محفل؛ برنامه‌ای که مرز محصولات مناسبتی را جابه‌جا کرد 🔰 رقابت بدون بازنده 👤 #آرش_فهیم 🔸برنامه تلویزیونی «محفل» به عنوان یکی از تولیدات مهم و برجسته صداوسیما در دوران تحول این رسانه، نمایانگر یک تجربه نوآورانه در عرصه رسانه‌ای است که توانسته با بهره‌گیری از دو اصل «مردمی بودن» و «هویت»، شکلی متفاوت و متمایز از برنامه‌های تلویزیونی را ارائه دهد. 🔸آنچه «محفل» را از سایر برنامه‌های مشابه متمایز می‌کند، رویکرد متفاوتی است که در ساختار و محتوای آن به کار رفته است. در ابتدا، شاید «محفل» شبیه به برنامه‌های ژانر تلنت یا استعدادیابی به نظر برسد، اما مضمون و هدف اصلی این برنامه به هیچ عنوان بر اساس رقابت و برتری افراد قرار ندارد. 🔸برخلاف سایر برنامه‌های استعدادیابی که بر مبنای «برد» و «باخت» بنا شده‌اند، همه شرکت‌کنندگان در مسیری معنوی و مشترک قرار دارند که هدف آن خدمت به قرآن‌کریم و نشر آموزه‌های دینی است. در این برنامه هیچ‌گونه رده‌بندی یا رقابت معنایی ندارد و همه حضار از تماشاگران گرفته تا شرکت‌کنندگان در یک همدلی و هم‌داستانی به ترویج فرهنگ قرآنی می‌پردازند. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001IAy @Kayhan_online

🔰 پایتخت۷ چگونه بر رقـبا پیـروز شد؟ 👤 #آرش_فهیم 🔸«پایتخت۷»، یک فرآورده رسانه‌ای مردمی‌– و نه فقط مردم‌پسند- است که با بهره از شاخص‌ها و ظرفیت‌های فرهنگ بومی و محلی و توجه به اقوام و روستاها و زندگی ساده و روزمره مردم معمولی و قشر محروم جامعه، به جایگاه ویژه‌ای دست پیدا کرده است. 🔸مدیریت فعلی رسانه ملی و به‌ویژه معاونت سیما و مرکز سیمافیلم، توانستند این سریال را در فصل هفتم مدیریت کنند و «پایتخت7» علاوه ‌بر اینکه از وضعیت فاجعه‌بار «پایتخت6» فاصله گرفت، توانست رکوردهای تماشا را هم جابه‌جا کند. 🔸مهم‌ترین علت موفقیت «پایتخت7» در جذب مخاطب، بازگشت نسبی به همان عناصری است که در سه فصل اول این سریال فرآوری و جمع‌آوری شده بودند؛ سادگی و صمیمیت در روایت و شباهت و نزدیکی به زندگی و دل‌مشغولی‌های مردم طبقات پایین جامعه، عصبیت و اتحاد خانوادگی و خویشاوندی و بهره از شمایل و کاراکترهایی که برای عموم مردم جذابیت دارند؛ چیزهایی که در دیگر سریال‌های سال‌های اخیر چه در صداوسیما و چه نمایش خانگی فراموش شده‌اند. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001IQA @Kayhan_online

نگاهی به فیلم «کوکتل مولوتف» 🔰 از «فسیل» و «زودپز» تا «بعضی‌ها داغش را دوست دارن»! 👤 #آرش_فهیم 🔸فیلم کوکتل مولوتف به کارگردانی حسین امیری دوماری با تکیه بر فضای کمدی، سعی دارد لحظاتی مفرح برای مخاطب رقم بزند، اما در عمل چیزی فراتر از تکرار کلیشه‌های آشنا و بی‌اثر ارائه نمی‌دهد. 🔸شباهت کوکتل مولوتف با فیلم‌هایی چون فسیل و زودپز کاملاً مشهود است. از شوخی‌های تکراری گرفته تا شخصیت‌هایی که بیشتر شبیه تیپ‌های کارتونی هستند تا انسان‌هایی با عمق روانی، همه و همه یادآور همان مسیرهای بارها طی‌شده در کمدی‌های عامه‌پسند وطنی است. شوخی‌ها، اغلب بر پایه‌ کلیشه‌های جنسیتی، طبقاتی یا لهجه‌ای بنا شده‌اند و نه‌تنها تازگی ندارند بلکه گاه توهین‌آمیز و خسته‌کننده‌اند. 🔸در مجموع، کوکتل مولوتف نه‌تنها چیزی به جریان سینمای کمدی ایران نمی‌افزاید، بلکه به مثابه نمونه‌ای از عقب‌گرد در روایت و زبان سینمایی است. فیلمی که می‌توانست با نگاهی نو و جسورانه به وضعیت اجتماعی ایام انقلاب بپردازد، در نهایت به کپی‌ای بی‌روح از آثار گذشته بدل شده است. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001IX1 @Kayhan_online

