🔴 #اندیشکده_مطالعات_جهان_اسلام
برگزار میکند:
📌 نشست تخصصی با موضوع:
"آخرین تحولات غزه و چشمانداز پیش رو"
🔻با حضور:
🎙دکتر #محمد_صادق_کوشکی
استاد گروه مطالعات منطقهای دانشگاه تهران
🎙دکتر #ابوالفضل_بازرگان
تحلیلگر مسائل منطقهای و بین المللی
🎙دکتر #حسین_آجورلو
استاد مدعو گروه روابط بینالملل دانشگاه علامه طباطبایی (ره)
👤دبیر: دکتر #حسن_محمدمیرزائی
مدیر اندیشکده مطالعات جهان اسلام دانشگاه جامع امام حسین (ع)
📆 زمان: دوشنبه ۱۳ آذر ۱۴۰۲
⏰ ساعت ۱۰ الی ۱۲
📍مکان: پژوهشکده شهید صدر- سالن جلسات مرکز مطالعات آمریکا
📡 #پخش_زنده
🔹بستر اسکای روم:
https://www.skyroom.online/ch/sadr/studies-slamic-world
🔸صفحه مرکز در کانال ایتا:
https://eitaa.com/ascenter
┄┄┅═✧❁🇺🇸🌍🇮🇷❁✧═┅┄
▫️مرکز مطالعات آمریکا
🌐 www.Ascenter.ir
▫️پیامرسان ایتا
🆔 @ascenter
۱۲ آذر ۱۴۰۲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 ناوشکن دیلمان را از نمای نزدیک ببینید.
#ثامن_خراسان_شمالی
🆔https://eitaa.com/kamalibasirat
۱۲ آذر ۱۴۰۲
۱۲ آذر ۱۴۰۲
هدایت شده از نهج البلاغه خراسان شمالی/تولیدمحتوا
✍پندنامه های علوی
📚حکمت ۲۸۲
🔹امام عليه السّلام (در پيروى از پند و اندرز) فرموده است: بين شما و بين (شنيدن و پيروى از) موعظه و پند پردهاى از غفلت و بيخبرى مىباشد (كه هر گاه آن پرده را با پيروى نكردن از شهوات دريده در پايان كار انديشه نمودى از پند و اندرز نتيجه مىگيرى .
🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹
وَ قَالَ عليهالسلام بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ اَلْمَوْعِظَةِ حِجَابٌ مِنَ اَلْغِرَّةِ
۱۲ آذر ۱۴۰۲
🌸 اعـمـال قـبـل از خـواب 😇
۵ توصیه بسیار مهم از پیامبر (ص)
که ثواب خیلی زیادی دارد.
🆔️https://eitaa.com/kamalibasirat
۱۲ آذر ۱۴۰۲
۱۲ آذر ۱۴۰۲
۱۳ آذر ۱۴۰۲
۱۳ آذر ۱۴۰۲
هدایت شده از استوری قرآن و حدیث
۱۳ آذر ۱۴۰۲
زن، زندگی، آزدای
زینب لبخند مرموزانه ای زد وگفت: توی این مدت یکی از مهره ها اصلی این شبکه فساد را کشف کردیم و چون می خواستیم به سر دسته برسیم و متوجه بشیم کلا زیر نظر کی کار میکنن، لازم بود یه رد یاب کار بزاریم که امروز من به جا یه ردیاب ،دوتا کار گذاشتم و بعد خنده ریزی کرد.
با تحسین بهش نگاه کردم وگفتم: اما تا جایی یادمه تو که از جات تکون نخوردی! اون مهره اصلی کی بود؟
زینب متفکرانه به بیرون چشم دوخت و گفت: کاترینا بود..یعنی من مطمئنم کاتریناست، اون پاکت نامه ها هم دسته های دلاری بود که بین جمعیت به عنوان پیشکش پخش می شد، داخل هر کدومش شاید حقوق یک سال یه کارمند بود، اینا اینقدر بریز و بپاش می کنند تا زنهای ما را گمراه کنند، خانواده هامون را از هم بپاشن، با ترویج همجنسگرایی، ازدواج سفید و برهنگی و.. ما را مقطوع النسل کنند و مملکت ما را از بین ببرند تا در آینده نه نامی از مسلمانی باشه و نه نشانی از تشیّع..اینا مذهب ما را نشانه رفتند...اهل بیت علیه السلام را نشانه رفتند تا مردم را از این انوار مطلق دور کنند و به سمت ابلیس بکشند، اینا دارن وقت برای سرورشان ابلیس میخرند...
گیج شده بودم، زینب داشت چی می گفت؟! شعار زن، زندگی آزادی کجا و اینهمه اهداف پوشیده و شوم کجا؟!
