بحث آواره‌های شیعه سوری در مرز لبنان به شدت پیچیده ست از آوارگان جنگی لبنان پیچیده‌تر لبنانی ها امید بازگشت به خانه داشتن، شیعیان سوری خانه رو از دست دادن و از لحاظ روحی و آینده نابودن رفقای جهادی موجود در منطقه گفتن اینها فقط یک وعده غذای گرم در روز دارن نان کمه شرایط بهداشت و اسکان شون ضعیفه اینها عزیز بودن و الآن آواره هستن وضعیت این ها که تماما شیعه امیرالمومنین و از اهالی منطقه سیده زینب و نبل و الزهرا و فوعه و کفریا هستن نیازمند راه حل سیاسی ست حرکت جهادی صرفا تسکینه راه حل سیاسی که اینها در لبنان مستقر شن یا عراق یا ایران هیچ تضمینی برای سلامت اینها در سوریه وجود نداره مردان این خانواده ها بعضا رزمنده هستن، اما زنان و بچه ها سرپناه و اسکان میخوان

اخیرا آقای مهدی مسائلی در کانال خود در ضمن مطلبی با عنوان "خلاصه عقاید شیعه و سنّی" خزعبلاتی را به نقل از افرادی مثلِ خودش سروده و عملاً به عقاید چند صد میلیون شیعه‌ی امیرالمؤمین صلوات‌الله‌علیه در طول تاریخ توهین کرده‌ است. آن بغض و برائتی که ایشان، عملی جاهلانه و عوامانه وانمود می‌کند، سیره‌ی عملی علمای امامیه و عموم جامعه‌ی شیعی در طول تاریخ بوده است و شیعیان این آموزه‌ی حیاتی را از اهل‌بیت‌ علیهم‌السلام فراگرفته‌اند. هزاران نفر نیز پایِ این عقاید حقّه خونشان به ناحق ریخته شده که در رأس آنان صدیقه‌ی طاهره سلام‌الله‌علیها و فرزندش جناب محسن‌بن علی علیهما‌السلام بوده است. اینجانب به عنوان کوچکترین فرد جامعه‌ی شیعی از متولّیان امر و مسئولان حوزه‌ی علمیه مخصوصا حوزه‌ی اصفهان تقاضا دارم با چنین فرد هتاکی برخورد جدی صورت بگیرد تا افرادی آن‌ هم در لباس مقدّس روحانیت تا این اندازه مسلّمات مکتب اهل‌بیت علیهم‌السلام را به سخریه نگیرند! @mir_hamedhoseyn_110

📩 رهبر انقلاب، امروز: شیعه در هیچ دوره‌ای به اندازه دوره حضرت جواد، حضرت هادی و حضرت عسکری علیهم‌السلام گسترش نداشته است ✏️ ظهر امروز در مجلس روضه شهادت امام هادی (علیه‌السّلام): در هیچ دوره‌ای ــ از دوره‌ی امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) تا آخر ــ در سرتاسر دنیای اسلام، شیعه به قدر دوره‌ی حضرت جواد و حضرت هادی و حضرت عسکری، نه از لحاظ کمّیّت، نه از لحاظ کیفیّت، گسترش نداشته؛ [این گسترش،] کار این سه بزرگوار است. بغداد در دوره‌ی حضرت هادی و حضرت جواد اصلاً مرکز شیعه است. فضل‌بن‌شاذان میگوید من اوّل که وارد بغداد شدم، داخل این مسجد پُر بود از محدّثین شیعه که حلقه‌های روایتی داشتند و [روایت] نقل میکردند؛ یعنی یک چنین وضعی بود؛ بغداد یک جور، کوفه یک جور. این بزرگوارها تلاش خیلی زیادی کردند. ۱۴۰۳/۱۰/۱۵ 🖼 #بسته_خبری | حضرت امام هادی(علیه‌‌السلام) | حضرت امام حسن عسکری(علیه‌السلام) | امام جواد(علیه‌السلام) 💻 Farsi.Khamenei.ir 👆👆 فوق العاده مهم! ترویج شیعه و گسترش کمی و کیفی شیعه سیره قطعی ائمه علیهم السلام و علمای شیعه بوده است. امیدواریم این کلمات امام خامنه ای مهر بطلانی بر برخی اندیشه های التقاطی وحدت نامنضبط که علیه ترویج و دعوت دیگران به مذهب اهل بیت علیهم السلام است، باشد. برخی از این عناصر التقاطی با برچسب استبطار، شیعه سازی و ... سعی در القای این داشتند که دعوت دیگران به تشیع و گسترش کمی و کیفی شیعه خلاف مبانی امامین انقلاب و اهل بیت علیهم السلام است. «سربازان امامین انقلاب» https://eitaa.com/joinchat/4077847026C86bbe18341

