بَدَل کردم به مستی عاقبت زهدِ ریایی را رسانیدم به آب از یُمْنِ مِیْ بنیادِ تقوا را ز سینه این دلِ بی­‌معرفت را می‌کنم بیرون چرا بیهوده گیرم در بغل مینای خالی را؟ تعلّق نیست با جان گر نیفشاندم به پای او منِ بی‌دل نمی­‌فهمم تکلّف‌های رسمی را گذشتن از جهان ناید ز پای همّت هر کس نباشد هیچ معجز بهتر از تجرید عیسی را بُوَد آرایشِ معشوق، حالِ دَرهمِ عاشق سیه­ روزیّ‌ِ مجنون، سرمه باشد چشمِ لیلی را پس از دردِ جدایی محنتِ ایّام نَنْماید ز آتش هیچ پروا نیست دور از آب ماهی را دو مصرع در سبک‌روحی کلیم آن­ طور می‌­باید که در پروازِ شهرت، بال باشد مرغِ معنی را... #کلیم_کاشانی 🍀💙 #کشکول‌طنازی