💠 حضرت امام موسی کاظم علیه السلام:
✅ دَخَلْتُ عَلَى أَبِي اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَقَالَ لِي:
إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَيَّدَ اَلْمُؤْمِنَ «بِرُوحٍ مِنْهُ» تَحْضُرُهُ فِي كُلِّ وَقْتٍ يُحْسِنُ فِيهِ وَ يَتَّقِي
وَ تَغِيبُ عَنْهُ فِي كُلِّ وَقْتٍ يُذْنِبُ فِيهِ وَ يَعْتَدِي
فَهِيَ مَعَهُ تَهْتَزُّ سُرُوراً عِنْدَ إِحْسَانِهِ وَ تَسِيخُ فِي اَلثَّرَى عِنْدَ إِسَاءَتِهِ
فَتَعَاهَدُوا عِبَادَ اَللَّهِ نِعَمَهُ بِإِصْلاَحِكُمْ أَنْفُسَكُمْ تَزْدَادُوا يَقِيناً وَ تَرْبَحُوا نَفِيساً ثَمِيناً
رَحِمَ اَللَّهُ اِمْرَأً هَمَّ بِخَيْرٍ فَعَمِلَهُ أَوْ هَمَّ بِشَرٍّ فَارْتَدَعَ عَنْهُ
ثُمَّ قَالَ نَحْنُ نُؤَيِّدُ اَلرُّوحَ بِالطَّاعَةِ لِلَّهِ وَ اَلْعَمَلِ لَهُ.
⬅️ خداى تبارك و تعالى مؤمن را بهوسيلهی روحى از جانب خود تأييد كند و هر زمان كه مؤمن نيكى كند و تقوى پيشه کند، آن روح نزد او حاضر است
و هر گاه گناه كند و تجاوز نمايد، آن روح در آن زمان از او غايب شود،
پس آن روح با مؤمن است و در زمان احسان و نيكى او از شادى بجنبش آيد
و هنگام بدرفتاريش در زمين فرو رود.
بندگان خدا، نعمتهاى خدا را بهوسيله اصلاح نفس خويش (به سبب تقوى و ترك گناه) مراقبت كنيد تا بر يقين شما افزوده شود و سودى نفيس و گرانبها بريد،
خدا رحمت كند بندهاى را كه تصميم خيرى گيرد و انجام دهد
👈👈👈 يا تصميم شرى گيرد و از آن باز ايستد،
سپس فرمود: ما (اهل بيت) آن روح را بهوسيله اطاعت خدا و عمل براى او تأييد میكنيم.
📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۲۶۸
💠 حضرت امام محمد باقر علیه السلام میفرمایند:
✅ لَم يُقسَمْ بَينَ النّاسِ شيءٌ أقَلُّ مِن اليَقينِ
⬅️ هيچ چيز كمتر از يقين در ميان مردم تقسيم نشده است.
📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۵۲
پ.ن: گویا یکی از راههای افزایش این یقینِ نفیس و گرانبها که بسیار هم کمیاب است، بر طبق حدیث نخست این است که در جایی که انسان در معرض انجام شر و گناهی واقع میشود در برابر نفسش ایستادگی کند و آن گناه و امر شر را مرتکب نشود!
گویا از این طریق بر مراتب یقین انسان افزوده میشود.
سالها قبل مادر بزرگوارم در ایام نوجوانی به من فرمود:
اگر انسان بتواند گناهی مرتکب شود، ولی نشود! خداوند یکی از پردههای میان خود و او را بر میدارد...
@justhadis110
💠 حضرت امام حسین علیه السلام:
✅ إِنَّ اَلدَّعِيَّ اِبْنَ اَلدَّعِيِّ قَدْ رَكَزَ مِنَّا بَيْنَ اِثْنَتَيْنِ بَيْنَ اَلْمِلَّةِ [اَلسَّلَّةِ] وَ اَلذِّلَّةِ وَ هَيْهَاتَ مِنَّا اَلدَّنِيئَةُ يَأْبَى اَللَّهُ ذَلِكَ وَ رَسُولُهُ وَ اَلْمُؤْمِنُونَ وَ حُجُورٌ طَابَتْ وَ أُنُوفٌ حَمِيَّةٌ وَ نُفُوسٌ أَبِيَّةٌ وَ أَنْ نُؤْثِرَ طَاعَةَ اَللِّئَامِ عَلَى مَصَارِعِ اَلْكِرَامِ
⬅️ آن زنازاده پسر زنازاده ما را بر سر دو راهى قرار داده: انتخاب شريعت يا قبول خوارى و ذلّت.
ذلّتپذيرى از ما به دور است!
ذلّت را نه خدا و پيامبرش بر ما مىپسندد و نه مؤمنان و نه آن دامانهاى پاك كه ما را پرورده است و نه انسانهاى غيرتمند و نه افراد سرافراز.