◀️ دعای ابوحمزه‌ثمالی، با صدای شهید سید حسن نصرالله https://eitaa.com/bahjatpoor

من هم المدفونين في مزار السيد الأقدس؟! ننصحكم بالمشاهدة✌️✌️✌️ ⛔اذا أعجبكم المقطع تفضلوا علينا بنشره في مجموعاتكم ووضعه على الحالة🙏🌹 الصفحة الرسمة للشيخ علي الغروي على اليوتيوب👇 https://youtube.com/@shikhaligharawi?feature=shared

🎙 #سخنرانی_کامل 📋 ضرورت وجود مذهب؛ یا وقتی می گوییم شیعه هستیم، یعنی چه؟ - جلسه دوم 📆 یکشنبه ۱۲ اسفند ماه ۱۴۰۳ 🔸 در این جلسه مباحث زیر مطرح شده است: ▫️ «پرهیز از تفرقه» جزو مسلّمات است ▫️ چرا مذهب درست شد؟ ▫️ اسلام را از کجا بدست بیاوریم؟ ▫️ اختلافات در موضوع نماز، بین غیرشیعیان ▫️ دین را از چه کسی می توانم اخذ کنم؟ ▫️ برای رسیدن به هدف، به راه صحیح نیاز داریم ▫️ وقتی مذهب درست نباشد ▫️ روضه و توسّل به حضرت علی اصغر سلام الله علیه تلگرام | ایتا | بله | روبیکا | آپارات | سایت | اینستاگرامِ سایت | صفحه یوتیوب

موضوع این بحث استاد کاشانی زید عزه کاملا در صلب موضوع کانال است.

﷽ ✍️«برائت» در کلام امام خمینی رحمة الله علیه «... من صريحاً اعلام مى ‏كنم كه از اين دستجات خائن، چه كمونيست و چه ماركسيست و چه منحرفين از مذهب تشيع و از مكتب مقدس اهل بيت عصمت- عليهم الصلاة و السلام- به هر اسمى و رسمى باشد متنفر و بيزارم و آنها را خائن به مملكت و اسلام و مذهب مى ‏دانم...» 📚 صحيفه امام ؛ ج‏3 ؛ ص204 «سربازان امامین انقلاب» https://eitaa.com/joinchat/4077847026C86bbe18341

این قطعه صوتی، بخشی از درس راهبرد تربیتی (شخصیت محوری) استاد عباسی ولدی است که به مدل تربیت الگو محور می‌پردازند. در این ۸ دقیقه که سرعت آن برای صرفه جویی در زمان شما بالا رفته، (نحوه صحیح الگوسازی عفاف حضرت زهرا سلام الله علیها در زمینه حجاب) و (رعایت میزان اولویت حجاب در تربیت) بیان شده است.

🔺ولایت امیرالمؤمنین را به پا داریم! ▫️سید احمد عسکری، فرزند علامه عسکری: 🔹 رؤیای صادقه #علامه_عسکری و امر #امام_حسین (ع) به علامه: «برخیز تا ولایت امیرالمؤمین (ع) را به پا داریم» #حضرت_امام_علی (ع) ♨️ #سیره_علما؛ کُنجی برای انس با گَنج خاطرات علما @sireyeolama

