[ذوالفقاریه] حس و حالِ اینجا انقدر عجیب بود که انگار هر لحظه تانکای عراقی بهت نزدیک میشدن،رنگِ تشنگی میداد همه جا... تشنگی ِ شهادت ؛

ذاتِ هر کس در قیامت نقشِ پیشانی اوست نقشِ پیشانیِ ما باشد: «غلامِ حیدرم»

دلتنگی مرزهارا بهانه نمیکند؛ بابی انت و امی یا ابا عبدلله . .

[علقمه،یادمان شهدای غواص] جایی که هر چی بگی ،نسیم ِ اون حوالی تموم حرفاتو میبره در گوشِ امام حسین(: اینجا هیچ کسو جز خدا و امام حسین نمیبینی . . .

یه جوری دلم برات تنگ شده که فقط تو بگو چجوری دقیقه هارو بشمارم تا اذن گرفتنم ، یه جوری که باشه، اصلا تو بگو تا کی صبر کنم قولِ قول دیگه گله نمیکنم، فقط بگو تا کِی؟.. از این بلاتکلیفی درمون بیار دورت بگردم خو ما که یه امام رضا؏ بیشتر نداریم، تَصَدُّقِ جَوادِت(: #دل_نوشت

[معراج الشهدا] تنها چیزایی که باید یادم بمونه: خواهری کردن دخترای نوجوون واسه بچه های آسد روح الله؛ سینه زنی هاشون روضه خوندناشون تابوتِ شهید گمنامی که وسط معراج شده بود محفل درد و دل بچه ها، رو به قبله وایسادنا و سلام ابی عبدلله .. کاش کلمه ها بلد بودن احساسِ واقعی رو پرت کنن تو قلب کسی که میخونتشون(:

'تو زینت نقطه های بسمِ الله وُ تفسیر فصیحِ کربلایی(:

[گردانِ تخریب] اولین قدما برابر شد با زمزمه این مداحی : ناحله الجسم یعنی... خب فقط یه جمله میتونستم بگم، اینجا دیگه کجاست..اینجا دیگه کجاست که من اومدم؟(: هر جا بود زمین نبود ،آسمونم نبود ‌‌.. هر جا که بود بغضای چند وقته رو با داد و بی داد و گریه با خودش برد ،هر جا که بود اون نور سبزای کمرنگش وسط اون ظلمت دلارو روشن کرد هر جا که بود صدای گریه ی رزمنده ها پشت خاکریز تو قبرایی که با دست خودشون کنده بودن به گوش میرسید ‌، هر جا که بود خدا اونجا بود، خیلی خیلی نزدیک:)

و... پایان؛

حلال کنین اگر بابت ِ روایتش اذیت شدینッ

خدایا قربونت برم خودت دستمون بگیر گم نشیم(: