همه‌ی مدینه اعم از مخالف و موافق جایگاه فاطمه را می‌دانستند . شخصیت که محوری باشد سکوت و صدا و قیام و قعودش مورد توجه است . وقتی گرد عصیان قلب‌ها را سیاه کرده بود و عقل و نقل را از کار انداخته بود تنها راه باقی‌مانده برای نجات جهادی بود از جنس احساس باید انقلابی در قلب‌ها صورت می‌گرفت و چه چیز تکان دهنده تر از صدای گریه‌های دردمندانه‌ی دختر رسول خدا . اگر این اشک‌ها بی اثر بود که چند نفر را مامور نمی‌کردند بروند به اعتراض که یا شب گریه کن یا روز فاطمه دیگر سعی صفا و مروه میکرد از خانه تا قبر پیامبر ص تا زمزم اشکش حیات را به قلب‌های مرده برگرداند . گریه‌هایش بر مزار پدرش را نیز تاب نیاوردند . رفت بیرون از شهر پای سایه‌ی درختی می‌نشست و گریه می‌کرد همان درخت را هم بریدند. علی بیت الاحزانی با چوب و حصیر برایش ساخت کنار قبر عمویش حمزه دشمن آنجا را هم ویران کرد . گریه‌های فاطمه داشت کارشان را سخت می‌کرد #جهاد_اشک نویسنده: سعیده کرمانی تصویرگر : زهرا کیانی @zahrakiani110 @kaftarchahiemamreza