💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐 هرروز یک صفحه تاختم کامل صفحه118 به نیت ظهور منجی عالم بشریت مهدی فاطمه #قران @kafeshohada1400 💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐

#ترجمه-صفحه118 58 - و چون‌ [‌با‌ اذان‌] ‌به‌ نماز ندا دهید، ‌آن‌ ‌را‌ ‌به‌ مسخره‌ و بازی‌ می‌گیرند ‌این‌ ‌از‌ ‌آن‌ روست‌ ‌که‌ ‌آنها‌ مردمی‌ نابخردند 59 - بگو: ای‌ اهل‌ کتاب‌! آیا [علت‌ ‌این‌ ‌که‌] ‌بر‌ ‌ما خرده‌ می‌گیرید! جز ‌این‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌ما ‌به‌ خدای‌ یگانه‌ و ‌به‌ آنچه‌ ‌بر‌ ‌ما نازل‌ ‌شده‌ و آنچه‌ پیش‌ ‌از‌ ‌این‌ نازل‌ گردیده‌، ایمان‌ آورده‌ایم‌! و ‌این‌ ‌به‌ خاطر ‌آن‌ ‌است‌ ‌که‌ اغلب‌ ‌شما‌ نافرمانید 60 - بگو: آیا ‌شما‌ ‌را‌ ‌از‌ چیزی‌ ‌که‌ عقوبتش‌ نزد ‌خدا‌ ‌از‌ ‌این‌ ‌هم‌ بدتر ‌است‌ خبر بدهم‌! کسانی‌ ‌که‌ ‌خدا‌ ‌آنها‌ ‌را‌ ‌از‌ رحمتش‌ دور ساخت‌ و ‌بر‌ آنان‌ خشم‌ گرفت‌ و برخی‌ ‌از‌ ‌ایشان‌ ‌را‌ ‌به‌ میمون‌ها و خوک‌ها مسخ‌ نمود، و آنان‌ ‌که‌ طاغوت‌ و بت‌ ‌را‌ پرستیدند اینانند ‌که‌ موقعیت‌ ‌آنها‌ [خیلی‌] بدتر ‌است‌ و ‌از‌ راه‌ راست‌ منحرف‌ترند 61 - و چون‌ نزد ‌شما‌ آیند گویند: ایمان‌ آوردیم‌ ‌در‌ حالی‌ ‌که‌ ‌با‌ کفر وارد شده‌اند و ‌با‌ کفر بیرون‌ رفته‌اند، و ‌خدا‌ ‌به‌ آنچه‌ کتمان‌ می‌کنند آگاه‌تر ‌است‌ 62 - و بسیاری‌ ‌از‌ ‌آنها‌ ‌را‌ می‌بینی‌ ‌که‌ ‌در‌ گناه‌ و تعدی‌ و حرامخواری‌ سبقت‌ می‌گیرند واقعا بد عمل‌ می‌کنند 63 - چرا علما و دانشمندان‌، ‌آنها‌ ‌را‌ ‌از‌ سخنان‌ گناه‌ آلود و خوردن‌ مال‌ حرام‌ باز نمی‌دارند! ‌به‌ راستی‌ زشت‌ ‌است‌ آنچه‌ انجام‌ می‌دادند 64 - و یهود گفتند: دست‌ ‌خدا‌ بسته‌ ‌است‌ دست‌های‌ خودشان‌ بسته‌ باد! و ‌به‌ سزای‌ ‌این‌ [ناروا] ‌که‌ گفتند ‌از‌ رحمت‌ ‌خدا‌ دور گشتند بلکه‌ دو دست‌ ‌او‌ باز ‌است‌، هرگونه‌ بخواهد می‌بخشد و ‌به‌ تحقیق‌ آنچه‌ ‌از‌ جانب‌ ‌خدا‌ ‌بر‌ تو نازل‌ ‌شده‌ ‌بر‌ کفر و طغیان‌ بسیاری‌ ‌از‌ آنان‌ می‌افزاید، و ‌تا‌ روز قیامت‌ میان‌ ‌آنها‌ دشمنی‌ و کینه‌ افکندیم‌ ‌هر‌ زمان‌ آتش‌ جنگی‌ افروختند ‌خدا‌ ‌آن‌ ‌را‌ فرونشاند، و [اکنون‌ نیز] ‌آنها‌ ‌در‌ زمین‌ ‌به‌ فساد تلاش‌ می‌کنند و خداوند مفسدان‌ ‌را‌ دوست‌ نمی‌دارد

💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐 💐#کتاب_صحیفه_سجادیه💐 #سه شنبه #صحیفه #نور @kafeshohada1400 💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐

💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐 #اموزه_دعای_پانزدهم_صحیفه_سجادیه موضوع اصلی دعای پانزدهم صحیفه سجادیه، دعا هنگام پيش آمدن بيمارى‌ها، ناراحتى‌ها و گرفتارى‌ها است؛ البته بیشتر توجه امام سجاد(ع) در این دعا به آثار اخروى و معنوى بيمارى، بلا و مصيبت است.[۱] آموزه‌های دعای پانزدهم که در هفت فراز[۲] از امام سجاد(ع) صادر شده به شرح ذیل است: شکر خدا هم بر تندرستی و هم برای بیماری (هم‌سان دیدن سلامتی و بیماری در شکرگزاری) عظمت نعمت سلامتی و پسندیده بودن تحمل بیماری شکر بر نیرو و نشاط در عبادت (استفاده از نعمت عافيت در جلب خشنودى خدا) بیماری عامل تخفیف گناهان و مانع پیدایش غفلت است. پاک شدن آثار گناه با توبه و بیماری بیماری هشداری برای توبه دریافت پاداش در مقابل تحمل بیماری و ثبت آن توسط فرشتگان قدرشناسی نعمت سلامتی به هنگام بیماری اعتماد بر خدا، كليد همه‌ى درهاى بسته‌ نعمت‌های خدا بدون منت است. #سه شنبه #صحیفه #نور @kafeshohada1400 💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐

لحظه‌ها را درياب زندگی در فردا نه، همين امروز است راه‌ها منتظرند تا تو هرجا كه بخواهی برسی لحظه‌ها را درياب، پای در راه گذار رازِ هستی اين است... روزبخیر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿۱﴾ آن واقعه چون وقوع يابد (۱) لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ ﴿۲﴾ [كه] در وقوع آن دروغى نيست (۲) خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ ﴿۳﴾ پست‏ كننده [و] بالابرنده است (۳) إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا ﴿۴﴾ چون زمين با تكان [سختى] لرزانده شود (۴) وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ﴿۵﴾ و كوهها [جمله] ريزه ريزه شوند (۵) فَكَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا ﴿۶﴾ و غبارى پراكنده گردند (۶) وَكُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً ﴿۷﴾ و شما سه دسته شويد (۷) فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ ﴿۸﴾ ياران دست راست كدامند ياران دست راست (۸) وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿۹﴾ و ياران چپ كدامند ياران چپ (۹) وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿۱۰﴾ و سبقت‏گيرندگان مقدمند (۱۰) أُولَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿۱۱﴾ آنانند همان مقربان [خدا] (۱۱) فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ ﴿۱۲﴾ در باغستانهاى پر نعمت (۱۲) ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۳﴾ گروهى از پيشينيان (۱۳) وَقَلِيلٌ مِنَ الْآخِرِينَ ﴿۱۴﴾ و اندكى از متاخران (۱۴) عَلَى سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ ﴿۱۵﴾ بر تختهايى جواهرنشان (۱۵) مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ ﴿۱۶﴾ كه روبروى هم بر آنها تكيه داده‏ اند (۱۶) يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ ﴿۱۷﴾ بر گردشان پسرانى جاودان [به خدمت] مى‏ گردند (۱۷) بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ ﴿۱۸﴾ با جامها و آبريزها و پياله[ها]يى از باده ناب روان (۱۸) لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنْزِفُونَ ﴿۱۹﴾ [كه] نه از آن دردسر گيرند و نه بى‏ خرد گردند (۱۹) وَفَاكِهَةٍ مِمَّا يَتَخَيَّرُونَ ﴿۲۰﴾ و ميوه از هر چه اختيار كنند (۲۰) وَلَحْمِ طَيْرٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ ﴿۲۱﴾ و از گوشت پرنده هر چه بخواهند (۲۱) وَحُورٌ عِينٌ ﴿۲۲﴾ و حوران چشم‏درشت (۲۲) كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ ﴿۲۳﴾ مثل لؤلؤ نهان ميان صدف (۲۳) جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۲۴﴾ [اينها] پاداشى است براى آنچه میکردند (۲۴) لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا ﴿۲۵﴾ در آنجا نه بيهوده‏ اى مى ‏شنوند و نه [سخنى] گناه‏ آلود (۲۵) إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا ﴿۲۶﴾ سخنى جز سلام و درود نيست (۲۶) وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ ﴿۲۷﴾ و ياران راست‏ ياران راست كدامند (۲۷) فِي سِدْرٍ مَخْضُودٍ ﴿۲۸﴾ در [زير] درختان كنار بى‏ خار (۲۸) وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ ﴿۲۹﴾ و درختهاى موز كه ميوه‏ اش خوشه خوشه روى هم چيده است (۲۹) وَظِلٍّ مَمْدُودٍ ﴿۳۰﴾ و سايه‏ اى پايدار (۳۰)