نگاهی به فیلم «دایناسور» 🔰 کمدیفارسی 👤 #آرش_فهیم 🔸فیلم «دایناسور»، جدیدترین اثر مسعود اطیابی، در ظاهر یک کمدی خانوادگی است، اما در حقیقت با مشکلات ساختاری و محتوایی متعددی روبه‌روست که نه تنها آن را از اهداف اولیه‌اش دور می‌کند، بلکه تصویرسازی نادرستی از مسائل مختلف، از جمله اعتیاد و مواد مخدر، ارائه کرده است. 🔸یکی از بزرگ‌ترین ایرادات فیلم «دایناسور»، عدم توانایی در خلق موقعیت‌های کمدی به معنای واقعی است. با اینکه این فیلم در ژانر کمدی معرفی شده، در عمل حتی لحظات کمدی‌اش نیز تاثیری بر تماشاگر نمی‌گذارد. 🔸فیلم «دایناسور» بیشتر از آنکه یک کمدی خانوادگی باشد، یک اثر گمراه‌کننده و غیرمسئولانه است که در زمینه‌های مختلف با ضعف‌های اساسی مواجه است. از ناتوانی در استفاده از موقعیت‌های کمدی گرفته تا تصویرسازی نادرست از مواد مخدر و دنیای اعتیاد. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001Ik1 @Kayhan_online

درباره حضور فیلم‌های سعید روستایی و جعفر پناهی در جشنواره کن 🔰 شعاری، سفارتی، سفارشی 👤 #آرش_فهیم 🔸جشنواره فیلم کن و خیلی دیگر از محافل سینمایی بین‌المللی تبدیل به یک نوع آپارتاید علیه سینمای ایران شده‌اند. چون در این جشنواره‌ها، اکثریت قریب به اتفاق فیلمسازان و فیلم‌های ایرانی، ممنوع‌الورود هستند و فقط چند چهره انگشت‌شمار به صرف ساخت آثار سفارشیِ سفارتی حق خودنمایی و شرکت در چنین جشنواره‌هایی را دارند. 🔸جشنواره فیلم کن، در سال‌های اخیر، تبدیل به فضائی برای ابراز مواضع سیاسی علیه ایران شده است. یکی از مسائلی که به طور ویژه در این سال‌ها مورد توجه قرار گرفته، رویکرد سیاسی جشنواره کن در قبال سینمای ایران و حضور فیلم‌هایی است که به نظر می‌رسد بیش از آنکه به جنبه‌های هنری توجه داشته باشند، به دنبال پیشبرد پیام‌های سیاسی و تبلیغاتی هستند. 🔸در این میان، دو فیلم اخیر از کارگردانان ایرانی یعنی زن و بچه ساخته سعید روستایی و تصادف ساده ساخته جعفر پناهی، به‌عنوان نمونه‌هایی از آثار سفارشی و سطحی در هفتاد و هشتمین جشنواره کن مطرح شده‌اند. این دو فیلم، آثاری با سطح سینمایی پایین و پر از شعارهای سیاسی هستند که نه‌تنها تأثیری در ارتقای سینمای ایران ندارند، بلکه به‌جای معرفی آثار با کیفیت، به نوعی موجب کاهش اعتبار سینمای ایران می‌شوند. 🔸منابع خبری از شباهت فیلم «زن و بچه»، که توسط سعید روستایی ساخته شده، با فیلم قبلی این فیلمساز یعنی «برادران لیلا» نوشته‌اند. اگر این طور باشد، فیلمی است که در آن بیشتر از اینکه شاهد داستانی هنرمندانه و ژرف باشیم، با یک سری دیالوگ طولانی و سطحی درباره مشکلات اجتماعی و خانوادگی در ایران روبه‌رو هستیم. فیلمی که بیشتر به یک اثر سفارشی شبیه است تا یک اثر هنری. 🔸از طرف دیگر، آثار اخیر جعفر پناهی نیز به عنوان یک محصولاتی کم‌عمق و شعارزده و باب طبع سفارتخانه‌های اروپایی شناخته می‌شود. پناهی در فیلم‌های دو دهه اخیرش بیشتر از آنکه بر زیبایی‌شناسی سینمایی تمرکز داشته باشد، در تلاش است تا یک پیام سیاسی را به ضعیف‌ترین شکل ممکن منتقل کند. این رویکرد باعث می‌شود تا فیلم از ارزش‌های هنری فاصله بگیرد و به یک اثر شعاری تبدیل شود. 🔸بنابراین، با توجه به مسدود و محدود بودن جشنواره‌ها برای حضور فیلم‌های ملی مسئولان سینمایی باید برای حضور جهانی آثاری که نمایندگان واقعی سینمای ایران در سطح جهان هستند، در بازارها و اکران‌های بین‌المللی تلاش زیادی کنند. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001InL @Kayhan_online

نگاهی به مستند «موتورسواران» 🔰 اتحــاد در ارتفـاع 👤 #آرش_فهیم 🔸فیلم مستند سینمایی «موتورسواران» به کارگردانی مسعود دهنوی، محصول مرکز مستند سوره، یکی از آثار جذاب و در عین حال تأمل‌برانگیز در مستند حادثه‌محور است که از زاویه‌ای متفاوت به یکی از رویدادهای مهم تاریخ معاصر ایران پرداخته است. 🔸«موتورسواران» مستند مهمی است، به چند دلیل؛ اول اینکه یک حادثه تلخ اما حائز اهمیت در تاریخ کشورمان را از نگاه افرادی روایت کرده که خودشان از نزدیک با آن ماجرا درگیر شده و گره خورده بودند. تجربه نشان داده که ساخت فیلم مستند درباره هر موضوعی، از نگاه و زبان آدم‌هایی که خودشان آن موضوع خاص را به طور تنگاتنگ درک و لمس و حس کرده‌اند، برآیندی واقعی‌ و تأثیرگذارتر دارند. 🔸یکی از ویژگی‌های برجسته مستند «موتورسواران»، استفاده از روایت‌های شخصی افراد است که هر کدام از زاویه دید خود، داستان حادثه و چالش‌های پیش‌رو را شرح می‌دهند. 🔸در نهایت، این مستند بیش از هر چیزی به ما یادآوری می‌کند که در شرایط بحرانی، روحیه همکاری و همبستگی می‌تواند نقشی حیاتی در نجات انسان‌ها ایفا کند. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001Irt @Kayhan_online

نگاهی به فیلم «صبح اعدام» به کارگردانی بهروز افخمی 🔰 بازخوانی حقیقت در قاب کلاسیک 👤 #آرش_فهیم 🔸اعدام» ساخته‌ بهروز افخمی، رویکردی متفاوت اتخاذ می‌کند؛ نه صرفاً در مضمون، که در فرم و زبان روایی. اثری که به‌ جای بازسازی یک لحظه‌ معروف در تاریخ معاصر ایران، دست روی سکوت‌ها و اشتباه‌های حافظه ‌جمعی گذاشته و می‌کوشد تا روایت رسمی را از زاویه‌ای نادیده گرفته، بازخوانی کند. 🔸فیلم، آگاهانه از فرم رایج در سینمای تاریخی ایران فاصله می‌گیرد. نه با بازسازی پرزرق‌وبرق فضاهای تاریخی روبه‌رو هستیم، نه با شخصیت‌پردازی‌های اسطوره‌محور. در عوض، «صبح اعدام» به شکلی رادیکال، تمام روایت را در فضائی محدود، با مدت‌ زمانی فشرده (بین ساعات ۵ تا ۶:۳۰ صبح روز اعدام) و با فیلمبرداری سیاه‌وسفید به تصویر می‌کشد... 🔸افخمی این‌بار نه‌ با تصویرسازی‌های حجیم و پرزرق، بلکه با سکوت، ایجاز و ایستادگی در فرم، نشان می‌دهد که گاهی سینما می‌تواند دقیقاً همان کاری را انجام دهد که تاریخ از آن بازمانده است: تصحیح یک سوءتفاهم بزرگ. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001JCo @Kayhan_online

نگاهی به فیلم «اسفند» 🔰 قهرمانی از جنس واقعیت و درس‌هایی برای امروز 👤 #آرش_فهیم 🔸اسفند به کارگردانی دانش اقباشاوی، نه تنها یک اثر سینمایی برجسته ژانر دفاع مقدس است، بلکه رویکردی تازه به مفهوم قهرمانی و ابعاد انسانی جنگ ارائه می‌دهد. این فیلم به دلیل نگاه متفاوتش به شخصیت شهید علی‌ هاشمی، از مرزهای کلیشه‌ای سینمای جنگ فراتر می‌رود و ما را به تأمل درباره درس‌هایی از زندگی این فرمانده رازآلود دعوت می‌کند. 🔸یکی از نکات برجسته اسفند، تاکید بر رازآلودی و ناشناخته بودن علی ‌هاشمی است. او فرمانده یک «قرارگاه سری» است که حتی نیروهای خودی نیز از ابعاد ماموریتش بی‌خبرند. این ابهام، به جای آنکه از جذابیت فیلم بکاهد، مخاطب را به مشارکت در کشف حقیقت و درک موقعیت می‌کشاند. 🔸اقباشاوی در اسفند، از اکشن‌های کلیشه‌ای فیلم‌های جنگی دوری کرده و به فضاهای آرام‌تر و ماموریت‌های پشت پرده می‌پردازد. این رویکرد، درسی برای ما دارد که در هر زمینه‌ای، از تفکر کلیشه‌ای دوری کنیم و به دنبال راه‌حل‌های نو و خلاقانه باشیم، حتی اگر مسیرهای هموارتر و شناخته‌شده‌تری نیز وجود داشته باشد. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001JFs @Kayhan_online

🔰 سینمـا و روایت فتح ۱۲‌روزه 👤 #آرش_فهیم 🔸آتش‌بس و پایان رد‌ و بدل شدن آتش در میدان جنگ، آغاز نبردی دیگر در حوزه ثبت و بازنمایی کشمکش‌هاست که از آن به عنوان جنگ روایت‌ها یاد می‌شود. 🔸نکته مهم، حضور هنرمندان تراز‌ اول و فیلمسازان قوی در این پیکار نرم در دوران پساجنگ سخت است. ‌هالیوود، صنعت سینمای آمریکا، درس‌های فراوانی برای ما دارد. در آنجا، وقتی صحبت از ساخت فیلم‌های ملی و راهبردی می‌شود، قدرتمندترین و خلاق‌ترین کارگردانان پای کار می‌آیند. آنها با بهره‌گیری از استعدادهای بی‌بدیل خود، داستان‌هایی می‌آفرینند که نه‌تنها مخاطب را مسحور می‌کند، بلکه پیام‌های استراتژیک و ملی را نیز به ظریف‌ترین و مؤثرترین شکل ممکن منتقل می‌سازد. 🔸به یاد آورید آمریکا برای ساخت فیلم در ستایش و تطهیر اوپنهایمر، سازنده بمب اتم در آن دیار، از پُرآوازه‌ترین کارگردان این زمانه‌ هالیوود یعنی کریستوفر نولان استفاده کرد. دریغ است ما برای روایت از جان‌گذشتگی دانشمندان شهید و کار پاک آنها، همه قوت و قدرت سینمای‌مان را پای کار نیاوریم. 🔸زمان آن فرا رسیده که فیلمسازان حرفه‌ای و توانمند ما، فارغ از هرگونه نگاه فرمایشی و محدودیت‌های بی‌مورد، با آزادی عمل کامل به میدان بیایند. هر فیلمساز باید از نگاه و مطابق سلیقه و سبک هنری خود، ابعاد مختلف این جنگ تحمیلی و مقاومت مقدس را به تصویر بکشد. این تنوع در روایت و زاویه دید، موجب غنای آثار و عمق بخشیدن به درک از این رویداد تاریخی خواهد شد. 🔸سینمای ملی ما نباید صرفاً به نمایش حماسه و پیروزی بسنده کند؛ بلکه باید با شجاعت و صداقت، به ابعاد انسانی، روانی و اجتماعی جنگ نیز بپردازد. کشتار بی‌رحمانه غیرنظامیان و مظلومیت کودکان، حقیقتی تلخ است که نباید از آثار هنری حذف شود. ثبت این بخش از واقعیت، نه‌تنها از منظر اخلاقی حائز اهمیت است، بلکه مانع از تحریف و فراموشی تاریخی می‌شود. 🔸در نهایت، هنرمندان ایران در این بزنگاه حساس تاریخی، نقشی بی‌بدیل در روایتگری و ثبت حافظه تاریخی ایفا می‌کنند. آنها با قلم و دوربین خود، باید جریان اصیل و پایداری از روایت فتح، مقاومت و واقعیت‌های جنگ ایجاد کنند. این آثار نه‌تنها تاریخ را حفظ خواهند کرد، بلکه پیام‌آور صلح، مقاومت و عدالت برای نسل‌های آینده خواهند بود. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001JYf @Kayhan_online

🔰 غنی‌سازی سینمای ایران با مفاهیم عاشورایی 👤 #آرش_فهیم 🔸نگاهی به تولیدات سینمایی و تئاتر مدرن نشان می‌دهد که مفاهیم عاشورایی هیچ‌گاه در جایگاه دغدغه اصلی و همیشگی خالقان آثار قرار نگرفته‌اند. حتی در عرصه مستندسازی نیز حق مطلب درباره عاشورا آن‌گونه که شایسته است، ادا نشده است. 🔸مرحوم رسول ملاقلی‌پور نیز در فیلم «پرواز در شب» با الگوگیری از تراژدی حضرت ابوالفضل‌(ع) در رساندن آب به لشکر امام حسین‌(ع)، ازخودگذشتگی یک رزمنده برای نجات همرزمانش از تشنگی در دوران دفاع مقدس را به نمایش گذاشت. آثاری چون «سینه‌سرخ» ساخته پرویز شیخ‌طادی، «مصائب دوشیزه» اثر مسعود اطیابی، «دست‌های خالی» از ابوالقاسم طالبی، «عصر روز دهم» به کارگردانی مجتبی راعی، «هیهات» فیلمی چهار اپیزودی به کارگردانی‌هادی نائیجی، دانش اقباشاوی، روح‌الله حجازی و ‌هادی مقدم‌دوست، «خون خدا» به کارگردانی مرتضی‌علی عباس میرزایی و... نیز با اشارات و الهاماتی از مفاهیم عاشورایی تولید شده‌اند. 🔸عاشورا پیام جهانی دارد و می‌توان آن را با زبان بین‌المللی سینما به مخاطبان دیگر کشورها معرفی کرد. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001Jdu @Kayhan_Online

تـاسیان؛ تازیانه بر هنر 🔰 تو قدر عشق چه دانی...؟ 👤 #آرش_فهیم 🔸شاید تینا پاکروان نویسنده و کارگردان در تاسیان تلاش کرده تاریخ را تحریف کند، اما این سریال در قواره تاریخ‌نگاری نیست و اصلا محتوایی جدی و عمیق ندارد؛ یک أثر شکست‌خورده درباره عشق و روابط است که به اشتباه حرف‌هایی گنده‌تر از دهانش درباره حوادث سال‌های 56 و 57 زده و به واسطه همین عدم تناسب به کاریکاتوری بد‌ریخت تبدیل شده است. 🔸حتی صحنه‌های بدمستی امیر و توهم پروازش، یادآور صحنه‌های توهم زدن حبیب در «لیسانسه‌ها» است. واکنش امیر به رقیب عشقی‌اش دقیقاً شبیه واکنش حبیب «لیسانسه‌ها» به رقیبش است که شب خواستگاری ماشین را پنچر می‌کرد. 🔸سریال پر از شخصیت‌های اضافی است؛ مثل فرزند کوچک خانواده نجات که وجود و حضورش هیچ دلیل موجهی ندارد. مثل ماجرای رابطه منشی کارخانه نجات و با سردسته کارگرهای معترض فقط یک موضوع مبتذل است و کاربرد و جایگاهی در متن این درام ندارد. ‌بعد از تحریر: این تک‌مصرع را برای خانم تینا پاکروان و سریال «تاسیان» سروده‌ام: «تو قدر عشق چه دانی، که جز سودا نبینی» #تصویر_روز https://kayhan.ir/001K5v @Kayhan_Online

