💠پيامبر اکرم صلى الله عليه و آله فرمودند: مَن أحَبَّ أن يَنظُرَ إلى أحَبِّ أهلِ الأرضِ إلى أهلِ السَّماءِ فَليَنظُر إلَى الحُسَينِ؛ هركه دوست دارد به محبوبترين فرد روى زمين در نزد اهل آسمان، نگاه كند به حسين (ع) بنگرد. 📚مناقب ابن شهر آشوب: ج ۴ ص ۷۳ سالروز ولادت با سعادت سرور جوانان اهل بهشت، باب نجات امت، زینت آسمان و زمین، رحمت واسعه الهی حضرت أباعبدالله الحسین "علیه‌السلام" مبارک باد.

📌سعادت دنیا و آخرت رسول الله(ص): با #حسین #خوشبخت می شوید و بدون او بدبخت. بدانید حسین دری از درهای #بهشت است و هر کس با او دشمنی کند، خداوند بوی بهشت را بر او #حرام می کند.

روایتی درباره شیر خوردن امام حسین ع از انگشت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) پرسش: آیا درست است که امام حسین (ع) هنگامی که نوزاد بودند از هیچ بانویی شیر نخورده اند بلکه پیامبر (ص) انگشت ابهام یا زبان خود را در دهان ایشان قرار می دادند و ایشان می مکید و سیر می شد؟ پاسخ: شبیه این مضمون در کتاب کافی کلینی با 2 طریق نقل شده است که هر دو از نظر سندی ضعیف هستند. متن عربی این دو روایت چنین است: الكافي ، الکلینی ، ج : 1 ص : 464 و 465 [4] مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرٍو الزَّيَّاتِ عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ ... لَمْ يَرْضَعِ الْحُسَيْنُ مِنْ فَاطِمَةَ ع وَ لَا مِنْ أُنْثَى كَانَ يُؤْتَى بِهِ النَّبِيَّ فَيَضَعُ إِبْهَامَهُ فِي فِيهِ فَيَمُصُّ مِنْهَا مَا يَكْفِيهَا الْيَوْمَيْنِ وَ الثَّلَاثَ فَنَبَتَ لَحْمُ الْحُسَيْنِ ع مِنْ لَحْمِ رَسُولِ اللَّهِ وَ دَمِهِ وَ لَمْ يُولَدْ لِسِتَّةِ أَشْهُرٍ إِلَّا عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ ع وَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ ع وَ فِي رِوَايَةٍ أُخْرَى عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا ع أَنَّ النَّبِيَّ ص كَانَ يُؤْتَى بِهِ الْحُسَيْنُ فَيُلْقِمُهُ لِسَانَهُ فَيَمُصُّهُ فَيَجْتَزِئُ بِهِ وَ لَمْ يَرْتَضِعْ مِنْ أُنْثَى محتوای این دو روایت: محتوای روایتهای فوق اینست که امام حسین (ع) از هیچ زنی - حتی از فاطمه س- شیر نخورده و هر وقت گرسنه می شد رسول الله ص انگشت یا زبان خود را در دهان آن حضرت قرار می دادند و حسین ع می مکیدند تا سیر می شدند و به این ترتیب گوشت امام حسین ع از گوشت رسول الله ص رویید. سند این دو روایت: سند این روایت ضعیف است زیرا فردی ناشناس در سلسله سندش دیده می شود: در سند اول که به امام صادق(ع) می رسد عبارت "عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِنَا " نشان می دهد فردی ناشناس در این سند هست که موجب ارسال و ضعف است. سند روایت دوم هم اساسا ذکر نشده یعنی هیچیک از واسطه هایی که بین کلینی تا امام رضا(ع) قرار دارند و این حدیث را دست به دست کرده اند تا به کلینی برسد شناخته نیستند. بنابراین سندهایی که در کافی برای این روایت ذکر شده فاقد اعتبار است. انگیزه احتمالی راوی از تحریف یا جعل این روایت: شاید راوی با تحریف یا جعل این روایت می خواسته یک تفسیر ظاهری برای حدیث "حسین منّی"(حسین از من است) ارائه کند. ولی نفهمیده که اینکه "حسین منّی" یعنی "امام حسین هم از نظر خونی و ژنتیک فرزند رسول الله ص است زیرا نوه دختری اوست و هم از نظر فکری و هدایتی ادامه دهنده راه رسول الله ص است بنابراین سنخیت امام حسین از نظر جسمی و روحی با رسول الله ص روشن است و نیازی به این فلسفه بافی ها ندارد که مثلا کسی ادعا کند که رسول الله ص "مادر رضاعی" امام حسین ع بوده اند!! احتمال دیگر اینست که راوی این روایت در ذهن خودش زن را موجودی ناقص و ضعیف می دانسته و شیر خوردن از مادر را یکی از نقاط ضعف افراد بشر تلقی می کرده از این رو خواسته امام حسین ع را که اسوه مردانگی و شجاعت هستند از این امر تبرئه کند از این رو مدعی شده که آن حضرت از هیچ زنی شیر نخورده اند!! این راوی توجه نکره که حتی با این فرض که شیر خوردن از زنان عادی یک نقطه ضعف باشد ، شیر خوردن از سرور زنان بهشت قطعا چنین نیست. تعارض این روایت با روایات تاریخی: نکته دیگر اینست که از نظر تاریخی مشخص است که امام حسین ع دارای دایه بوده اند. دایه ایشان ام الفضل(همسر عباس عموی پیامبر ص) بوده که قبل از اینکه این مسؤولیت را بر عهده بگیرد خواب دیده بود بخشی از بدن رسول الله (ص) در دامن او افتاده است و این خواب را برای آن حضرت تعریف کرد. وقتی نام دایه امام حسین ع در کتب تاریخ آمده ، اینکه برخی با استناد به یک یا دو روایت ضعیف السند بگویند: "آن دایه به امام حسین ع شیر نداده و صرفا او را رسیدگی می کرده است" سخنی بی دلیل است. اگر قرار بر رسیدگی بود که حضرت زهرا(س) بهتر می توانست به این کودک رسیدگی کند. مشکل اساسی این بود که فاطمه(س) شیر کافی نداشتند و از این رو نیاز به دایه شد. امام حسین ع حتی یک برادر رضاعی(شیری) هم داشتند که نامش عبدالله بن یقطر بود و مرد صالح و باوفایی بود و امام حسین ع او را به عنوان پیک نزد جناب مسلم اعزام کرده بودند که توسط مزدوران ابن زیاد دستگیر شد و او را از بالای بلندی به زیر افکندند و شهید کردند. طبعا وقتی امام حسین(ع) برادر رضاعی داشته یعنی از یک خانم شیر خورده است. تاریخ نگارش: 7 اردیبهشت 1395

