علی را ناخشنود داشتند؟ به خدا سوگند! ناخشنودی و خشم آنان از شمشیر برّانش، ثابت قدمی‌اش بر حق، سختی حمله و جنگش، شدت ضرباتش و غضبش در راه خدا بود. 📚 بلاغات النساء (ابن طیفور): ص۳۲ 💠 حضرت امام سجاد علیه السلام: ✅ قال موسى بن عمران علیه السلام: یا رب من أهلک الذین تظلهم فی ظل عرشک یوم لا ظل إلا ظلک؟ فأوحى الله إلیه: .... " والذین یغضبون لمحارمی إذا استحلت مثل النمر إذا جرح! ⬅️ موسی بن عمران علیهما السلام به خداوند عرض کرد: پروردگارا! اهل تو چه کسانی هستند که در روزی که هیچ سایه‌ای جز سایه تو نیست، آنها در سایه عرش تو هستند؟ ... و کسانی که هرگاه حرام‌های من حلال شمرده شوند، مانند پلنگ زخم خورده خشمناک می‌شوند! 📚 وسائل الشیعه (شیخ حرّ عاملی): ج۳، ص۴۱۶ 💠 حضرت امام رضا علیه السلام: ✅ خْفَافٌ بِالتَّحْرِیمِ لِلْحَرَامِ وَ الِاسْتِخْفَافُ بِذَلِکَ دُخُولٌ فِی الْکُفْرِ. ⬅ بی‌اعتنایی به محرّمات الهی و نادیده‌گرفتن سبک‌شمردن آن، خود داخل‌شدن در کفر است [نه تنها معصیت]. 📚 علل الشرایع (شیخ صدوق): ج۲، ص۴۸۴ پ.ن: یعنی یک وقت هست انسان اقرار دارد به اینکه نباید حرام خدا را انجام دهد اما احیانا مغلوب نفسش می‌شود، در همان حال معصیت هم نادم و خجل هست. اما یک وقت هست انسان بالکل قبول ندارد حکم خدا را یا از قصد با ارتکاب آن حرام‌ قصد دارد نشان دهد این حُکم خدا برایش بی‌اهمیت است؛ بنابر فرمایش امام رضا علیه السلام، اولی می‌شود معصیت و با توبه تدارک می‌شود (ولو که در همین دنیا آثار تکوینی برایش در پی‌داشته باشد.) دومی می‌شود #کفر و تنها پس از اصلاح عقیده و اقرار به حقانیت حکم خدا و بعد از آن توبه تدارک می‌شود. 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ أمَرَنا رَسوُلُ اللّه صلي الله عليه و آله أن نُلقِىَ أهلَ المَعاصِيَ بِوُجُوهٍ مُكَفَّرَةٍ. ⬅️ رسول خدا صلی الله عليه و آله به ما فرمان داد كه با اهل گناه با چهره‌اى درهم كشيده روبه رو شويم. 📚 الكافى (ثقة الاسلام کلینی): ج۵، ص۹۵ @justhadis110

✳️ چیزی را که در این دنیا آفریده نشده، مَطَلَب... 💠 حضرت امام سجاد علیه السلام: ✅ لاَ تَطْلُبْ مَا لَمْ يُخْلَقْ فَإِنَّ مَنْ طَلَبَ مَا لَمْ يُخْلَقْ تَقَطَّعَتْ نَفْسُهُ حَسَرَاتٍ وَ لَمْ يَنَلْ مَا طَلَبَ ثُمَّ قَالَ: وَ كَيْفَ يُنَالُ مَا لَمْ يُخْلَقْ فَقَالَ: اَلرَّجُلُ وَ كَيْفَ يُطْلَبُ مَا لَمْ يُخْلَقْ فَقَالَ: مَنْ طَلَبَ اَلْغِنَى وَ اَلْأَمْوَالَ وَ اَلسَّعَةَ فِي اَلدُّنْيَا فَإِنَّمَا يَطْلُبُ ذَلِكَ لِلرَّاحَةِ وَ اَلرَّاحَةُ لَمْ تُخْلَقْ فِي اَلدُّنْيَا وَ لاَ لِأَهْلِ اَلدُّنْيَا إِنَّمَا خُلِقَتِ اَلرَّاحَةُ فِي اَلْجَنَّةِ وَ لِأَهْلِ اَلْجَنَّةِ... ⬅️ چيزى را كه آفريده نشده طلب مكن، زيرا هر كس چيزى را كه آفريده نشده طلب كند، حسرت‌ها نَفَس او را مى‌بُرَد و به آنچه مى‌خواهد هم نمى‌رسد. آن‌گاه فرمود: چيزى كه آفريده نشده چگونه مى‌توان به آن رسيد؟ مردی از حضرت پرسید: انسان چگونه چيزى را كه آفريده نشده طلب مى‌كند؟ حضرت فرمود: كسى كه ثروت و اموال و فراخى در دنيا را مى‌خواهد، آن را براى راحتى مى‌خواهد، در حالى كه راحتی در دنيا و براى اهل دنيا آفريده نشده، بلكه راحتى در بهشت و براى اهل بهشت آفريده شده است... 📚 الخصال (شیخ صدوق): ج۱، ص۶۴ @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ إِنَّ فَاطِمَةَ بِنْتَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ تَحْضُرُ لِزُوَّارِ قَبْرِ اِبْنِهَا اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَتَسْتَغْفِرُ لَهُمْ ذُنُوبَهُمْ. ⬅ به‌راستی که فاطمه دختر محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله نزد زائران قبر پسرش حسین علیه‌السلام حاضر می‌شود و برایشان (از خداوند) بخشش گناهانشان را طلب می‌کند. 📚 كامل الزيارات (ابن قولویه): ج۱، ص۱۱۸ بدون شرح... @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ و من كلام له (علیه السلام) لما أظفره الله بأصحاب الجمل: وَ قَدْ قَالَ لَهُ بَعْضُ أَصْحَابِهِ وَدِدْتُ أَنَّ أَخِي فُلَاناً كَانَ شَاهِدَنَا لِيَرَى مَا نَصَرَكَ اللَّهُ بِهِ عَلَى أَعْدَائِكَ. فَقَالَ لَهُ (علیه السلام) أَهَوَى أَخِيكَ مَعَنَا؟ فَقَالَ نَعَمْ. قَالَ فَقَدْ شَهِدَنَا، وَ لَقَدْ شَهِدَنَا فِي عَسْكَرِنَا... ⬅️ پس از پيروزى‌ای كه خداوند در جنگ جمل نصيب حضرت علی علیه السلام کرد، يكى از ياران آن جناب گفت: یا امیرالمومنین، دوست داشتم برادر من نیز با ما، در اين كارزار حاضر می‌بود تا مى‌ديد چگونه خداوند شما را بر دشمنانتان پيروز گرداند، حضرت فرمود: آيا برادر تو هوادار ماست و دلش با ماست؟ آن شخص گفت آرى، حضرت فرمود: پس به تحقیق و یقیناً او با ما بود و قطعاً در لشکر ما حاضر بوده. 📚 نهج البلاغه (سید رضی): ص۶۳؛ بخشی از خطبه ۱۲ . @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام: ✅ ما مِن أَحَدٍ يَتيهُ إِلاّ مِن ذِلَّةٍ يَجِدُها فى نَفسِهِ‌. ⬅️ هيچ كس نيست كه تكبّر ورزد، مگر بر اثر خوارى و حقارتى است كه در خود احساس می‌کند. 📚 الكافى (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۳۱۲ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ بِالتَّعَبِ اَلشَّدِيدِ تُدْرَكُ اَلدَّرَجَاتُ اَلرَّفِيعَةُ وَ اَلرَّاحَةُ اَلدَّائِمَةُ. ⬅️ با رنج‌هاى بسيار است که آدمی به درجات بلند و راحتی پایدار و دائمی می‌رسد. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۳۰۵ @justhadis110