1 از 3 در آغاز سخن، از استاد معزز، حضرت حجت‌الاسلام والمسلمین کاشانی به خاطر طرح این موضوع و به‌صدادرآوردن زنگ‌ خطری که از این ناحیه، انقلاب اسلامی و مکتب اهل بیت علیهم السلام را تهدید می‌کند، تشکر و قدردانی می‌کنم. حقیر، خطری که ایشان در این چند شب از آن سخن گفته‌اند را در بافتاری غیر از سکولاریسم پنهان نمی‌بینم. رویکردهای التقاطی که هر بار با لباس جدیدی با گرفتن پوشش دینی، بر جامعه‌ی ایمانی وارد می‌شوند و آموزه‌های باطل را در قالب معارف حقه به خورد مخاطب می‌دهند. تاریخ انقلاب اسلامی در این سال‌ها شاهد بسیاری از این جریان‌ها بوده است. کسانی که با ادعای انتساب به خط امام (قدس سره) برای خود هاله‌ای از تقدس آفریده و سپس دانسته یا نادانسته، مسیر هک کردن دین را پیش برده‌اند که اگر نبود روشن‌گری‌های بزرگانی همچون علامه مجاهد آیت‌الله مصباح یزدی (تغمده الله بواسع رحمته) چه بسا امروز، میدان جولان‌دهی این‌گونه انحرافات بسیار بیش از این بود. اما اکنون که در اثر این روشنگری‌ها نقاب از چهره‌ی عده‌ای افتاده و مرز میان آن‌ها با انقلاب اسلامی و عقاید شیعی روشن شده و کالای ایشان با نام و نشان خودشان در میان مردمان مؤمن انقلابی کم‌مشتری شده، اندیشه‌هایی از همان جنس با ظاهری متفاوت، به فراخور ذائقه‌ی انقلابیون امروز دوباره خودش را در این فضا بازتولید می‌کند و گویا می‌خواهد جای خالی آن‌ها را پر کند. اگر جوان مومن انقلابی ما، استدلالی به ظاهر قرآنی را از فلان معارض لندن‌نشین بشنود، به سرعت در برابر او گارد می‌گیرد، اما وقتی عینا همان سخنان را از فلان عمامه‌به‌سر مسئول در نهادهای انقلابی که با تابلوی تبلیغ قرآن و عترت شناخته می‌شود می‌شنود با خیال راحت از آن سمّ تناول می‌کند. در این چند سطر برای نمونه، به جهت رعایت اختصار و همچنین دوری از دامن زدن به اختلافات درون‌جبهه‌ای به اجمال و ابهام و بدون پرداختن مستقیم به قائل، به برخی از این سخنان و پیامدهای آن اشاره خواهم کرد: امامت، امری انتزاعی و غیرقابل اثبات/ رد کسی که معتقد است که: «ورودهای تاریخی-کلامی، به دلیل ماهیت تحلیلی و انتزاعی، ذاتا و به‌خودی‌خود بستر اختلافات تمام‌نشدنی است. و اگر مجادلات تاریخی و کلامی شیعه و سنی قابل حل‌وفصل بود تا امروز این اتفاق رخ داده بود و دردی از دنیا و آخرت امت اسلامی دوا کرده بود» در حقیقت امامت را امری جدلی الطرفین و غیر قابل اثبات و رد دانسته است که فارغ از پیامدهای معرفتی فاجعه‌بار آن، قائل باید این را بداند که این سخن او، به امامت ختم نخواهد شد بلکه التزام به این مبنا پای دیگر اعتقادات را هم خواهد گرفت. بلکه باید بداند که این مبنای باطل، پیش از این درباره‌ی خداوند متعالی گفته شده است و معلوم است که امامت در مقایسه با توحید به مراتب انضمامی‌تر است. فروکاست دین به امر اجتماعی هنگامی که اصل تمایز و تفاوت میان شیعه و سنی در امر ولایت را برخاسته از نگاه فرقه‌‌گرایانه معرفی می‌کنیم و آن‌گاه در مقابل، پیوستگی درونی امت اسلامی را تقریر درست ولایت عنوان می‌کنیم (ولو این پیوستگی با محوریت اعتقادات حقه نباشد) بدانیم یا ندانیم، در واقع، ولایت را به یک امر اجتماعی درون‌ماندگار تقلیل داده‌، منشأ حقیقت و آسمانی بودن دین را انکار نموده‌ایم و نقش آن مقدسات را در حد توتمی قابل تبدیل و تعویض تنزل داده‌ایم. بله. قطعا هیچ یک از این لوازم، مقصود گویندگان این سخنان نبوده و نیست؛ اما باید بدانیم که وقتی مبنایی را می‌پذیریم یا گفتمانی را در جامعه ایجاد می‌کنیم، لوازم آن دیگر لزوما در دست ما نخواهد بود. خاطرم هست در پوستری که برای سخنرانی یکی از اصحاب این رویکرد تنظیم شده بود آمده بود: «معیار سعادت و شقاوت ولایت است نه اعتقاد به اعداد امامان» یا شخص دیگری از اصحاب این رویکرد که معمم و صاحب تألیفاتی هم بود در گفتگویی به من می‌گفت: «چه فرقی می کند ۱۲ امام قبول داشته باشیم یا ۴ یا ۶ یا کمتر یا بیشتر یا اصلا مسلمان باشی یا نه؟» شاید ایشان بگویند: «قصد ما هرگز صرف همبستگی اجتماعی نبوده و نیست بلکه مقصود ما، ضرورت انسجام اجتماعی حول محور مبارزه با طاغوت و تشکیل جبهه مقاومت است.» که در بخش‌های بعدی درباره‌ی آن سخن خواهم گفت. فروکاست دین به امر سیاسی برخی با استناد غلط به تعبیر «الإسلام هو الحکومة بعینها» صرف همراهی سیاسی با انقلاب اسلامی را برای صدق ایمان کافی می‌دانند. در حالی که فرمایش مرحوم امام (قدس سره) در مقام استنکار نسبت به متمایز شدنِ امر سیاسی از دین و در نتیجه، انزوای دین از امر سیاسی در جهان مدرن است، که متأسفانه از سوی برخی رجال دین (اعم از مسلمان و مسیحی) نیز مورد پذیرش قرار گرفته است. https://eitaa.com/kalame_sawa

