📚 علل الشرایع (شیخ صدوق): ج۲، ص ۴۸۴ پ.ن: یعنی یک وقت هست انسان اقرار دارد به اینکه نباید حرام خدا را انجام دهد اما احیانا مغلوب نفسش می‌شود، در همان حال معصیت هم نادم و خجل هست. اما یک وقت هست انسان بالکل قبول ندارد حکم خدا را یا از قصد با ارتکاب آن حرام‌ قصد دارد نشان دهد این حُکم خدا برایش بی‌اهمیت است؛ بنابر فرمایش امام رضا علیه السلام، اولی می‌شود معصیت و با توبه تدارک می‌شود (ولو که در همین دنیا آثار تکوینی برایش در پی‌داشته باشد.) دومی می‌شود #کفر و تنها پس از اصلاح عقیده و اقرار به حقانیت حکم خدا و بعد از آن توبه تدارک می‌شود. @justhadis110 https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ صِفَةُ اَلْمُؤْمِنِ ...وَ سَخَاءٌ فِي حَقٍّ. ⬅️ از صفات مؤمن این است که‌... نسبت به حق خودش سخاوتمند است. 📚 خصال (شیخ صدوق): ج۲، ص۵۷۱ پ.ن: البته این سخاوتمندی و گذشت نسبت به حقِّ شخصی است، نه در باب حق الله، نه در مواجهه با زیر پا گذاشتن و دهن‌کجی آگاهانه و عامدانه به احکام واجب و حرام الهی 💠 که سیره‌ی پیغمبر رحمت للعالمین بنا به فرموده سبط اکبر حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام چنین بوده: ✅ لا تُغضِبُهُ الدُّنيا وما كانَ لَها، فإذا تُعُوطِيَ الحَقُّ لَم يَعرِفْهُ أحَدٌ، و لَم يَقُمْ لغَضَبِهِ شيءٌ حتّى يَنتَصِرَ لَهُ، لا يَغضَبُ لنَفسِهِ و لا يَنتَصِرُ لَها. ⬅️ دنيا و امور مربوط به آن، ایشان را به خشم نمى‌آورد 👈👈👈 ولی هر گاه حق، مورد بى‌حرمتى قرار مى‌گرفت، ملاحظه هيچ كس را نمى‌كرد و هيچ چيزى جلو خشم او را نمى‌گرفت تا اين كه انتقام حق را مى‌گرفت. هرگز به خاطر خودش خشمگين نمى‌شد و از كسى برای امری شخصی انتقام نمى‌گرفت. 📚 طبقات الكبرى (ابن سعد): ج۱، ص۴۲۲ 💠 حضرت رسول صلوات الله علیه و آله در باب حضرت امیر صلوات الله علیه می‌فرماید: ✅ خَشِنٌ فِي‏ ذَاتِ‏ اللَّهِ‏ عَزَّ وَ جَلَّ غَيْرُ مُدَاهِنٍ فِي دِينِه‏. ⬅️ علی درباره خدا (و آنچه مربوط به خدا است) خشن و سختگير است، و درباره دين، اهل سازش و ناديده‌گيرى نيست. 📚 ارشاد (مفید): ج۱، ص۱۷۳ 💠 حضرت زهرا به زنان مدینه در سرزنش مردانشان به جهت روگردانی از امام فرمود: ✅ ما الذي نقموا من أبي‌الحسن نقموا و الله منه نكير سيفه و شدة وطأته و نكال‏ وقعته و تنمره في‏ ذات‏ الله‏. ⬅️ چه چیزی از علی را ناخشنود داشتند؟ به خدا سوگند! ناخشنودی و خشم آنان از شمشیر برّانش، ثابت قدمی‌اش بر حق، سختی حمله و جنگش، شدت ضرباتش و غضبش در راه خدا بود. 📚 بلاغات النساء (ابن طیفور): ص۳۲ 💠 حضرت امام سجاد علیه السلام: ✅ قال موسى بن عمران علیه السلام: یا رب من أهلک الذین تظلهم فی ظل عرشک یوم لا ظل إلا ظلک؟ فأوحى الله إلیه: .... " والذین یغضبون لمحارمی إذا استحلت مثل النمر إذا جرح! ⬅️ موسی بن عمران علیهما السلام به خداوند عرض کرد: پروردگارا! اهل تو چه کسانی هستند که در روزی که هیچ سایه‌ای جز سایه تو نیست، آنها در سایه عرش تو هستند؟ ... و کسانی که هرگاه حرام‌های من حلال شمرده شوند، مانند پلنگ زخم خورده خشمناک می‌شوند! 📚 وسائل الشیعه (شیخ حرّ عاملی): ج۳، ص۴۱۶ 💠 حضرت امام رضا علیه السلام: ✅ خْفَافٌ بِالتَّحْرِیمِ لِلْحَرَامِ وَ الِاسْتِخْفَافُ بِذَلِکَ دُخُولٌ فِی الْکُفْرِ. ⬅ بی‌اعتنایی به محرّمات الهی و نادیده‌گرفتن سبک‌شمردن آن، خود داخل‌شدن در کفر است [نه تنها معصیت]. 📚 علل الشرایع (شیخ صدوق): ج۲، ص۴۸۴ پ.ن: یعنی یک وقت هست انسان اقرار دارد به اینکه نباید حرام خدا را انجام دهد اما احیانا مغلوب نفسش می‌شود، در همان حال معصیت هم نادم و خجل هست. اما یک وقت هست انسان بالکل قبول ندارد حکم خدا را یا از قصد با ارتکاب آن حرام‌ قصد دارد نشان دهد این حُکم خدا برایش بی‌اهمیت است؛ بنابر فرمایش امام رضا علیه السلام، اولی می‌شود معصیت و با توبه تدارک می‌شود (ولو که در همین دنیا آثار تکوینی برایش در پی‌داشته باشد.) دومی می‌شود #کفر و تنها پس از اصلاح عقیده و اقرار به حقانیت حکم خدا و بعد از آن توبه تدارک می‌شود. 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ أمَرَنا رَسوُلُ اللّه صلي الله عليه و آله أن نُلقِىَ أهلَ المَعاصِيَ بِوُجُوهٍ مُكَفَّرَةٍ. ⬅️ رسول خدا صلی الله عليه و آله به ما فرمان داد كه با اهل گناه با چهره‌اى درهم كشيده روبه رو شويم. 📚 الكافى (ثقة الاسلام کلینی): ج۵، ص۹۵ @justhadis110