✳️ آبی روی آتش نگرانی‌های این دنیا‌‌‌‌‌... 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ [يَا أَبَا ذَرٍّ] فَلَوْ أَنَّ اَلْخَلْقَ كُلَّهُمْ جَهَدُوا أَنْ يَنْفَعُوكَ بِشَيْءٍ لَمْ يُكْتَبْ لَكَ مَا قَدَرُوا عَلَيْهِ، وَ لَوْ جَهَدُوا أَنْ يَضُرُّوكَ بِشَيْءٍ لَمْ يَكْتُبْهُ اَللَّهُ عَلَيْكَ مَا قَدَرُوا عَلَيْهِ، فَإِنِ اِسْتَطَعْتَ أَنْ تَعْمَلَ لِلَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ) بِالرِّضَا فِي اَلْيَقِينِ فَافْعَلْ، وَ إِنْ لَمْ تَسْتَطِعْ فَإِنَّ فِي اَلصَّبْرِ عَلَى مَا تَكْرَهُ خَيْراً كَثِيراً، وَ إِنَّ اَلنَّصْرَ مَعَ اَلصَّبْرِ، وَ اَلْفَرَجَ مَعَ اَلْكَرْبِ، وَ إِنَّ مَعَ اَلْعُسْرِ يُسْراً. ⬅️ ای اباذر! اگر همه‌ی خلق تلاش کنند که نفعی به تو برسانند در حالی که در تقدیر تو نیست، نمی‌توانند؛ و اگر تلاش کنند که ضرری به تو برسانند که در تقدیر الهی نیست، نمی‌توانند. پس اگر توانستی به رضای الهی یقین پیدا کنی، چنین کن و اگر نتوانستی، پس صبر کن بر آنچه آن را ناخوشایند می‌پنداری که در آن خیر بسیاری هست و همانا [رسیدن] یاری [الهی] در پی صبر [پیشه‌کردن] است و در پی سختی‌ها گشایش است و به راستی که با سختی آسانی است‌. 📚 مکارم الاخلاق (طبرسی): ص۴۵۸ به نقل از امالی (شیخ طوسی): ص۵۲۵ 🔷 فرازهایی از توضیحات آیت الله سید علی خامنه‌ای حفظه الله درباره‌ی این حدیث شریف: ⬅️ حضرت می‌فرماید اگر همه‌ی عالم بخواهند چیزی را به تو برسانند که در تقدیر تو و قضای حتمی الهی نسبت به تو وجود ندارد، این امکان نخواهد داشت؛ عکس آن هم همین‌جور است. اگر همه‌ی عالم جمع بشوند که زیانی بر تو وارد کنند که در تقدیر الهی و در قضای حتمی الهی وجود ندارد، باز قادر نخواهند بود. توکل به خدا و اعتماد به خدای متعال این‌جوری است. یعنی تلاش خود را بکن؛ [توجه کنید!] این حرف‌ها موجب نمی‌شود که انسان بگوید خب، به ما که خواهد رسید، پس تلاش نکنیم. نه، آنچه خواهد رسید که قضای الهی است و اگر این اختیار را به کار نبری، قضای الهی چیز دیگری خواهد بود، [متناسب با همان بی‌عملی تو!] پس بنابر این به خدای متعال توکّل کن؛ این تهدید‌ها و تطمیع‌ها و دخالت‌های موجودات ناتوانی که در عالم وجود هستند، این مدعیان قدرت، تو را از آن راهی که انتخاب کرده‌ای و می‌خواهی حرکت بکنی و به خدا اعتماد کرده‌ای، منحرف نکند... 📚 گزیده‌ی احادیث مکارم الاخلاق به انتخاب و شرح حضرت آیت الله خامنه‌ای مدّظلّه‌العالی (انتشارات انقلاب اسلامی): ص۲۷۴ @justhadis110

⚫️ یا فاطمة الزهراء علیها السلام... 💠 امام سجاد علیه‌السلام می‌فرمایند: ⬅️ در شب عاشورا وقتی عمه‌ام زینب سلام‌الله‌علیها می‌شنود که امام حسین علیه‌السلام خبر شهادت خود را اعلام فرمود، بی‌هوش به زمین افتاد؛ پدرم به صورت ایشان آب می‌پاشد و در مقام تسلی دادن به ایشان فرمود: ✅ ...