#دیدگاه ⭕️ این خانواده، معمولی نیست!/ پایتخت طرف مردم ایستاده است یا حاکمیت؟ ✍ احمدرضا مستوفی (کارشناس سینما) 🔻در سری ششم سریال پایتخت گویا معیارهای اخلاقی خانواده ایرانی فرسنگ ها جابجا شده است و جالب اینجاست که مخاطب ایرانی نه تنها این دوز و کلک ها را پس نمی زند که حتی از خود سوال هم نمی کند که چگونه رسانه ملی به این استحاله عجیب رسیده است؟ این معیارهای دوگانه زمانی خود را نشان می دهد که از زاویه نگاه یک مخاطب غیرایرانی سریال را تماشا کنیم؛ نماینده ساده و بی آلایش یک شهر کوچک چگونه می تواند از یک لیموزین ایرانی ( پژوپارس شش در) استفاده کند و مورد اعتراض مردم قرار نگیرد؟ آن هم در شرایطی که طبق یک پروتکل نانوشته، نمایندگان مجلس آن هم در شهرهای کوچک می کوشند خود را ظاهرا هم سطح توده مردم و از جنس آنان نشان دهند؟ نقی در پایتخت ۶ به عنوان نمادی از طبقه فرودست جامعه در قیاس با یک نماینده مجلس بعنوان نمادی از حاکمیت به لحاظ اخلاقی و انسانی در رتبه ای بسیار پایین تر قرار گرفته است و به نقض غرض خود در سری های گذشته سریال تبدیل شده است. او مدام درحال استفاده شخصی از خودروی نماینده است. در یک شهر کوچک و با آن خودرو که طبیعتا چون گاوی پیشانی سفید جلوی چشم مردم رژه می رود، نقی خانواده اش را جابجا می کند، سنگ قبر در صندوق عقب می گذارد و به خانه می آورد، به خانه برادرش می رود و... بدون آنکه با عتاب و خطاب مردم مواجه شود یا از طرف نماینده مواخذه شود. مگر آنکه فرض را بر آن بگیریم که مردم آن شهر بینایی شان را از دست داده اند یا نماینده آنقدر شوت و ولنگار است که حواسش به سوء استفاده راننده اش از خودرو و جایگاه و اعتبار او نیست. هما که در سری های پیشین سریال نقش وجدان بیدار خانواده را بازی می کرد در این سری به کلی در حقه بازی های اعضای خانواده ذوب شده است. به عنوان مثال او نه تنها بابت استفاده شخصی نقی از خودروی نماینده تذکری به او نمی دهد بلکه خودش هم شریک جرم نقی است و ماشین نماینده را ماشین شخصی خودشان می داند. در پایتخت ۶ به جز "مالکی" نماینده مجلس، یک آدم نرمال و درستکار وجود ندارد. همه در حال بالا رفتن از سر و کول همدیگرند. نقی با اهدای کلیه باباپنجعلی به نماینده مجلس، شغل نان و آبداری به دست آورده و به قول خودش "مجلسی" شده است. مهربانی و فداکاری های نقی برای باباپنجعلی در گذشته حالا انگار به پول و خانه و امتیاز سفر حج و شغلی انجامیده که از فوت او و فروش و اهدای اعضای بدنش به نیازمندان به دست آمده تا بدانجا که حتی حاضر نشده اعضای بلااستفاده جسد پدرش را جایی دفن کند و سنگ قبری برای او بگذارد. او مرزهای بی اخلاقی و دریوزگی و فرصت طلبی را فرسنگ ها جابجا کرده است. بقیه اعضای خانواده معمولی هم به نماینده مجلس به عنوان یک گاو شیرده نگاه می کنند. بهتاش او را تیغ می زند. رحمت