کانون ادبیات عرب
🔵بررسی قیدِ دوّم: 《عَبْداً》
🔍 #نکته دوّم:
🤔 #چرا در {رَحِمَ اللهُ عبداً أحيا أمرنا} تعبیر به {عبد} شده است و تعبیرِ به {رجل} نشده است؟
به نظر می رسد آن چه که سببِ تغییر این تعبیر شده است، آن است که رحمتِ خاصّ الهی (رَحِمَ) به شخصی اعطاء می گردد که مصداق عبد باشد لذا اگر شخصی، امرِ اهل بیت را احیاء نمود ولی مصداق عبد نباشد، آن گاه رحمت خدا بر آن صدق نمی کند همانند {کافر}.
💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است.
📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی
📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے:
╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮
⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba
╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯
کانون ادبیات عرب
🔵بررسی قیدِ دوّم: 《عَبْداً》
🔍 #نکته سوّم:
🤔 #چرا در {رَحِمَ اللهُ عبداً أحيا أمرنا} تعبیر به {عبد} به صورت نكره آمده است؟
در مقامِ پاسخ گفته می شود: نکره بودنِ عبد در اين روايت از آن جهت است که افاده ى عموم نماید يعنى: {كلّ عبد} و بعد توسُّط {أحيا أمرنا} تخصيص مى خورد یعنی: {کلّ عبد لَهُ هذه الخصوصیّه: 《احیا امرنا》: هر عبدی که برای آن، این خصوصیّت باشد: 《زنده کند و ادامه دهد امر ما را》 }؛
🔸البته شاید در این مقام نیز بتوان چنین گفت که خصوصیّت نکره در این روایت، درصدد است که بگوید: {فرض نشود که رحمتِ خاصّ خدا، به عبدی که برخوردار از ویژگی های زاهد، مخلَص و ... باشد، می رسد بلکه برای این که آن شخص، شامل رحمت خاصّ خدا گردد همین مقدار که مصداق عبد باشد و شُؤوناتِ عبد بودن را رعایت نماید و همچنین امر اهل بیت را زنده کند، کفایت می کند}.
💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است.
📝 #مقرّر: هیئت تحریریّه بحث جنجالی
📝لینک گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے:
╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮
⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba
╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