ای عطر خوش باور، یا حضرت معصومه! چون باغ بهار آور، یا حضرت معصومه! ماراست گل رویت! بل خاک سر کویت! آیینهٔ جان پرور، یا حضرت معصومه! ای ماه که از نورت! روشن شده در طورت! خورشیدِ بلند اختر، یا حضرت معصومه! ای برگ و بر یاسین، در باغ حیا و دین! آرام دل حیدر، یا حضرت معصومه! در دائرهٔ فریاد، هرگز نبری از یاد مارا به صف محشر، یا حضرت معصومه! از فیض گذرگاهت! شد خاکِ سر راهت! مارا همه تاج سر، یا حضرت معصومه! آیین کرامت را، خورشید امامت را ای خواهر گردون فر، یا حضرت معصومه! چون شمع به هر محفل، هستی همه جا هم دل با شمس فلک افسر، یا حضرت معصومه! در باغ دل رحمت، هم نامی و هم صحبت با دختر پیغمبر، یا حضرت معصومه! چون فاطمه ی زهرا، در باغ دل طاها هستی تو گل باور، یا حضرت معصومه! دل از تو شده روشن، نامت شده در گلشن گلواژهٔ هر دفتر، یا حضرت معصومه! در دیدهٔ آب و گل، از هرچه بگوید دل شأن تو شده برتر، یا حضرت معصومه! مثل تو نخواهد دید، در آینه بی تردید چشم دل قم دیگر، یا حضرت معصومه! #استاد_محمد_علی_صفری_زرافشان #ولادت_حضرت_معصومه_س