داشتم به حرفهای زینب فکر می کردم که به خونه رسیدیم.
با تکان های هواپیما چشم هایم را باز کردم که صدایی از بلندگو پخش شد: به خاک پاک ایران خوش آمدید، شما هم اکنون در فرودگاه مهرآباد حضور دارید...
با شنیدن نام ایران انگار بندی درون دلم پاره شد، هم خوشحال بود و هم استرس داشتم، خوشحال بودم از اینکه بعد از روزها دوری که به اندازهٔ یک عمر بر من گذشت، بالاخره کابوس این فرار وحشتناک پایان گرفت و من به کشور امن خودم برگشتم و استرس داشتم از برخورد خانواده و اقوامم، گرچه زینب اطمینان خاطر بهم داد که پدر و مادرم را در جریان گذاشتند و اونا میدونن که من با پلیس همکاری کردم ولی این موضوع هم باز مسئله فرار من را توجیه نمی کرد.
قرار بود پدرم توی فرودگاه منتظرم باشه، با به یاد آوردن چهره پدرم قلبم شروع به تند تند زدن کرد که با حرف زینب به خود آمدم: چی شدی سحر؟ انگار برق چند فاز بهت وصل کردن، پاشو باید پیاده شیم.
در حالیکه بلند میشدم گفتم: دست خودم نیست، استرس دارم، یعنی یه جورایی میترسم..
زینب دستی به پشتم زد و گفت: تو کار اشتباهی کردی و با سختی هایی که کشیدی تنبیه شدی، توکلت به خدا باشه ، خودش همه چی را درست میکنه..
چادرم را جلو کشیدم و گفتم: توکلت علی الله...و به سمت در هواپیما حرکت کردیم
ادامه دارد..
📝به قلم:ط_حسینی
🌺🌿🌺🌿🌺🌿🌺
زن، زندگی، آزادی
شش ماه از زمانی که به ایران برگشتم می گذرد، شش ماهی که سخت گذشت اما آخرالزمان است روزها و هفته ها به سرعت برق و باد میگذرد، هیچ وقت از خاطرم پاک نمی شود اون لحظه ورودم به ایران را ، پدرم تا چشمش به من افتاد و نزدیکش شدم، دستش را بالا برد تا سیلی محکمی به صورتم بزند، چشمانم را بستم تا سیلی را با تمام وجود حس کنم و در ذهنم بماند، من خودم را مستحق آن میدانستم، هر چه صبر کردم درد و سوزشی حس نکردم و وقتی چشمهایم را باز کردم ، مشت گره کردهٔ پدرم را دیدم که به پای خودش می کوبید، جرأت کردم و مشت پدر را در دستم گرفتم و بعد بوسه ای به پشت دست پدرم زدم.
و من گریهٔ پدرم را که حتی در مرگ سعید ندیده بودم، توی اون لحظه دیدم.پدرم دستش را عقب کشید و زیر لب گفت: به حرمت چادری که سر کردی بخشیدمت و من خوشحال از این بخشش قدم به خانه گذاشتم.
به اصرار من ، زینب هم همراهم آمد تا لحظه ورودم به خانه نقش وکیل مدافع مرا بازی کند و چه خوب هم از من دفاع کرد و کار اشتباهم را توجیه کرد و با اشاره به مرگ سعید که انگار نوعی شهادت بود و ربط دادن اون خاطرهٔ وحشتناک به اغفال من، فرارم را نوعی ربوده شدن از طرف همان گروه جلوه داد و دید خانواده را نسبت به من،ملایم کرد، پدر و مادرم با گذشت زمان همان پدر و مادر قبل و حتی مهربان تر از قبل شدند، چرا که رفتار پخته دخترشان، حجاب زیبای سحرشان و نمازهای من، آنها را سر ذوق می آورد، اما اقوام پشت سرم هزاران حرف زدند و عمه جان که قبلا مرا برای آقا پسر تحصیل کرده اش می خواست، الان نه تنها من را تحویل نمی گرفت بلکه پشت سرم حرف های راست و دروغ زیادی میزد که وجههٔ مرا خراب کند زیرا مرا بانی خراب شدن رؤیاهایی که برای پسرش در سر داشت، می دانست.
آن روزها خیلی سخت گذشت و میگذرد، من هم خودم را سرگرم درس خواندن کردم تا با قبولی در کنکور، زندگی که مد نظر خودم هست را برای خودم بسازم. قطره اشک گوشهٔ چشمم را گرفتم و با صدای مادر به خود آمدم: مامان بیا دیگه الان مهمونا از راه میرسن...
۱۳ آذر ۱۴۰۲