🌙داستان شب خانمی با لباس کتان راه راه و شوهرش با کت و شلوار دست دوز و کهنه در شهر بوستن از قطار پایین آمدند و بدون هیچ قرار قبلی راهی دفتر رییس دانشگاه هاروارد شدند. منشی فوراً متوجه شد این زوج روستایی هیچ کاری در هاروارد ندارند و احتمالاً اشتباهی وارد دانشگاه شده اند. مرد به آرامی گفت: «مایل هستیم رییس را ببینیم.» منشی با بی حوصلگی گفت: «ایشان امروز گرفتارند.» خانم جواب داد: « ما منتظر خواهیم شد.»          منشی ساعتها آنها را نادیده گرفت و به این امید بود که بالاخره دلسرد شوند و پی کارشان بروند. اما این طور نشد. منشی که دید زوج روستایی پی کارشان نمی روند سرانجام تصمیم گرفت برای ملاقات با رییس از او اجازه بگیرد و رییس نیز به ناچار پذیرفت. رییس با اوقات تلخی آهی کشید و از دل رضایت نداشت که با آنها ملاقات کند. به علاوه از اینکه اشخاصی با لباس کتان و راه راه وکت و شلواری دست دوز و کهنه وارد دفترش شده، خوشش نمی آمد.      خانم به او گفت: «ما پسری داشتیم که یک سال در هاروارد درس خواند. وی اینجا راضی بود. اما حدود یک سال پیش فوت کرد. شوهرم و من دوست داریم بنایی به یادبود او در دانشگاه بنا کنیم.»       رییس با غیظ گفت :« خانم محترم ما نمی توانیم برای هر کسی که به هاروارد می آید و می میرد، بنایی بر پا کنیم. اگر این کار را بکنیم، اینجا مثل قبرستان می شود.»         خانم به سرعت توضیح داد: «آه... نه.... نمی خواهیم مجسمه بسازیم. فکر کردیم بهتر باشد ساختمانی به هاروارد بدهیم.»      رییس لباس کتان راه راه و کت و شلوار دست دوز و کهنه آن دو را برانداز کرد و گفت: «یک ساختمان! می دانید هزینه ی یک ساختمان چقدر است؟ ارزش ساختمان های موجود در هاروارد هفت و نیم میلیون دلار است.» خانم یک لحظه سکوت کرد. رییس خشنود بود. شاید حالا می توانست از شرشان خلاص شود. زن رو به شوهرش کرد و آرام گفت: «آیا هزینه راه اندازی دانشگاه همین قدر است؟ پس چرا خودمان دانشگاه راه نیندازیم؟» شوهرش سر تکان داد. رییس سردرگم بود. آقا و خانمِ "لیلاند استنفورد" بلند شدند و راهی کالیفرنیا شدند، یعنی جایی که دانشگاهی ساختند که تا ابد نام آنها را برخود دارد. دانشگاه استنفورد از بزرگترین دانشگاههای جهان، یادبود پسری که هاروارد به او اهمیت نداد. #داستان_شب           ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄                              ނގމ برای عضویت در کانال لایک کنید    ♡

📜برگی از تاریخ زخمی شدن امام حسن علیه السلام توسط جراح بن سنان اسدى در این روز (۲۳ رجب) ، جراح بن سنان اسدى که از خوارج بود در تاریکی هاى ساباطِ مدائن، خنجرى مسموم بر ران مبارک امام حسن(ع) زد که تا استخوان شکافت، پس حضرت از شدتِ درد دست به گردن او انداخت و هر دو بر زمین افتادند، موالیان آن حضرت در این هنگام آن ملعون را کشتند و امام حسن(ع) را در سریرى گذاشتند و به خانه والى مدائن، سعد بن مسعود(عموى مختار) بردند. سعد جراحى آورد تا پای مجروح آن حضرت را درمان کند. درمان پای مبارک حضرت ماه‌ها به طول انجامید. 📚بحار الانوار، ج44، ص47

