💠 این سطح از دین‌داری پیشینه تاریخی ندارد/ قبل از انقلاب در نقطه صفر بودیم 💢همین مناسک عاشورا بعد از انقلاب به یکباره بُعد کاملاً سیاسی خودش را هم نشان داد؛ یعنی هم در ۱۵ خرداد، امام رحمةالله‌علیه از این بعد مسئله استفاده کرد و قیام ۱۵ خرداد در این ایام شکل گرفت و هم در مقطع انقلاب اسلامی، مقاطعی که موسم برگزاری مناسک دینی بود، ابعاد اجتماعی و سیاسی و کلان آن که ابعاد فردی هم نیست خودش را نشان داد. 🌀 این‌ امر به‌لحاظ تاریخی پدیده جدید و بی‌سابقه‌ای است. بعد از انقلاب این مناسک دائماً ذخایری را برای استمرار و هویت‌بخشی به حرکت انقلاب فراهم آورده‌اند. در ایام جنگ هشت‌ساله مفاهیم مربوط‌به همین مناسک بود که حماسه حضور، دفاع، شهادت و ایثار را تغذیه و تأمین می‌کرد. 🔺بعد از انقلاب روشنفکران غربی که از یک سکولاریسم عریان برخوردار باشند، کمتر داشتیم و این جریان‌ها بیشتر ناگزیر بودند تحت پوشش دین تقابل‌های خودشان را انجام بدهند و وقتی که این حضور در برابر حرکت یا فرهنگ انقلاب از ناحیه این جریان‌ها گسترده می‌شد باز در مقاطع مربوط به همین مناسک دینی بود که انقلاب شروع به دفاع از هویت خود می‌کرد. ❇️ بنابراین این سطح از دین‌داری پیشینه تاریخی ندارد یا موارد مشابه آن بسیار کم و اندک است. اتفاقاً این سطح از دین‌داری یک سطح مغفول‌مانده و درعین‌حال در حدی است که امت اسلامی به‌شدت به آن نیاز دارد و به‌شکلی روح دیانت در عرصه فرهنگ و تاریخ به این سطح وابسته است. ✅ اسلام بر مسائلی مانند زکات، خمس، نماز و ... بنا شده که ممکن است جنبه فردی برخی از آنها غالب باشد اما روایات ما این تعبیر وجود دارد که هیچ چیزی به اندازه مسئله حکومت و ولایت در دین اهمیت ندارد. ♦️از آسیب‌های تاریخی دین ما مخصوصاً در زمان معاصر غفلت، فراموشی و بلکه انکار این بخش از دین بوده است. وقتی که این بخش زنده می‌شود می‌بینید که بُعد اجتماعی دیگر بخش‌ها یعنی نماز و عبادات و... هم یکباره ظاهر می‌شود. ✴️ بحث نماز را همواره داشته‌ایم اما نمازجمعه خودش یک پدیده‌‌ی دینی است. ما قبل از انقلاب نماز جمعه نداشتیم. اگر جایی هم نماز جمعه‌ای برگزار می‌شد -در شهری مثل قم هم یک نفر می‌خواند- هویت آن در سطح فردی و شخصی بازنمایی داشت و ابعاد اجتماعی و سیاسی آن اصلاً امکان بروز و ظهور نداشت. 🔻قبل از انقلاب در نقطه صفر بودیم. هر عددی را که با صفر بسنجید بی‌نهایت است؛ یعنی فاصله‌اش را نمی‌شود گفت چند برابر شده است. #استاد_پارسانیا 💠@parsania_net

✴️ دین، خاستگاه شادی‌های پایدار 💢هر جامعه ای متشکل از اقشار و گروههای مختلفی است که در لایه های مختلف سنی و یا سطوح متفاوت علمی و معرفتی قرار می گیرند؛ نکته اساسی و مهم در مدیریت فرهنگی، نظر به واقعیتهای اجتماعی است. مدیریت سالم فرهنگی مدیریتی است که با نظر به واقعیتهای فرهنگی موجود، امکانات و ظرفیتهای مناسب را در جهت بسط و گسترش شادی و سرور حقیقی شناسایی نموده و با روشی عقلانی به تقویت تدریجی آنها همت گمارد. ❇️ مشکل فرهنگی، هنگامی جدی می شود که نخبگان و افرادی که در مسند مدیریت فرهنگی قرار می گیرند معنای حقیقی نشاط و سرور را فراموش کرده، یا انکار نمایند و یا آن که صورت دنیوی و سکولار آن را به رسمیت شناخته و هدف قرار دهند که در این صورت به جای آنکه مدیریت فرهنگی در جهت حراست، حفاظت، بسط زمینه ها و ذخیره های فرهنگی مطلوب عمل کنند در مسیر حذف و نابودی آنها اقدام می نمایند. 