💥 بعد از آشنایی با معارف اهلبیت(ع)، زود با پشتِ دست، اَسفار و شِفا را رد نکنیم.
💠 استاد سیّد محمّدمهدی میرباقری:
«اگر خدا به شما طلبههای عزیز كمك كرد و الحمدلله كمكم أبواب فهم برایتان باز شد زود انكار دیگران را نكنید! اینکه با یك پشتِ دست اسفار ملاصدرا و شفا و همه را رد کنیم، درست نیست. آنها هم شیعه بودند و آنها زحمت كشیدند و آنها هم به معارف اهلبیت(ع) معتقدند. اگر نقد و اشكال به اینها دارید، بحث دیگری است؛ دو تا فقیه هم به هم اشكال میكنند.
اینكه جایگاه #ملاصدرا باید معین شود و بالاتر نبریم، معنایش این نیست كه پایینش بیاوریم! بله، ملاصدرا را جای امام صادق(ع) گذاشتن، ظلم عظیم است و اسفار را جای کتاب توحید صدوق گذاشتن، ظلم عظیم است؛ ظلم به علم و به امام صادق(ع) و به تشیع است. اما از طرف دیگر، باب نشود که بعد از آشنایی با معارف اهل بیت(ع) همه چیز را انكار كنیم. اگر باب انسان باب انكار شد، این همان «جدال و مراء» میشود و شخص میخواهد معارف یاد بگیرد که برود با فیلسوفان #مراء و #مباهات بكند! اگر بخواهد این کار را بکند، چیزی به او نمیدهند! یعنی اینطور نشود كه ما معارف اهل بیت(ع) را میخواهیم تا بعد برویم با فیلسوف و عارف #جدال كنیم. بله، بر اساس معارف اهل بیت(ع) اگر احیاناً یك جایی، بزرگی هم حرفش از این معارف فاصله گرفته، معیار ما باید كلام معصوم باشد. مگر فقهاء غیر از این عمل میكنند؟ یك فقیه بزرگی مثل شیخ طوسی اگر یك جایی از روایات فاصله گرفته باشد دیگران میگویند ایشان اینجا اشتباه كردهاند. این امر، نسبت به حكماء هم هست و نسبت به عرفا هم هست. معیار شما معارف اهل بیت(ع) باشد ولی معیار بودن معارف، بهمعنی انكار مطلق سرمایههای گذشته نباشد. بیدلیل و بیقاعده و با پشتِ دست و با برخورد سیاسی، سرمایههای گذشته خودمان را انكار نكنیم.
گرچه قبول دارم که این اشتباه بزرگ هم در تاریخ تشیع افتاده است که خیلی جاها ما هم آن شأنی كه باید برای امیرالمومنین(ع) و اهل بیت(ع) قائل باشیم، قائل نیستیم و اینگونه نشده که با همه وجود به درِ خانه حضرت امیر(ع) برویم و بگوییم علم همین جا است. ولی این آسیب بهمعنی انكار مطلق سرمایههای گذشته خودمان نیست.» (۱۳۸۹)
🔗 https://eitaa.com/mirbaqeri_ir/3398
☑️ @mirbaqeri_ir