🎥 فضای مجازی اینطوری ما رو مدیریت میکنه😳😐

وضعیت کلاس‌های ریاضی در مدارس اسرائیل + اگر سه تا پهپاد از ایران بیاد و دو تا موشک هم بهش اضافه بشه الان ما چی داریم؟ - الان ما فقط دسشویی داریم😂 ‌(⁠•⁠‿⁠•⁠)⁩ ‌(⁠✷⁠‿⁠✷⁠)⁩ وزیر خارجه انگلیس دیشب گفت: از ایران می‌خواهیم این رفتار خطرناک خود را که به نفع کسی نیست متوقف کند پاسخ ایران: دیر گفتی عزیز! کروزا و پهپادا زدن به دل جاده گوشیاشونم جا گذاشتن 😂 ‌(⁠•⁠‿⁠•⁠)⁩‌(⁠◕⁠ᴗ⁠◕⁠✿⁠)⁩ از دیشب مقامات اسرائیل در حال حفظ و تمرین: سلام فرمانده سلام از این نسل غیور جا مانده😂 ‌(⁠◠⁠‿⁠・⁠)⁠—⁠☆⁩ + چرا ایران به سمت اسراییل موشک انداخت؟ - خب تو مرام جمهوری اسلامی نیست که پیامی رو سین کنه اما جواب نده😂 🕪🕪این موشک هایی که شلیک شد فقط بخشی از موشک هایی بود که تو انبارها خیلی سال مونده بود و داشت تاریخ انقضاش تموم میشد و خمس بهش میخورد😂 خمسش رد کردیم دادیم مستحق😂😂😂 اصل کاری ها و جدید ها موندند برای دور بعدی 😉 #مرگ‌براسراییل #انتقام‌سخت

وزیر خارجهٔ انگلیس در برنامهٔ تلویزیونی آچمز شد وزیر خارجهٔ انگلیس که اقدام ایران علیه رژیم صهیونیستی را محکوم کرده، در پاسخ به مجری تلویزیونی که پرسید «اگر کسی کنسولگری انگلیس را بمباران کند، ما چه کار می‌کنیم؟» گفت: خب ما یک واکنش خیلی شدید نشان می‌دهیم. مجری هم در ادامه به او گفت: ایران هم می‌گوید ما همین کار را کرده‌ایم.

