پيشگفتار كشتي‏اي را در دريايي طوفاني در نظر بگيريد. در يک فرض ممکن است افراد اين كشتي باور کنند که اطرافشان تا هزاران فرسنگ، هيچ ساحل نجاتي وجود ندارد و توشة اندكي همراه دارند؛ به راستي آنان چه خواهند كرد؟ آيا هيچ تصوّر مي‌‏شود كه حركتي کنند؟ نه؛ چون پذيرفته اند كه مرگشان حتمي است!! فرض ديگر اين است كه افرادِ آن كشتي، به يقين بدانند كه در نزديكي­شان، ساحل امن و نجاتي وجود دارد. اين افراد چه مي‌كنند؟ قطعاً اينها تلاش مي‏كنند تا خود را به ساحل برسانند. همين قدر كه اميد در دل انسان به وجود آمد، مرگ سايه خود را جمع مي­كند و كنار مي­رود. اميد موجب مي‌شود، انسان تلاش و حركت كند، پيش برود، مبارزه كند و زنده بماند. مَثَلِ بشريّت، در طول تاريخ و در حيات اجتماعي، مَثَلِ همان سرنشينان كشتي طوفان زده است که هميشه گرفتار مشكلاتي از سوي قدرتمندان، ستمگران و حکمرانان بوده است. دسته­اي نجات را آرزويي دست نيافتني تلقي كرده و گروهي با استفاده از آموزه‌هاي ديني، آن را وعده‌اي الهي و تخلّف ناپذير انگاشته اند. گروهي در راه برون رفت از آن مجاهدت کرده و عدّه‌اي سر تسليم فرود آورده اند باورداشت موعود و منجي ـ كه در آموزه‌هاي اسلام با عنوان «مهدويّت» مطرح شده ـ همان اعتقاد به وجود ساحل نجاتي است كه انسان‌هاي گرفتار را به آينده‌اي روشن .....ادامه دارد... #سلسله درسگفتار های مهدوی #معارف مهدویت 🌾 بخش اول : پیش گفتار ص ۱۶ کتاب منتظر ادامه مبحث باشید...در کانال 🔰 از کتاب درسنامه مهدوی..ج یکم 🥀 مولف خدامراد سلیمیان 🥀 لینک کانال.معرف و مبلغ مهدوی باش👇 @kanonemahdavi