#خاطرات_شهید_مصطفی_صدرزاده #خاطرات_همسر_شهید 🔹 #تنهایی آزارم می‌داد، ولی می‌دانستم اعتراضم بی‌فایده است. هنوز تو رودربایستی با تو بودم‌. 🔺گاز و ماشین‌لباسشویی هم وصل نبود و باید می‌ماندی و این‌ها را راه می‌انداختی، اما تو رفتی و من هم #اعتراضی نکردم. 💠یک هفته شد...، دو هفته شد... و من فهمیدم خیلی #گرفتاری و من باید خودم به یکی تلفن بزنم که از بیرون بیاید و این کارها را انجام بدهد. ✨مادرت فهمید و گفت: «سمیه جان، مصطفی در خانه که بود دست به سیاه‌وسفید نمی‌زد، تو به #کارش بگیر!» ❇️اما من #دلم نمی‌آمد، چون می‌دانستم #مردان_بزرگ برای #کارهای_بزرگ ساخته شده‌اند. 🔺این‌طور کارها به دست‌وپایت تار می‌تنید و #کارهای_فرهنگی پایگاه برایت در #اولویت بود. 📚برگرفته از کتاب #اسم_تو_مصطفاست... انتشارات #روایت_فتح #قرارگاه_فرهنگی_سیدابراهیم @karrare135

#خاطرات_شهید_مصطفی_صدرزاده #خاطرات_همسر_شهید ❤️هر چه بیشتر می‌گذشت، علاقه‌ام به تو بیشتر می‌شد...💕 💠صبح‌ها می‌رفتی و دوازده یک ظهر می‌آمدی. خودِ من هم به پایگاه و حوزه می‌رفتم، اما سخت #دلم برایت تنگ می‌شد. 💖منِ #خجالتی حالا به دنبال فرصت می‌گشتم که بگویم... #دوستت_دارم❣ 🔹گاه اصرار می‌کردم با هم برویم خرید. مهم نبود چه بخریم، همین که در کنار #تو ویترین مغازه‌ها را نگاه کنم کافی بود. 🔺همین که به هنگام غروب یا در یک عصر پرتقالی، #شانه‌به‌شانه‌ی هم راه برویم، کنار ویترینی بایستیم و با هم مجسمه‌های بلورین، ظروف کریستال، لباس‌ها، کفش‌ها یا طلاها و بدلیجات را نگاه کنیم #جذاب بود. ✨این را اطرافیان هم فهمیده بودند. مثلا پدرم می‌گفت: «آقا مصطفی، هر وقت خواستی حال سمیه خوش بشه ببرش بازار چرخی بزن.😉 چیزی هم نخریدی، نخریدی!» 📚برگرفته از کتاب #اسم_تو_مصطفاست... انتشارات #روایت_فتح #قرارگاه_سیدابراهیم @karrare135

گاهی که #دلم از این زمینیان می‌گیرد پاهایم مرا به سوی یک نقطه معلوم و پر تپش می‌برد آنجا که #میعادگاه_عشق و جایگاه #سرو_قامتان همیشه جاودان است...! آری #مزار_شهدا... قلبم آنجا #آرام است... آرام‌تر از هر لحظه‌ای که بوده است... روی سنگ قبر شهدا نوشته‌ها و سرودهایی ناب و زیبا چشم‌نواز است همه را بارها و بارها می‌خوانم... و نمی‌گذارم #صدای‌شان از درونم #گم شود... #پنج‌شنبه‌های_دلتنگی #شهید_مصطفی_صدرزاده #قرارگاه_سیدابراهیم @karrare135

سحر #سوم... سلام...ستاره #غریب زمین دو سحر از رمضان گذشت... و سومین سیاهی هم، آسمان رمضان را فرا گرفت... اما هنوز خبری از #ظهور تو در دلِ زنگار گرفته‌ی من نیست! آموخته‌ام که، #سفره‌دار رمضان تویی... و کسی در این ضیافت، محبوب‌تر است، که #تو، سهم بیشتری از #قلبش را، تسخیر کرده باشی. هر چه در لابه‌لای تپش‌های #دلم، جست‌وجو می‌کنم...؛ خبری از #شیدایی نمی‌یابم. من همان فرزند #گریزپای توام، که به درد نداشتنت #عادت کرده است، و همه سهمش از #انتظار، فقط و فقط هیاهویی #توخالی است! که اگر درد #تو به استخوانش زده بود، سحری از رمضان را، تنها به امید #یافتنت، سجاده‌نشینی می‌کرد. وای #یوسف تنهای من، این رمضان حاجتی عظیم، قلب مرا احاطه کرده است... #تو... #درد نداشتن تو... و دویدن مدام برای #یافتنت... همه‌ی #آرزویی است که در لابه‌لای مناجات سحر، به دنبالش می‌گردم. برای قلب #بیمار من، چاره‌ای بیندیش... قلب بیمارم، جای خالی برای حضور #مداوم تو ندارد، به امید #علاج آمده‌ام. مرا دستِ‌خالی، از گوشه‌ی سفره‌ات، رد مکن، به امید #اجابت آمده‌ام... یا مُجیب... یا مُجیب... یا مُجیب... #قرارگاه_سیدابراهیم @karrare135