التماس دعا دارد، ارسطو مواد مخدر زیر خودروی اش جاساز می کند، هما هم گویا در به دست آوردن شغل حساس خود در صداوسیما از توصیه نماینده استفاده کرده است. سیروس مقدم کارگردان این سریال انگار تیشه به دست گرفته تا ریشه ارزش های اخلاقی و انسانی را در خانواده ایرانی قطع کند. او از هر مستمسکی برای خنده گرفتن از مخاطب استفاده می کند و کار ندارد به اینکه آن شوخی ها و دیالوگ ها تا چه حد می تواند رذیلانه و ویرانگر باشد! به عنوان مثال فهیمه یک زن پا به سن گذاشته بادو فرزند ( پسری جوان و یک نوجوان) تنها پنج سال پس از فوت همسرش در شهری کوچک به چنان پلنگ افسارگسیخته ای تبدیل شده که نمونه اش در دنیای واقعی هم شرم آور است. او بدون آنکه به عقد رحمت درآمده باشد با او رفت و آمد می کند، او را به خانه اش راه می دهد و جلوی خانواده و پسر بزرگش با او لاو می ترکاند. اگر شما پیش از این زنی با این مشخصات در رسانه ملی دیده اید ما هم دیده ایم. اگر خروجی جامعه ایرانی پس از ۴۱ سال که از انقلاب اسلامی می گذرد زنی با خصوصیات فهیمه است باید به رسانه ملی بابت رونمایی از آن تبریک گفت! اگر خانواده معمولی را در یک کفه ترازو و نماینده مجلس را در کفه دیگر بگذاریم کدامیک انسان ترند؟ یک مشت آدم بیکار و دودوزه باز که یک نماینده ساده دل را دوره کرده اند و هر کدام جایی از پستان او را می دوشند یا نماینده رئوف و خیّری که همه را به یک چشم می بیند و با تساهل و تسامح با آنان برخورد می کند؟ سازندگان این سریال اگرچه سعی دارند به مخاطب بفهمانند که در طراحی داستان، طرف مردم ایستاده اند و خط قرمزها را به نفع مردم دور زده اند اما با یک حساب سرانگشتی می توان دریافت که کلیت ساختار سریال متمایل به حاکمیت و در دفاع از آن کار می کند. به کانال جنگ صفر و یک ها بپیوندید @karekhodjoshefarhangi2

#دیدگاه ✍ رضا شیران 🔻️‍ وعده داد که «در آن‌ شب‌ از زمین‌ مصر عبور خواهم‌ كرد، و همۀ نخست‌زادگان‌ زمین‌ مصر را از انسان‌ و بهایم‌ خواهم‌ زد». پس قرار شد برۀ نرینه یکساله‌ای را بکشند، خونش را بر سردر خانه بپاشند تا علامتی باشد که چون یهوه ببنید از آنها بگذرد. دهمین بلا که نازل شد، یهودیان با موسی از مصر خارج شدند. امروز، اولین روز عید پِسَح است. عید فطیر. روزی که یهودیان برای خروج از مصر آنقدر تعجیل داشتند که نان را بی‌مایه فطیر درست کردند. یکی از مهم‌ترین اعیاد یهودیان و روز آزادی از بردگی و خروج از مصر. فردا نیمه شعبان است. مهم‌ترین عید شیعیان. روز باور به انتظار ظهور منجی و پایان درد و رنج و اسارت بشر از حاکمان و ستمگران. و شب برات است برای گروهی از مسلمانان سنی. شب عبادت، طلب آمرزش و «تبرئه» از مجازات؛ شب صدور سند آزادی از کیفر دوزخ؛ «برات» آزادی از دوزخ. پس‌فردا، روز مصلوب‌شدن عیساست و سه روز بعد، یکشنبه عید پاک است. مهم‌ترین