نمی دانم رسم عاشقان این است یا فقط ما دوره گردِ عشقِ پاییزیم هیما🌱

#پارت232 آرش باعصبانیت گفت: –این کارهای خطرناک چیه اینا می کنن. سرعت ماشین کیارش کم شد و کنار جاده نگه داشت. مژگان با یک حرکت پایین پرید و در ماشین را با تمام قدرت بست. کیارش هم گازش را گرفت و رفت. مادر آرش به صورتش زد. –این چرا با اون وضعش اینجوری پیاده شد؟ نمیگه بلایی سر بچه میاد. اینا دوباره سرچی پریدن بهم؟ فکر نمی‌کنم در حال حاضر برای مادر آرش چیزی مهم تر از وضعیت نوه‌اش وجود داشته باشد. مژگان می‌خواست بیاید کنار جاده و ماشین بگیرد که آرش جلوی پایش ترمز کرد. مادر آرش به مژگان گفت: –چی شده مادر؟ مژگان با بغض گفت: –هیچی مامان، شما برید، خودم یه ماشین می گیرم میام. –یعنی چی ماشین می گیرم میام. بیا دخترم، الان عصبی هستی، بیا بشین یه کم آروم شی بگو ببینم چی شده. من و آرش هاج و واج فقط نگاهش می کردیم. رنگ صورتش تغییر کرده بود و صدایش هم به خاطر بغضی که داشت می لرزید. مادر آرش پیاده شد و بطری آب معدنی را جلویش گرفت. –یه کم بخور، آروم شی، خودت رو ناراحت نکن مادر، به فکر بچت باش. مژگان با فریاد گفت: –همش بچه، بچه، پس من چی؟ همه فقط به فکر بچه هستن، این کارو نکن بچه، اون کار رو نکن بچه، همه واسه من دایه‌ی مهربونتر از مادرشدن. گریه‌اش مجال این که دوباره حرفی بزند را به او نداد. آرش مدام نفس عمیق می کشید و روی فرمان مشت میزد. هق هق گریه‌‌ی مژگان باعث شد مادر شوهرم هم بغض کند. –مژگان جان من به خاطر خودت میگم، تو برامون عزیزی که بچتم عزیزه دخترم، حالا بیا برو بشین توی ماشین، باشه دیگه حرفی نمی‌زنیم. مژگان اشکش را از صورتش پاک کرد و گفت: –نه مامان، تنها لطفی که الان شما به من می کنید اینه که از اینجا برید. –من تو رو توی بیابون ولت کنم برم، مگه میشه؟ –مگه پسرتون ول نکرد، مثلا من زنشم، غریبه‌ها بیشتر براش ارزش دارن تازنش. وقتی این حرف را زد نگاه گذرایی به طرف من انداخت. –باشه مادر پس بزار به آرش بگم بره، من با تو ماشین می گیریم میریم. آرش که عصبی شده بود، ازماشین پیاده شد و ماشین را دور زد. درماشین را باز کرد و به مادرش گفت: –شما بشین. بعداز این که مادرش نشست، در پشت را باز کرد و با صدای کنترل شده‌ایی رو به مژگان گفت: – بشین. مژگان فقط عصبی نگاهش کرد و این بار آرش فریاد زد: –گفتم بشین. آنقدر صدایش ترسناک بود که من هم یکه خوردم. مژگان یک قدم به عقب رفت وچشمهایش را به زمین دوخت. مادر آرش، آرام گفت: –بشین دخترم. آرش بازوی مژگان را گرفت و هدایتش کرد به طرف ماشین و وادارش کرد بنشیند. او هم نشست و دیگر حرفی نزد. آرش در را بست و رفت پشت فرمان نشست و راه افتاد. مژگان آرام آرام اشک می‌ریخت. جگرم برایش کباب شد. خواستم دلداریش بدهم ولی ترسیدم عکس‌العمل بدی از خودش نشان بدهد. سکوت سنگینی ماشین را گرفته بود و فقط صدای فین فین مژگان می‌آمد. آرش آینه را به طرفش تنظیم کرد. جعبه دستمال کاغذی را که بر روی داشبورت چسبانده بود، کَند و گرفت طرفش وگفت: –باگریه کردن کاردرست میشه؟ مژگان دستمالی برداشت و فقط از آینه نگاهش کرد. –الان اونم عصبی کردی، نمی‌شد دعواتون رومی ذاشتید خونه. –من اون رو عصبی نکردم، نمی دونم کی به گوشیش زنگ زد با اون که حرف زد قاطی کرد و به زمین و زمان بد و بیراه گفت. من فقط چند تا سوال ازش پرسیدم پرید بهم. اصلا یه مدته تلفنهای مشکوک بهش میشه. –خب حالا با اون دعوات شده چرا نمیای تو ماشین من بشینی، تقصیر ما چیه؟ یه درصد فکر کن ما تو رو بزاریم اینجا وسط بیابون و بریم. –بیابون چیه، همه جا پراز ماشینِ، می خواستم یه دربست بگیرم برم خونه‌ی مامانم اینا. –اونا که شمالن. –بابا و خواهرم تهران هستن دیگه. همین که به مقصد رسیدیم. آرش چمدان و وسایل را بالا برد. مادر آرش با اصرار خواست که مژگان را راضی کند تا بالا بیاید، ولی مژگان راضی نشد. وقتی آرش برگشت تا ماشین را قفل کند مادرش پچ و پچی در گوش پسرش کرد، بعد آرش رو به من و مادرش گفت: –شما برید بالا. تازه لباسهایم را عوض کرده بودم که دیدم مژگان و آرش امدند. #به‌قلم‌لیلافتحی‌پور

کمترین کاری که ایران با اسرائیل کرد. الله اکبر 🌹🙏

احسنت به شهرداری کرمانشاه نصب بنری از کتاب تاریخی ویل دورانت ✅در ایران باستان بی‌حجابی و برهنگی علامت کنیزان و بردگان بوده است

.....★♥️★..... @kalametalaei .....★♥️★.....

روایت برخورد یک سرباز عصبانی با شهید علی صیاد شیرازی که اتفاقا او را نمی‌شناخت .....★♥️★..... @kalametalaei .....★♥️★.....

.....★♥️★..... @kalametalaei .....★♥️★.....