آرى، اينان هرگز نمىپذيرند كه ما فرمانبردارى از فرومايگان را بر قتلگاه جوانمردان ترجیح دهیم.
📚 تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ص۲۴۰
🔹 مرحوم آیت الله حائری شیرازی:
⬅️ عزت نفس سنگ زیربنای تربیت است!
خدا رحمت کند آیت الله مطهری را من این جمله را در کتابهای ایشان ندیدم؛ اما با واسطه به دستم آمده که تحلیل کرده بوده که من وقتی تمام اخلاقیات انسان را بررسی کردم و خوبیها و فضیلتهای انسانها را در کتابهای مختلف مطالعه کردم و با استادهای مختلف صحبت کردم و تجربه کردم و مطالعه و دقت کردم، بعد از همه این دقتها به این نتیجه رسیدم که ریشۀ اخلاق در «عزت» «نفس» است؛
یعنی عزت نفس است که انسان را از دروغ گفتن باز میدارد، از بدقولی باز میدارد.
شما وقتی میخواهی بچهات را تربیت کنی اولین کاری که میکنی باید این باشد که عزت نفس را در او زنده کنی!
این جمله که میگویند:
بچه باید به چشم خوار باشد و به دل عزیز باشد،
این را عوضی نفهمیده باشید، منظور این است که بیش از ظرفیت او و بیش از قوه هاضمۀ او به او احترام نکنی که احترامت را بی حرمت کرده باشی
و این قدر به او جایزه نداده باشی که جایزه را بی مقدار کرده باشی؛
همان طور که این قدر به او اهانت نکنی که اهانت را بیاثر کنی و این قدر او را تنبیه نکنی که تنبیه را بیخاصیت کنی و این قدر با او قهر نکنی که قهر کردن را بیاثر کنی.
اهل بیت عزت را در افراد زنده نگه میداشتند و وقتی میخواستند بچههای خودشان را تربیت کنند اول آنها را حساس بار میآوردند که دستگاهشان به کوچکترین قهری به کوچکترین اخمی به کوچکترین ترشرویی حساس باشد و جواب بدهد،
...خدا رحمت کند مرحوم آقای مطهری را نکته دقیقی را متوجه شده و این نکته را در ظاهر کتابها نمیشود پیدا کرد و این طور نیست که انسان برود آدرسی پیدا کند، بابی پیدا کند و در آن باب این را نوشته باشند؛ نه این از مجموع آیات و روایات به دست میآید که:
سنگ زیربنای تربیت عزت دادن است؛ اما سنگ زیربنای ولایت شیطان خفت دادن است.
عزت و خفت درست در مقابل هم هستند. شیطان وقتی میخواهد طاغوتها را مسلط کند یادشان میدهد که بادی در غبغبشان بیندازند لباسی فاخرتر از همه بپوشند در خانهای اعیانیتر از همه زندگی کنند خوراکی مافوق همه مصرف کنند. اینها روش شیطان است. [چنانچه در باب روش طاغوتی مانند فرعون فرموده: (فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطاعُوهُ إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً فاسِقينَ (زخرف:۵۴) [فرعون] قوم خود را خوار و خفیف کرد در نتيجه از او اطاعت كردند)]
عزت و شخصیت دادن جزء اصول تربیت است شکستن عزت نفس ضد تربیت است.
[چنانچه امام هادی علیه السلام هم فرمودند:
مَنْ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ فَلاَ تَأْمَنْ شَرَّهُ. (تحف العقول: ص۴۸۳)
هر كس براى خود شخصيّت و ارزشى قائل نشود از شرش آسودهخاطر مباش.]
حسین بن علی علیهما السلام فرمایشی دارند که دو محور در آن بیان شده، یکی محور آخرت و دین و تقوا و یکی هم محور اصول تربیتی!
می فرماید:
«يَأْبَى اللَّهُ ذَلِكَ لَنَا وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ حُجُورٌ طَابَتْ وَ طَهُرَتْ وَأُنُوفٌ حَيَّةٌ وَ نُفُوسٌ أَبِيَّةٌ مِنْ أَنْ نُؤْثِرَ طَاعَةَ اللَّيَّامِ عَلَى مَصَارِعِ الْكِرَام»؛ اصول تربیتی من با پذیرش ذلت، سازگار نیست. این دامنهای پاکی که من در آنها بزرگ شدم اجازه نمیدهد که زیر بار اینها بروم.
📚 برشی از کتاب راه رشد - الگوی دینی تربیت کودک و نوجوان (اثر مرحوم آیت الله حائری شیرازی - دفتر نصر معارف): ج۱، ص۲۳۴و۲۳۵
@justhadis110
هدایت شده از ثقلین و دیگر هیچ...
✳️ شهادت در رکاب امام عصر ارواحنا فداه...
