یادداشت شماره ۱۲ ۲۳ مرداد ۱۴۰۰ معرفت الامام؛ لبیک به ندای فَلْیَرْحَلْ مَعَنَا سرگذشت شیعه مملو از فراز نشیب های دردناک است. از زمانی که آن ۴۰ نفر در میدان حاضر نشدند و اگر آمده بودند شاید آن کرب عظیم برای عالم ایجاد نمی شد، اسارت اهل بیت عصمت مقدر نمی شد. و اما اکنون صدای الرحیل فرزندشان به گوش به ظاهر شنوای ما نمی رسد و امام ما شرید، طرید، فرید و وحید در بیابان هاست. چرا؟ مسلمانان درگیر دو فهم از اسلام اند و می شود آنچه نباید! یک فهم غیر محمدی (آمریکایی) است و دین را برای پاسخ به بخشی از نیاز های فرد می خواهد و آن را جدای از سیاست، حامی برخورداران قریشی و حافظ جماعت و وحدت بدون حق و سنت رسول الله می داند و دیگری فهمی ناب از اسلامی محمدی است. اسلامی که برای اداره جامعه آمده، خواهان امنیت برای عدالت و وحدت کلمه برای حق و احیای سنت است. به تجربه اثبات شده است عمل بر اساس فهم غیر محمدی (آمریکایی) از اسلام، منجر به تنها تر شدن امام علیه السلام شده و تمسک به اسلام ناب محمدی مانند امام خمینی رحمت الله علیه توفیق وفای به عهد را مهیا می سازد. ولی چگونه به این اسلام تمسک کنیم؟ ارتقای #معرفت_الامام محور اصلی رشد است والا قتلوک و ما عرفوک تکرار خواهد شد. @zavieh_did