گفت‌وگو با «علی صفار هرندی» نویسنده و کارگردان مستند «هزار و یک روز انقلاب» 🔰 برای ورود به فضای جدید در روایت انقلاب،خطر کردیم! 👤 #آرش_فهیم 🔻با توجه به اینکه مخاطب ما با یک هنرمند جوان و نوکار مواجه است، قبل از هر چیز خودتان را مختصر معرفی بفرمایید. 🔺«علی صفار هرندی» هستم، متولد 1379 و دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران؛ «هزار و یک روز انقلاب» اولین کار جدی من در حوزه ساخت فیلم مستند است. قبل از این فیلم هم فعالیت داشتم و کارهایی انجام داده بودم، اما نه در حد حرفه‌ای و پخش عمومی. 🔻«هزار و یک روز انقلاب» هم از منظر ساختار پیچیده‌اش، هم بار سنگین پژوهشی و هم محتوای پرملاتش، به عنوان کار اول، سنگین به نظر می‌رسد! چه باعث شد تا نوشتن متن و کارگردانی این مستند بلند را بپذیرید؟ 🔺ورودم به این عرصه بیش از هر چیزی دغدغه‌محور بوده؛ وقتی این کار پیشنهاد شد و با تهیه‌کنندگان این اثر صحبت کردیم و ایده مطرح شد، به واسطه درک اولیه‌ای که از موضوع انقلاب اسلامی داشتم خیلی استقبال کردم و وارد فاز تولید شد. 🔺این روزها تبلیغ می‌شود که جوانان و به خصوص دهه هشتادی‌ها نسبت به انقلاب و تاریخ انقلاب نسبت و دغدغه چندانی ندارند. راستش، مستند «هزار و یک روز انقلاب» را هم که می‌بینیم، به آن نمی‌آید که فردی که آن را ساخته 22 سال بعد از پیروزی انقلاب متولد شده و تصور اولیه این است که کارگردان، در زمان انقلاب حضور داشته یا حداقل دهه شصتی باشد! 🔻نقطه عزیمت فکری مستند «هزار و یک روز انقلاب»، بیانات رهبر انقلاب در تحلیل سرنوشت انقلاب‌های بزرگ دنیا بوده است. چقدر این بیانات در شکل‌گیری ایده اولیه و چارچوب نظری مستند «هزار و یک روز انقلاب» نقش داشت و چگونه از آن به یک سناریوی مستند رسیدید؟ 🔺بله. رهبر انقلاب در موقعیت‌های مختلفی هم‌نسلان من را به مطالعه تاریخ و مشخصاً تاریخ انقلاب دعوت کرده‌اند. درباره این مستند هم مشخصاً محرک اصلی من فرمایش آقا بود. خیلی برایم جالب بود که در نوع نگاه به تاریخ انقلاب اسلامی و ارزیابی تاریخ انقلاب از ابتدا تا الان‌، آقا یک پیشنهاد نظری ارائه می‌دهند که محدود به سال‌های اخیر نیست‌، بلکه از دهه 60 مطرح شده بود که این البته در مستند هم ذیل مصاحبه با محمدجواد مظفر آمده است. این را بارها هم تکرار کرده‌اند؛ نمونه ویژه‌اش، روز قبل از پخش این مستند (14 خرداد 1404) بود که ایشان نسبت به انقلاب فرانسه، این موضوع را مطرح کردند. لذا تأکید مکرر آقا به این موضوع در مقاطع مختلف‌، هم ویژه بود و هم باعث شد احساس رسالت کنم تا محکم‌تر و با مداقه و تحلیل‌های عمیق‌تری نسبت به این موضوع پیگیر باشم. 🔻به عنوان یک هنرمند جوان که هم مستند در حوزه انقلاب اسلامی ساخته‌اید و هم دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی هستید، فکر می‌کنید مهم‌ترین چالش ما اهالی رسانه و هنرمندان در حوزه انقلاب اسلامی چیست؟ 🔺تصور می‌کنم درک صحیح نسبت به چگونگی و چند و چون تبیین- مخصوصاً برای نسل جدید انقلاب- باید با شیوه‌های جدیدی دنبال شود. من موقعی که این فیلم مستند را می‌ساختم، بیشترین دغدغه‌ام این بود که چقدر هم‌سن‌وسالان خودم را همراه کند و دیدم که با اخذ شیوه‌های نو می‌توان به آن نزدیک شد. حتی این مستند اگر هم به پخش جدی هم نرسد- همچنان که به نظرم تا الان نرسیده- لااقل می‌تواند پایه‌گذار اتفاقات دیگری باشد و مثلاً می‌تواند به نهادهای فرهنگی و رسانه‌ای اهمیت میدان دادن به نسل جدید را ثابت کند؛ اینکه خود جوانان هستند که می‌توانند در صحبت با هم‌نسلان‌شان چالش‌های تبیین را رفع کنند. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001KSs @Kayhan_Online