💠 حضرت امام جعفر صادق عليه السلام:
✅ مَنْ قَرَأَ سُورَهًَْ بَنِی إِسْرَائِیلَ فِی کُلِ لَیْلَهًِْ الْجُمُعَهًِْ لَمْ یَمُتْ حَتَّی یُدْرِکَ الْقَائِمَ فَیَکُونَ مِنْ أَصْحَابِهِ.
⬅️ هر کس در هر شب جمعه سورهی اسراء را بخواند، آنقدر زنده میماند تا قائم (عجل الله فرجه الشریف) را درک نماید و یکی از اصحاب ایشان باشد.
(و در روایت دیگری که سلمان علیه الرحمه از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل کرده، ذکر شده که تلاوت آیات این سوره باعث میشود که اگر مرگ شخص نیز فرا رسید، هنگام ظهور و قیام حضرت، برای یاری ایشان به دنیا رجعت کند؛ حدیثی که سلمان پس از شنیدن آن به شدت اشک شوق میریزد و میگوید دیگر برایم فرقی ندارد که مرگ مرا در یابد یا من با سراغ مرگ بروم (دلائل الإمامة: ج۱، ص۴۴۷)
و
✅ مَنْ قَرَأَ سُورَهًَْ الْکَهْفِ فِی کُلِ لَیْلَهًِْ جُمُعَهًٍْ لَمْ یَمُتْ إِلَّا شَهِیداً وَ بَعَثَهُ اللَّهُ مَعَ الشُّهَدَاءِ وَ وَقَفَ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ مَعَ الشُّهَدَاءِ.
⬅️ هر کس سورهی کهف را در هر شب جمعه بخواند، فقط با شهادت از دنیا میرود و خداوند او را از جمله شهدا محشور میگرداند و روز قیامت با شهیدان [در یک صف] میایستد.
📚 ثواب الاعمال (شیخ صدوق): ج۱، ص۱۰۷
✳️ قرائت این دو سوره شریف در شبهای جمعه، از توصیههای مؤکد عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه بود که کتاب شریف انیس الصادقین که مشتمل است بر توصیههایی از ایشان در زمینه اذکار و ادعیه و عبادات، در بخش اعمال شب جمعه نقل شده است.
@justhadis110
✳️ آیا میشود برای رسیدن به یک امر به ظاهر حق و به ظاهر خیر عظیمی هم دارد، اندکی از باطل بهره ببریم و اندکی ستم نماییم؟
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ قَدِمَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ علیه السلام عَنِ الْبَصْرَهًِْ إِلَی الْکُوفَهًِْ لِاثْنَتَیْ عَشْرَهًَْ لَیْلَهًًْ خَلَتْ مِنْ رَجَبٍ فَأَقْبَلَ حَتَّی صَعِدَ الْمِنْبَرَ فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَی عَلَیْهِ ثُمَّ قَال...
أَمَّا بَعْدُ فَالْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی نَصَرَ وَلِیَّهُ وَ خَذَلَ عَدُوَّهُ وَ أَعَزَّ ألصّادق الْمُحِقَّ وَ أَذَلَّ الْکَاذِبَ الْمُبْطِلَ عَلَیْکُمْ...
إِنَّهُ قَدْ قَعَدَ عَنْ نُصْرَتِي رِجَالٌ مِنْكُمْ فَأَنَا عَلَيْهِمْ عَاتِبٌ زَارٍ فَاهْجُرُوهُمْ وَ أَسْمِعُوهُمْ مَا يَكْرَهُونَ حَتَّى يُعْتِبُوا أَوْ نَرَى مِنْهُمْ مَا نَرْضَى
فَقَامَ إِلَيْهِ مَالِكُ بْنُ حَبِيبٍ اَلتَّمِيمِيُّ اَلْيَرْبُوعِيُّ وَ كَانَ صَاحِبَ شُرْطَتِهِ فَقَالَ:
وَ اَللَّهِ إِنِّي لَأَرَى اَلْهَجْرَ وَ إِسْمَاعَ اَلْمَكْرُوهِ لَهُمْ قَلِيلاً وَ اَللَّهِ لَئِنْ أَمَرْتَنَا لَنَقْتُلَنَّهُمْ
فَقَالَ لَهُ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ:
يَا مَالِک جُزْتَ اَلْمَدَى وَ عَدَوْتَ اَلْحَدَّ وَ أَغْرَقْتَ فِي اَلنَّزْعِ
فَقَالَ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ:
لَبَعْضُ اَلْغَشْمِ أَبْلَغُ فِي أُمُورٍ - تَنُوبُكَ مِنْ مُهَادَنَةِ اَلْأَعَادِي
فَقَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ:
لَيْسَ هَكَذَا قَضَى اَللَّهُ يَا مَالِک، قَالَ اَللَّهُ تَعَالَى «اَلنَّفْسَ بِالنَّفْسِ» فَمَا بَالُ بَعْضِ اَلْغَشْمِ وَ قَالَ اَللَّهُ سُبْحَانَهُ «وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنٰا لِوَلِيِّهِ سُلْطٰاناً فَلاٰ يُسْرِفْ فِي اَلْقَتْلِ إِنَّهُ كٰانَ مَنْصُوراً»
⬅️ بعد از جنگ جمل، امیرالمؤمنین علیّبنابیطالب (علیه السلام) از بصره وارد کوفه شد. حضرت (علیه السلام) پیش آمد تا بر فراز منبر قرار گرفت، حمد و ثنای الهی بهجای آورد سپس فرمود:
«امّا بعد، سپاس خدایی راست که دوست خود را یاری داد و دشمن خویش را خوار و رها ساخت و راستگوی حقّ به جانب را عزّت بخشید و دروغگوی باطلگرا را ذلیل نمود».