2 از 3 در نگاه حضرت امام، دین با همه‌ی اصول و فروع‌اش خصلت سیاسی بودن را در ذات و جوهره خود دارا است نه آن‌که همه‌ی اصول و فروع دین بى اهمیت باشند و دین در همین امر سیاسی متمایز شده در جهان مدرن، خلاصه شود. این برداشت‌، وارونه کردن فرمایشات بنیان‌گذار کبیر انقلاب اسلامی و جفا به ایشان است. شاید بتوان حمایت مادی و معنوی برخی از اصحاب این نگاه، از شخصی، که به صورت آشکارا و نهان روی آنتن زنده علنا به رسول اکرم و ائمه اطهار صلوات الله علیهم فحاشی می‌کرد و به قول خودش همراهی‌اش با رهبر معظم انقلاب تنها به عنوان شاهی از شاهان ایران بود، را از میوه‌های طبیعی این رویکرد بدانیم. وقتی دین را به امر سیاسی فروکاست کنیم گسترش این پیامدها تا سرحد ایجاد بحران‌های معرفتی و اجتماعی ابدا جای تعجب ندارد. ایمان یا استضعاف؟ اصالت با کدام است؟ یکی از پربسامدترین شعارهای این جریان، ضرورت حذف دوگانه‌های فرقه‌گرایانه (به تعبیر ایشان) مانند: «سنی-شیعی» و «مسلمان-غیرمسلمان» و جایگزین کردن آن‌ها با دوگانه‌های فرادینی و فرامذهبی مانند «مستضعف-مستکبر» است و به خصوص این جایگزینی را هدف اصلی انقلاب اسلامی و بنیان‌گذار آن می‌خوانند. شکی در این نیست که نصرت مستضعفان و مبارزه با مستکبران و... از ارزش‌های دینی بسیار والا است. اما مسئله این است که کدام‌یک از این دوگانه‌ها اصیل و کدام‌یک تبعی است؟ دوگانه‌ی «مستضعف-مستکبر» اگر همانند دیگر ارزش‌های دینی و اخلاقی، داخلِ منظومه‌ی معارفی و حول محور ایمان فهم شود، یک گونه از لوازم و آثار معرفتی و اجتماعی را به همراه دارد و اگر مستقلا اصالت به خود استضعاف یا هر ارزش اخلاقی عرفی دیگری داده شود، گونه‌ی دیگری از لوازم و آثار را به همراه خواهد داشت. به نظر می‌رسد، جایگزین کردن ارزش‌های اخلاقی عرفی به جای اعتقادات، در حقیقت چیزی غیر از عرفی کردن دین نیست. و روشن است که ساحت فقیه بزرگی مثل امام خمینی قدس سره از چنین انحرافاتی مبرا است. بله، توجه مرحوم امام خمینی به مستضعفان جهان فارغ از دین و مذهب‌شان امری غیرقابل انکار است. اما این هرگز به معنای نگاه استقلالی ایشان به مفهوم استضعاف و یا تلاش برای جایگزین کردن آن با ایمان نبوده و نیست؛ بلکه در نظر ایشان، ادبیات مستضعف-مستکبر دریچه‌ای برای اتصال قلب‌های جهانیان به مبدأ هستی و عقاید حقه حقیقیه