👁🗨 #نگاه 🔹سخنی با مسئولین آموزش و پرورش #محمدرضا_نظری 🔸 این روزها بیشتر دغدغه مردم و دولت‌ها نه در ایران بلکه در تمام دنیا به موضوع کرونا اختصاص یافته است. خارج از آمار مبتلایان، کرونا درس‌های پنهانی هم برای ما دارد که یکی از آنها شکننده بودن تداوم زندگی ما انسانهاست. موضوعی که این روزها انسان را به تفکری دوباره به روش زندگی و اصلاح آن وامی‌دارد. یکی از ابعاد مهم زندگی که در هیاهوی مسائل و مشکلات روزمره قبل از همه به فراموشی سپرده می‌شود بعد فرهنگ است زیرا اثر آن گرچه بسیار عمیق است اما بود و نبود آن در کوتاه مدت هیچ اثری بر زندگی فردی و اجتماعی انسان نشان نمی‌دهد. به عنوان مثال اگر پدری نتواند نان شب خانواده خود را تأمین کند همان روز با نتایج و آثار منفی آن روبه‌رو می‌شود اما اگر به تربیت و فرهنگ خانواده خود بی‌توجه باشد چه بسا که تا سالها متوجه خسارتی که از این ناحیه به او تحمیل شده نگردد. یکی از جلوه‌های اصلی فرهنگ یک جامعه در چگونگی نگاه مردم آن جامعه به آزادی تبلور می‌یابد. آزادی یکی از والاترین ارزش‌های انسانی است که می‌بایست به صورت کامل پاس داشته شود اما آیا آزادی در جامعه با آزادی یک فرد که به عنوان مثال در یک بیابان تنها زندگی می‌کند یکسان است؟ فردی که در بیابان تنهاست می‌تواند در هر زمان از شبانه‌روز با صدای بلند شیپور بنوازد، هر جا می‌خواهد برود، هر موجودی که مزاحمش بود را بکشد و منزلش را در هر جایی و با هر ابعادی که دلش خواست بنا کند اما آیا همین فرد در یک جامعه می‌تواند این گونه آزاد عمل کند؟ حتی تصور چنین شهری که همه مردمانش این گونه آزاد باشند سخت است و در اندک زمانی جز ویرانه‌ای پر از اجساد مردم از آن شهر به جا نخواهد ماند. به صورت منطقی چاره کار در محدود نمودن آزادی‌های فردی برای زندگی در جامعه است تا جایی که به کرامت انسانی خود فرد و نیز آزادی و امنیت دیگران آسیب وارد نگردد زیرا آزادی بیش از حد هر فرد مانع آزادی دیگران است و بنابر این آزادی بدون مرز معادل از بین رفتن آزادی‌خواهد بود.... ادامه مطلب👇 http://kayhan.ir/fa/news/187093 🔻نشانی ما در پیام‌رسان‌های سروش، آی‌گپ، ایتا، گپ و بله @kayhannewspaper