✅در محضر قرآن آمرزش خواهی برای کافر بی فایده است ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻧﺎﻥ [ﻛﻪ ﻋﻴﺐ ﺟﻮﻳﺎﻥ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺍﻧﺪ] ﭼﻪ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﺑﺨﻮﺍهی ﭼﻪ ﻧﺨﻮﺍهی [ﻳﻜﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ] ﺍﮔﺮ ﺑﺮﺍی ﺁﻧﺎﻥ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﺑﺎﺭ ﻫﻢ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﺑﺨﻮﺍهی، ﺧﺪﺍ ﻫﺮﮔﺰ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺮﺯﻳﺪ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺵ ﻛﻔﺮ ﻭﺭﺯﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺧﺪﺍ ﮔﺮﻭﻩ ﻓﺎﺳﻘﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﺪ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لَا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِن تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ سوره توبه آیه ۸۰                   ✦✦✦✦✦✦                              ނގމ برای عضویت در کانال لایک کنید    ♡

🔮کتاب ترکیبی (سخنرانی) ➖حاکم مقتدری که عدالتش زبانزد شد! 🎙آیت الله نجم‌الدین الدین طبسی آدرس گزارش مورد اشاره در کلیپ را در کتاب بلاغات النساء ص۴۷_٤٩ بیابید.                   ✦✦✦✦✦✦                              ނގމ برای عضویت لایک کنید     ♡

🦦پست ویژه عملکرد ارتش اسرائیل در یک نگاه🦥 بفرستش برای دوستات😂                   ✦✦✦✦✦✦                              ނގމ برای عضویت لایک کنید     ♡

هر وقت در زندگی‌ات گیری پیش آمد و راه بندان شد، بدان خدا کرده است؛ زود برو با او خلوت کن و بگو با من چه کار داشتی که راهم را بستی؟ هر کس گرفتار است، در واقع گرفته ی یار است.           ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄                              ނގމ برای عضویت در کانال لایک کنید    ♡

🌙داستان شب شخص ساده لوحی مکرر شنیده بود که خداوند متعال ضامن رزق بندگان است و به هر موجودی روزی رسان است. به همین خاطر به این فکر افتاد که به گوشه مسجدی برود و مشغول عبادت شود و از خداوند روزی خود را بگیرد. به این قصد یک روز از سر صبح به مسجد رفت و مشغول عبادت شد همین که ظهر شد از خداوند طلب ناهار کرد. هرچه به انتظار نشست برایش ناهاری نرسید تا اینکه شام شد و او باز از خدا طلب خوراکی برای شام کرد و چشم به راه ماند. چند ساعتی از شب گذشته درویشی وارد مسجد شد و در پای ستونی نشست و شمعی روشن کرد و…از «دوپله» خود قدری خورش و چلو و نان بیرون آورد و شروع کرد به خوردن. مردک که از صبح با شکم گرسنه از خدا طلب روزی کرده بود و در تاریکی و به حسرت به خوراک درویش چشم دوخته بود. دید درویش نیمی از غذا را خورد و عنقریب باقیش را هم می خورد بی اختیار سرفه ای کرد. درویش که صدای سرفه را شنید گفت: «هرکه هستی بفرما پیش» مرد بینوا که از گرسنگی داشت می لرزید پیش آمد و بر سر سفره درویش نشست و مشغول خوردن شد. وقتی سیر شد درویش شرح حالش را پرسید و آن مرد هم حکایت خودش را تعریف کرد. درویش به آن مرد گفت: «فکر کن اگر تو سرفه نکرده بودی من از کجا می دانستم که تو اینجایی تا به تو تعارف کنم و تو هم به روزی خودت برسی؟ شکی نیست که داستان خدا روزی رسان است اما یک سرفه ای هم باید کرد !» #داستان_شب           ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄                              ނގމ برای عضویت در کانال لایک کنید    ♡