#حضرت_معصومه #مدح_مرثیه
اى دختر و خواهر ولايت
آيينه ی مادر ولايت
بر ارض و سما مليكه در قم
آرام دل امام هفتم
معصومه به كُنيه و به عصمت
افتاده به خاك پايت عفت
در كوى تو زنده ، جان مرده
بر خاك تو عرش سجده برده
در قصر تو جبرئيل حاجب
زُوّار تو را بهشت واجب
گفتند و شنيده اند ز آغاز
كز قم به جنان درى شود باز
حاجت نبُوَد مرا برآن در
قم باشدم از بهشت بهتر
قم قبله ی خازن بهشت است
اين جا سخن از بهشت ، زشت است
قم شهر مقدس قيام است
قم خانه يازده امام است
قم تربت پاك پيكر توست
اينجا حرم مُطهَّر توست
گر فاطمه(س) دفن شد شبانه
نَبوَد ز حريم او نشانه
كى گفته نهان زماست آن قبر
من يافته ام كجاست آن قبر
آن قبر كه در مدينه شد گم
پيدا شده در مدينه ی قم ...
مريم به بَرَت اگر نشيند
اين منظره را ، مسيح بيند
سازد به سلام سَرو قد خم
اول به تو ، بعد از آن به مريم ...
روزى كه به قم قدم نهادى
قم را شَرَفِ مدينه دادى
آن روز قرار از مَلك رفت
ذكر صلوات بر فلك رفت
تابيد چو موكبت ز صحرا
شهر از تو شنيد بوى زهرا(س)
درخاك رهت ز عجز و ناله
مى ريخت سرشك ، همچو لاله
با گريه ی شوق و شاخه ی گل
بُردند به ناقه ات توسل
دل بود كه بود ، محفل تو
غم گشت به دور محمل تو
آن پير كه سيد زمان بود
رويش همه را چراغ جان بود
گرديد به گردِ كاروانت
شد پاى برهنه ساربانت
بردند تُرا به گريه هودَج
تا خانه موسى اِبن خِزرَج
ازشوق تو اى بتول دوم
قم داد ندا به مردم قم
كاى مردم قم به پاى خيزيد
از هر در و بام گل بريزيد
آذين به بهشت قم ببنديد
ناموس خدا مرا پسنديد
قم شام نبود تا كه در آن
دشنام دهد كسى به مهمان
قم شام نبود ، تا كه از سنگ
گردد رخ ميهمان ز خون رنگ
قم كوفه نبود تا كه خواهر
بيند سر نى ، سر برادر ...
حاشا كه قم اين جفا پذيرد
مهمان به خرابه جاى گيرد ...
بستند به گرد ميهمان صف
قم با صلوات و - شام با كف ...
قم مهمان را عزيز خوانند
كى دخت و را كنيز خوانند؟ ...