...همانا مردانی چند از شما دست از یاری من برداشتند که من این کار زشت را بر آنان خرده میگیرم و آنان را مورد ملامت و سرزنش قرار میدهم، شما نیز از آن دوری کنید و به آنان بد بگوئید، و سخنان زنندهای به گوششان برسانید تا به جلب رضایت ما تن در دهند یا کاری که مورد خشنودی ماست از آنان مشاهده کنیم.
مالک بن حبیب تمیمی یربوعی که یکی از افراد حافظ نظم بود گفت:
به خدا سوگند من خود بد گفتن و سخن ناپسند و زننده گفتن به آنان را اندک میدانم، به خدا قسم اگر فرمان دهی همهی آنان را بکشیم.
امیر المؤمنین علیه السلام فرمود:
ای مالک از اندازه گذشتی و پا از حد فراتر نهادی، و کمان کینه را تا آخر کشیدی!
مالک گفت: ای امیر مؤمنان اندکی ستم در پارهای از امور که به شما رسیده از کوتاه آمدن و مصالحت با دشمنان کارسازتر است.
امیر المؤمنین علیه السلام در پاسخش فرمود:
ای مالک! خداوند چنین فرمانی نداده و فرمان او چنین نیست، خدای متعال فرموده: «النَّفْسَ بِالنَّفْس (مائده:۴۵)» [یک تن را بهجای یک تن باید کشت]
با این فرمان دیگر چه جای اندکی ستم؟
و خدای سبحان فرموده: «وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ إِنَّهُ کانَ مَنْصُورا (اسراء:۳۳)» [هر کس مظلوم کشته شود ما برای صاحب دم سلطهای قرار دادهایم (که قصاص کند) پس نباید در کشتن اسراف کند همانا که او یاری شده است]
📚 امالی (شیخ مفید): ص۱۲۸
@justhadis110
✳️ شدّت اهمیت رعایت تقوا و انصاف در انتقاد حتی نسبت به دشمنان خدا و اولیای خدا!
💠 حضرت امام محمد باقر علیه السلام:
✅ أَنَّ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ لَمَّا دَنَا إِلَی الْکُوفَهِ مُقْبِلًا مِنَ الْبَصْرَهِ خَرَجَ النَّاسُ مَعَ قَرَظَهَ بْنِ کَعْبٍ یَتَلَقَّوْنَهُ فَلَقُوهُ دُونَ نَهَرِ النَّضْرِ بْنِ زِیَادٍ فَدَنَوْا مِنْهُ یُهَنِّئُونَهُ بِالْفَتْحِ وَ إِنَّهُ لَیَمْسَحُ الْعَرَقَ عَنْ جَبْهَتِهِ فَقَالَ لَهُ قَرَظَهُ بْنُ کَعْبٍ:
الْحَمْدُ لِلَّهِ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِی أَعَزَّ وَلِیَّکَ وَ أَذَلَّ عَدُوَّکَ وَ نَصَرَکَ عَلَی الْقَوْمِ الْبَاغِینَ الطَّاغِینَ الظَّالِمِینَ.
فَقَالَ لَهُ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ وَهْبٍ الرَّاسِبِیُّ: إِی وَ اللَّهِ إِنَّهُمُ الْبَاغُونَ الظَّالِمُونَ الْکَافِرُونَ الْمُشْرِکُونَ.
فَقَالَ لَهُ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ:
ثَکِلَتْکَ أُمُّکَ مَا أَقْوَاکَ بِالْبَاطِلِ وَ أَجْرَأَکَ عَلَی أَنْ تَقُولَ مَا لَمْ تَعْلَمْ أَبْطَلْتَ یَا ابْنَ السَّوْدَاءِ
لَیْسَ الْقَوْمُ کَمَا تَقُولُ لَوْ کَانُوا مُشْرِکِینَ سَبَیْنَا وَ غَنِمْنَا أَمْوَالَهُمْ وَ مَا نَاکَحْنَاهُمْ وَ لَا وَارَثْنَاهُمْ.