عید مسیحیان. اولین یکشنبۀ بعد از شروع بهار بیستم مارس و بعد از ماه کامل که امشب و نه تنها بدر که اَبَرماه است. عید «ایستر» روزی است که عیسی، سه روز بعد از به صلیب کشیده شدن، دوباره زنده شد. چرا که «محال بود مرگ بتواند او را در چنگ خود نگهدارد». این روزها یهودیت، مسیحیت و اسلام درگیر بلای کرونا شده‌اند: تعطیلی حج، مسجد‌الحرام خالی، بسته‌شدن اماکن زیارتی، سخنرانی پاپ برای میدان خالی سنت‌پیتر، لغو مراسم عشای ربانی، ضدعفونی دیوار ندبه، مقاومت مسیحیان اوانجلیست در مقابل تعطیلی برنامه‌های مذهبی، هیاهوی اولتراارتدوکس‌های یهود و عدم رعایت فاصله اجتماعی، تعطیلی نماز جمعه برای اولین‌بار در ایران برای هفته‌های متوالی، شکستن درب اماکن مقدس در قم برای زیارت. بیست روز پیش، اول فروردین، قبل از اینکه نیویورک روزانه به اندازه چندین کشور کشته‌ی کرونا داشته باشد، ترامپ گفته بود عید پاک پایان قرنطینه است و «آیا این فوق‌العاده نخواهد بود که تمام کلیساها برای عید پاک پر شوند؟ شاهد کلیساهایی مملو از جمعیت در سراسر کشور خواهیم بود. فکر میکنم درآن زمان شاهد لحظه زیبایی باشیم» فردای همان روز روحانی گفت «امیدواریم جشن نیمه شعبان، جشن پایان کرونا در کشور باشد» و یاکوف لیتزمان، وزیر بهداشت اسرائیل گفته بود «دعا میکنیم و امیدواریم که منجی قبل از عید پسح از راه برسد. من مطئنم که منجی خواهد آمد و همانطور که خداوند ما را از مصر بیرون آورد، از این بلا کرونا نجات خواهد داد». حالا در آستانه تقارن کم‌سابقه‌ی این سه روز تاریخی برای ادیان ابراهیمی که با رستگاری و نجات و منجی پیوند خورده‌اند، به نظر نمی‌رسد این ویروس نادیدنیِ ناجاندار خیال رفتن داشته باشد و وضعیت بیشتر به بالارفتنِ صلیب‌بردوش از کوه جلجتا شبیه است تا خروج، نجات یا رستاخیز. ۹۹/۱/۲۰ به جنگ صفر و یک ها بپیوندید @karekhodjoshefarhangi2

#دیدگاه ⭕️ خِرَد و سردار ✍ محمدحسین کریمی پور 🔻فرمانده کل سپاه از اختراع دانشمندان بسیج یعنی سامانه پرتابل ” غربالگری انبوه لحظه ای ” رونمایی کرد. بگفته سلامی، سامانه مستعان در ۵ ثانیه، ویروس کرونا را تا فاصله ۱۰۰ متر با دقت ۸۰٪ شناسائی می کند. انسان آلوده را هم بدون اخذ نمونه، تشخیص می دهد. نگران ضریب خطای ۲۰٪ نباشید. تمهیدات شایعی برای رفع این نقیصه وجود دارد. تکرار فعالیت غربالگری توسط سامانه تشخیص و یا سری سازی سامانه ها ، ساده ترین آنهاست. اگر با یک بار غربالگری، ۲۰٪ اهداف را بطور تصادفی گم می کنید ، از دید نظری، تکرار دوباره غربالگری ممکنست این خطا را تا حد ۴٪ کاهش دهد. حالا فرض کنید انسانها نه بصورت انبوه بلکه انفرادی‌- نه تا صدمتری بلکه در فاصله بهینه محاسباتی-نه یکبار بلکه چند بار متوالی، در معرض اسکرین این تکنولوژی قرار گیرند. خطای تشخیص بشدت کاهش می یابد و به محدوده دقت کیت های