🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃 #تفسیر:(آيه ١٠٧) : 🍂 در اين آيه سخن از مواردى به ميان آمده كه ثابت شود، دو شاهد مرتكب خيانت و گواهى بر ضدّ حق شده‌اند(همانطور كه در شأن نزول آيه آمده بود) در چنين موردى دستور مى‌دهد كه: «اگر اطّلاعاتى حاصل شود كه آن دو نفر مرتكب گناه و جرم و تعدّى شده‌اند و حقّ را پايمال كرده‌اند، دو نفر ديگر از كسانى كه گواهان نخست به آنها ستم كرده‌اند (يعنى ورثۀ ميّت) به جاى آنها قرار گرفته و براى احقاق حقّ خود شهادت و گواهى مى‌دهند» (فَإِنْ عُثِرَ عَلى أَنَّهُمَا اسْتَحَقّا إِثْماً فَآخَرانِ يَقُومانِ مَقامَهُما مِنَ الَّذِينَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْأَوْلَيانِ) . 🍂 و در ذيل آيه وظيفۀ دو شاهد دوّم را چنين بيان مى‌كند كه «آنها بايد به خدا سوگند ياد كنند كه گواهى ما از گواهى دو نفر اوّل شايسته‌تر و به حقّ نزديكتر است و ما مرتكب تجاوز و ستمى نشده‌ايم و اگر چنين كرده باشيم از ظالمان و ستمگران خواهيم بود» (فَيُقْسِمانِ بِاللّهِ لَشَهادَتُنا أَحَقُّ مِنْ شَهادَتِهِما وَ مَا اعْتَدَيْنا إِنّا إِذاً لَمِنَ الظّالِمِينَ). 🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃 #تفسیر_قرآن #تفسیر_سوره_مائده_آیه_صد_هفت _🍃🌷🍃________🍃🌷🍃____ 🆔 http://eitaa.com/kanoonquranshahedjangravi _🍃🌷🍃________🍃🌷🍃____