اِعْلَمِي أَنَّ أَهْلَ اَلْأَرْضِ يَمُوتُونَ وَ أَهْلَ اَلسَّمَاءِ لاَ يَبْقَوْنَ وَ أَنَّ كُلَّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلاَّ وَجْهَ اَللَّهِ اَلَّذِي خَلَقَ اَلْخَلْقَ بِقُدْرَتِهِ وَ يَبْعَثُ اَلْخَلْقَ وَ يَعُودُونَ وَ هُوَ فَرْدٌ وَحْدَهُ؛ أَبِي خَيْرٌ مِنِّي وَ أُمِّي خَيْرٌ مِنِّي وَ أَخِي خَيْرٌ مِنِّي... ⬅️ خواهرم، بدان که اهل زمین همه خواهند مرد و از اهل آسمان‌ نیز کسی باقی نمی‌ماند، همه چیز نابود می‌شود مگر وجه خداوندی که به قدرتش خلایق را خلق کرده و آن‌ها را مبعوث خواهد کرد و باز خواهد گرداند و اوست یکتای یگانه؛ خواهرم، پدرم از من بهتر بود و از دنیا رفت، مادرم از من بهتر بود و از دنیا رفت، 👈👈 برادرم از من بهتر بود و او هم از دنیا رفت (و من نیز از دنیا خواهم رفت)... 📚 ارشاد (شیخ مفید): ج۲، ص۹۱ 🔷 مرحوم آیت الله حائری شیرازی در بیانات حکیمانه‌ی خویش درباره‌ی عظمت امام حسن مجتبی علیه‌السلام، چنین بیان می‌دارند: ⬅️ شجاعتِ بزرگ این است که انسان نترسد از اینکه به او بگویند «ترسید»! دلیرها از اینکه مردم آنان را ترسو بدانند، می‌ترسند. امام مجتبی علیه‌السلام از این حرف نترسید و این شجاعت است. فرقی میان شجاعت امام حسن و امام حسین علیهما‌السلام نیست. اگر هم فرقی باشد، کفه‌ی ترازوی امام مجتبی علیه‌السلام سنگین‌تر است؛ چرا که امام حسن علیه‌السلام، امامِ زمان عصر خودش است. امامِ امام حسین علیه‌السلام است و امام، شجاع‌تر از همه‌ی مردم عصر خویش است. بسیاری از افراد، عظمت کار امام حسین علیه‌السلام را می‌بینند، اما در کار امام حسن علیه‌السلام دقیق نمی‌شوند! شجاعت امام حسین علیه‌السلام را می‌خوانند؛ چون کتابی است که با خطّ درشت نوشته شده؛ اما کار امام حسن علیه‌السلام را نمی‌بینند؛ چون کتابی است که با خط ریز نوشته شده. ...شجاعت امام حسن علیه‌السلام خفی و شجاعت امام حسین علیه‌السلام جلی است. شجاعت امام حسن شجاعت عظیمی است، اما کسی متوجّه نمی‌شود. به خاطر عظمتش درکش نمی‌کنند. چیزهایی هستند که به دلیل عظمتشان دیده نمی‌شوند... پرتوهایی از نور هست که به خاطر شدتشان قابل رؤیت با چشم نیستند، اما همین نور با عکس‌برداری‌های خاص قابل رؤیت می‌شود. شجاعت امام حسن هم این‌قدر زیاد است که خواص آن را می‌فهمند. دوستان امام حسین علیه‌السلام پشت سرش و دشمنانش رو به رویش بودند، امام حسن بن علی علیهما‌السلام دشمنانش رو به رویش بودند و دوستان پشت سرش نبودند. 👈 یکه و تنها رسالت الهی را انجام داد... صلح امام حسن علیه‌السلام با معاویه به مراتب از جنگ امام حسین علیه‌السلام با یزید سنگین‌تر است. ...