🔻پيامبراکرم صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم: إِنَّ الْحُسَینَ بْنَ عَلِی فِی السَّمَاءِ أَکبَرُ مِنْهُ فِی الْأَرْض ❇️ مقام حسین بن علی ارواحنافداهما در آسمان بالاتر از مقام او در زمین است. 📚 بحارالأنوار، ج ۳۶، ص ۲۰۵، ح ۸

🟢حکمت‌های حسینی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ امام حسین علیه السلام: أَيُّهَا النَّاسُ؛ ای مردم! مَنْ جَادَ سَادَ؛ هر که جود ورزید، سَروری یافت؛ وَ مَنْ بَخِلَ رَذُلَ؛ و هر که بخل ورزید، پَست و بی‌ارزش شد؛ وَ إِنَّ أَجْوَدَ النَّاسِ مَنْ أَعْطَى مَنْ لَا يَرْجُو؛ سخاوتمندترین مردمان کسی است که به کسانی اعطا کند که چشم‌داشتی از آنان ندارد؛ وَ إِنْ أَعْفَى النَّاسِ مَنْ عَفَى عَنْ قُدْرَةٍ؛ و باگذشت‌ترین مردمان کسی است که در عین قدرت، گذشت کند. #امام_حسین #اخلاق #سخاوت

آن‌گاه شیفته شدم... عن أبي بكر بن محمّد بن عمرو بن حزم: مَرَّ الحُسَينُ عليه السلام بِمَساكينَ يَأكُلونَ فِي الصُّفَّةِ ، فَقالوا: الغَداءَ، فَنَزَلَ عليه السلام و قالَ: إنَّ اللّهَ لا يُحِبُّ المُتَكَبِّرينَ، فَتَغَدّى عليه السلام، ثُمَّ قالَ عليه السلام لَهُم: قَد أجَبتُكُم فَأَجيبوني، قالوا: نَعَم. فَمَضى بِهِم إلى مَنزِلِهِ، فَقالَ عليه‌السلام لِلرَّبابِ: أخرِجي ما كُنتِ تَدَّخِرينَ. (الطبقات الكبرى؛ الطبقة الخامسة من الصحابة؛ ج۱، ص۴۱۱ الرقم ۳۸۷، تاريخ دمشق، ج۱۴، ص۱۸۱) حضرت سید الشهداء روحی‌فداه بر بينوايانی گذشت كه بر روی سکّویی، غذا می‌خوردند. محضر آقا عرضه داشتند: بفرمایید غذا! امام رئوف و بزرگوار فرمودند: «خداوند متعال متكبّران را دوست ندارد» نزد ایشان نشستند و با آنان غذا میل نمودند. سپس حضرت کریم به آن‌ها فرمودند: «من دعوت شما را اجابت كردم. شما هم دعوت مرا اجابت كنيد» آنان پذيرفتند و با ایشان به خانه‌ی حضرت مشرف شدند حضرت اباعبدالله روحی‌فداه به رَباب فرمود: «آن‌چه در خانه اندوخته‌ای، بياور» و.... .