#پارت233 آرش با گوشی‌اش در حال صحبت کردن بود. –داداش من می‌گرفتم دیگه. بعدنگاهی به من انداخت و گفت: –آره می خوره، نه بابا می خوره دوست داره. دستت درد نکنه. آرش رو به مادرش کرد که در آشپزخانه بود گفت: –مامان کیارش داره غذا می‌گیره‌ها چیزی آماده نکنی. –خدا خیرش بده، بعدنگاهی به ساعت انداخت. خیلی از وقت ناهار گذشته، مژگان الان ضعف کرد. بالاخره کیارش امد و با بازکردن غذاها همه دور میز جمع شدیم، جز مژگان، واقعاگرسنه بودم، یکی از ظرفها از بقیه بزرگتر بود، کیارش آن را برداشت و نزدیک مادرش گذاشت. –این برگه، برای مژگان گرفتم، صداش کن بیاد بخوره. بیچاره مادر آرش چند بار از مژگان خواست که سر میز بیاید. ولی مژگان که روی کاناپه دراز کشیده بود گفت گرسنه نیستم و نیامد. من نتوانستم دست به غذا ببرم چون جز آرش کسی شروع نکرده بود. آرش قاشق چنگالش را در ظرفش رها کرد و گفت: –مژگان بیا بزار ما هم با آرامش غذامون روبخوریم دیگه. –مژگان بلند شد راه افتاد طرف اتاق. –اصلا من میرم توی اتاق شما راحت باشید. آرش بلند شد و جلویش را گرفت و همانطور که هدایتش می کرد به طرف میز گفت: –تو بیا الان غذا بخوریم بعدش می شینیم با کیارش صحبت می‌کنیم هر چی تو بگی همونه، باشه؟ باورکن دارم از گشنگی پس میوفتم. بالاخره مژگان خانم کوتا امد و تشریف آورد. انگار فقط حرف آرش را قبول داشت. در سکوت غذا خوردیم و صدای زنگ تلفن کیارش این سکوت را شکست. همین که شماره را دید اخم هایش به هم گره خورد. زیرلب غرغری کرد و فوری گوشی را برداشت و به طرف اتاق آرش رفت. مژگان به آرش نگاه کرد. –می بینی، جدیدا همینجوریه ها. صدای داد و بیدا کیارش که می‌گفت شماهیچ غلطی نمی تونید بکنید باعث شد مژگان دیگر ادامه ندهد. همه گوش تیز کرده بودیم ببینیم کیارش چه می‌گوید. –من رو تهدید می کنی، میرم ازت شکایت می کنم. کم‌‌کم صدایش ضعیف‌تر شد، احتمالا وارد بالکن شد تا اگر حرف نامربوطی زد شنیده نشود. ولی باز هم صدایش می‌آمد. البته دیگر واضح نبود ولی معلوم بودکه بالحن خیلی تند و عصبی، باکسی که پشت خط است حرف میزند. مادر آرش آهی کشید و نگاهی به آرش انداخت. –مادر پاشو برو نزار اینقدر حرص بخوره خدایی نکرده سکته می کنه، دلم برای مادرشوهرمم می سوخت، بیچاره هر چقدر تلاش می‌کرد خانه آرامش داشته باشد باز یک جای کار می‌لنگید. مژگان پوفی کرد و رو به آرش گفت: –اصلا اگه اون به گفته‌ی خودش این بچه براش مهمه، نباید اینقدر استرس به من بده. میدونی از وقتی راه افتادیم چند بار اینجوری با این لحن با کسی که پشت خطه حرف زده؟ نمیتونه اصلا گوشیش رو خاموش کنه؟ آرش نوچی کرد و بلند شد و به طرف اتاق رفت. چند دقیقه‌ایی آنجا ماند و با کیارش صحبت کرد. نمی دانم با کیارش چه می گفتند...دلم می خواست زودتر بیاید و من را به خانه‌مان برساند. مژگان هم حوصله‌اش سررفته بود، صحبتهایشان طولانی شد. مژگان بلند شد و او هم به داخل اتاق رفت. بعد از چند دقیقه که هر سه بیرون امدند مژگان دیگر آن عصبانیت قبل را نداشت، آرش وکیارش هم غرق فکر بودند. احساس کردم کمی هم رنگ پریده به نظر می‌آیند. مادر آرش که کارش در آشپزخانه تمام شده بود، نگاهی به‌ آنها انداخت وپرسید؟ –چیزی شده؟ –کیارش لبخند زورکی زد. –هیچی، داشتیم بامژگان حرف می زدیم، دیگه ما میریم خونه، کاری نداری مامان؟ مادرش با تعجب نگاهی به مژگان کرد و لب زد: –آشتی کردید؟ –ما که قهر نبودیم مامان جان، فقط من زود قضاوت کردم، بعد هم مادرشوهرم را بوسید و از او بابت رفتارش عذرخواهی کرد. بیچاره مادرشوهرم ازتغییر رفتار ناگهانی مژگان ماتش برده بود. #به‌قلم‌لیلافتحی‌پور

🎞 باید عشق آفرید! ✍🏻 عین‌صاد ❞ براى تربيت انسان، براى ساختن بشر بايد در او عشقى آفريد كه از تمام غريزه‌ها نيرومندتر باشد و بايد در او نيرويى گذاشت كه تمام زنجيرها را با خود بردارد و تمام نگهبان‌ها را همراه بكشد. مادام كه اين عشق عظيم و اين نيروى بزرگ در انسان نيايد و پا نگيرد، براى انسان حركتى نخواهد بود و از بند اسارت‌ها نجاتى نخواهد يافت.