رایج نزدیک می شود. بکارگیری یک سری دو یا سه تایی سامانه در ورودی مراکز تجمع، آلوده ها را بسادگی و دقت کافی شکار می کند. مهم تر آنکه معضل کمبود کیت آزمایش انفرادی را هم حل می کند. هر یونیت تشخیص فردی حداکثر در هر چهار دقیقه یک نفر و در سه شیفت با لحاظ ۴ ساعت زمان تعمیر و نگهداری، ۳۰۰ نفر را تعیین تکلیف خواهد کرد. آنوقت فقط ۲۰ عدد یونیت ۸۰ میلیون تومانی از کل شبکه آزمایشگاههای کشور، بیشتر، ارزانتر و زودتر جواب خواهند داد! تنها ۳۵۰۰ یونیت، امکان بیش از یک میلیون تست روزانه را فراهم خواهد کرد. خوبست بدانید هنوز تعداد تجمیعی کل تست های کرونای این چند هفته، در ایران به نیم میلیون و در آمریکا به سه میلیون مورد نرسیده! هر کشوری که این توانایی شناسایی عظیم و منعطف را داشته باشد، کرونا را نه مهار بلکه فورا خفه می کند. جهان مقابل “تکنولوژی بسیج” زانو‌ خواهد زد. سران کشورها به تهران سرازیر و با چک سفید، پشت در پاستور صف خواهند کشید. اما اگر خبری از تحول حاصل از تکنولوژی فوق مدرن مستعان در مهار کرونا نشد، لازمست این دست اظهارات فرماندهان نظامی -که مع الاسف دارد عادت می شود- آسیب شناسی و تحلیل شود. آنگاه باید به چند سوال پاسخ داد: ۱- این کارها، با اعتبار حرفه ای نیروهای مسلح ، وجهه ایران و سرمایه اجتماعی جامعه ما چه می کند؟ ۲- در انتخاب فرماندهان، کدام معیارها را می سنجند؟ از یک‌فرمانده عالیرتبه چه نوع خطای قضاوتی باید سر بزند که ستاد کل نسبت به کفایت او تردید کند ؟ ۳- سردار و همقطارانش در دفاع، اقتصاد، بنگاهداری، ضدجاسوسی، فناوری، فرهنگ و‌ سیاست منطقه ای میاندارند. سلامی بین آنها تحصیلکرده و کتاب خوان ترین است. اگر کیفیت قضاوت و‌تصمیم آنها در آن عرصه ها هم در همین سطح است، نباید فکری کرد؟ بعنوان فردی که روزی زیر این پرچم جنگیده و به نیروهای مسلح عشق می ورزد، امیدوارم مستعان، همانی باشد که سردار سلامی گفت. آنگاه من نادان، شرمسار و با گردن کج، عذر خواهی خواهم‌ کرد . اما اگر مستعان بجای اعجاز، پوچ در آید، باید برای کیفیت فرماندهی، فکری اساسی کرد. نیروهای مسلح، لنگر حفظ مرزها و یکپارچگی ایران در حوادث هولناکیست که در افق نمایانند. پند سان تزو را آویزه گوش کنیم. پیروزی و شکست بیش از آنکه به کیفیت سلاح و‌ تعداد لشکریان وابسته باشد، به “خرد ژنرال” بر می گردد! سلطان بداند که وفادارترین و‌ صادق ترین ژنرال ها، اگر خردمند نباشد، از دشمن خطرناک ترست. پانوشت : #مستعان_۱۱۰ 🔻‏فرمانده کل سپاه: برای اولین بار در جهان دستگاهی ساختیم که ویروس کرونا را از ۱۰۰متری تشخیص می‌دهد. با ایجاد میدان مغناطیسی و استفاده از ویروس دوقطبی درون دستگاه، آنتن دستگاه مقابل نقطه آلوده قرار می‌گیرد و در ۵ثانیه آن را کشف می‌کند!! به جنگ صفر و یک ها بپیوندید https://eitaa.com/joinchat/1082064916C58b36b284b