⬅️ زمانی که امیرالمومنین علیه السلام بعد از جنگ جمل از بصره به کوفه نزدیک میشد، مردم به همراه قرظه بن کعب برای دیدار با وی از کوفه خارج شدند و در مقابل رودِ نضر بن زیاد با وی ملاقات کردند.
مردم به امام به خاطر پیروزی تبریک گفتند.
امام عرق از جبین پاک کرد.
قرظه بن کعب گفت: ای امیرالمؤمنین، سپاس خدا را که دوستدار تو را عزیز و دشمنت را ذلیل کرد و تو را بر قومی ستمگر، طغیانگر و ظالم پیروز گرداند.
عبدالله بن وهب راسبی گفت:
آری به خدا قسم که آنان ستمگر، ظالم، کافر و مشرکند.
امیرالمؤمنین به وی فرمود:
مادرت به عزایت بنشیند،
بر باطل چه استواری!
و چه با جرأت چیزی را که نمیدانی بر زبان جاری میسازی!
ای فرزند زن سیاهپوست، سخن باطل گفتی. این قوم، آنگونه که میگویی نیستند.
اگر مشرک بودند آنان را به اسارت میگرفتیم و اموالشان را به غنیمت میبردیم و با آنان ازدواج نمیکردیم و از آنان ارث نمیبریدم.
📚 الکافئة (شیخ مفید): ج۱، ص۳۱
@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام در وصف علمای حقیقی و ویژگی مجالس ایشان چنین بیان میدارند:
✅ وَ اِعْلَمُوا أَنَّ عِبَادَ اَللَّهِ اَلْمُسْتَحْفَظِينَ عِلْمَهُ يَصُونُونَ مَصُونَهُ وَ يُفَجِّرُونَ عُيُونَهُ
يَتَوَاصَلُونَ بِالْوِلاَيَةِ
وَ يَتَلاَقَوْنَ بِالْمَحَبَّةِ
وَ يَتَسَاقَوْنَ بِكَأْسٍ رَوِيَّةٍ وَ يَصْدُرُونَ بِرِيَّةٍ
لاَ تَشُوبُهُمُ اَلرِّيبَةُ
وَ لاَ تُسْرِعُ فِيهِمُ اَلْغِيبَةُ
عَلَى ذَلِكَ عَقَدَ خَلْقَهُمْ وَ أَخْلاَقَهُمْ فَعَلَيْهِ يَتَحَابُّونَ وَ بِهِ يَتَوَاصَلُونَ.
⬅ بدانيد كه خداوند تبارك و تعالى بندگانى دارد كه حافظان علم اويند و نگهدارى علم الهى از ايشان خواسته شده و چشمههاى آن را مىگشايند،
با ولايت و دوستى بين خود ارتباط برقرار مىكنند
و با محبت و همدلى با يكديگر ملاقات مىنمايند
و جام سيراب كنندۀ محبت و معرفت را به همديگر عطا مىكنند
و سيراب از محبت و معرفت از نزد يكديگر بيرون مىآيند
شك و ترديد در عقايدشان رخنه نمىكند،
پشت سر همديگر غيبت نمىنمايند
و بر اين اساس خلق و خويشان پايهريزى شده و بدين روش به یکدیگر محبّت میورزند و با یکدیگر متصّل و متّحد هستند و پیوند دارند.
📚 نهج البلاغه (سید رضی): فرازی از خطبه ۲۱۴
🔹 مرحوم شهید مطهری رحمت الله علیه در توضیح این فقرات چنین بیان داشتهاند:
⬅ امیرالمؤمنین علی علیهالسلام چنین میفرماید:
«و اعلموا ان عباد الله المستحفظین علمه یصونون مصونة»،
بدانید آن بندگانی که خداوند آنها را نگهبان علم خود قرار داده است، راز خدا را حفظ میکنند
«و یفجرون عیونه»
و چشمههای خدا را جاری میکنند، (بعد راجع به خود آنها بیاناتی دارد که برای شما ترجمه میکنم)
«یتواصلون بالولایة و یتلاقون بالمحبة»
(در این دو جمله روابطشان را با یکدیگر توضیح میدهد)
یعنی آنهایی که به حقیقت، عالمِ اسلامی هستند، به حقیقت، خدا به آنها اجازه میدهد مجتهد و عامل باشند، اولین خاصیتی که در آنها هست اینست که با یکدیگر دادِ محبت دارند و میان آنها تواصل است، باهم مرتبط و متصل هستند، از هم جدا نیستند، روابطشان با یکدیگر قطع نیست.
«یتواصلون بالولایة».
اگر مقصود از ولایت محبت باشد، یعنی محبت، آنها را به هم مربوط کرده است، و اگر مقصود ولایت الهی باشد، یعنی ولایت الهی آنها را به یکدیگر پیوند میدهد.