است. تاریخمندی دین هنگامی که با شعار «متوقف نماندن در تاریخ» روی اعتقادات برچسب «مسئله تاریخی» می‌زنیم و نتیجه می‌گیریم که پذیرش یا عدم پذیرش آن‌ها هیچ اثر مثبتی نه در اکنون ما دارد و نه در قیامت‌مان، باید این را بدانیم که اگر مبادی تاریخمندی دین را بپذیریم، مسئله در حدود غدیر و تبری از دشمنان امیرالمومنین علیه السلام محدود نخواهد ماند، بلکه این مبنا بر هر اصل و فرع فقهی و کلامی قابل تطبیق خواهد بود و در این صورت هیچ چیز از شریعت باقی نخواهد ماند. فرهنگی و نسبی شدن دین یکی از جملاتی که در همین راستا گفته می‌شود این است که: «همه‌ی ما به دنبال یک حقیقت هستیم. اما تفاوت فقط در این است که ما نام آن حقیقت را علی نهاده‌ایم و دیگران ذیل نام‌های دیگری همان حقیقت را جستجو می‌کنند.» این رویکرد نیز همانند موارد پیشین در صورت پذیرش، به امامت و برائت محدود نخواهد شد بلکه چه بسا گفته شود: شیطان‌پرست و خداپرست هر دو به دنبال یک حقیقت هستند و تفاوت صرفا در نام آن‌ها خلاصه می‌شود. وحدت اعتقادی به جای اتحاد سیاسی و اجتماعی وقتی اعتقاد به دوازده امام صرفا به عنوان یک فضیلت حاشیه‌ای تلقی شود که اعتقاد یا عدم اعتقاد به آن نه تنها هیچ نقشی در تحقق ایمان ندارد، بلکه حتی در عدالت یا فسق نیز هیچ تأثیری ندارد، معنایی به جز دست کشیدن از مسلمات اعتقادی ندارد اگرچه خودمان آن را رواداری اجتماعی بخوانیم. پلورالیسم معرفتی با چاشنی نفی خاتمیت و نسخ ادیان یکی از کسانی که مدتی است به دنبال صورت‌بندی علمی این اندیشه است با استنادهای بی‌سابقه به قرآن کریم چنین می‌گوید که: «قرآن هرگز کسی را به مسلمان شدن دعوت نکرده است بلکه به جای دعوت به اسلام به توحید دعوت کرده.» ایشان مسلمان شدن را مصداق "فرقه‌گرایی" دانسته و فرقه‌گرایی را مساوق با خروج از دین خوانده است. اسلامی بودن انقلاب یعنی نه‌شیعی بودن آن هنگامی که اسلامی بودن انقلاب به معنای فراشیعی بودن آن تفسیر می‌شود و این تفسیر، مبنای سیاستگذاری نهادهایی قرار می‌گیرد که وظیفه‌شان تبلیغ اسلام ناب و مبارزه با انحرافات اعتقادی است، گفتمانی که بر پایه این اندیشه برساخته می‌شود لزوما در چارچوب باورهای شیعی نخواهد بود بلکه به صورت طبیعی این نگاه روح‌الادیانی لوازم معرفتی و اجتماعی خود را به همراه خواهد داشت. https://eitaa.com/kalame_sawa