«میثم» همه عمر آن چه را گفت
در مدح و مصیبت شما گفت
✍️: #غلامرضا_سازگار
#صلوات
┄┅•••✧❁•🌸•❁✧•••┅┄
مرکز تخصصی آموزش مداحی کریمه
@karimeeh
#تاسوعا
#مدح_مرثیه
تا روز محشر پرچمت بالاست عباس
مدیون کام خشک تو دریاست عباس
گرچه به ظاهر مادرت امّ البنین است
اما به باطن مادرت زهراست عباس
پشت و پناه اهل بیتی یا اباالفضل
دلگرم نامت زینب کبراست عباس
یک رکن عاشورا اگر نام حسین است
نام تو هم یک رکن عاشوراست عباس
بر ارمنی ها هم کراماتت رسیده
لطف و کریمی تو یک دنیاست عباس
بابُ الحوائج منسبی شایسته ی توست
محشر دخیلت دستهای ماست عباس
شرمنده ی لبهای تو آب فرات است
کی مثل تو هم تشنه! هم سقّاست؟ عباس
اهل حرم در انتظار تو نشستند
دیدند که در علقمه غوغاست عباس
دیدند که با قدِّ خم برگشته مولا
داغ غم تو از رخش گویاست عباس
آمد حسین و خیمه ات را واژگون کرد
یعنی که افتاده دگر از پاست عباس
گفتا؛ از این پس من علمداری ندارم
بی تو حسین فاطمه تنهاست، عباس
گفتا به زینب؛ زیور از دستت دَرآور
شام غریبان بی تو واویلاست عباس
شش ماهه، لب تشنه، به آغوش رباب و
لبهاش مثل خشکی صحراست عباس
من با سکینه از تو و قولت چه گویم
حال تو را از من اگر که خواست؟ عباس
https://eitaa.com/joinchat/3808494021Cb3e43d17af
#مدح_مرثیه
#عاشورا
ذکر لب انبیاء حسین علیه السلام
اعظم ِاسم خدا حسین علیه السلام
فیض دمادم حسین هستی خاتم حسین
کیست مِنَ المُصطَفی حسین علیه السلام
بال و پر فاطمه تاج سر فاطمه
کوثر خیرالنساء حسین علیه السلام
سید احرار او حیدر کرار او
آینه ی مرتضی حسین علیه السلام
خاتمه ی پنج تن جوهر جان حسن
برادر مجتبا حسین علیه السلام
مریض احیا کند مرده مسیحا کند
تربت ارباب ما حسین علیه السلام
زیارت عرش و حق زیارت این دو است
اکبر شیرین لقا حسین علیه السلام
کشتی نوح است او امید ما هست او
وَ مَن اتاکُم نَجی حسین علیه السلام
نوح خودش در خطر بود به او نوحه گر
داشت به او التجا حسین علیه السلام
گفت امام رضا گریه فقط در غم
پادشه کربلا حسین علیه السلام
شعله زده تا ابد در دل هر مومنی
داغ عزیز خدا حسین علیه السلام
در غم او ناله گر جن و پری و بشر
ماهی و مرغ هوا حسین علیه السلام
صدای زنجیرها ذکر علمگیر ها
چیست به وقت عزا حسین علیه السلام
گریه ی ماهورِ رود زمزمه ی چنگ و عود
تار به شور و نوا حسین علیه السلام
نوحه سرایش بخوان به ماتمش با فغان
گوشه ی شش گوشه را حسین علیه السلام
واعطشا واعطش غصه ی سقا عطش
حرف لب مشک ها حسین علیه السلام
شمر به گودال رفت... فاطمه از حال رفت
عرش صدا زد صدا حسین علیه سلام
روبروی خواهرش برید از تن سرش
ذبح شده از قفا حسین علیه السلام
فاطمه! هذا حسین بی کس و تنها حسین
مُرَمِّل بالدّما حسین علیه السلام
امیر عظیمی
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
غزل مدح و مرثیه امام سجّاد علیه السلام
تو خطبه خواندی و ملائک پَر درآوردند
بر منبرِ کـوفه مـگـر پـیغمبـر آوردند!!!
یک عمر مولا گفت در کوچه چه شد آخر...
در شهرِکـوفه دسـتبسته حیدر آوردند
آغاز شد خطبه پس از نام رسولُ اللّه
پس سر درآوردند که با خود سر آوردند
لحنِ علیِّ ابنِ حسینِ ابنِ علی این است
افتادهاند از پا اگـر چه لشکـر آوردند
بر دست و پایِ تو غـُل و زنجیرهایی بود
که دستشان با هـر دعـای تو بَر آوردند
دیدنـد مثـل مـادرت ساکـت نخواهی شد
بر روی نیـزه پیشِ رویِ تو سر آوردند
عالَـم فدای گریههایـت حضرتِ سجـّاد
در چشـمهایت ندبه را با کـوثر آوردند
#شهادت #کوفه #غزل #یا_زین_العابدین #امام_سجاد_علیه_السلام #مدح_مرثیه
#حسین_ایمانی
#مدح_مرثیه
#مناجات
#حضرت_معصومه سلام الله علیهم
میزنم حرف دلِ مردم را
حرفِ هر عاشقِ سر در گم را
آه چندیست ندیدم قم را
شده دلها بخدا تنگِ حرم
حرمِ خواهرِ سلطانِ کرم
غمِ عالم به دل از هجر نشست
شیشهی صبر از این درد شکست
دلِ احباب به یک حرف خوش است
بانوی قم! بتو از دور سلام
بتو از وصله ی ناجور سلام
حرمِ قم حرمِ اهلِ وفاست
جای جایش چو مزارِ زهراست
مَهدِ مهدی و قدمگاهِ رضاست
این حریمِ حرمِ اَمنِ خدا...