«یتلاقون بالمحبة»
وقتی که یکدیگر را ملاقات میکنند، مثل دو عاشق و معشوق هستند، یکدیگر را جذب میکنند، از ملاقات یکدیگر دلکن نمیشوند، نه اینکه سر جلو رفتن و عقب رفتن با یکدیگر دعوا کنند. (غرور بینشان نیست، یکرنگی و صفا و تواضع هست!)
«و یتساقون بکأس رویة».
[( تساقی )] از ماده [( سقی )] به معنی سیراب شده است.
[( تساقی )] یعنی جامها را رد و بدل کردن. از جامهای یکدیگر سیراب میشوند،
این به آن میگوید من فلان حقیقت را کشف کردهام به تو بگویم، آن به این میگوید من فلان حقیقت را کشف کردهام به تو بگویم،
این از نور علم آن استفاده میکند و آن از نور علم این بهره میبرد، این به او میتابد و او به این میتابد، این از جامی که تهیه کرده است به او مینوشاند و او از جامی که تهیه کرده است به این مینوشاند، سیراب میکنند یکدیگر را.
«و یصدرون بریة»،
بیرون میآیند در حالی که سیراب و اشباع شدهاند
«لا تشوبهم الریبة»،
ریبه و شک و تردید در وجود آنها راه پیدا نمیکند،
«و لا تسرع فیهم الغیبة»،
در میان آنها غیبت نفوذ پیدا نمیکند، از یکدیگر غیبت و بدگوئی نمیکنند،
«علی ذلک عقد خلقهم و اخلاقهم»
خداوند خلقت و خوی آنها را اینچنین بسته است،
«فعلیه یتحابون و به یتواصلون»
پس محبت الهی است که اینها را گرد یکدیگر جمع کرده است، و اساس کارشان خداست، خداست که اینها را به هم مربوط و متصل ساخته است.
📚 خاتمیت (شهید مرتضی مطهری - نشر صدرا): ص۱۵۴
@justhadis110
💠 حضرت امام حسین علیه السلام خطاب به کسی که مشغول غیبت کردن بود:
✅ قَالَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ لِرَجُلٍ اِغْتَابَ عِنْدَهُ رَجُلاً
يَا هَذَا كُفَّ عَنِ اَلْغِيبَةِ فَإِنَّهَا إِدَامُ كِلاَبِ اَلنَّارِ.
⬅️ ای فلانی! دست از غیبت کردن بردار!
چرا که غیبت خوراک روزانهی سگهای دوزخ است!!!
📚 تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ص۲۴۵
@justhadis110
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:
✅ عَنْ شُعَيْبٍ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام
أَنَّهُ دَخَلَ عَلَيْهِ وَاحِدٌ فَقَالَ:
أَصْلَحَكَ اَللَّهُ إِنِّي رَجُلٌ مُنْقَطِعٌ إِلَيْكُمْ بِمَوَدَّتِي وَ قَدْ أَصَابَتْنِي حَاجَةٌ شَدِيدَةٌ وَ قَدْ تَقَرَّبْتُ بِذَلِكَ إِلَى أَهْلِ بَيْتِي وَ قَوْمِي فَلَمْ يَزِدْنِي بِذَلِكَ مِنْهُمْ إِلاَّ بُعْداً
قَالَ:
فَمَا آتَاكَ اَللَّهُ خَيْرٌ مِمَّا أَخَذَ مِنْكَ
قَالَ:
جُعِلْتُ فِدَاكَ اُدْعُ اَللَّهَ لِي أَنْ يُغْنِيَنِي عَنْ خَلْقِهِ
قَالَ:
إِنَّ اَللَّهَ قَسَّمَ رِزْقَ مَنْ شَاءَ عَلَى يَدَيْ مَنْ شَاءَ وَ لَكِنْ سَلِ اَللَّهَ أَنْ يُغْنِيَكَ عَنِ اَلْحَاجَةِ اَلَّتِي تَضْطَرُّكَ إِلَى لِئَامِ خَلْقِهِ.
⬅️ شخصى خدمت امام صادق عليه السّلام آمد و عرضكرد:
اصلحك اللّٰه؛ من مردى هستم كه دوستى خود را تنها به شما متوجه ساخته و از ديگران بريدهام، و اكنون احتياج سختى برايم پيش آمده كه به واسطه آن به فاميل و قومم نزديك شدم (كه شايد گرفتاريم را برطرف كنند) ولى جز دورى از آنها برايم نيافزود (به من پاسخ رد دادند كه مجبور شدم از آنها كناره گيرم)
امام علیه السلام فرمود:
آنچه خدا به تو داده (كه ولايت اهل بيت عليهم السلام باشد) از آنچه از تو گرفته (كه مال دنيا باشد) بهتر است،
عرضكرد: قربانت گردم، از خدا بخواه كه مرا از خلقش بىنياز كند،
حضرت فرمود: خدا روزى هر كه را خواسته به دست هر كس كه خواسته قرار داده و تقسيم نموده (پس مردم در امر رزق و روزی به یكديگر محتاجند)، ليكن از خدا بخواه كه تو را بىنياز كند از احتياجى كه به مخلوق پست و لئيمش ناچار شوى.
📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۲۶۶
@justhadis110
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام خطاب به یکی از نزدیکترین اصحابشان به نام زرارة بن اعین:
✅ إِنَّ لِلْغُلاَمِ غَيْبَةً قَبْلَ أَنْ يَقُومَ
قَالَ قُلْتُ وَ لِمَ
قَالَ يَخَافُ وَ أَوْمَأَ بِيَدِهِ إِلَى بَطْنِهِ
ثُمَّ قَالَ يَا زُرَارَةُ وَ هُوَ اَلْمُنْتَظَرُ وَ هُوَ اَلَّذِي يُشَكُّ فِي وِلاَدَتِهِ مِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ مَاتَ أَبُوهُ بِلاَ خَلَفٍ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ حَمْلٌ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ إِنَّهُ وُلِدَ قَبْلَ مَوْتِ أَبِيهِ بِسَنَتَيْنِ وَ هُوَ اَلْمُنْتَظَرُ غَيْرَ أَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُحِبُّ أَنْ يَمْتَحِنَ اَلشِّيعَةَ
فَعِنْدَ ذَلِكَ يَرْتَابُ اَلْمُبْطِلُونَ يَا زُرَارَةُ
قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنْ أَدْرَكْتُ ذَلِكَ اَلزَّمَانَ أَيَّ شَيْءٍ أَعْمَلُ
قَالَ يَا زُرَارَةُ إِذَا أَدْرَكْتَ هَذَا اَلزَّمَانَ فَادْعُ بِهَذَا اَلدُّعَاءِ:
((اَللَّهُمَّ عَرِّفْنِي نَفْسَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي نَفْسَكَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِيَّكَ
اَللَّهُمَّ عَرِّفْنِي رَسُولَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي رَسُولَكَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَكَ
اَللَّهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينِي.))
⬅️ براى آن جوان (یعنی حضرت مهدی عجاللهفرجه الشریف) قیل از آنكه قيام كند، غيبتى است.
عرضكردم: چرا؟
فرمود: میترسد - و با دست اشاره به شكم خود كرد.
سپس فرمود: اى زراره!
اوست كه چشم به راهش باشند، و اوست كه در ولادتش ترديد شود:
برخى گويند: پدرش بدون فرزند مرد،
و برخى گويند: در شكم مادر بود (كه پدرش وفات يافت)
و برخى گويند: دو سال پيش از وفات پدرش متولد شد
و اوست كه در انتظارش باشند ولى خداى عز و جل دوست دارد شيعه را بيازمايد!
اى زراره در زمان غیبت، اهل باطل شك میكنند،
زراره گويد: من عرضكردم، قربانت، اگر من به آن زمان رسيدم چه كنم؟
حضرت فرمود: اى زراره: اگر به آن زمان رسيدى، با اين دعا از خدا بخواه:
((اَللَّهُمَّ عَرِّفْنِي نَفْسَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي نَفْسَكَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِيَّكَ
اَللَّهُمَّ عَرِّفْنِي رَسُولَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي رَسُولَكَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَكَ
اَللَّهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينِي.))
((خدايا خودت را به من بشناسان، زيرا اگر تو خودت را به من نشناسانى، من رسولت را نمیشناسم
خدايا تو پيغمبرت را به من بشناسان، زيرا اگر تو پيغمبرت را به من نشناسانى، من حجت تو را نشناسم
خدايا حجت خود را بخ من بشناسان، زيرا اگر تو حجتت را به من نشناسانى، از طريق دينم گمراه میشوم.))
📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۱، ص۳۳۷
🔷 این دعا از ادعیهی مورد توصیهی عالم ربّانی آیت الله سید حسینی یعقوبی قائنی رضوان الله علیه بود برای تعقیبات مشترک بعد از هر نماز واجب که در کتاب شریف و نفیس انیس الصادقین (توصیههایی از ایشان در زمینهی ادعیه و اذکار) در فصل مربوط به تعقیبات مشترک نمازهای واجب به عنوان سومین مورد ذکر شده است.
@justhadis110
❇️ وَ آتِ ذَا الْقُرْبی حَقَّهُ (اسراء:۲۶)
و حق ذی القربا را به ایشان عطا کن ❇️
💠 حضرت امام رضا علیه السلام:
⬅️ مأمون به امام رضا علیه السلام گفت:
«آیا خداوند، عترت پیامبر را بر سایر مردم فضیلت بخشیده است»؟
فرمود: «خداوند برتری عترت را در کتاب خود آشکارا بیانکرده است».