🔻برای توجه دادن به نقشی که مدیریت فرهنگی در این جهت می تواند ایفا کند ذکر یک نمونه و مثال مفید است. بنده در برخی از مواردی که با اتوبوس به مشهد مقدس مشرف می شدم در مسیر تهران مشهد بین راه در سبزوار، در آنجا به زیارت قبر حکیم سبزواری مشرف می شدم. قبر ایشان در سبزوار به «مقبره اسرار» مشهور است. زیرا تخلص شعری حکیم سبزواری، «اسرار» بوده است. 🔹مقبره حکیم سبزواری ساختمانی است که به نظر می رسد از دوران قاجار باقی مانده و در کنار قبر ایشان اتاقهایی بود که امکاناتی را برای به جا آوردن نماز و تلاوت چند آیه ای از قرآن و یا خواندن دعا، از جمله زیارت جامعه فراهم می آورد تا ثواب آن را به روح حکیم سبزواری تقدیم نمود. این زیارت همواره آرامش، نشاط و سرور خاصی را در پی داشت. آخرین باری که چند سال پیش به مقبره حکیم سبزواری رفتم، هیچ اثری از فضای پیشین نبود. محل مقبره، خانه فرهنگ و یا چیزی شبیه به آن شده بود، مقبره در درون چند ویترین شیشه ای قرار گرفته، حالت و جایگاهی شبیه موزه، پیدا کرده است و اتاقهای متصل به مقبره به صورت مراکز نوازندگی و مانند آن در آمده است. 🔸بنابراین امکان نماز گزاردن وجود نداشت. پس از چندی جستجو، به فردی که در ساختمان اداری آنجا مشغول کار بود برخورد کرده، از وضعیت پیش آمده گلایه نمودم. او می گفت: مرحوم اسرار (سبزواری) مورد احترام ما و مردم سبزوار است و مردم مراسم خود را در اینجا برگزار کرده و همواره نذوراتی برای اینجا داشته ایم. لکن چه می شود کرد. فعلاً این مکان برای این امور اختصاص یافته است. شاید او راست می گفت و وضعیت پیش آمده، (نوازندگی در کنار مقبره فیلسوف معاصر) بهترین وضعیت ممکن برای آن مکان بود. ✅ لکن این مثال، نمونه خوبی است که می تواند توجه مسئولین فرهنگی کشور را به برخورد های مختلف با امکانات و ذخایر فرهنگی جامعه جلب کند. لذا باید دید در شرایطی که تهاجم فرهنگی غرب، بخش قابل توجهی از ابعاد معنوی جامعه ما را تهدید می کند از فضاها و امکانات فرهنگی جامعه خود، چگونه باید استفاده کرد و آیا این نوع برخوردها سبب تقویت فرهنگ اسلامی شده و قدرت ما را در برابر غرب افزایش می دهد و یا ......؟!! 📌متن تفصیلی گفتگو در سایت استاد پارسانیا #استاد_پارسانیا 🆔@parsania_net

💠 قوام امامت و ولایت به امام و ولی الله است ✍️ امامت و ولایت به حسب ظاهر به عنوان منزلت، منصب و نهادی اجتماعی و سیاسی، حکمی از احکام و حقی از حقوق الهی است که اهمیتی فراتر از دیگر احکام و حقوق، نظیر نماز، حج، روزه و زکات دارد؛ لکن مهمتر از آن حضور کلمه توحید در افق فرهنگ و حراست از مرزهای هویتی و جغرافیایی جامعه و نظام اسلامی است. ✴️ در تزاحم بین احکام همواره حکم اهم را باید ترجیح داد و ترجیح حکم مهم بر اهم خطا و گاه نیز گناهی نابخشودنی است.. ❇️ علی علیه السلام در حراست از مرزهای هویتی و جغرافیایی فرهنگ‌ و نظام اسلامی درحالی که خار در چشم و استخوان در گلو داشت از مقام امامت گذشت و فرزند او حسین بن علی علیه السلام در همین راستا آنچه را که مهمتر از آن مقام بود، یعنی امام را که حقیقت خود او بود با همه حریم و حرم خود که حریم و حرم رسول الله صلی الله علیه و آله بود به مسلخ برد و تقدیم نامی کرد که باید بدرخشد و فرهنگی که باید تداوم یابد و جامعه و نظامی که باید بماند. #استاد_پارسانیا 💠@parsania_net