✨﷽✨ 🔔نکته های راهگشا برای زندگی⚡((۱۵۵۴) 💎#درسنامه ♦️جرعه ای از#نهج_البلا_غه 🔹️#حکمت_۳۴۹ 🔸️الگوی انسان کامل 🔺️امام على(علیه السلام) فرمودند:آن که در#عیب خویش بنگرد از عیب دیگری فرو ماند و آن که از#روزی خدا خشنود گردد بر آنچه از دست رفت محزون نمی‌گردد و آن که شمشیر#ستم برکشد با همان شمشیر کشته می‌شود و آن که در کارها خود را به مشقت اندازد، هلاک شود و آن که خود را در گرداب های خطرناک افکند، غرق می گردد و آن که در مکان های ناشایست وارد شد،#متهم شود و آن که فراوان#سخن گوید، فراوان خطا کند و آن که خطای او فراوان گردد، حیای او اندک می‌گرد و آن که حیای او اندک گردد، پرهیزکاری او اندک می‌گردد و آن که پرهیزکاریش اندک گردد، دلش می میرد و آن که دلش بمیرد، داخل آتش جهنم می‌شود و آن که در عیب‌های مردم نگرد و آن را زشت شمارد پس آنگاه خود آنها را مرتکب شود، او همان خود#احمق است#قناعت ثروتی است که پایان نمی‌پذیرد و آن که فراوان یاد مرگ کند به اندکی از دنیا خشنود می‌شود آن که بداند که گفتار او نیز از اعمال او به حساب می‌آید سخنش اندک شود، مگر در آنچه با او ارتباط دارد. 🍂امام در اين مجموعه از كلمات حكمت آميز كه به يازده دستور مهم اشاره كرده، نسخه اى كامل مربوط به سير و سلوك در راه حق و رسيدن به قرب خدا و نجات از عذاب دنيا و آخرت ارائه فرموده است.بخشى از آن مربوط به تربيت نفوس و خودسازى است و بخش ديگر مربوط به تحصيل آرامش در حيات دنياست و بخش ديگر در ارتباط با مسائل اجتماعى و زندگى صحيح با مردم است 🍂بى شك انسان بى عيب غير از معصومان : وجود ندارد. بعضى عيوب كمترى دارند و بعضى بيشتر، بنابراين عقل و درايت ايجاب مى كند انسان به جاى اينكه به عيب ديگران بپردازد به اصلاح عيب خويش بپردازد. اصولاً كسى كه به اصلاح عيب خويش مى پردازد مجالى براى عيب جويى ديگران نمى بيند واگر مجالى هم داشته باشد شرم مى كند و به خود مى گويد: من با داشتن اين عيوب چگونه به عيب جويى ديگران بپردازم. 🍂«كابد» از ماده «مكابدة» به معنى درگير شدن سخت با كارى است و «عَطِب» از ماده «عَطَب» بر وزن «نسب» به معناى هلاكت است. 🍂افراد پرحرف مجالى براى تفكر و انديشه كافى ندارند و كسى كه نينديشد و سخن بگويد اشتباهش فراوان خواهد بود. به عكس، كسانى كه كم مىگويند و فكر مى كنند، گزيده مى گويند. 🍂عاقل واقعى در مكتب اميرمومنان على علیه السلام كسى است كه هيچگونه تضادى در ميان افكار و رفتارش وجود نداشته باشد؛ آنچه را بد مى داند براى همه حتى براى خودش بد بداند و آنچه را خوب مى شمرد براى همه از جمله خودش خوب بشمرد. 🍂آنكس كه مرگ را فراموش كند و در عالم خيال و پندار، زندگى را جاويد بداند حرص بر او غلبه مى كند و هرچه از دنيا به دست آورد به آن قانع نخواهدبود؛اماآنكس كه مى داند ممكن است فردا بانگ رحيل از اين جهان براى او سر داده شود و يا به تعبير ديگر پايان عمر خود را در هر لحظه امكانپذير مى بيند به مقدارى كه نياز دارد راضى مى شود و از حرص و طمع بازمى ماند. 📚(کتاب پیام امام،آیت الله مکارم شیرازی ج۱۴ ص ۷۷۹) 🔻مَنْ نَظَرَ فِي عَيْبِ نَفْسِهِ اشْتَغَلَ عَنْ عَيْبِ غَيْرهِ وَمَنْ رَضِيَ برِزْقِ اللهِ لَمْ يَحْزَنْ عَلَى مَا فَاتَهُ وَمَنْ سَلَّ سَيْفَ الْبَغْيِ قُتِلَ بِهِ، وَمَنْ كَابَدَ الاَمُورَعَطِبَ وَمَنِ اقْتَحَمَ اللُّجَجَ غَرِقَ وَمَنْ دَخَلَ مَدَاخِلَ السُّوءِ اتُّهِمَ وَمَنْ كَثُرَ كَلاَمُهُ كَثُرَ خَطَؤُهُ وَمَنْ كَثُرَ خَطَؤُهُ قَلَّ حَيَاؤُهُ وَمَنْ قَلَّ حَيَاؤُهُ قَلَّ وَرَعُهُ، مَنْ قَلَّ وَرَعُهُ مَاتَ قَلْبُهُ وَمَنْ مَاتَ قَلْبُهُ دَخَلَ النَّارَ وَمَنْ نَظَرَ فِي عُيُوبِ النَّاسِ فَأَنْكَرَهَا ثُمَّ رَضِيَهَا لِنَفْسِهِ فذَاك الاَحْمَقُ بِعَيْنِهِ وَالْقَنَاعَةُ مَالٌ لاَ يَنْفَدُ وَمَنْ أَكْثَرَ مِنْ ذِكْرِ الْمَوْتِ رَضِيَ مِنَ الدُّنْيَا بِالْيَسيرِ، مَنْ عَلِمَ أَنَّ كَلاَمَهُ مِنْ عَمَلِهِ قَلَّ كَلاَمُهُ إِلاَّ فِيَما يَعْنيِهِ. saying 349 Imam Ali ibn Abu Talib (PBUH) said: One who sees his own shortcomings abstains from looking into other’s shortcomings. Whoever feels happy with the livelihood with which Allah provides him does not grieve over what he misses. Whoever draws out the sword of rebellion gets killed by it. Whoever strives without means perishes. Whoever enters the depths gets drowned. Whoever visits places of ill-repute receives blame Whoever speaks more commits more errors Whoever commits more errors becomes shameless. Whoever is shameless will have less fear of Allah. Anyone who decreases his fear of Allah causes his heart to die. One whose heart dies enters the Fire.