👆👈 👤ابن هشام در کتاب #مغنی در توضیح کلمه مذکور می فرماید: {ای بالکسر و السکون حرفُ جواب بمعنی نعم؛ فیکون لتصدیق المخبرِ و لاعلام المستخبر، و لوعد الطالب؛ فتقع بعد: قام زید و : هل قام زید و : اضرب زیداً و نحوهن کما تقع نعم بعدهن، و #زعم ابن الحاجب انّها #انّما تقع بعد الاستفهام ...}. 📝با وجود این اختلافات، لکن آن چه که #قدر_متقَّن است، این است که اهل محاوره، کثیراً این کلمه را در مقامی استعمال می کنند که درصدد اثبات و پاسخ به سوالی که در قبل از آن ذکر شده است، می باشند به تعبیری استعمال غالبیِ این کلمه زمانی است که قبل از آن، سوال بیان شده باشد لذا اگر در شاهدی از شواهد که این کلمه در آن استعمال شده است، #شکّ نماییم که آیا کلام قبل از آن، به طور سوالی است تا این کلمه درصدد پاسخ و تایید مفاد آن باشد و یا خبری است تا این کلمه درصدد پاسخ از آن باشد؟، آن گاه آن کلام را به جهت کثرت استعمال این کلمه در مسبوق به استفهام، حمل بر سوالی می نماییم کما این که مرحوم رضی در شرح خود بر کافیه نسبت به غلبه استعمال این کلمه در مسبوق به استفهام ‌می فرماید: {لا شکّ فی غلبه استعمالها [ای استعمال إیْ] } مسبوقه بالاستفهام ... } به عبارتی هیچ شکی در این نیست که غلبه استعمال {إیْ}، زمانی است که مسبوق به استفهام باشد [یعنی قبل از آن استفهام باشد] و یا شارح جامی در شرح خود بر کافیه، می فرماید: {لا شکّ فی غلبه استعمالها مسبوقه بالاستفهام}؛ 🤔🤔👆👈البته جالب است که شارح جامی عینِ عبارتی که مرحوم رضی ذکر نمودند را در کتاب خود مطرح کرده است در حالی که هیچ نامی از مرحوم رضی بیان نکرده اند؟!!!😳 #بیان_منابع کتبی که ذکر گردید: 📚1) کافیه للعلّامه ابن حاجب، ص۱۸۸، ناشر: مکتبه البُشری، طبعه الاولی_طبعه جدیده. 📚2) شرح المقدّمه الکافیه فی علم الاعراب، ص۹۸۸، ناشر: مکتبه نزار مصطفی الباز، طبعه الاولی. 📚3) همع الهوامع فی شرح جمع الجوامع، ج:۰۲، ص۲۹۰، ناشر: دارالکتب العلمیه، طبعه الاولی. 📚4) حاشیه الدسوقی علی مغنی اللبیی، ج:۰۱، ص۱۰۹، ناشر: دارالفکر، طبعه الاولی. 📚5) شرح کافیه ابن الحاجب [للرضی]، ج:۰۴، ص۴۵۹، ناشر: دارالکتب العلمیه، الطبعه الثانیه. 📚6) الفوائد الضیائیّه [المعروف بشرح ملّا جامی]، ص۵۴۳، ناشر: مکتبه النهاوندی، الطبع الثانیه. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. ✅لینک گروه #بـَـحث_جَنجالے_طَلبگے 🔺http://eitaa.com/joinchat/670302231C6c7e21cb4f