وَمَاءٍ مَسْكُوبٍ ﴿۳۱﴾ و آبى ريزان (۳۱) وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ ﴿۳۲﴾ و ميوه‏ اى فراوان (۳۲) لَا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ ﴿۳۳﴾ نه بريده و نه ممنوع (۳۳) وَفُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ ﴿۳۴﴾ و همخوابگانى بالا بلند (۳۴) إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً ﴿۳۵﴾ ما آنان را پديد آورده‏ ايم پديد آوردنى (۳۵) فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا ﴿۳۶﴾ و ايشان را دوشيزه گردانيده‏ ايم (۳۶) عُرُبًا أَتْرَابًا ﴿۳۷﴾ شوى دوست همسال (۳۷) لِأَصْحَابِ الْيَمِينِ ﴿۳۸﴾ براى ياران راست (۳۸) ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ ﴿۳۹﴾ كه گروهى از پيشينيانند (۳۹) وَثُلَّةٌ مِنَ الْآخِرِينَ ﴿۴۰﴾ و گروهى از متاخران (۴۰) وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ ﴿۴۱﴾ و ياران چپ كدامند ياران چپ (۴۱) فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ ﴿۴۲﴾ در [ميان] باد گرم و آب داغ (۴۲) وَظِلٍّ مِنْ يَحْمُومٍ ﴿۴۳﴾ و سايه‏ اى از دود تار (۴۳) لَا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ ﴿۴۴﴾ نه خنك و نه خوش (۴۴) إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُتْرَفِينَ ﴿۴۵﴾ اينان بودند كه پيش از اين ناز پروردگان بودند (۴۵) وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ ﴿۴۶﴾ و بر گناه بزرگ پافشارى میکردند (۴۶) وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿۴۷﴾ و مى گفتند آيا چون مرديم و خاك واستخوان شديم واقعا [باز] زنده مى‏ گرديم (۴۷) أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ ﴿۴۸﴾ يا پدران گذشته ما [نيز] (۴۸) قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ ﴿۴۹﴾ بگو در حقيقت اولين و آخرين (۴۹) لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ ﴿۵۰﴾ قطعا همه در موعد روزى معلوم گرد آورده شوند (۵۰) ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ ﴿۵۱﴾ آنگاه شما اى گمراهان دروغپرداز (۵۱) لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ ﴿۵۲﴾ قطعا از درختى كه از زقوم است‏ خواهيد خورد (۵۲) فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿۵۳﴾ و از آن شكمهايتان را خواهيد آكند (۵۳) فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ ﴿۵۴﴾ و روى آن از آب جوش مى ‏نوشيد (۵۴) فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ ﴿۵۵﴾ [مانند] نوشيدن اشتران تشنه (۵۵) هَذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ ﴿۵۶﴾ اين است پذيرايى آنان در روز جزا (۵۶) نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ ﴿۵۷﴾ ماييم كه شما را آفريده‏ ايم پس چرا تصديق نمى ‏كنيد (۵۷) أَفَرَأَيْتُمْ مَا تُمْنُونَ ﴿۵۸﴾ آيا آنچه را [كه به صورت نطفه] فرو مى ‏ريزيد ديده‏ ايد (۵۸) أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ ﴿۵۹﴾ آيا شما آن را خلق مى ‏كنيد يا ما آفريننده‏ ايم (۵۹) نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ﴿۶۰﴾ ماييم كه ميان شما مرگ را مقدر كرده‏ ايم و بر ما سبقت نتوانيد جست (۶۰)