امام حسن مجتبی می‌دید که در آن شرایط که افراد تربیت و ساخته نشده‌اند، برخورد با معاویه درست نیست؛ چنانچه امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرمایند: آن کس که میوه را در وقت رسیدنش نچیند، چون کشاورزی است که بذر را در زمین دیگری بکارد... امام حسن مجتبی علیه‌السلام در زمان خود جریانات را به گونه‌ای دقیق و ظریف پیش بردند تا (هم از یک سو مقدّمات رسوایی دستگاه تزویر معاویه و بنی‌امیّه فراهم شود و هم شیعیانی خالص تربیت شوند (از چهار نفر در آغاز امامت امام حسن علیه السلام به هفتاد و دو نفر در عصر عاشورا و به این شکل)) مقدمه‌ی ظهور صحنه‌ی عظیم کربلا در روز عاشورا که عامل شناخت حق از باطل در طول تاریخ است فراهم شود. حضرت در آن زمان می‌دانست که بعد از پذیرفتن صلح مردم، درباره‌اش چه خواهند گفت. ولی با شهامت تمام آن را پذیرفت و تحمّل کرد و شکایتی نکرد. در روز پذیرش قطع‌نامه و تبعیت مردم از تصمیم امام خمینی رحمت‌الله‌علیه بود که ما فهمیدیم که امام حسن علیه‌السلام یعنی چه! امام حسن علیه‌السلام یعنی هشت سال در کلاس امام حسین علیه‌السلام باش تا تازه وارد کلاس امام حسن علیه‌السلام شوی. ...دلیلش هم روشن است! امام حسین علیه‌السلام وقتی کار حسینی کرد، هفتاد و دو نفر با او شهید شدند، ولی وقتی امام حسن علیه‌السلام صلح را قبول کرد، نزدیک‌ترین دوستان پدرش به او گفتند:‌ «السلام علیک یا مذل المؤمنین». معنایش این است که مؤمنان را خوار و ذلیل کردی. اما حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السلام با بزرگواری می‌فرمودند: من معزّ المؤمنین هستم؛ وقتی دیدم که شما را یارای پایداری در برابر آنان نیست، کار را واگذاشتم تا من و شما در میان آنان بمانیم؛ همچنان که حضرت خضر علیه السلام کشتی را معیوب کرد تا برای سرنشینان بماند. (تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ص۳۰۸) 📚 برگرفته از کتاب آئینه تمام‌نما (دفتر نشر معارف): ص۳۴تا۴۰) @justhadis110

✳ در وصف مادر مولی... 🔷 ابن عباس نقل می‌کند: ⬅ روزى على عليه السّلام در حالی كه گريه مى‌كرد، به نزد پيامبر صلّى اللّه عليه و آله آمد و گفت «إِنّٰا لِلّٰهِ‌ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ‌ رٰاجِعُونَ‌» حضرت فرمود: اى على! چرا گريان هستى‌؟ علی علیه السلام گفت: اى پيامبر خدا، مادرم! فاطمه بنت اسد از دنيا رفت. پيامبر اشك ريخت و فرمود: اگر فاطمه، مادر تو بود، مادر من هم بود. اين دستار و پيراهنم را بگير و او را كفن كن و به زنان بگو كه او را غسل نيكو دهند. او را از خانه بيرون نبر تا نزد او بيايم كه كار او با من خواهد بود. آن‌گاه پيامبر بر پيكر فاطمه مادر على عليه السّلام حاضر شد و بر او نمازى گزارد كه بر كسى همانند او نماز نگزارده بود و سپس بر او چهل بار اللّه اكبر گفت. آن‌گاه پيامبر در قبر فاطمه دراز كشيد، بى‌آنكه صدايى از او برآيد يا تكانى بخورد. بعد على و حسن عليه السّلام به داخل گور فاطمه برد. پيامبر بر بالين فاطمه آمد و بالاى سر او چنين فرمود: اى فاطمه! من محمد هستم، سرور فرزندان آدم عليه السّلام و هرگز بدان مباهات نخواهم كرد. اگر نكير و منكر نزد تو آمدند و سؤال كردند كه پروردگارت كيست‌؟ بگو كه خداى يكتا پروردگار من است و محمد پيامبر من است و اسلام دين من. قرآن كتاب من است و پسرم امام و مولاى من. آن‌گاه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: خدايا! فاطمه را بر سخن حق استوار نگه‌دار. حضرت از گور فاطمه خارج شد مشتى از خاك روى آن پاشيد و دستان برهم زد... عمار ياسر بلند شد و گفت: پدر و مادرم فدايت شوند، اى پيامبر خدا. شما نمازى بر مادر على عليه السّلام گزاردى كه همانند آن را براى هیچ‌کس نگزارده بودى. فرمود: اى عمار، او سزاوار چنين نمازى بود. ابو طالب فرزندان زيادى داشت. نيكى آنان زياد بود و نيكى ما اندك. فاطمه مادر على عليه السّلام مرا از خوراك سير نگاه مى‌داشت، در حالى كه فرزندان خود گرسنه بودند. مرا جامه مى‌پوشاند، درحالى‌كه آنان برهنه بودند. مرا شستشو مى‌داد، درحالى‌كه آنان ژوليده‌حال بودند. عمار گفت: چرا چهل بار تكبير گفتید؟ فرمود: به‌سمت راست خود نگاه كردم، چهل صف فرشته آمده بودند و براى هر كدام جداگانه تکبیری گفتم. عمار گفت: چرا در گور فاطمه بى‌هيچ صدا و حركت بودید؟ فرمود: مردمان در رستاخيز به برهنه برانگيخته مى‌شوند پس پیوسته و پیاپی از پروردگارم مسئلت کردم كه فاطمه را مستور و پوشیده برانگيزاند. بعد فرمود: به آن‌كه جان محمد در دست اوست، از گور فاطمه خارج نشدم تا اينكه دو چراغ نور بالاى سر او مشاهده كردم و دو چراغ نور پيش روى او دو چراغ نور در پاى او. دو فرشته بر مزار فاطمه موكل خواهند بود كه تا رستاخيز براى وى آمرزش بطلبند. ✅ أَقْبَلَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ ذَاتَ يَوْمٍ إِلَى اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بَاكِياً ...فَبَكَى اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ثُمَّ قَالَ رَحِمَ اَللَّهُ أُمَّكَ يَا عَلِيُّ أَمَا إِنَّهَا إِنْ كَانَتْ لَكَ أُمّاً فَقَدْ كَانَتْ لِي أُمّاً ...وَ لاَ تُخْرِجْهَا حَتَّى أَجِيءَ فَأَلِيَ أَمْرَهَا ....فَصَلَّى عَلَيْهَا اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ صَلاَةً لَمْ يُصَلِّ عَلَى أَحَدٍ قَبْلَهَا مِثْلَ تِلْكَ اَلصَّلاَةِ ثُمَّ كَبَّرَ عَلَيْهَا أَرْبَعِينَ تَكْبِيرَةً ثُمَّ دَخَلَ إِلَى اَلْقَبْرِ... ثُمَّ زَحَفَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ حَتَّى صَارَ عِنْدَ رَأْسِهَا ثُمَّ قَالَ: يَا فَاطِمَةُ أَنَا مُحَمَّدٌ سَيِّدُ وُلْدِ آدَمَ وَ لاَ فَخْرَ فَإِنْ أَتَاكِ مُنْكَرٌ وَ نَكِيرٌ فَسَأَلاَكِ مَنْ رَبُّكِ فَقُولِي اَللَّهُ رَبِّي وَ مُحَمَّدٌ نَبِيِّي وَ اَلْإِسْلاَمُ دِينِي وَ اَلْقُرْآنُ كِتَابِي وَ اِبْنِي إِمَامِي وَ وَلِيِّي ...فَكَانَتْ تُشْبِعُنِي وَ تُجِيعُهُمْ وَ تَكْسُونِي وَ تُعْرِيهِمْ وَ تُدَهِّنُنِي وَ تُشَعِّثُهُمْ ...