میگفت: خیلی وقته که خدا بغلم کرده. ولی من مثل بچّه‌ای که یک‌بار دست مامانش رو ول کرده و توی شلوغی رها شده؛ ته دلم ترس هست از گم‌شدن دوباره...

ته دلم ترس هست از باختن دوباره... چون ؛ [ به غیر از خدا با هر کی قمار کردم باختم!] @kalame_alii

#یه_آیه #يه_بغل_آرامش [ویرانه‌هایش را با چشم می‌بینند، و عبرت نمی‌گیرند...] #کهـ58ـفـ59ــ🌙 @kalame_alii

منو به محرم رسوندی، ازت ممنونم... #محرم @kalame_alii

یکي از سلامهاي بالاي ضریح اِمام‌حسین‌: ألسَّلام علي من‌الاجابهُ تَحت قبتِه.. سلام برکسي که،کنارِضریحش هرچقدر دُعا کني.. اِجابت میشه!💛 #محرم @kalame_alii

معشوقِ واحد آدما رو به هم نزدیک میکنه... دربندکسی‌باش‌که‌دربند‌حسین‌است #محرم

میخواهم بگویم من نیز امروز رازهایی به رازهایت گفتم و گریه شدم... و چه خوب است که خدایت «حبیب‌الباکین»؛ دوستِ گریه‌کنان است. حتم دارم این نام را برای چنین لحظاتی گذاشته تا خیالمان راحت باشد در میان گریه بغلمان می کند. #ابوتراب

[تا خیالمان راحت باشد در میان گریه بغلمان می‌کند...💔]

عاقبت، به جبر این جمله یقه‌ی قلم ما را گرفت و امر به نوشتن کرد؛ عبارت، عبارتی عجیب است، وزن دارد؛ «علی بیشتر از آنکه به من [اطرافیانش] توجه کند، مراقب نفس خودش بود و تو [معاویه] بیش از آن‌که در فکر نفس خودت باشی به من [اطرافیانت] توجه می‌کنی». مُراد حکایت و توالی تاریخ نیست که کسی که از علی به‌خاطر درهم رویگردان شده و به معاویه پناه آورده در محضرش چنین می‌گوید، مُراد خودِ علی‌ست! و نفسش! بله! شاید این همان جمله‌ایست که قرار است زندگی ما در او پیچ و تاب بخورد، تا مرگ را ملاقات کند. هر لحظه زندگی ما آبستن از این جمله است «مراقب نفست باش، بیشتر از دیگران» این جمله اصلا دالان زندگی ماست که انتهایش مرگ به انتظار ما نشسته قبل از اینکه رُخ در نقاب خاک بکشیم باید تکلیف خود و زندگی خود را با این جمله و نفس خود مشخص کنیم! «بیشتر مراقب نفس خودت باش تا اطرافیانت» درود بر علی و پسرانش یگانه موحدان عالم بشریت، درود بر علی، درود بر ارواح جفا دیده... #کتاب: الغارات #رواق @kalame_alii