کانون ادبیات عرب
*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄┄* ─━━━━⊱💗⊰━━━━─ #پرسش شماره: ۰۵ ─━━━━⊱❤️⊰━━━━─ ❓❔👈 آیا تعبیر 《فِي》در آیه ۷۱ سوره
🔍رفقا:
👈در #ادامه ان شا الله به بیانِ تفسیر کلمه 《فِي》 در آیه: 《وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ فِي جُذُوعِ النَّخْلِ 》، از دیدگاه #ابن_عاشور و #صاحب_بیان_المعانی که از جمله مفسّرین هستند، خواهیم پرداخت و #سپس نظریّه کوفیّون و بصریّون را بر کلام این دو مفسّر، تطبیق می دهیم تا ان شا الله روشن شود که اختلاف بصری و کوفی به چه اندازه در فهم آیه قرآن و تفسیر کَلَامُ الله العزیر تاثیر دارد.
👆👇👆بنابراین با ما #همراه باشید.
⏳ #بارگذاری_ادامه_مطلب، ساعت ۲۰:۰۰ امشب خواهد بود.
هدایت شده از هیئت مدیریّه بحث جنجالی
👈 #نکته سوّم:
🤔 واو در {يَتَعَلَّمُ عُلُومَنا وَ يُعَلِّمُها الناسَ} مفيد چه مطلبى است؟
👈قبل از بیانِ پاسخ فوق، لازم است بیانی را از برخی نحویُّون در این باره ذکر نماییم؛
👤جنابِ ابن هشام در کتابِ {شرح قطر الندی وبل الصدی} ذیل بحثِ {عطفُ النسق} در شرحِ {و هِیَ [ای الواو] لِمُطلقِ الجَمعِ} می فرماید: 《و اَقولُ: اذا قیلَ: {جاء زید و عمرو} فمعناهُ اَنّهُما اشتَرکا فی المَجیء ثُمَّ یَحتَمِلُ الکلامُ ثلاثَهَ معان: اَحَدُهما اَن یکونا جاءا معاُ و الثَّانی اَن یکونَ مَجیئُهما علی التَّرتب و الثَّالث ان یکونَ علی عَکسِ التَّرتیب؛ فَاِن فُهِمَ اَحدُ الاُمورِ بِخُصوصِهِ فَمنِ دلیل آخرَ...》؛ #یعنی جنابِ ابن هشام نسبت به دلالت {واو} معتقدند که این کلمه برایِ {مطلق جمع} وضع شده است لذا معنایِ کلامِ {جاء زید و عمرو}، چنین می شود: {زید و عمرو در حدث مجیء مشترک بودند} سپس می فرماید: این کلام، سه احتمال در آن مطرح است: یکی این که زید و عمرو هر دو باهم آمدند؛ دیگری این که آمدن آن ها مبنی بر ترتیب باشد یعنی ابتداء معطوف علیه یعنی زید آمده باشد و سپس معطوف یعنی عمرو آمده باشد؛ سوّم این که آمدن آن ها مبنی بر ترتیب باشد لکن نه به نوع ترتیب سابق بلکه به این صورت که ابتداء معطوف یعنی عمرو آمده باشد و سپس معطوف علیه یعنی زید آمده باشد؛ #سپس می فرماید: از آن جایی که نسبت به دلالتِ کلمه {واو} قائل به {مطلق جمع} آن شده ایم لذا کلامی که در آن واو استفاده شده است، دلالت بر مطلق جمع می نماید و تعیین یکی از سه احتمال گذشته، بر عهده قرینه است یعنی اگر قرینه دلالت نمود که مثلاً زید و عمرو با هم آمده باشند، آن گاه واو در آن کلام دلالت بر معیّت می نماید و اگر قرینه دلالت نمود که مثلاً آمدنِ زید و عمرو مبنی بر ترتیب به این که ابتداء زید آمده باشد و سپس عمرو، آن گاه واو در آن کلام، دلالت بر ترتیب می نماید و ... .
🧐با توجُّه به بیان فوق، به نظر می رسد کلمه {واو} در فراز مذکور، عاطفه و مفيد مطلق جمع می باشد لکن از آن جایی که قرینه عقلی موجود است که یاد دادن (تعلیم) فرع بر یاد گرفتن (تعلُّم) است لذا واو در این روایت بر ترتیب دلالت می کند یعنی ابتداء معطوف علیه: {يَتَعَلَّمُ} محقّق می شود و سپس معطوف: {يُعَلِّمُ} محقّق می گردد زیرا به دیدِ عُقلایی اوّل بايد {يَتَعَلَّمُ} صورت بپذيرد تا بعد {يُعَلِّمُ} امکان تحقُّق داشته باشد.
💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است.
📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی
📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے:
╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮
⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba
╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯
کانون ادبیات عرب
⚫️ #بررسیِ_عمومیِ عبارت ✋نسبت به فرازِ مذکور، می توان نکاتی را بیان کرد که عبارت اند از:👇
👤ترجمه عبارت تا بدین جا طبقِ تفسیر ادبی فوق:
💢راوی می فرماید: شنیدم از ابا الحسن که به صورتِ مستمرّ می فرمود: هر شخصی که در دایره عبودیّت و با دید توحیدی (عبد باشد یا کنیز)، این چنین صفتی داشته باشد: 《امر ما اهل بیت (علیهم السّلام) که تمامِ جوانبِ زندگی را دربر می گیرد از مطالب اجتماعی و اخلاقی گرفته تا مطالب شرعی را زنده نماید و #ادامه دهد》، به تحقیق موردِ رحمتِ خاصّ پروردگار الهی قرار می گیرد به گونه ای که وی را در دنیا و آخرت موردِ بخشش و شادی قرار می دهد؛ سپس راوی از امام سوال مینماید: {چگونه آن عبد امرِ شما را زنده و ادامه دهد؟}؛ امام (صلوات الله علیه) در مقام پاسخ از این سوال می فرماید: {خواستارِ یاد گرفتن علومِ ما اهلُ البیت به صورتِ مستمرّ باشد و #سپس بعد از این که آن علوم را فرا گرفت، آن ها را به صورت مستمرّ به تمامِ مردمِ جهان بفهماند و آن ها را از حقایقِ عالم آگاه سازند}.
💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است.
📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی
📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے:
╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮
⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba
╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯
کانون ادبیات عرب
⭕️ #محور_پنجم: 👆👈این که امام فرمود: 《فَإِنَّ النَّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحَاسِنَ كَلَامِنَا لَاتَّبَعُو
👤ترجمه عبارت تا بدین جا طبقِ تفسیر ادبی فوق:
💢راوی می فرماید: شنیدم از ابا الحسن که به صورتِ مستمرّ می فرمود: هر شخصی که در دایره عبودیّت و با دید توحیدی (عبد باشد یا کنیز)، این چنین صفتی داشته باشد: 《امر ما اهل بیت (علیهم السّلام) که تمامِ جوانبِ زندگی را دربر می گیرد از مطالب اجتماعی و اخلاقی گرفته تا مطالب شرعی را زنده نماید و #ادامه دهد》، به تحقیق موردِ رحمتِ خاصّ پروردگار الهی قرار می گیرد به گونه ای که وی را در دنیا و آخرت موردِ بخشش و شادی قرار می دهد؛ سپس راوی از امام سوال مینماید: {چگونه آن عبد امرِ شما را زنده و ادامه دهد؟}؛ امام (صلوات الله علیه) در مقام پاسخ از این سوال می فرماید: {خواستارِ یاد گرفتن علومِ ما اهلُ البیت به صورتِ مستمرّ باشد و #سپس بعد از این که آن علوم را فرا گرفت، آن ها را به صورت مستمرّ به تمامِ مردمِ جهان بفهماند و آن ها را از حقایقِ عالم آگاه سازند}؛ در اینجا امام، راوی را با این که سائل نبود، به منزله سائل لحاظ می کنند و گویا راوی چنین سوال کرده است: {چرا این تعلیم و تعلُّم، امر شما را احیاء می کند؟}؛ #سپس امام در مقامِ پاسخ از این سوال و بیان علّتِ این که چرا تعلیم و تعلُّم، باعثِ احیاء امر اهل بیت شود، فرمود: {قطعاً اگر مردم ظرائف و لطائف های کلام و سخنِ ما اهلُ البیت را در آینده #بفهمند (نه بشنوند)، از ما تبعیّت می نمایند و همچنین اگر در گذشته می فهمیدند از ما تبعیّت می کردند و حال برخی چنین ظرائفی را نفهمیدند و از ما تبعیّت نکردند و نتیجه منجرّ به هلاک شدنِ آن ها گشت}.
💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است.
📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی
📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے:
╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮
⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba
╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯
کانون ادبیات عرب
👤👇مشتاقان درس👇👤
🔊رفقا: در گروه بحث جنجالی طلبگی، سوالاتی در قالبِ《سوال و پاسخ》 از همان ابتدایِ فعالیّتِ گروه پیگیری شده بود؛ #سپس برای دسترسی آسان بدان ها، سعی نمودیم که آن ها را در کانال کانون ادبیات عرب بارگذاری نماییم؛
👆👈تا به امروز، ۱۳ سوال به همراه پاسخ آن ها نیز در کانال بارگذاری گردید که با دو هشتکِ 《 # سوال》 و 《 # پاسخ》می توانید به آن ها در این کانال دسترسی نمایید؛
✋اکنون درصدد آن هستیم که سوال شماره: ۱۴ را بارگذاری نماییم لذا با ما همراه باشید👇
👥البته رفقا قبل از بارگذاری مطلب شماره: ۱۴، حتماً و حتماً به لینک زیر کلیک بفرمایید و مطلبی که در آن است را مطالعه کنید:
✍ #اهداف کانال ادبیات عرب:
📡 https://eitaa.com/kanon_adabi/1262