علمای حاضر در جلسه گفتند:
«آیا خداوند در قرآن اصطفاء و برگزیدن را تفسیر نموده است»؟
فرمود: «خداوند برگزیدن و برتر بودن عترت پیامبرش را در دوازده مورد از قرآن آشکارا تفسیر نموده، غیر از آن مواردی که در باطن قرآن است؛
...پنجمین آیه:
(وَ آتِ ذَا الْقُرْبی حَقَّهُ؛ و به ذا القربی حقشان را عطا کن)
این فضیلتی است که خدا مخصوص آنها کرده است و آنها را از میان امّت برگزیده؛ چون این آیه بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نازل شد، فرمود:
«فاطمه (سلام الله علیها) را نزد من بخوانید»،
فاطمه (سلام الله علیها) را دعوت کردند،
فرمود: «ای فاطمه (سلام الله علیها)»!
عرض کرد: «لبّیک ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)»!
فرمود: «این فدک است که با قوّهی قشون اسب سوار و شترسوار فتح نشده و مخصوص من است و به مسلمانان ربطی ندارد، به دستور خدا من آن را به تو دادم، آن را برای خود و فرزندانت بگیر».
✅ فَقَالَ الْمَأْمُونُ هَلْ فَضَّلَ اللَّهُ الْعِتْرَهًَْ عَلَی سَائِرِ النَّاسِ؟
فَقَالَ أَبُوالْحَسَنِ علیه السلام:
إِنَّ اللَّهَ عزّوجلّ أَبَانَ فَضْلَ الْعِتْرَهًِْ عَلَی سَائِرِ النَّاسِ فِی مُحْکَم...
قَالَتِ الْعُلَمَاءُ فَأَخْبِرْنَا هَلْ فَسَّرَ اللَّهُ تَعَالَی الِاصْطِفَاءَ فِی الْکِتَابِ.
فَقَالَ الرِّضَا علیه السلام فَسَّرَ الِاصْطِفَاءَ فِی الظَّاهِرِ سِوَی الْبَاطِنِ فِی اثْنَیْ عَشَرَ مَوْطِناً وَ مَوْضِعاً...
وَ الْآیَهًُْ الْخَامِسَهًُْ قَوْلُ اللَّهِ عزّوجلّ:
(وَ آتِ ذَا الْقُرْبی حَقَّهُ)
خُصُوصِیَّهًٌْ خَصَّهُمُ اللَّهُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ بِهَا وَ اصْطَفَاهُمْ عَلَی الْأُمَّهًِْ
فَلَمَّا نَزَلَتْ هَذِهِ الْآیَهًُْ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله قَالَ:
ادْعُوا لِی فَاطِمَهًَْ سلام الله علیها
فَدُعِیَتْ لَهُ فَقَالَ:
یَا فَاطِمَهًُْ
قَالَتْ: لَبَّیْکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ
فَقَالَ صلی الله علیه و آله:
هَذِهِ فَدَکُ هِیَ مِمَّا لَمْ یُوجَفْ عَلَیْهِ بِخَیْلٍ وَ لَا رِکَابٍ وَ هِیَ لِی خَاصَّهًًْ دُونَ الْمُسْلِمِینَ وَ قَدْ جَعَلْتُهَا لَکِ لِمَا أَمَرَنِیَ اللَّهُ بِهِ
فَخُذِیْهَا لَکِ وَ لِوُلْدِکِ فَهَذِهِ الْخَامِسَهًْ.
📚 عیون أخبارالرضا (شیخ صدوق): ج۱، ص۲۳۱
@justhadis110
💠 حضرت امام سجاد علیه السلام:
✅ (۱) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ،
وَ صَيِّرْنَا إِلَى مَحْبُوبِكَ مِنَ التَّوْبَةِ،
و أَزِلْنَا عَنْ مَكْرُوهِكَ مِنَ الْإِصْرَارِ.
⬅️ (۱) خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست
و راه ما را به سوی توبه که محبوب توست تغییر ده
و وجودمان را از زیادهروی بر گناه که مورد نفرت توست، دور ساز.
📚 صحیفه سجادیه: بند نخست از دعای نهم (وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الْاِشْتِيَاقِ إِلَي طَلَبِ الْمَغْفِرَةِ مِنْ اللهِ جَلَّ جَلَالُهُ
- دعای آن حضرت است در شوق به درخواست آمرزش از خدای بزرگ )
@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ إِنَّمَا اَلنَّاسُ مَعَ اَلْمُلُوكِ وَ اَلدُّنْيَا إِلاَّ مَنْ عَصَمَ اَللَّهُ.
⬅️ به راستی که مردم آنجا روند كه ملوک و صاحبان قدرت و دنياداران مىروند، مگر آن عده كه خداوند تبارك و تعالى آنها را حفظ فرمايد.
📚 نهج البلاغه (سید رضی): فرازی از خطبه ۲۱۰
@justhadis110