منتظر مانده به دیدار شما
بارها رد شده ایم از جاده
بی تفاوت به چنین آزاده
حال، دور از حرمش افتاده
شِکوه از حالِ بدِ خویش کنیم
گریه بر فالِ بدِ خویش کنیم
ناله ی دل اگر ابراز شود
بانوی قم به شبِ راز شود
گِره از کارِ همه باز شود
کیست بانوی جنان؟ معصومه
آبروی دو جهان، معصومه
بانویی که همه یارش بودند
اهلِ قم صبر و قرارش بودند
در غم و درد، کنارش بودند
داشت از عشقِ رضا جان میداد
جان ز هجرِ رخِ جانان میداد
گر چه او داغِ برادرها دید
کی دگر بر سرِ نِی، سرها دید
کی دگر غارتِ معجرها دید
کی شده غارت از او خلخالی
کی عبورش، شده از گودالی
او که خود اینهمه هجران دیده
کی تنِ بی سر و عریان دیده
کی بخود سیلیِ عدوان دیده
آری آن واسطه ی شادیِ قم
با شکوه آمده تا وادیِ قم
او به همراهیِ غمهای رباب
کی دلِ شب شده در شامِ خراب
کی شده شاهد یک بزمِ شراب
لحظه ای طعم جسارت نچشید
تهمتِ سختِ کنیزی نشنید
وای از دختر زهرا زینب
وای از تهمتِ اعدا، زینب!
وای از بزم جفا یا زینب
صبر از صبر تو فریاد آمد
سرِ ببریده به امداد آمد
آری ای همسفرِ ثارالله
میرسد منتقم آل الله
در رکابش، سپهِ جندالله
لشکری گِردِ حرم، منسَجمَت
تا که گردند همه منتقمَت
محمود_ژولیده
#مدح_مرثیه
#حضرت_معصومه سلام الله علیها
بر سرِ خوانِ تواَم حضرتِ معصومه مدد
غرقِ احسانِ تواَم حضرتِ معصومه مدد
جیرهخوارِ کرم و لطفِ تو هستم بیبی
از مُریدانِ تواَم حضرتِ معصومه مدد
سالها نانِ سرِ سفرهیِ من را دادی
گشنهیِ نانِ تواَم حضرتِ معصومه مدد
قم و مشهدُالرِّضا آبرویِ ایران است
اهلِ ایرانِ تواَم حضرتِ معصومه مدد
سینهیِ سینهزنت با کرمت سرخ شده
سینهکوبانِ تواَم حضرتِ معصومه مدد
قوّتِ قلبِ رضا فاطمهیِ ایرانی
دیده گریانِ تواَم حضرتِ معصومه مدد
بارگاهِ ملکوتیِ تو صحنِ مادر
باز مهمانِ تواَم حضرتِ معصومه مدد
رونقِ روضهیِ تو نالهیِ جانسوزِ رضاست
پس پریشانِ تواَم حضرتِ معصومه مدد
جایِ امضایِ رضا پایِ براتم خالیست
بگو از آنِ تواَم حضرتِ معصومه مدد
حرمت بابِ دعایِ فرجِ قلبم شد
العجلخوانِ تواَم حضرتِ معصومه مدد
https://eitaa.com/joinchat/3808494021Cb3e43d17af