ما جزو رعاياي امام زمان ارواحنافداه هستيم، در كشور ولايت‌شان هستیم. رعيت يك پادشاه كه شدي و لو دزد باشي، تو را از آن مملكت خارج نمي‌كنند و از منافع عمومي ‏تو را بهره‌مند می‌كنند. فضلا! خوب گوش بدهيد، در اين مثال‌ها نظر دارم تا خوب حالي شما بشود. بنده در اين كشور، رعیت هستم، دزد هستم، خائن هستم، جاني هستم، متخلّف هستم، چي هستم و چي هستم. من را كتك می‌زنند، حبس می‌کنند، همه‌ی اين‌ها درست است، امّا از منافع عمومی كشور هم بهره‌مند هستم، آب لوله‌کشی را هم من استفاده می‌كنم، از برق استفاده می‌كنم، از ساير شئون زندگي اين كشور بهره می‌برم، زیرا رعيت هستم، و اگر بخواهند من را از اين‌جا بيرون بياندازند، دولت وقت مانع می‌شود و می‌گويد رعيت ماست. اما اگر رعيت نباشم و لو صالح باشم، و لو امين باشم، و لو هرچه باشم، مرا بیرون می‌اندازند. ما رعيت امام زمان ارواحنافداه هستيم، ما در كشور سلطنت ولايت آن حضرت زندگي می‌كنيم. ما «صلّي الله عليك يا صاحب الزمان، يا شريك القرآن، يا امام الانس و الجان!» می‌گویيم، ما دعاي ندبه می‌خوانيم. علي‌رغم آن خبائث و نجس‌ها و كثيف‌هاي تاريك‌دل كه از همه‌ی سعادات، محروم هستند و من فرصت ندارم پنبه‌ی این‌ها را بزنم، نجس‌ترين طوائف اسلام همين طايفه هستند، همين‌هایي كه در توسّلات به ائمه و پيغمبر صلوات‌الله‌علیهم، القاء شبهه می‌كنند. اين‌ها نجس‌ترين، كثيف‌‌ترين، شقي‌ترين و تاريك‌ترين افراد هستند و از خداوند دورتر هستند و در اين مطلب شواهد دارم. شما علي‌رغم اين‌ها، دعاي ندبه می‌خوانيد، به امام زمان ارواحنافداه توسّل می‌جویيد، اشك می‌ريزيد، در فراق او گريه می‌كنيد، از خداوند فرج او را می‌خواهيد. پس ما رعيت او هستيم، و او شاه ماست، ماه ماست، آقاي ماست، بزرگ ماست، پدر ماست. درست است؟ البته بد هستيم. امّا مگر همه مسلمان‌ها سلمان هستند؟ مگر همه‌ی مسلمان‌ها ابوذر و مقداد و عمار و حذيفه هستند؟ نه، در همان زمان پيغمبر صلّی الله علیه و آله و سلّم هم در ميان هشت ميليون جمعيت، يك ‌دانه سلمان بود، يك دانه مقداد بود، يك دانه ابوذر بود. #کلام‌استاد