قَالَ إِنَّ اَلنَّاسَ يُحْشَرُونَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ عُرَاةً فَلَمْ أَزَلْ أَطْلُبُ إِلَى رَبِّي عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يَبْعَثَهَا سَتِيرَةً... 📚 امالی (شیخ صدوق): ج۱، ص۳۱۴ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام در فراز پایانی از استغفار جهت وسعت رزق: ✅ اَللّهُمَّ اِنَّ اَسْتِغْفِارى اِياكَ مَعَ الاِصْرارِ لُؤْمٌ، وَ تَرْكِىَ الاِسْتِغْفارَ مَعَ مَعْرِفَتى بِسَعَةِ جُودِكَ وَ رَحْمَتِكَ عَجْزٌ، فَكَمْ تَتَحَبَّبُ اِلَىَّ يا رَبِّ وَ اَنْتَ الْغَنىُّ عَنّى، وَ كَمْ اَتَبَغَّضُ اِلَيكَ وَ اَنَا الْفَقيرُ اِلَيكَ وَ اِلى رَحْمَتِكَ، فَيا مَنْ وَعَدَ فَوَفا، وَ اَوْعَدَ فَعَفا، اِغْفِرْ لى خَطاياىَ، وَ اعْفُ وَ ارْحَمْ، وَ اَنْتَ خَيرُ الرّاحِمينَ. ⬅️ خداوندا! طلب عفو و بخشش من از تو با اصرار و پافشارى [من بر گناه، پستی و] فرومايگى است. و ترك آمرزش‌خواهى من با معرفتم به گسترش جود و رحمت تو، عجز و ناتوانى است. اى پروردگارم، چه بسيار اوقاتى كه تو به من اظهار محبّت كردى، در حالى كه تو از من بى‌نياز هستى، و چه بسيار كه من با تو دشمنى كردم، در حالى كه سر تا پا نيازمند به تو و رحمتت هستم. اى كسى كه وعده به ثواب مى‌دهى و به وعده‌ات وفا مى‌كنى، و از عقاب مى‌ترسانى امّا مى‌بخشى، خطاها و لغزش‌هاى مرا ببخش، مرا عفو كن و بر من رحم فرما كه تو بهترين رحم كنندگانى. 📚 دار السلام (محدث نوری): ج۳، ص۱۳۳ @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ فِي اَلتَّوْرَاةِ مَكْتُوبٌ يَا اِبْنَ آدَمَ... إِنْ لاَ تَفَرَّغْ لِعِبَادَتِي أَمْلَأْ قَلْبَكَ شُغُلاً بِالدُّنْيَا ثُمَّ لاَ أَسُدَّ فَاقَتَكَ وَ أَكِلْكَ إِلَى طَلَبِكَ. ⬅️ در تورات نوشته شده است: ای فرزند آدم... اگر برای عبادتم خود را فارغ نسازی، دلت را از گرفتاری دنیا پر می‌کنم، سپس درِ نیاز را به رویت نبندم و تو را با خواستت واگذارم. (همواره گرفتار و محتاج خواهی بود). 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۸۳ 💠 حضرت امام جعفر صادق عليه السلام: ✅ إِذَا قَامَ اَلْعَبْدُ فِي اَلصَّلاَةِ فَخَفَّفَ صَلاَتَهُ قَالَ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لِمَلاَئِكَتِهِ: أَ مَا تَرَوْنَ إِلَى عَبْدِي كَأَنَّهُ يَرَى أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِ غَيْرِي. أَ مَا يَعْلَمُ أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِي؟! ⬅️ هرگاه بنده برای نماز به‌پا خیزد و نمازش را سبک ادا کند، خداوند به فرشتگان خود می‌فرماید: آیا به بنده‌ی من نمی‌نگرید که گویا برآوردن حاجت‌هایش را به دست کسی غیر از من می‌بیند، آیا نمی‌داند که برآوردن حوائج او به دست من است؟! 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۳، ص۲۶۹ @justhadis110